ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฌลา]

เส้นทางที่เรียกว่า "ครู"
สอนคนให้เรียนรู้...ควรเชิดชูมากค่า
ความอดทนมากมาย...และให้โดยเมตตา
เสริมสร้างปัญญา ทำให้คนไร้ค่า...เต็มคน

เส้นทางที่เธอเลือกทำ
มีค่ามากล้ำ...เธอทำให้เกิดความหลุดพ้น
อาจต้องเจอปัญหา...เธอก็ยังทำสิ่งที่เรียกว่า"อดทน"
ทำคนให้เป็นคนเธอมากล้น...น้ำใจ

เส้นทางที่เลือกเดิน
อาจมีปัญหาให้ต้องเผชิญหลากหลาย
อาจมีบางเวลาที่คิดว่าอยากถอดใจ
อาจหลายครั้งที่หวั่นไหวไม่อาจเดินต่อไปบนเส้นทาง

เส้นทางที่เธอก้าว
อาจมีหลายเรื่องราวหลายความหลัง
อาจมีเหนื่อยล้า...เหว่ว้าหมดพลัง
อาจมีหลายครั้งที่อยากล้มเลิกความหวังที่มี

อย่าท้อเลยนะอย่าท้อ
รู้ไหมยังมีคนที่รอ...อย่าหลบลี้
ที่เธอทำมันมากค่า...จะทิ้งทำไมล่ะ คนดี
สู้ต่อตามฝันที่มี...ยังมีคนทางนี้ที่พร้อมจะไยดี ให้กำลังใจ

[สายใย]

แด่คุณครู.............ทุกคน

กลางลมคลื่นน้ำเชี่ยวลดเลี้ยวไหล
ยังมีใครคนหนึ่งซึ่งหาญกล้า
พาศิษย์น้อยลอยลำข้ามคงคา
ด้วยเมตตาหวังให้ศิษย์ได้ดี

เพราะวัยเยาว์เจ้าจึงไม่ซึ้งค่า
ครูดุว่าเจ้าโกรธโดดเรียนหนี
ครูเข้าสอนเจ้าคำนับหลับทุกที
ครูไม่มีเสียงเล่าเจ้าคุยกัน

ขอให้เจ้าแต่งกายในระเบียบ
เจ้าก็เปรียบเปรยว่าน่าขบขัน
บางครั้งเหนื่อยนึกท้อพ้อรำพัน
ครูอย่างฉันทำไปทำไมฤๅ

แค่เรือจ้างถึงท่าพาเรือกลับ
สิ้นเดือนรับค่าสอนนอนไขสือ
จิตสำนึกตวาดว่าค่าครูคือ
ผู้ฝึกปรือ ความรู้ คู่คุณธรรม

.ด้วยจิตคารวะพระคุณครู....

[ดาวระดา]

ก้าวเดินผ่านลานคำด้วยสำนึก
ด้วยรู้สึกลึกล่วงถึงทรวงสร้อย
ยินคำหยาดญาติเย้ามาเป่าร้อย
สองมือน้อยค่อยเวียนเขียนต่อคำ

ด้วยไออุ่นกรุ่นนักยากพักร้าง
จะหนีห่างรางเลือนเลื่อนถลำ
มิอาจห้ามความคิดถึงพึงกระทำ
จึงได้ย่ำค่ำเช้าเข้ามาเคียง

[หM)u้@E]

ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ 
   
   อาจเปนทางที่ใครไม่มุ่งหมาย

ถึงกระนั้น  ฉันก็จะเดินผ่าน  ย่างกาย

ถึงแม้ใครๆ  จะบอกว่าไม่ดี

  อาจเปนทางที่ฉันเดินผิด

แต่ฉันก็ใช้ความคิด  ในการลิขิตร  ชีวิตนี้

อาจมีบ้างที่ทำแล้ว  ไม่ดี

ต้องโทษที  ต่อไปนี้   จะระวัง





ขอบคุณ   สำหรับ   คำสอน

แต่เดี๋ยวก่อน  ฟังฉันอธิบายได้ไหม

ที่เห็นฉันทำผิด  แต่มันไม่ได้ผิดเสมอไป

ต้องติดตามตอนสุดท้าย   ของกันและกัน


 


