ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[nineten]

                                            เรียงร้อย...ความรู้สึก
                                   จากส่วนลึก...ของหัวใจไหว
                                    ทักทอ...ก่อให้เป็นสายใย
                                    สานหัวใจ...เอาไว้ด้วยกัน

                                      เก็บเกี่ยว...ความรัก
                                     ที่ฟูมฟัก...มาเนิ่นนาน
                                  ใส่ตระกร้า...ของหัวใจที่สาน
                                ให้เกิดเป็นพันธนาการ...ของหัวใจ

                                       ........................

[v.nefertali]

อยากจะเขียนกลอนหวานๆ
เรียงร้อยเป็น นิทาน ของคนอ่อนไหว
เพื่อให้เธอรับรู้ว่า ทั้งตัวและหัวใจ
มันไม่เคยรักใคร  นอกจากเธอ


   ♥. ♥... ♥.... ♥..... ♥.... ♥... ♥

[กวีพิจิก]

ความรู้สึก ส่วนลึกนี้ มีไม่น้อย
เก็บมาร้อย เรียงถ้อยคำ พร่ำกลอนผ่าน
กับสายลม ผสมรัก ปักใจกานต์
ให้ผสาน ด้วยกานท์กลอน วอนให้นึก

จักเรียงร้อย ด้วยถ้อยหวาน ผ่านกลอนซึ้ง
ว่าคิดถึง รำพึงตาม ความรู้สึก
ล้วนเต็มปรี่ ที่กมล ล้นส่วนลึก
แม้ยามดึก ยังนึกฝัน นิรันดร์ไป

[มั่น แซลี้]

เรียงร้อยทักทอเส้นฟางประสานเป็นรัง
มีรักเป็นดั่งสายใยเชื่อมความผูกพัน
ฟางเส้นบางๆทักทอความรักทุกคืนวัน
เพียงพอสร้างฝันสร้างความหวังของสองเรา

วันล่ะนิดวันน้อยทำให้มันเป็นจริง
ครั้งละนิดสิ่งละน้อยฝันจะเป็นของเรา
เราก็มีความฝันเหมือนนกที่คืนสู่เย้า
บ้านเพียรเฝ้าสร้างด้วยรักเป็นที่ยึดเหนี่ยว

รังที่เรียบเรียงทักทอรักด้วยความเข้าใจ
เราจะเติมเต็มไปด้วยใจที่รวมเป็นดวงเดียว
เรียงร้อยคืนวันผูกพันประสานยึดเหนี่ยว
เราจะไม่เปล่าเปลี่ยวเพราะเราจะรวมทอฝันในใจตลอดไป

[เพลงผ้า]

ปล่อยอารมณ์ พริ้วไหว ไปตามห้วง
อยู่ในท่วง ทํานอง ของความฝัน
ให้ลอยล่อง ไร้สิ่ง กีดขวางกั้น
ไม่รู้สึก หวาดหวั่น ต่อสิ่งใด

หากดีมา ก็จัก ภักดีตอบ
ใครมิชอบ หาใช่ จะหวั่นไหว
อย่าทนฝืน ความรู้สึก ของหัวใจ
จงปล่อยไป ให้เป็น ตามต้องการ

จึงกลั่นกรอง คล้องกานท์ ผ่านอักษร
เป็นฉากตอน อารมณ์ ชื่นชมสาส์น
หาได้คิด สะกิดใคร ให้ราวราน
หรือใช้กานท์ สูงค่า มาเหน็บแนม

[เพลงผ้า]

ปล่อยอารมณ์ พริ้วไหว ไปตามห้วง
อยู่ในท่วง ทํานอง ของความฝัน
ให้ลอยล่อง ไร้สิ่ง กีดขวางกั้น
ไม่รู้สึก หวาดหวั่น ต่อสิ่งใด

หากดีมา ก็จัก ภักดีตอบ
ใครมิชอบ หาใช่ จะหวั่นไหว
อย่าทนฝืน ความรู้สึก ของหัวใจ
จงปล่อยไป ให้เป็น ตามต้องการ

จึงกลั่นกรอง คล้องกานท์ ผ่านอักษร
เป็นฉากตอน อารมณ์ ชื่นชมสาส์น
หาได้คิด สะกิดใคร ให้ราวราน
หรือใช้กานท์ สูงค่า มาเหน็บแนม

+1 ให้เลยจ้า

อ่านอักษร...กลอนเพลงผ้า...ณ ครานี้
ให้ยินดี...วจีกานท์...สานเสนาะ
อ่านแล้วซึ้ง...ตรึงใจ...แสนไพเราะ
ขอชมเปาะ...ว่าเพราะมาก...จากใจจริง

