ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[tna]

ได้แค่มองเธอ
------------------
ไม่มีแล้ว คงเหลือ แค่น้ำตา
ไม่มีเหลือ กาลเวลา ให้ใฝ่ฝัน
มีแต่ความ เงียบเหงา ร้าวรำพัน
มีแต่ความ เงียบงัน จำนรรจา

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ในวันนี้
ในวันที่ ไร้ใคร ใคร่ห่วงหา
ถึงเวลา แค่มอง นองน้ำตา
เธอเริงร่า  กับใคร ใจร้าวรอน

แต่ก็เพียง ทำได้ แค่นั่งมอง
ได้แค่ย้อน สู่ฝัน ก่อนวันถอน
เคยเที่ยวเล่น เริงเร้า เคล้าเคียงกลอน
วันนี้อ้อน วอนใจ เธอไม่ฟัง

ได้แต่ตรม ขมเศร้า ร้าวอาวรณ์
ถูกถอดถอน หัวใจ ไร้ความหวัง
เหลือแต่ความ อ้างว้าง ร้างภวังค์
เคล้าความหลัง มองเธอ เอ่อน้ำตา

รู้ทั้งรู้ ไม่มีวัน ฝันเป็นจริง
มันเป็นสิ่ง ลวงตา ที่ไขว่หา
แต่ทำไม หัวใจ ไม่นำพา
มันเรียกหา ร้องไห้ ไม่เว้นวาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[tna]

หนามดอกรัก
----------------
เพิ่งจะรู้  ว่ารักเธอ มากเหลือเกิน
ก็เมื่อเดิน มาถึงวัน ที่พร่ำเพ้อ
วันที่ซึ่ง ไม่มีแล้ว ไม่มีเธอ
วันที่เพ้อ หาแต่เธอ ทุกนาที

คิดถึงมาก เหลือเกิน เธอรู้ไหม
ในหัวใจ ของใคร ใครคนนี้
รักเธอมาก อยากพบ สบอีกที
ใครคนนี้ จะบอก ลอกดวงใจ

ว่ารักเธอ เหลือเกิน ใจแทบขาด
เมื่อฝันวาด ต้องร้าง จางหวั่นไหว
เพราะถือมั่น ตัวตน หนทางใจ
ไม่หวั่นไหว รักอ่อน ร้อนผ่อนปรน

ต่างคนต่าง ทะนง ต่างองอาจ
หัวโขนสาด ศักดิ์ศรี ฤดีหน
ให้เชื่อมั่น หลงหยิ่ง สิงตัวตน
ใจหมองหม่น  ทนทำ ช้ำดวงใจ

นี่นะหรือ ที่เรียก หนามดอกรัก
เมื่อแทงปัก ดวงใจ ให้หวั่นไหว
ไม่มีวัน ลบร้าง จางเลือนไป
มีแต่ให้ กลัดหนอง นองน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[tna]

เหงา
----
ใครบางคน บอกว่า เรา  คือ เขา บวก ฉัน
เพ้อลำพัน กำหนด เป็นกฎหมาย
จริงจริงแล้ว เรา เขา ฉัน ไม่ก่ำกลาย
เขา จากไป ฉัน แสนเศร้า เรา ไม่มี

สิ่งที่เหลือ ในวันนี้ คือความเหงา
ใจแสนเศร้า น้ำตานอง จิตหมองศรี
คอยแต่เฝ้า คิดถึงเขา ทุกนาที
แม้นเพื่อนมี มากมาย ไม่สุขจริง

อยากจะให้ เขาอยู่ใกล้ ใจจะขาด
พิศวาส ยังตรึงแน่น แสนถวิล
ใจโหยหา ถึงแต่เขา เป็นอาจินต์
แม้ชีพสิ้น ก็ไม่คลาย ใจรักเธอ

ดั่งตะวัน โหยหา จันทร์กระจ่าง
เที่ยวหมุนคว้าง วิ่งไล่ ไปเสมอ
ไม่เคยเหนื่อย ไม่เคยพัก คำรักเธอ
ใจพร่ำเพ้อ รอเธอกลับ ซับน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 

[lookgaow]

เหงาเหลือเกิน...ที่หัวใจดวงนี้
ฟังซีดี...เพลงเก่า-เก่าที่เราร่วมร้อง
พระจันทร์ดวงใหญ่ดวงเดิม...ที่เราเคยมอง
แสงสีทองของหิ่งห้อย...ที่ร่วมร้อยเรื่องราว