ขอบคุณทุกคนที่คอยชี้แนะคะ   

แต่เด็กคนนี้ขอลองด้วยตัวเองก่อน
                                                 ุถ้าเดินผิด   จได้รู้ด้วยตนเอง
                                                                               ไม่ต้องกลัวว่าจะสาย             ,,,,ชีวิตนี้หนูจะสร้างให้ดีคะ,,,,,,,

[สายชล]

ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้

ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมฝัน

แต่ก่อนอยู่เดียวดายไปวันๆ

กับความฝันที่ไม่คิดว่าจะจริง

ฉันเพิ่งได้เปิดดูในเว็บนี้

รู้ว่ามีคนร่วมฝันมีทุกสิ่ง

มีเพื่อนๆแต่งกลอนให้แอบอิง

ปัดมันทิ้งความเดียวดายไม่อยากมี

ขอบคุณเว็บนี้มาก ที่มีกลอนเพราะๆให้อ่าน

และดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยค่ะ

[สายใย]

ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้
ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมฝัน
แต่ก่อนอยู่เดียวดายไปวันๆ
กับความฝันที่ไม่คิดว่าจะจริง
ฉันเพิ่งได้เปิดดูในเว็บนี้
รู้ว่ามีคนร่วมฝันมีทุกสิ่ง
มีเพื่อนๆแต่งกลอนให้แอบอิง
ปัดมันทิ้งความเดียวดายไม่อยากมี

 

ขอบคุณเว็บนี้มาก ที่มีกลอนเพราะๆให้อ่าน
และดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยค่ะ 

ที่ตรงนี้ มีอุ่นไอ ให้เสมอ
น้ำตาเอ่อ เผลอหวั่นไหว ให้มาหา
ทุกข์สุขใด ไว้ใจ ระบายมา
เอ่ยวาจา ภาษากลอน ตอนรับเอย ...(กชนันท์)

บ้านกลอนนี้ยินดีต้อนรับมิตร
ด้วยน้ำจิตน้ำใจไม่นิ่งเฉย
ถ้ามีทุกข์รุกใจเขียนได้เลย
น้ำคำเอ่ยประโลมใจมีให้กัน

ถึงยามสุขสนุกแสนแม้นคิดถึง
สักนิดหนึ่งบทกวีที่สร้างสรร
แลกความคิดประสพการณ์ผ่านวารวัน
ความสัมพันธ์ฉันท์น้องพี่ที่บ้านกลอน

[จะไม่เด็ด]

ด้วยบ้านกลอนอ้อนกันสนานสนุก
มีทั้งรุกทั้งรับสลับอักษร
ต่อกันเพลินไม่เป็นอันกินอันนอน
แถมบางกลอนมีท้าทาย...หลายกระบวน..

...แบบว่า..ไม่รู้สิ..อิอิ

[นักเดินทาง]

เส้นทางที่เรียกว่า "ครู"
สอนคนให้เรียนรู้...ควรเชิดชูมากค่า
ความอดทนมากมาย...และให้โดยเมตตา
เสริมสร้างปัญญา ทำให้คนไร้ค่า...เต็มคน

เส้นทางที่เธอเลือกทำ
มีค่ามากล้ำ...เธอทำให้เกิดความหลุดพ้น
อาจต้องเจอปัญหา...เธอก็ยังทำสิ่งที่เรียกว่า"อดทน"
ทำคนให้เป็นคนเธอมากล้น...น้ำใจ

เส้นทางที่เลือกเดิน
อาจมีปัญหาให้ต้องเผชิญหลากหลาย
อาจมีบางเวลาที่คิดว่าอยากถอดใจ
อาจหลายครั้งที่หวั่นไหวไม่อาจเดินต่อไปบนเส้นทาง

