ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยอด~]

พอใจแล้ว ที่ได้รัก
ได้รู้จักเพียงเท่านี้
ได้มีเธอเป็นความรู้สึกนะคนดี
ถึงแม้ว่าจะมี ใครในใจเธอ

ฉันจะไม่เข้าไปวุ่นวายในชีวิต
ทั้งที่ความจริงอยากใกล้ชิดเธอเสมอ
เพียงทุกวันได้เห็นหน้าได้พบเจอ
ขอมีสิทธิ์ได้คิดถึงเธอ ก็พอใจ

[++ แตง ++]

คิดถึงชุมชนคนบ้ากลอน
เลยตะลอนกลับมาเยี่ยมสักครั้งหนึ่ง
ทุกทุกคนยังอยู่ในห้วงคำนึง
เมื่อมาถึงก็ยังมีมิตรไมตรี

[ยอด~]

คิดถึงกันหมั่นมาหาเวียนมาตอบ
เพราะชื่นชอบต่อกานท์ร่วมสานฝัน
คนบ้ากลอนอ่อนซ้อมน้อมผูกพัน
ยื่นไมตรี ดีต่อกัน...ปันน้ำใจ.........

[ดินเหนียว]

คิดถึงจังเลย.............คนดี
วันเดือนปี หมุนเวียน เปลี่ยน พ.ศ.
ขอบคุณเพื่อน ทุกคน ที่เฝ้ารอ
ขออภัย เถิดหนอ ให้รอนาน

วันนี้ดินฯ ผินพักตร์ มาทักทาย
สุขสบาย ดีไหม ใคร่สื่อสาร
ยังห่วงใย อยู่เสมอ เจอกลอนกานท์
พี่เพื่อนจาร ไว้ให้  ซึ้งใจจัง........   

[ยอด~]

คิดถึงจัง  นั่งมอง น้องไม่กลับ
เล่นหายไป นานนับ ครับปีนี้
พี่ไม่ใช่ อิฐ -ปูน นะคนดี
จะได้รอ  ตรงนี้ ทุกเวลา

เจอสาวสวย ที่ไหน  แวะทายทัก
หัวใจเต้น ตึ๊กตั๊ก รักภาษา
เธอแต่งกลอน  ว้านหวาน ระลานตา
เลยแอบมา ตอบกลอน อ้อนคนดี......

[เจ้านาง]

คิดถึงน้องบ้างไหมยามไกลห่าง
ใครอ้างว้างรออยู่รู้หรือเปล่า
สารภาพกับพี่ ว่านางเหงา
ยามน้องเศร้า เหงาใจ ใครจะเตือน

กลับมาเถิด คนดี ที่น้องรัก
มาทายทัก ฝากใจ ใครจะเหมือน
รักคิดถึง พี่อยู่ ไม่รู้เลือน
พี่เป็นเพื่อน ช่วยชี้ทาง นางศรัทธา......

[ดิษฐา]

 

ความคิดถึงฟุ้งกระจายเต็มห้อง
ความห่วงหาเต้นระบำร่ำร้องบทเพลงห่างเหิน
เสียงกลองของหัวใจ ฟังๆ ไปก็เพลิน
ความรักย่ำเดินผ่านสายลม ผ่านกาลเวลา
ดวงดาวกระพริบนำทาง
ดวงจันทร์ส่องแสงสว่างช่วยมองหา
เดินจากขอบฟ้าตรงนี้......ถึงขอบฟ้าตรงไหนที่จากมา
โดยมีจุดหมายปลายทางข้างหน้าคือเธอ

[เจ้านาง]

ลมรำเพย เอ่ยคำ ทำให้ซึ้ง
คำคิดถึง ส่งกระจาย ไปเต็มห้อง
บรรเลงเพลง ไมตรี มีทำนอง
ส่งถึงน้อง คนนั้น กำนัลมา

ดอกเอยดอกรักตระหนักแล้ว
คิดถึง แก้วลืมคอน ตอนอุษา
เป็นเพลงรักโรยรินกลิ่นมาลา
ใครหนอใคร กลั่นรักมา วาจางาม.....