เปิดถ่ายทอดสดฟุตบอล...ดูคนเดียว
มันช่างอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว...เหน็บหนาว
ห่มผ้าอุ่นเท่าใด...หัวใจยังสั่นร้าว
มีแต่เพียงความว่างเปล่า...โอบกอดเราลำพัง

ทำไมนะพระจันทร์...ถึงคู่ดวงดาว
เพื่อถ่ายทอดเรื่องราว...ของท้องฟ้ากว้าง
แล้วทำไมฉันคนนี้...ทุกนาทีต้องอยู่ลำพัง
อยากให้เธอรับรู้บ้าง...ช่างอ้างว้าง...เหงาเหลือเกิน

[เพลงผ้า]

หมองหม่นทนเหงาเฝ้ารอ
จวนใจจักท้อรู้ไหม
จะเป็นร้ายดีอย่างไร
ทําไมเงียบงันข่าวคราว

ความเหงาเร้ารุมเหลือเกิน
เผชิญอยู่กลางลมหนาว
อยากฟังรับรู้เรื่องราว
ช่วยฝากเดือนดาวบอกที

[กวีพเนจร]

เหงาเหลือเกินใช่ไหม
หัวใจดวงเดียวเพรียกหา
เหงามากหากอยู่ไกลตา
กลับมาหากันฉันรอ

เหงานะตอนนี้ที่อยู่
เฝ้าดูนับวันใจท้อ
เห็นใจบ้างไหมคนรอ
น้ำตาอ่อคลอหลั่งริน

เหงานะที่อยู่ตอนนี้
หัวใจที่มีแทบสิ้น
หัวใจฝันใฝ่ถวิล
โฉมฉินเจ้าหวนคืนมา

[Thiti]

ฉันเหงาเหลือเกิน
จะเดินจะเหินก็หมดแรงอ่อนล้า
เหนื่อยใจกับทุกอย่างที่ผ่านมา
ดูเหมือนมันไม่มีค่าอะไรมากมาย

ฉันเหงาเหลือเกิน
ยามเธอเมินหนีหน้าลาห่างหาย
ตัวคนเดียวเปลี่ยวเหงาอ้างว้างเดียวดาย
เหงาใจเหงากายเหนื่อยหน่ายเสียจริง

ฉันเหงาเหลือเกิน
ใจดวงนี้ยับเยินเกินจะรับทุกสิ่ง
หมดแรงใจแรงกายไร้ที่พักพิง
เธอเคยบอกว่าฉันเป็นรักจริงแต่ตอนนี้กับทอดทิ้งให้เดียวดาย

[tna]

เธอผู้เป็นดั่งดวงใจ
-----------------
เหงาเหลือเกิน รู้ไหม หัวใจเจ้า
รู้หรือเปล่า ใครเขา เฝ้าถวิน
ดาวเดือนดับ ลับไป ไม่เยือนยิน
ไม่ประวิง สิ่งใด ใจรักเธอ

รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ เขาไม่รัก
ไม่ตระหนัก รักมั่น ฝันเสนอ
ไม่ประสงค์ จะสนิท ชิดเชื้อเกรอ
แต่ใจเพ้อ ไปหาเขา  น่าเศร้าใจ

แอบไปเพ้อ ละเมอฝัน หวั่นสวาท
ตกเป็นทาส รักเธอ เพ้อหวั่นไหว
เพลิงไฟลุก โชติช่วง บ่วงดวงใจ
เฝ้าขวัญไขว่ ไหวหวั่น พรั่นฤดี

อย่ากลัวเลย ว่าจะทำ ให้หวั่นไหว
เพราะดวงใจ ดวงนี้ รักหนักหนา
เห็นเธอเจ็บ ใจยิ่งเหน็บ เจ็บอุรา
ร้าวรานกว่า เธอเจ็บ เหน็บดวงใจ

รู้ตัวตน ต่ำค่า น่าไม่อาย
ที่ไปหมาย ดอกฟ้า กล้าไฉน
ขอโทษนะ ที่ทำให้ เธอหมองไป
ตั้งแต่นี้ จะไม่ใกล้ ให้รำคาญ

ขอเพียงเธอ รู้ไว้ ใจดวงนี้
หากมันมี ค่ากว่านี้ จะพลีหาญ
น่าเสียดาย  หมายเพียงดิน ถิ่นกันดาน
ต่ำมิปาน ขานฟ้า ค่าอำไพ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[lookgaow]