เส้นทางที่เธอก้าว
อาจมีหลายเรื่องราวหลายความหลัง
อาจมีเหนื่อยล้า...เหว่ว้าหมดพลัง
อาจมีหลายครั้งที่อยากล้มเลิกความหวังที่มี

อย่าท้อเลยนะอย่าท้อ
รู้ไหมยังมีคนที่รอ...อย่าหลบลี้
ที่เธอทำมันมากค่า...จะทิ้งทำไมล่ะ คนดี
สู้ต่อตามฝันที่มี...ยังมีคนทางนี้ที่พร้อมจะไยดี ให้กำลังใจ

หลายเวลา นาที ที่ผ่านพ้น
ทรหด อดทน จนเกินไหว
จะพอมี เพียงเวลา ต่อเติมใจ
ยังยากเย็น รู้ไหม หัวใจครู

หากไม่เคย เป็นครู ใยรู้ซึ้ง
ความจริงยาก เกินลำพึง เป็นถึงรู้
ต้องนอนดึก ตื่นเช้า เฝ้าตรองดู
ไม่เว้นเช้า หนักเบาสู้ อยู่ทุกวัน

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ขอบใจมาก สำหรับกำลังใจ
ที่เพื่อนคงมี มอบให้ ไม่แปรผัน
กำลังใจ ที่ได้มา เกินกว่าสารพัน
เอาเป็นว่า จะสู้ทน บากบั่น ฝันต่อไป

อาจห่างหายไปนาน กว่าผ่านมา
ก็ด้วยว่า เวลา หามิได้
อยากต่อกลอน แต่กลอน ผ่อนปรนใจ
พอสานต่อ ความยิ่งใหญ่ ในอาชีพ

ยังคงก้าวต่อไป ตามสายฝัน
แม้ว่าคืนและวัน จะเต็มไปด้วยขวากหนาม...

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

แด่คุณครู.............ทุกคน

กลางลมคลื่นน้ำเชี่ยวลดเลี้ยวไหล
ยังมีใครคนหนึ่งซึ่งหาญกล้า
พาศิษย์น้อยลอยลำข้ามคงคา
ด้วยเมตตาหวังให้ศิษย์ได้ดี

เพราะวัยเยาว์เจ้าจึงไม่ซึ้งค่า
ครูดุว่าเจ้าโกรธโดดเรียนหนี
ครูเข้าสอนเจ้าคำนับหลับทุกที
ครูไม่มีเสียงเล่าเจ้าคุยกัน

ขอให้เจ้าแต่งกายในระเบียบ
เจ้าก็เปรียบเปรยว่าน่าขบขัน
บางครั้งเหนื่อยนึกท้อพ้อรำพัน
ครูอย่างฉันทำไปทำไมฤๅ

แค่เรือจ้างถึงท่าพาเรือกลับ
สิ้นเดือนรับค่าสอนนอนไขสือ
จิตสำนึกตวาดว่าค่าครูคือ
ผู้ฝึกปรือ ความรู้ คู่คุณธรรม

.ด้วยจิตคารวะพระคุณครู....

อ่านบทกลอน สอนใจ ละไมนัก
สำนวนถ้อย ร้อยถัก ประจักษ์จิต
อ่านบทกลอน สอนใจ พาให้คิด
ถึงอดีต ที่ถูกผิด คิดไม่เป็น

มาวันนี้ เป็นครู ถึงรู้ค่า
ความเหนื่อยยาก บากหน้า จึงว่าเห็น
ต้องรินหลั่งน้ำตา ว่ายากเย็น
สอนให้ศิษย์ ได้เป็น เช่นคนดี

อยากให้เขามีความรู้ คู่ชีวิต
ยากเกินกว่า ปูอิฐ คิดอยากหนี
แต่จนแล้ว จนรอด ทอดชีวี
ไว้แต่เพียงท่าเรือนี้ พลีกายใจ