[ยอด~]

แม้เส้นทางห่างไกลสุดไปถึง
แต่ยังตรึงซึ้งค่าให้น่าคิด
ความอ่อนหวานสานใยภายในจิต
ยังเฝ้าคิด ชิดใจ ไปใกล้เธอ

ด้วยยามร้างห่างกันฉันจึงเหงา
แฝงความเศร้าเหงาใจให้เฝ้าเพ้อ
ใจเรียกหาอาวรณ์นอนละเมอ
คิดถึงเธอเพ้อหาทุกราตรี

[ยอด~]

นั่งก็คิด นอนก็คิด จิตป่วนปั่น
หัวใจสั่น ฝันหา ยอดยาหยี
วันที่ผ่าน นานเลือน เหมือนเป็นปี
ทุกนาที ที่รอ ทรมาน

วอนชักนำ อำนาจ วาสนา
โปรดเมตตา พาใจ ให้ประสาน
นำสองเรา เข้าหา มาพบพาน
อย่าให้ผ่าน นานเศร้า  มันเหงาใจ

[คนมาจากดิน]

ฝากดวงจันทร์บอกเธอนั้นว่าฉันรัก
รักเธอมากเท่ากับดาวบนท้องฟ้า
ฝากสายลมว่าคิดถึงทุกเวลา
ขอฝากฟ้าดูแลเธอนั้นแทนฉันที

[อ้อมพระหัตถ์]

หรีดหริ่งร้อยเพลงฟ้าบรรเลงแว่ว
ก้องมาแล้วทุกทำนองประคองเสียง
เบาหนักบ้างทั้งลูกคู่และลูกเคียง
มองดางเคียงจันทราผ่านฟ้างาม

ด้วยระลึกนึกถึงตอนนอนฟอนหญ้า
กับแก้วตายาใจให้ถวิล
หอมกองฟางแลกลิ่นหญ้าได้ยลยิน
รวมทั้งสิ้นสรรพภาพซาบอารมณ์

เคยเคียงคู่นอนอยู่ดูแผ่นฟ้า
จินตนาเปรียบเสียงฟ้าแลเสียงฝน
คู่ดนตรีกังสดานสานสายลม
บวกลมห่มเงยดูฟ้านิทราพลัน

[lookgaow]

นั่งนับ...ดวงดาว
ท่ามกลางค่ำคืนที่เหน็บหนาว...หวั่นไหว
เคยหนุนตักคุณใต้อ้อมกอดอุ่น - อุ่น...ละมุนละไม
แต่ ! วันนี้มีเพียงผ้าห่มผืนใหญ่...ที่โอบล้อมไว้ทั้งคืน

หยดน้ำค้างพร่างพราว
จันทราเจ้ายิ้มเยาะเรา...เหงาขมขื่น
พยายามหลับตา...ให้ผ่านเวลาที่เหว่ว้ายามค่ำคืน
แต่ ! ทำอย่างไรก้อไม่อาจฝืน...จะหลับหรือตื่นมีแต่น้ำตา

คิดถึง...จนหลับไม่ได้
ควรทำตัวอย่างไร...ไม่เห็นเหว่ว้า
จะฝืนหลับอย่างไร...ไม่ให้หัวใจเสียน้ำตา
เช้าที่ตื่นขึ้นมา...ไม่อยากร้องไห้ช้ำชาเพราะว่า
" คิ ด ถึ ง คุ ณ "

( เมื่อไหร่น้า  ฉันจะเลิก คิ ด ถึ ง คุ ณ  ....  คนไกล )

[โรแมนติค]

คิดถึงเธอทุกวันจันทร์-อาทิตย์
คิดถึงมิตร ทุกคน ทนไม่ไหว
เหนื่อยแสนเหนื่อยเมื่อยล้าพาสุขใจ
ความห่วงใย จากเพื่อนรัก ชาวนักกลอน

ขออวยพร ให้ฝันดี และมีสุข
ไร้ความทุกข์ โศกสิ้น รินอักษร
ให้ผองเพื่อน ทุกท่าน สถาพร
ดั่งคำกลอน  ปลอบขวัญ...กำนัลมา

[ดินเหนียว]

คิดถึงมิตร ทุกคน ที่บ่นหา
ซึ้งศรัทธา กำลังใจ ได้ปลอบขวัญ
ขอขอบคุณ อุ่นไอ ที่ให้กัน
ช่วยแบ่งปัน  ปราณี  มีน้ำใจ

ไม่มีคำ..ใดดี..ที่จะกล่าว
สิ่งปวดร้าว..หายหมด..กลับสดใส
ได้ยาดี...พี่เพื่อน...เลือนโรคภัย
ขอขอบคุณ...กำลังใจ..ที่ให้ดินฯ........

