ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คนผิงดาว]

ร้อยดาวร้อยเรียงเป็นมาลัย

ร้อยน้ำตาที่รินไหลไม่ขาดสาย

ร้อยใยรักส่งถึงเธอจนวันตาย

สิ่งเดียวที่ยึดมั่นไว้...คือรักและภักดี


ในคืนเศร้าๆปนเคล้ากับน้ำตาอย่างนี้

เธอคงมีความสุขและสมหวัง

มีแค่เพียงผู้ชายที่หัวใจพ่ายพัง

ที่มานั่งผิงดาวหนาวน้ำตา


หลายปีผ่านเนิ่นนานแล้วรู้บ้างไหม

กับหัวใจดวงนี้ที่ห่วงหา

แอบมองไปในสายลมที่พัดผ่านมา

อยากให้พัดกลับคืนของวันเวลาและรักของสองเรา



ทำอย่างไรดีนะ...

ตลอดเวลาที่ฉันลืมเธอไม่ได้

ยังคงห่วงหารักและยังคงอาลัย

ยังแอบร้องไห้ในคืนเหงาหนาวน้ำตา


...........................................................................................
แด่.....ตุ๊กตาไล่ฝน

จาก...คนผิงดาวกวีคนเศร้า

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[คนผิงดาว]

ดึกดื่นคืนนี้นั่งเศร้าและเพ้อรำพัน

กับอดีตที่ผ่านมาเนิ่นนานวันที่ไม่เสื่อมสลาย

คิดถึงคิดถึงเธอเหลือเกินเจ้ากานดาทำฉันเดียวดาย

รู้บ้างไหมว่ามีใครเจ็บเจียนตายด้วยรักและคิดถึงเธอ



ป่านนี้...เธอคงมีความสุขและยิ้มได้

แต่รู้บ้างไหม...มีใครแอบร้องไห้ในคืนนี้

อยากให้....รับรู้ถึงความรู้สึกของคนไกล

ที่เป็นแบบนี้....ก็เพราะว่าหัวใจมั่นรักใครด้วยใจจริง


ฝากสายลมในคืนเศร้าเศร้า

ฝากสายลมและแสงดาวช่วยผสม

ฝากหนึ่งหยดน้ำตาของคนตรอมตรม

ฝากให้คนที่เขาสุขสมได้รู้ว่าใคร...กำลังจะตายลง

........................................................................

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[คนผิงดาว]

..เพราะความเศร้ารุมเร้าใจมากนัก         
         
..จึงอยากพักหยุดรักไว้ที่ปลายฟ้า         
         
. .จารึกรักเอาไว้ให้เธอได้เห็นเสมอมา         
         
...ว่ารักและศรัทธาเพียงเธอมิลืมเลือน          
         


...ไม่ว่าปลายฟ้าจะสิ้นสุดลงหรือไม่         
         
...แต่รักที่ฉันให้เธอนั้นจะคงมั่น         
         
...จะอยู่ดั่งเปรียบเสมือนฟ้าคู่ตะวัน         
         
....ความรักของฉันจะนิรันดร์..เพียงแค่เธอ         
         
..................................................................         
ณ.ปลายฟ้าที่ตรงนี้         
         
อยากขับกล่อมกวีเพื่อเธอนั้น         
         
ฝากบอกจันทร์คืนนี้แล้วกัน         
         
ว่าฉันคิดถึง..จึงรำพันฝากมา         
         
.......................................................         
...เมื่อรักจากไปใจแสนเศร้า         
         
...มิอาจลืมเรื่องราววันเก่าได้         
         
...ใจดวงนี้ยังภักดีมิเสื่อมคลาย         
         
...แทบมลายพร้อมน้ำตาที่ไหล         
         

...ทั้งเศร้า..เหงา...และคิดถึง         
         
...ทั้งรำพึง  เพ้อหา    อยู่เสมอ         
         
...อยากบอก  อีกครั้ง      ยังรักเธอ         
         
...มิอาจพบ    เจอใคร    ใจมลาย         
         


...แหงนมองดาวคืนนี้ดูเศร้านัก         
         
...มีน้ำตาแห่งความรักที่รินหลั่ง         
         
...สายลมหนาวยิ่งพัดมาประดัง         
         
...ให้ใจฉันหวั่นไหวกลางสายลม         
         



.....ยืนเดียวดายกลางสายลมที่พัดผ่าน         
         
....ใจร้าวรานผ่านสายลมดูหวั่นไหว         
         
.....แหงนมองฟ้าในราตรีที่ยาวไกล         
         
....คนเศร้าใจยืนอ้างว้างกลางสายลม         


...........................................................................