นี่แหละครับคุณครู สู้ตายแน่
แม้ไม่เก่ง เด่นดังแค่ ครูสอนใหม่
จะอดทน บ่นสู้ เพื่อเด็กไทย
บูชาคุณ ครูเก่าใหม่ ได้สอนมาฯ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

ช่างเป็นกลอน บูชาครู ที่ดูเศร้า
อ่านแล้วเข้า ถึงหัวใจ ในรู้สึก
นี่หละหนอ ครูไทย ในใจนึก
ต้องอดทน ก่นรู้สึก สักเท่าไร

แต่ด้วยใจ สวมในงาน การสั่งสอน
แม้เหนื่อยหนักสักกี่ตอน ก็ทนไหว
เพราะเลือดนี้ ชีพนี้ มีน้ำใจ
จึงทำได้ ในอาชีพ ความเป็นครู

***********----------**************
ขอบพระคุณพี่สาว ช่วยเล่าแจ้ง
ทำให้ใจ ได้แข็งแกร่ง มีแรงสู้
ด้วยน้ำใจ ในพี่สาว เล่าถึงครู
จากนี้ไป จะยืนอยู่ เพราะรู้ค่า....ความเป็นครู...

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ฌลา]

เป็นอย่างไรบ้างนักเดินทาง
หายอ้างว้างแล้วใช่ไหม?
อาจเหนื่อยล้า หรือบางคราท้อใจ
ไม่เป็นไร นะ ไม่เป็นไร...เธอยังมีฉันเข้าใจคนดี

เหนื่อยใช่ไหม
พักบ้างก็ได้...ตอนนี้
ปัญหามากมาย..วางเอาไว้คนดี
แล้วซึมซับกำลังใจดีดี..จากคนที่นี่นะเออ

ไม่ต้องกลัวหรอกนะ
คนที่นี่น่ะ..เข้าใจเสมอ
เธออาจห่างหาย..ไม่ค่อยมาได้พบเจอ
แต่เชื่อไหมเออ... ไม่เคยลืมเธอซักวัน

ว่างก็เข้ามา
พักผ่อนกายอ่อนล้า..อยู่กับฉัน
จะให้กำลังใจ เพื่อให้เธอสู้ต่อไปอีกวัน
อาจทำได้เพียงแค่นั้น...แต่รู้ใช่ไหมว่าฉัน จริงใจ...

[อ้อมพระหัตถ์]

พบรองเท้าข้างนี้ที่กลางป่า
พร้อมฝูงนกบินผ่านมาน่าฉงน
เหลือบมองผ่านไปมาไร้ผู้คน
ปวดหัวจนไม่รู้ถามผู้ใด

เหมือนเเคยมาทางนี้ที่วันก่อน
อยากจะรู้เคยกินนอน ณตอนไหน
ก้มมองทางหว่างเท้าได้เข้าใจ
รองเท้านี้ที่เก็บไว้ของฉันเอง

แต่ฉันมาเมื่อไหร่ใครพอทราบ
เหมือนมีภาพเคยจดจำกระหน่ำหัว
พอฉันลองคิดไปมาหมุนรอบตัว
อ๋อฉันมั่วมัวแต่หมุนรอบตัวเอง

[นักเดินทาง]

ขออภัยในบางครา ที่หล้าหนัก
จึ่งห่างหาย ไปหลบพัก จากขื่นขม
พอที่ใจ จะชื่นบาน ผ่านช้ำตรม
จะกลับมา ร่ำระงม ผสมวาที

กับเรื่องราว มากมาย ในชีวิต
อาจมีบ้าง ถูกผิด จิตบัดสี
ต้องห่างหาย หลายครา ลาไมตรี
ถึงอย่างไร ทางสายนี้ มีในใจ

แวะเข้ามา อ่านบทกลอน เพื่อนวอนบอก
จากใจล้า ฝ่าช้ำชอก ระรอกใหญ่
ก็พลันปลิว ล่องหาย ไม่เหลือใย
ด้วยอุ่นไอ ไมตรีมิตร พิชิตเส้นทาง

เมื่อย่างก้าว บนถนน แห่งชีวิต
จะขอสู้ แม้ถูกผิด คิดหนักบ้าง
อาจล้มลุก คลุกคลาน ผ่านต่างบาง
จะล้าเหนื่อย เมื่อยบ้าง จะย่างเดิน...

