ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

 

เลือดในกายแม่2 ตอน..     แม่หนูอยู่ไหน

จะด้วยแรงอธิฐาน ที่เปี่ยมไปด้วยความรักอันบริสุทธ์ หรือไม่ ก็สุดแต่จะคาดเดาได้ เพราะเป็นเวลาที่ชาวประมงคนหนึ่งกลับจากการหาปลา แล้วนําเรือเข้าจอดชายฝั่ง ชาวประมงเห็นเด็กน้อยนอนร้องไห้ จนตัวเกร็ง เลือดเต็มปากอยู่ข้างๆหญิงคนหนึ่ง ด้วยความตกใจ..ชาวประมงรีบเข้าไปประคองร่างนางให้ลุกขึ้นนั่ง..สิ่งที่ชาวประมงเห็นคือ...ที่ข้อมือของนาง..มีรอยกรีดเป็นแผล ทั่วทั้งแขนเกอะกรังไปด้วยเลือด.......และที่สําคัญไปกว่านั้น...นางสิ้นใจแล้ว...ชาวประมงเข้าใจได้ทันทีว่า.......นางเป็นแม่ของเด็กน้อยคนนี้.


เสียสละเลือดและชีวิตตัวเอง....เพื่อให้ลูกน้อยอยู่รอด........ชาวประมงก้มลงกราบศพนาง....."นํ้าใจของแม่หญิงคนนี้..ช่างประเสริฐเหลือล้น..เสียสละเลือดของตน..เพื่อลูก..ไม่มีแม่คนไหน..ประเสริฐอย่างนี้อีกแล้ว......."   นางมีวิณญาญของความเป็นแม่...อย่างล้นเปี่ยมจริงๆ...ขอนางจงไปสู่สุขติ..ฉันจะเลี้ยงลูกของเธอเอง..ฉันจะรักเขา...ไม่ให้น้อยกว่าที่เธอรัก..ฉันจะดูแลเขา..ให้ดี..ไม่น้อยกว่าที่เธอดูแล..."ขอให้เธอไปดี..อย่าได้กังวลใดๆทั้งสิ้น..คุณแม่ผู้ประเสริฐ....


ผ่านไป 20 ปี ชาวประมงเลี้ยงดูเด็กน้อยจนเติบใหญ่ เด็กน้อยเติบโตมาในไออุ่น ...ที่ชาวประมงมอบให้เขา แต่แต่สิ่งเดียวที่เขาเฝ้าถามชาวประมงตลอดมา..ลุงจ๋า..แม่หนูอยู่ไหน...สุดท้ายลุงทนคําอ้อนวอนไม่ไหว...อีกทั้งสังขารของลุงเอง ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่งเข้าไปทุกที..หากลุงเกิดเป็นอะไรขึ้นมา..คงเป็นบาปติดตัวลุงไปทุกชาติ ที่ไม่ยอมให้แม่ลูกได้เจอกัน...


ลุงเหม่อมองไปยังแนวสนริมหาดฝั่งโน้น."..ศพของแม่หนู..ฝังไว้ที่โคนต้นสน..ริมหาดฝั่งโน้น...."..."..ลุงช่วยพาหนูไปดูทีได้ไหม.."ลุงพยักหน้าแล้วพาเขาไปถึงหลุมศพของแม่...เขาผวาเข้ากอดหลุมศพแม่..แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น...ลุงบอกเขาว่า....แม่ของเจ้า..ได้สละเลือด..และชีวิต..เพื่อเจ้า..  เขาฟุบลงบนหลุมศพ..ครํ่าครวญ.....แม่จ๋า....แม่จ๋า...แม่หนูอยู่ไหน..ลูกใจจะขาดแล้ว...แม่จ๋า...แม่อยู่ไหน..แม่มาหาลูกหน่อย...มาให้โอกาสลูก..ได้ตอบแทนบุญคุณที่แสนประเสริฐของแม่ก่อน...แม่อย่าทิ้งลูกไป...ลูกใจจะขาดแล้ว...แม่จ๋า......

หลังจากนั้นไม่นาน..ลุงชาวประมงก็ล้มป่วยลงด้วยสังขารที่ยํ่าแย่..เขาดูแลลุงอย่างไม่คิดรังเกียจ...ป้อนข้าว..ป้อนนํ้า..แม้แต่..เช็ดถ่ายหนัก..ถ่ายเบาให้ลุง..จนวันสุดท้าย..ลุงก็จากเขาไปอย่างสงบ...เขาก้มลงกราบที่ปลายเท้าลุงทั้งนํ้าตาที่นองหน้า..ขอบคุณลุงที่เลี้ยงหนูมาจนโต...และได้ให้โอกาสหนูได้ทําสิ่งที่หนูอยากทําให้แม่..ถึงแม้ว่าลุง..จะไม่ใช่แม่หนู..แต่พระคุณของลุง..ก็ไม่น้อยไปกว่าแม่หนูเลย.

 จบ.

 บุญคุณของแม่..ล้นฟ้า..มหาสมุทร

 หากทําให้แม่ มีนํ้าตาแม้เพียงหยดเดียว..ก็บาปมหันต์

[กวีพเนจร]

พระคุณแม่ ยิ่งฟ้า มหาสมุทร
บริสุทธิ์ กว่าสายน้ำ ลำไหนๆ
ยิ่งใหญ่กว่า แผ่นฟ้า นภาไกล
ยากชดใช้ เพียงค่า หยดน้ำนม

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nineten]

บุญคุณที่ยิ่งใหญ่...
ทดแทนไปกี่ชาติก็ไม่หมดสิ้น
ถึงน้ำนมลุง..จะไม่มีให้ดื่มกิน
แต่ลุงก็ดูแลเป็นอาจิณ...
 ...กราบเท้าลุงด้วยน้ำตาที่ไหลริน..ก่อนลุงจะสิ้นใจ

     ซึ้งอีกแล้วอ่ะ