           ด้วยความเศร้าที่รุมเร้ายามราตรีกาลนี้

                     คนผิงดาว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[คนผิงดาว]

ฉันไม่รู้หรอกนะ      
      
ว่าตลอดเวลาฉันรักและคิดถึงเพียงใหน      
      
และที่ผ่านมาฉันไม่เคยรักใคร      
      
เพราะในใจดวงนี้ยังรักเธอเท่านว้นวาน      
      
...........................................      
คือใจฉันที่มีรักแท้ให้เธอ      
      
จากวันแรกจนวันนี้ยังรักไม่คลาย      
      
อยากให้เธอรู้ว่ารักเธออยู่ทุกลมหายใจ      
      
ไม่เคยหวั่นไหวจากวันนั้นที่ฉันพบเธอ      
      
......................................................      
      
      
นั่งเขียนกลอนอ้อนรักจนดึกแล้ว      
      
ป่านนี้เธอนอนแล้วที่รักฉัน      
      
ฝากให้ดาวโอบกอดเหมือนทุกวัน      
      
เหมือนดั่งเช่นวันนั้นฉันโอบกอดเธอ      


............................................................................
มอบแด่...      
      
          ใครสักคนที่รักและคิดถึงเสมอและตลอดไปตราบฟ้ายังรักตะวัน ฉันยังรักเธอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[คนผิงดาว]

...วันและคืนผ่านไปนานแค่ใหน

...สัญญาใจยังเพรียกหาอยู่เสมอ

...ทุกๆครั้งแหงนมองดาวยังพร่ำเพ้อ

...และฝากว่าคิดถึงเสมอตามสายลม

.............................................................
..สายลมหนาวเริ่มพัดมาแล้ว

...คงไม่แคล้วต้องทนทุกข์มากเพียงใหน

...ยืนอ้างว้างให้สายลมพัดผ่านหัวใจ

...ที่น้ำตาฉันรินไหลเมื่อคิดถึงเธอ


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nan]

ไม่คิดว่าโลกมันจะกลม
ไม่คิดว่าฉันทำให้เธอขื่นขมถึงเพียงนี้
ไม่คิดว่าฉันทำร้ายเธอ..นะคนดี
ไม่เคยคิดเลยสักที...ที่จะสะกิดแผลใจให้เธอ

........................................

หากความหลัง..ยังฝังใจจำ
หากความช้ำ..ทำเธอร้องไห้
ขอให้รู้ไว้นะ...พี่ชาย
น้องคนนี้...เสียใจเหลือเกิน

.......................................

เสียงสะอื้นฝืนใจไว้แค่ไหน
น้ำตาลูกผู้ชายต้องไหลหลั่ง
เสียงพูดจาสั่นเครือ..อยู่อย่างนั้น
เธอรู้ใหมว่าฉัน...ก็แทบจะขาดใจ

........................................

[nan]

หากวันใด..เธอเจ็บ..เธอท้อ
ฉันจะขออยู่ช่วยรักษา
ไถ่บาปนี้..ที่ชักชวนเธอมา
ทำให้เธอเสียน้ำตา..เศร้าใจ

.....................................

หากวันนี้..เธอเหงา..เดียวดาย
ขอเข้าไป..อยู่ข้าง-ข้าง..ได้ใหม
แม้ไม่มี..คำพูดที่จะ..ปลอบใจ
แค่ให้เธอรู้ไว้...ว่าเธอยังมีฉัน

.........................................

เหงาใช่ใหม..เธอเหงาใช่ใหมคนดี
รออยู่ตรงนี้..ฉันจะไปหา
อย่าทำอะไร..ที่ทำร้ายตัวเองละ
รอฉันแป๊บนะ...ฉันจะรีบไป

....................................