ด้วยการรับมอบน้ำใจจากเพื่อนนักเดินทาง...แม้จะเป็นเพียงเพื่อนผู้มาสบในระหว่างแห่งถนนชีวิต อาจไม่แม้พิศหน้าตา...

                                                                                                                                                    นักเดินทาง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

ก้าวเดินผ่านลานคำด้วยสำนึก
ด้วยรู้สึกลึกล่วงถึงทรวงสร้อย
ยินคำหยาดญาติเย้ามาเป่าร้อย
สองมือน้อยค่อยเวียนเขียนต่อคำ

ด้วยไออุ่นกรุ่นนักยากพักร้าง
จะหนีห่างรางเลือนเลื่อนถลำ
มิอาจห้ามความคิดถึงพึงกระทำ
จึงได้ย่ำค่ำเช้าเข้ามาเคียง

ยินดีครับ ต้อนรับเพื่อน นักเดินทาง
ที่ย่างย่ำ ถลำย่าง เส้นทางนี้
ฉัน-นักเดินทาง ยังคั่งค้าง หว่างวารี
คอยต่อเติม เสริมวาที ที่สัมพันธ์

ณ ระหว่างแห่งหนทาง ถนนชีวิต
ที่นาย-ฉันย่างตามติด หนทางฝัน
ดาวกลางดอย ร่วมสอยดาว ก้าวร่วมกัน
บนถนน แห่งสัมพันธ์ นักเดินทาง

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ...นักเดินทาง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

ฉันพึ่งเดินผ่านมาทางนี้ 
   
   อาจเปนทางที่ใครไม่มุ่งหมาย

ถึงกระนั้น  ฉันก็จะเดินผ่าน  ย่างกาย

ถึงแม้ใครๆ  จะบอกว่าไม่ดี

  อาจเปนทางที่ฉันเดินผิด

แต่ฉันก็ใช้ความคิด  ในการลิขิตร  ชีวิตนี้

อาจมีบ้างที่ทำแล้ว  ไม่ดี

ต้องโทษที  ต่อไปนี้   จะระวัง





ขอบคุณ   สำหรับ   คำสอน

แต่เดี๋ยวก่อน  ฟังฉันอธิบายได้ไหม

ที่เห็นฉันทำผิด  แต่มันไม่ได้ผิดเสมอไป

ต้องติดตามตอนสุดท้าย   ของกันและกัน


 


ขอบคุณทุกคนที่คอยชี้แนะคะ   

แต่เด็กคนนี้ขอลองด้วยตัวเองก่อน
                                                 ุถ้าเดินผิด   จได้รู้ด้วยตนเอง
                                                                               ไม่ต้องกลัวว่าจะสาย             ,,,,ชีวิตนี้หนูจะสร้างให้ดีคะ,,,,,,,

สวัสดีน้องสาว พึ่งเข้ามา
บนถนน แห่งชีวา เส้นสายนี้
ถนนแห่ง นักเดินทาง ต่างชีวี
ยินดีเธอ ร่วมวาที บ้านนี้ นักเดินทาง

พี่ชายใจร้าย ไม่ยอมตอบ
เนิ่นนานผ่านกี่รอบ ก็ไม่ว่าง
ทักทายแล้ว เปล่าแว่วเสียง สำเนียงวาว
จนน้อยไม่ ไม่สนข่าว ของพี่ชาย

พี่ชายชื่อนักเดินทาง
เปิดบ้านนี้ พลีกายย่าง อย่างว่าไว้
บนถนนนักเดินทาง ต่างหัวใจ
เชิญพี่น้อง ร่วมสายไหม ถนนชีวิตฯ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