[Kotchanan]

หลายคนบ่นเสมอเธออยู่ไหน
คิดถึงจนจับใจให้ถวิล
ทุกขณะสื่อคำ.. น้ำใจริน
มิเคยสิ้นเยื่อใยและไมตรี

ด้วยดินเหนียวเกี่ยวรักสมัครสมาน
มิใช่แล้งกันดารพานหน่ายหนี
อ่านบทกลอนเธอจึงซึ้งวจี
ร่ายกลอนนี้ต้อนรับ.. การกลับเรือน.

[ดินเหนียว]

ยอมรับว่าดีใจ มิใช่น้อย
ปลื้มน้ำถ้อย "กชนันท์"...นั้นเสมือน
เป็นเพื่อนใจ..ต้อนรับ..คืนกลับเรือน
เธอคือเดีอน เด่นฟ้า สง่านาม

แหงนหน้ามอง จันทรา คราสบพักตร์
ให้นึกรัก  ตระหนักใจ ในคำถาม
ดินฯไปอยู่ เชียงใหม่ เมืองไม้งาม
คิดถึงเพื่อนทุกยาม...ย้ำห่วงใย

ขอบคุณที่ทายทักนึกรักเธอ
ไม่ใช่คำเพ้อเจ้อหรือเผลอไผล
ทุกถ้อยคำ...ของดินฯ รินจากใจ
ซึ้งน้ำใส...ทุกหยด..จาก กชนันท์......



 

[Kotchanan]

ความคิดถึงโยงใยจรดปลายฟ้า
อักษราระยับประดับฝัน
ถึงห่างไกลใช่รอน.. บ่อนสัมพันธ์
คำสั้น สั้น แทนใจ.. ในทุกทิศ

"ว่าถนนหนทาง ณ เบื้องหน้า
ขอเธอจงหาญท้าฝ่าวิกฤติ
เพื่อจักพบลำแสงแห่งชีวิต
เนรมิตภาพฝันอันตระการ
โดยมีเพื่อนพี่น้องประคองรัก
พร้อมปกปักปลอบใจให้พ้นผ่าน
ณ ตรงนี้เธอเป็นเช่นดวงมาน
ที่ปลูกหว่านสานรัก.. สลักจินต์"

เราคบกันด้วยใจ.. หาใช่เปลือก
มีเกลียวเชือกคำกานท์บันดาลศิลป์
ผสมผสานดอกรัก.. จากกวิน
ประดับดิ้นไมตรี.. นี้แทนใจ.
                           

[ดินเหนียว]

ความคิดถึงตรึงใจไม่เลือนลบ
ได้มาพบกวีแกร่งแห่งเมืองหลวง
ซึ้งไมตรี พี่หยิบยื่น...ชื่นในทรวง
อ่านมนต์บ่วง..เนรมิตฯ..สะกิดใจ

ขอบพระคุณ ที่นำ ทุกคำสอน
เหมือนคำพร ประสิทธิ์ประสาทให้
ดินฯน้อมรับ จากพี่ ที่ห่วงใย
กราบจากใจ...ขอซึมซับ...ประดับจินต์

(ขอบคุณมากค่ะ พี่ กชนันท์ ดินฯขอเรียกพี่นะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก นักกวีแห่งเมืองหลวง นับเป็นเกียรติ..อย่างยิ่งค่ะ)

[มั่น แซลี้]

ยังคิดถึงน้องคนดีที่ห่วงหา
ดีใจเป็นหนักหนาที่น้องมาได้พานพบ
ความรักความห่วงใยนี้ไม่มีจบ
มาประสบแสนยินดีด้วยหัวใจ

เฝ้ารอน้องดินเหนียวด้วยปราถนา
คิดถึงเวลาอ่านกลอนกานท์ที่หวานใส
แล้วตอนนี้น้องคนดีสบายดีอย่างไร
แล้วจะรังเกียจพี่หรือไม่...ถ้าพี่จะขอห่วงใยน้องเหมือนเดิม