เหงา...เหลือเกินคนดี
จะใช้ชีวิตในแต่ละนาที...ช่างลำบาก
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร...เมื่อรักหมดใจเหลือเพียงเศษซาก
รู้ไหมเจ็บมาก - มาก...ยากจะลืม

เมื่อรักฝังรากลึกภายในใจ
แต่เธอกลับผลักไส...หนีไปกับคนใหม่ที่ปลาบปลื้ม
ขอคืนได้ไหม...ห้องหัวใจที่เธอเคยยืม
นาทีนี้ไม่อาจลืม...ความปวดใจ

เหงา...เหลือเกินคนดี
มีเพียงความเจ็บช้ำเท่านี้...ที่คอยชิดใกล้
หยดน้ำตาไหลหลั่นกันมา...แทนคำปลอบใจ
แล้วฉันจะทนอยู่อย่างไร...เหงาปางตายแล้วคนดี

[ฝูงบินต่ำ]

เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญกับความเหว่ว้า
คิดถึงเธอคนดีทุกเวลา
ตั้งแต่วันที่เธอได้ลาร้างไป

เหงาเหลือเกินคนดี
หัวใจดวงนี้เหงามากรู้ไหม
เคยเคลียคลอล้อกันชิดใกล้
แต่วันนี้เธอร้างไกลไม่กลับมา

[กวีพเนจร]

เหงามากไหมคนดี
หัวใจดวงนี้ยังไต่ถาม
คอยรับฟังและติดตาม
พยายามทำความเข้าใจ

เรื่องราวอะไรที่ผ่าน
พบผ่านความเหงาใช่ไหม
เรื่องเศร้าก็ปล่อยมันไป
เก็บไว้มีแต่ทุกข์ทน

[tna]

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ใจดวงนี้
ก่อนเคยมี เธออยู่ คู่เสมอ
อยู่ดี-ดี หนีหาย ไม่พบเจอ
ทุกวันเพ้อ หาเธอ ทุกนาที

ทุก-ทุกวัน วนเวียน เขียนบทกลอน
หมายเธอย้อน คืนมา ร้างราหนี
ได้อ่านบท กลอนหวาน หว่านฤดี
บทวจี เชิงกลอน อักษรใจ

ฝากสายลม บอกที มีคนรอ
เฝ้างอนง้อ รออยู่ เธอรู้ไหม
เฝ้าชะเง้อ เพ้อหา อุราใจ
เหินห่างไป หัวใจ ไหวฤดี

รอเธออยู่ คู่กลอน อักษรหวาน
รอเธอผ่าน บทกลอน อักษรศรี
รอเธอร่วม กล่าวขาน หว่านวจี
รอวันที่ มีใจ ให้แก่กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[ฝูงบินต่ำ]

เหงาเหลือเกิน
ที่ต้องเผชิญกับความว่างเปล่า
มีแต่ฉันเเละเพียงเงา
ปลอบใจวันเบาๆเศร้าเดียวดาย

เธอเหงาบ้างหรือเปล่า
ส่วนตัวฉันเหงาเหลือหลาย
ตั้งแต่เธอจากฉันไป
ฉันต้องจมกับความเหงาใจทุกวันคืน

[tna]

เหงาและคิดถึง
-----------------
เพชรมณี มีค่า หาใดเทียบ
ยังมิเปรียบ เทียบเธอ ที่เพ้อหา
ต่อสวรรค์ แดนดิน ถิ่นเทวา
เทพธิดา คือเธอ เพ้อรำพัน

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ใจแทบขาด
สายฟ้าฟาด สาดใส  หัวใจฝัน
แตกสลาย  คลายแยก แหลกจากกัน
ไม่มีฉัน หรือเรา เศร้าอาลัย

นี่นะหรือ คือรัก หักสวาท
ช่างเจ็บขาด สาดใส่ ใจไฉน
ดั่งเพลิงไฟ ไหม้เผา ร้างดวงใจ
หนาวเหน็บใน รู้สึก สำนึกตน

ดั่งคมมีด ร้อยหมื่น ยื่นเข้าใส่
ฟาดฟันใจ  เจ็บแสบ แนบทุกหน
ต่อแต่นี้ ไร้เขา ร้าวเหลือทน
จะเป็นคน อย่างไร ไร้ปลายทาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[tna]

เหงาเหลือเกิน รู้ไหม ใจดวงนี้
ก่อนเคยมี เธออยู่ คู่เสมอ
อยู่ดี-ดี หนีหาย ไม่พบเจอ
ทุกวันเพ้อ หาเธอ ทุกนาที