ฉันเพิ่งเดินทางผ่านมาทางนี้

ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนร่วมฝัน

แต่ก่อนอยู่เดียวดายไปวันๆ

กับความฝันที่ไม่คิดว่าจะจริง

ฉันเพิ่งได้เปิดดูในเว็บนี้

รู้ว่ามีคนร่วมฝันมีทุกสิ่ง

มีเพื่อนๆแต่งกลอนให้แอบอิง

ปัดมันทิ้งความเดียวดายไม่อยากมี

ขอบคุณเว็บนี้มาก ที่มีกลอนเพราะๆให้อ่าน

และดีใจที่ได้มีส่วนร่วมเป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยค่ะ

"ฉันพึ่งเดินทางผ่าน มาทางนี้"
บ้านหลังที่ มีน้ำใจ ให้เสมอ
เธอ-เพื่อนนักเดินทาง ย่างมาเจอ
ฉัน-เจ้าบ้านขอเสนอ น้ำใจงาม

ยินดีต้อนรับ กับเพื่อนใหม่
ยินดีที่ มีใจ เข้าทายถาม
ยินดีที่ มีน้ำใจ ใส่ใจติดตาม
ยินดีที่ เล่าความ ตามเป็นจริง

ขอต้อนรับกับเพื่อนใหม่ ด้วยใจฉัน
ขอต้อนรับ กับสัมพันธ์ ฉันทุกสิ่ง
ขอต้อนรับ กับน้ำใจ ให้แอบอิง
ขอต้อนรับ กับทุกสิ่ง ทุกจริงใจฯ


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

เป็นอย่างไรบ้างนักเดินทาง
หายอ้างว้างแล้วใช่ไหม?
อาจเหนื่อยล้า หรือบางคราท้อใจ
ไม่เป็นไร นะ ไม่เป็นไร...เธอยังมีฉันเข้าใจคนดี

เหนื่อยใช่ไหม
พักบ้างก็ได้...ตอนนี้
ปัญหามากมาย..วางเอาไว้คนดี
แล้วซึมซับกำลังใจดีๆ..จากคนที่นี่นะเออ

ไม่ต้องกลัวหรอกนะ
คนที่นี่น่ะ..เข้าใจเสมอ
เธออาจห่างหาย..ไม่ค่อยมาได้พบเจอ
แต่เชื่อไหมเออ... ไม่เคยลืมเธอซักวัน

ว่างก็เข้ามา
พักผ่อนกายอ่อนล้า..อยู่กับฉัน
จะให้กำลังใจ เพื่อให้เธอสู้ต่อไปอีกวัน
อาจทำได้เพียงแค่นั้น...แต่รู้ใช่ไหมว่าฉัน จริงใจ...

ฌลา...เพื่อนรัก
ไม่รู้ซิ ฉันเริ่มจักชินชาแล้ว
กับความยาก ลำบาก หลายหลากแนว
ฉันคงชินซะแล้ว กับเรื่องราว

หากจะถามว่า ฉันเหนื่อยไหม
คำตอบคือความจริงที่เป็นไง อย่างที่เล่า
แทบไม่มีเวลา อย่างว่า ห่างหายหลายคราว
แต่อดทน ฝันยลดาว ที่แสนไกล

เธอ...ฌลา...เพื่อนฉัน
แม้ฟ้าดินอาจกั้น สองเราได้
แต่มิอาจกั้นใจ ที่ฉันมี ให้กันไป
อยู่ต่างฟ้าก ต่างสนไพร แต่ใจใกล้กัน

ฉันรู้สึกอบอุ่นมาก
ที่เธออุตสาห์ลำบากพร่ำสอนฉัน
ทั้งน้ำใจ ไมตรี อุ่นดีในสัมพันธ์
หรือนี่ คือความโชคดีของฉันหรืออย่างไร

