สุดทางที่เห็น................................
ดั่งหลืบเร้นซึ่งความหมาย
ชีวิตก้าวล่วงสู่ความตาย
โดยเดียวดายในกาลเวลา
โหยคะนึงตรึงซ่านที่ผ่านพบ
มิอาจลบแรงหนุนในคุณค่า
จึงเร่คว้างกลางม่านหม่นมนต์มายา
มอบชีวิตชีวาเพื่อปวดร้าว
ปรารถนาแห่งฝันนั้นไม่สิ้น
ห้วงถวิลยังไหววาดอย่างกราดกร้าว
อาวรณ์ยังปลอบปลุกทุกเรื่องราว
แลทุกข์สุขในคราคราวอย่างเช่นนั้น
วันนี้ที่ปลายทาง
ฉันมาปล่อยวางซึ่งความฝัน
จากไมตรี พี่หยิบยื่น ในคืนวัน
ฉันขอวาง มันลง ที่ตรงนี้ ............
สวัสดีค่ะ ท่านพี่รัศมีธรรม ส่องทาง
ขอบคุณพี่ มากนะคะ ที่แต่งคำกลอนเตือนสติ ดินฯ
สุขสบายดีนะคะ บุญรักษาค่ะ