ส่งกลอนนี้ไปถึงคนผิงดาว
ที่ช่างร้าวเหงาใจทุกวันวี่
ลืมเขาบ้างบางเวลาก็ยังดี
แต่เป็นพี่น้องรู้........ไม่มีทาง
ก็ไม่รู้จะชื่นชมหรือสมน้ำหน้า
เพราะเวลาช่างทำให้สับสน
มันทำให้คนหนึ่งลืมอีกคน
และบางคนยิ่งนานก็ยิ่งจำ
ไม่สงสันเลยทำไมพี่ตาย
เศร้ามากมายต่างรุมต่างทับถม
เลยขาดใจตายเพราะร้าวระบม
ฝื้นขึนมาเลยเศร้ายิ่งกว่าเดิม
ช่วงนี้มรสุมเข้า ดูแลความเหงาของท่านให้ดี เดี๋ยวมันกระโดดใส่คนอื่น
+1ในใจอยากให้ 100 เว้าถืกใจเอื้อยอีหลีนางเอ้ย
ฟื้นขึ้นมา..น้ำตายังคงไหล
เพราะหัวใจ..ไปฝากไว้ให้กับเขา
ใจจะขาด..ขาดลงแล้วพี่ชายเรา
เพราะความเหงา..เข้ามาถม..จมน้ำตา
อันผู้คนมากหน้า..ก็เยอะจริง
อันผู้หญิงแสนดี..คงเทียบกันไม่ได้หนา
คน-คนนั้นเขาวิเศษ..กว่าใครในบรรดา
เป็นนางฟ้า..มาโปรด..คนอย่างเธอ
ไม่ห้ามหรอก..ความรัก..ห้ามไม่ได้
อย่าร้องไห้..เสียใจ..ใครห้ามเหรอ
ร้องไปเลย..ร้องไห้ตาย..ไปเลยเธอ
แต่อย่าเผลอ..ชวนฉันเศร้า..เหงาหัวใจ
+++ ตายๆๆๆๆคนผิงดาว..เจ้าจะหาคนปลอบหรือหาคนสมน้ำหน้าหว่า...
ฮักอยู่ดอกอ้าย..อย่าถือสาคนสวยเด้อ...เหอๆๆสวยไปเบิ้ด