แม้จะช่วยอะไรไม่ได้
ขอไปอยู่ใกล้-ใกล้กับเธอ..ก็พอ
ให้เธอรู้ว่าตอนที่เธอท้อ
ยังมีคนรอเช็ดน้ำตาให้เธอ

[คนผิงดาว]

กลับมาพร้อมตะวันของวันใหม่

ยังสดใสเหมือนเดิมอยู่เสมอ

ขอบคุณนะดินหญ้าที่พบเจอ

และยังคงคิดถึงเสมอสาวน่าน...น้องนางคนดี

[nan]

หากเธอเหงา  ฉันจะอยู่  ข้างข้างเสมอ
อยู่กับเธอ  ไม่เผลอ  ไม่ไปไหน
อยู่ตรงนี้  ดูแล  ห้องหัวใจ
ไปอยู่ใกล้  ให้เธอ  รำคาญ

[ผีโป่งโหงพราย]

ในวันที่เธอเศร้าร้าวอุรา
คืนที่เสืยน้ำตาและร้องไห้
ช่วงที่เธอเหนื่อยล้ากำลังใจ
ขอได้ไหมให้ฉันคอยปลอบเธอ

คนผิงดาวจ๋าอย่าเศร้าเลยนะ
เด๋วน้องจะเป็นเพื่อนพอคลายเหงา
จะทุกข์โศกเท่าไหร่ขอให้บรรเทา
ให้คนเหงาเหงากลับมาดูร่าเริง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nan]

เศร้าพอใหม..เหงาพอหรือยัง..ที่อยากถาม
อยากติดตามเขาอยู่ใหม..ใคร่อยากรู้
เขาเป็นอย่างไร..จะเหงาใหม..ลองถามดู
ถามเพื่อให้หัวใจอดสู..ยังอยากรู้ว่า..ทำใม

ก็แค่คนหนึ่งคน..ก็เท่านั้น
อย่าไปเห็นความสำคัญให้มากหลาย
เดี๋ยวเขาเหลิงเดี๋ยวเขาจะได้ใจ
เราจะเป็นจะตายแต่เขา..สมอุรา

เช็ดน้ำตาลุกขึ้นเชิดได้ใหม
บอกกับใจต่อไปให้เข้มแข็งเถอะหนา
แค่คนหนึ่งคนพอทีเถอะนะมันเสียเวลา
เอาเวลาที่มีค่า..ไปทำอย่างอื่นดีกว่า..มาคร่ำครวญ

 

[น้ำหวาน]

วันเวลาพาผ่านมาในวันนี้
ความเงาที่มีเริ่มจากหาย
ความปวดร้าวได้ถูกเธอฆ่าทำลาย
แล้วสร้างความหมายของฉันขึ้นมา
ขอบคุณที่ทำให้ฉันไม่เหงา
ภาพวันเก่า ๆ ได้ผ่านไปอย่างไร้ค่า
ในวันเศร้า ๆ กับคืนหนาวที่ผ่านมา
ตอนนี้ไม่มีแล้วหนากับน้ำตาแห่งอาลัย

[nan]

ดีแล้วละลุกขึ้นได้อีกครั้ง
บอกเขาไปดัง-ดังว่ายังไหว
ก้อแค่คนใจร้ายเขาจากไป
เราก้ออย่าเสียใจ..อย่าเสียน้ำตา

[คนผิงดาว]

โปรดจงไว้อาลัยให้คนเศร้าใจในตอนนี้

เขียนบทกลอนไว้อาลัยให้คนที่ตายเพราะหมดหวัง

คนผิงดาวหัวใจสลายเจียนตายและพ่ายพัง

คืนนี้คงไม่มีใครมานั่งผิงดาวเขียนบทกวี

.......................................................................

เขียนกลอนอาลัยให้เขาหน่อย

ก่อนจะปล่อยร่างกายเป็นผุยผง

ก่อนวันนี้น้ำตาแห้งเหือดลง

กลายเป็นคนสิ้นใจ...ตายลงพลัน

.....................................................................

         ศาลา 8...คนผิงดาว

[nan]

ให้ไปตายซะนะคนเศร้า-เศร้า
เอาไปเผาเลยนะ..ใจที่ช้ำ-ช้ำ
อย่าให้เหลือแม้แต่ซากตะกอนที่สีดำ
เผาให้ตายไปกับใจช้ำ-ช้ำนั่นแหละดี

อยากให้เธอตื่นจากน้ำตา
ผลักความเหงาความอ่อนล้าให้หลีกหนี
ตื่นซะเถิดนะ..ตื่นมารับความจริงสักที
ว่าคนนั้นลืมเธอคนนี้..ไปจากใจ

[nan]

ตายหรือยังหนอ..คนผิงดาว
อย่าลืมส่งข่าวคราวหาน้องบ้างนะพี่
ขอเลขเด็ด-เด็ดกับเขาบ้างซักที
ถ้าถูกตรง-ตรงงวดนี้น้องจะไปทำบุญให้ละกัน

[นกป่า]