ทุก-ทุกวัน วนเวียน เขียนบทกลอน
หมายเธอย้อน คืนมา ร้างราหนี
ได้อ่านบท กลอนหวาน หว่านฤดี
บทวจี เชิงกลอน อักษรใจ

ฝากสายลม บอกที มีคนรอ
เฝ้างอนง้อ รออยู่ เธอรู้ไหม
เฝ้าชะเง้อ เพ้อหา อุราใจ
เหินห่างไป หัวใจ ไหวฤดี

รอเธออยู่ คู่กลอน อักษรหวาน
รอเธอผ่าน บทกลอน อักษรศรี
รอเธอร่วม กล่าวขาน งานกวี
รอวจี มีใจ ให้แก่กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

เผชิญหน้าท้าทายสหายเก่า
คือความเหงาเร้ารุมเข้ากุมเหง
ประชิดตัวพัวพันไม่หวั่นเกรง
หมายบรรเลงอารมณ์ให้สมยอม

จักต่อสู้กู้ชัยให้ชํานะ
ไม่ลดละรวมใจให้หล่อหลอม
เพื่อต่อต้านคลายปมที่ตรมตรอม
ให้พ้นจากวงล้อมความดายเดียว

จักยื้อยุดฉุดรั้งถ้ายังไหว
หากอ่อนล้าเกินไปไร้แรงเหนี่ยว
สิ้นกําลังวังชาว่าปราดเปรียว
ขอสักเสี้ยวหัวใจอย่าไกลกัน

[ดวงไฟ]

ขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้
เพื่อจะได้กลับกู้ขึ้นมาใหม่
ให้แข็งแกร่งแรงกล้านะหัวใจ
อย่ายอมถอยแพ้พ่ายให้มันเชียว

อันเหงาเร้ารุมพากลุ้มกลัด
อันความเงียบกอดรัดจนหวาดเสียว
อันความทุกข์ท้อทนจนดายเดียว
ไม่เห็นมีใครเหลียว...ใครหันแล

อยากให้เธอฝ่าวงล้อมอ้อมความเหงา
เพื่อลาความรุมเร้าให้พ่ายแพ้
ลารังสีหัวใจไคร่อ่อนแอ
แล้วกลับคืนแน่วแน่ที่แท้จริง

ว่าหัวใจใครเล่าเราจะรู้
เท่าหัวใจที่เต้นอยู่อันสู่สิง
ใครจะเห็นสิ่งที่เป็นในความจริง
ว่ายิ่งเหงาเรากลับยิ่งจะอ่อนแอ

[เพลงผ้า]

จากนํ้าใจสู่ใจที่ไหลหลั่ง
คือพลังงดงามยามหวั่นไหว
จึงขอบคุณทั้งปวงของดวงไฟ
คือมิ่งมิตรสดใสอําไพพรรณ

จักตีฝ่าวงล้อมไม่ยอมแพ้
ด้วยแน่วแน่คํานึงให้ถึงฝัน
ขอสยบกลบเหงาเข้าฝ่าฟัน
จักมิยอมให้มันมาทําลาย

เมื่อวันนี้มีเพื่อนช่วยเตือนจิต
นิรมิตกําลังให้เหลือหลาย
เคยอ่อนล้ามาหรือก็มากมาย
จึงผ่อนคลายเพียงคํา..กําลังใจ

[มานพ]

.................................................
จักยื้อยุดฉุดรั้งถ้ายังไหว
หากอ่อนล้าเกินไปไร้แรงเหนี่ยว
สิ้นกําลังวังชาว่าปราดเปรียว
ขอสักเสี้ยวหัวใจอย่าไกลกัน

ทนเหงาอีกไม่นานดอกน้องจ๋า
ปีใหม่หน้าห้าสองต้องฝันหวาน
อันความเหงาจะอยู่กับเราไม่นาน
ห้าหนึ่งผ่านเพลงผ้าจะโชคดี
 
จากหมอนพดูดวงให้แล้วนะครับ

[กวีพเนจร]

เหงาเหลือเกินเกินใจจะรับไหว
อยู่อย่างไร้วิญญาณเมื่อผ่านพ้น
มีชีวิตก็เหมือนไร้ตัวตน
ต้องทุกข์ทนกับความเหงาอีกเท่าไร

เหงาเหลือเกินในใจในตอนนี้
ไร้มิ่งมิตรไมตรีมายื่นให้
อยู่ตรงนี้เพียงผ่านวันๆไป
ก็ยังหวังว่าจะได้คลายเหงาทรวง