ขอบคุณนะ...สำหรับทุกอย่าง
ตลอดสาย แห่งหนทาง คงมีเธอใช่ไหม
ที่จริงมีมากมาย ผู้คน ย่ำเดินผ่านพ้นไป
แต่ฉันรู้สึกเหมือนไม่เคยมีใคร ...ผ่านไปมา

เพียงเธอเท่านั้น
ที่พอทำให้ฉัน คลายปัญหา
จากเหนื่อยหนัก มาแสนนาน ผ่านเวลา
ก็ได้คลาย หายล้า ณ...ฌลา...เพื่อนรัก

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ฌลา]

เธอเดินทางมาแสนไกล
ผ่านอุปสรรคมากมายบนเส้นทางนั้น
ขอบเหวเสียดฟ้า หรือหน้าผาสูงชัน
เธอคงเคยข้ามผ่านเพื่อสานฝัน...ของเธอ

เดินทางต่อแล้วสินะนักเดินทาง
โลกใบนี้ยังกว้าง มีที่ว่างให้พบเสมอ
ออกผจญภัย...ตามหาสิ่งใหม่ใหม่ ให้เจอ
คือสิ่งที่ค้นหาเสมอ...ใช่ไหมเธอนักเดินทาง

แม้จะห่วงแค่ไหน
ก็จะปล่อยให้เธอไป...ไม่ขัดขวาง
ความสุขที่เธอมี...คือสิ่งนี้ "การเดินทาง"
จึงไม่ขอขัดขวาง...กับทุกทุกความหวังที่มี

แต่ขอได้ไหม
อย่าหักโหมมากมาย...ดูแลพักกายบ้างตอนนี้
เตือนด้วยหัวใจ...จากเพื่อนคนไกลที่หวังดี
อยากให้กำลังใจเธอมี..ก่อนจะออกเดินทางที่ ต่อไป

กับความร้าวรานในวันวาน
ขอให้เธอก้าวผ่านอย่าหวั่นไหว
ให้มันเป็นบทเรียน...ที่เธอเขียนด้วยหัวใจ
แต่อย่าเอามาทำให้...บั่นทอนกำลังใจนะคนดี

หากวันไหนอยากพัก
มาที่นี่นะที่รัก...ฉันอยู่ตรงนี้
จะรอคอยอย่างตั้งใจ....พร้อมด้วยกำลังใจมากมี
จะปลอบโยนให้หายดี...จากความรู้สึกที่มี...ด้วยหัวใจ....

[สุวรรณ]

เห็นเธอเดินผ่านมาเส้นทางนี้
อยากจะถามคนดีว่าเหนื่อยไหม
หยุดนั่งพักบ้างเถอะหนอคนไกล
แล้วค่อยเริ่มเดินใหม่เมื่อมีแรง

โน่นลำธารโขดเขินเนินเสลา
ทอดสายยาวระยิบระยับแสง
ดูวับวาวราวน้ำงามแจรง
เชิญอาบท่าปรุงแปลงแล้วค่อยไป

[No AlonE]

วันนี้ฉันได้เดินผ่านมาที่นี่ "อีกครั้ง" 
ฉันยังหวังให้เพื่อนเพื่อนจำฉันได้ 
บนเส้นทางนี้ที่เคยมีแต่คนจริงใจ 
จำฉันคนนี้ได้รึไม่ คนที่เคยมาอาศัยกำลังใจของเธอ   

แต่ฉันยังจำเธอได้นะ รู้ไหม .. 
เพราะว่าน้ำใจที่เธอมีให้กันเสมอ 
วันที่ฉันล้มแล้วลุก ก็เพราะกำลังใจของเธอ
ไม่โทษหากเธอจำฉันไม่ได้จริงจริง

เพราะฉันไม่ได้ผ่านมาทางนี้ "แสนนาน"
แต่ก็ยังจำวันวานที่เคยได้รับไม่สูญสิ้น
เธอไปกับฉันได้ทุกที่ แม้จะเลอะไปด้วยดิน
เธอไปส่งฉันด้วยใจจริง ยามฉันอ่อนแอ