ลืมตาตื่นมาพบกับวันใหม่
พร้อมกับใจที่ไร้ซึ่งความหวัง
วันเลื่อนผ่านไปพร้อมใจที่ไร้พลัง
วันช่างขังดวงใจให้เศร้าตรม

ค่ำคืนพร่ำสะอื้นน้ำตานอง
กอดตระกองใจตนที่ทนหนาว
ปลอบใจตนเองกับเดือนดาว
ที่ส่งแสงพร่างพราววาววับฟ้า

จะมีใครสนใจมาปลอบเล่า
กับใจเราที่ทนมานานเหลือ
ร่ำหาเพียงอุ่นไอที่จุนเจือ
มาเอื้อเฟื้อให้คนทนระทม

[นักเดินทาง]

ในวันที่เศร้า เคล้าน้ำตา
ฉันยังปรารถนาเธอเคียงใกล้
กับอดีตที่มันผ่านพ้นไป
ฉันยังให้อภัย เธอคนดี

กลับมาเป็นเหมือนเก่า
กลับมานั่งเล่าความทุกข์ตรงนี้
กลับมา คลอเคลีย อย่างที่เคยมี
กลับมาเถิดคนดี พี่นี้ยังคอย

อย่าปล่อยพี่ให้เศร้าใจ
นานเข้าอาจบ้าใบ้ ใจอาจคล้อย
วันนี้ยังรัก แม้เจ็บหนัก รักมีรอย
แต่ยังหวัง จะร่วมสอย เธอคนดี

ก่อนที่พี่จะหมดน้ำตา
กลับมาเถิด พี่ปรารถนา อยู่นี่
ก่อนที่พี่ จะหมดรักที่มี
กลับมาเถิดคนดี กลับมารักกัน...

[คนผิงดาว]

ฉันไม่รู้หรอกนะ     
     
ว่าตลอดเวลาฉันรักและคิดถึงเพียงใหน     
     
และที่ผ่านมาฉันไม่เคยรักใคร     
     
เพราะในใจดวงนี้ยังรักเธอเท่านว้นวาน     
     
...........................................     
คือใจฉันที่มีรักแท้ให้เธอ     
     
จากวันแรกจนวันนี้ยังรักไม่คลาย     
     
อยากให้เธอรู้ว่ารักเธออยู่ทุกลมหายใจ     
     
ไม่เคยหวั่นไหวจากวันนั้นที่ฉันพบเธอ     
     
......................................................     
     
     
นั่งเขียนกลอนอ้อนรักจนดึกแล้ว     
     
ป่านนี้เธอนอนแล้วที่รักฉัน     
     
ฝากให้ดาวโอบกอดเหมือนทุกวัน     
     
เหมือนดั่งเช่นวันนั้นฉันโอบกอดเธอ     

[คนผิงดาว]

คืนนี้ไร้แสงจันทรา

คืนนี้มองฟ้าปกคลุมด้วยเมฆฝน

มีใครอยู่ในมุมมืดมิดตรงนี้อีกคน

ตรอมตรมยืนเศร้าเคล้าน้ำตา


ฝนรินหลั่งไหลไม่ขาดสาย

เสียงสะอื้นไห้ระงมปนเสียงฝน

หวั่นไหวในหัวใจระคน

ทุกข์ทนด้วยรักปักอุรา


หนาวกายหาที่พึ่งพิงอิงไออุ่น

ซบไหล่หนุนนอนน้ำตาหลั่ง

สะอื้นร้องไห้ใจพ่ายแพ้เจ็บเรื้อรัง

ผิดหวังนั่งเศร้าหนาวน้ำตา



คืนนี้ไร้แสงแห่งดวงดาว

ที่พร่าวพราวเคยนั่งอิงผิงไออุ่น

เขียนกลอนอ้อนดาวฝากรักหวานละมุน

ไม่มีไออุ่นและบทกวี...นี้ให้เธอ



จากไปไกลแล้วหนอความรัก

ทนจมปลักรักเก่าที่ผิดหวัง

รักนี้มีเพียงเธอเป็นนิรันดร์

ชั่วฟ้าดินสลายลงพลัน...ฉันยังรักเธอ



น้ำตาคนเศร้ารินไหลเสียแล้ว

ใจแป้วอกสะท้านทั้งหวั่นไหว

คืนนี้ไร้ดาวที่พักพิงคนเศร้าใจ

อีกไม่นาผ่านคืนนี้ได้ฉันคงตาย....เมื่อไม่มีเธอ


...

                    กลับมาแล้วคนดี...