เขาว่าได้ ครูดี จักมีชัย
จะมากน้อย แค่ไหน ให้รักษา
เมื่อครั้งหนึ่ง ซึ่งพี่ คอยตรวจตรา
สอนวิชา บทกลอน ให้แก่กัน

ขอขอบคุณ นํ้าใจ พี่ให้มา
ด้วยเพลงผ้า ซาบซึ้ง แลสุขสันต์
จึงมอบกลับ บวกหนึ่ง โดยเร็วพลัน
เพื่อยืนยัน คุณค่า ของกาพ์กลอน

+1 ขอบคุณค่ะพี่แจ็ค

[nineten]

             กลั่นความรู้สึก..ของหัวใจ
           เรียงร้อยไป..เป็นคำหวาน
            จากบทกวี..ช่วยทัดทาน
             ให้เปิดม่าน..ประตูใจ

           ให้อิ่มเอม..ความสุขสันต์
           ให้คำหวาน..มีความหมาย
           ให้ดอกรัก..เปล่งประกาย
           ให้เฉิดฉาย..เช่นตะวัน

[เพลงผ้า]

ปล่อยอารมณ์ พริ้วไหว ไปตามห้วง
อยู่ในท่วง ทํานอง ของความฝัน
ให้ลอยล่อง ไร้สิ่ง กีดขวางกั้น
ไม่รู้สึก หวาดหวั่น ต่อสิ่งใด

หากดีมา ก็จัก ภักดีตอบ
ใครมิชอบ หาใช่ จะหวั่นไหว
อย่าทนฝืน ความรู้สึก ของหัวใจ
จงปล่อยไป ให้เป็น ตามต้องการ

จึงกลั่นกรอง คล้องกานท์ ผ่านอักษร
เป็นฉากตอน อารมณ์ ชื่นชมสาส์น
หาได้คิด สะกิดใคร ให้ราวราน
หรือใช้กานท์ สูงค่า มาเหน็บแนม

+1 ให้เลยจ้า

อ่านอักษร...กลอนเพลงผ้า...ณ ครานี้
ให้ยินดี...วจีกานท์...สานเสนาะ
อ่านแล้วซึ้ง...ตรึงใจ...แสนไพเราะ
ขอชมเปาะ...ว่าเพราะมาก...จากใจจริง

เขาว่าได้ ครูดี จักมีชัย
จะมากน้อย แค่ไหน ให้รักษา
เมื่อครั้งหนึ่ง ซึ่งพี่ คอยตรวจตรา
สอนวิชา บทกลอน ให้แก่กัน

ขอขอบคุณ นํ้าใจ พี่ให้มา
ด้วยเพลงผ้า ซาบซึ้ง แลสุขสันต์
จึงมอบกลับ บวกหนึ่ง โดยเร็วพลัน
เพื่อยืนยัน คุณค่า ของกาพ์กลอน

+1 ขอบคุณค่ะพี่แจ็ค

...น้องเพลงผ้า...

บทที่ 1. - สำหรับน้อง -

ขอบคุณมาก...จากใจพี่...ที่ให้+1
แสนซาบซึ้ง...ถึงไมตรี...ที่น้องให้
กลอนเพลงผ้า...ถ้าเน้นนำ...สัมผัสใน
จะอ่านได้...ไพเราะมาก...จึงฝากมา

บทที่ 2. - จากใจพี่ -

บทกวี...จะมีค่า...ถ้าคนอ่าน
แต่งกลอนกานท์...เก็บไว้...ก็ไร้ค่า
ทุกวลี...มีความงาม...ยามผ่านตา
อักษรา...ค่าล้นเหลือ...เมื่อแบ่งปัน

ฉันทลักษณ์...จักสลวย...ด้วยทักษะ
อักขระ...จะงดงาม...ตามดั่งฝัน
หมั่นฝึกฝน...ทนฝึกปรือ...ฝีมือกัน
เพื่อรังสรรค์...กานท์ไทย...ให้เรืองรอง

ได้วิชา พากลอน ให้อ่อนหวาน
เปรียบมิปาน ปราชญ์ลํ้า พรํ่าสั่งสอน
พร้อมฝึกฝน ใฝ่รู้ ดูกานท์กลอน
มิยอมถอน ถอดใจ ใคร่จดจํา

น้อมวันทา พี่ยา ถือเป็นครู
มอบความรู้ ปูทาง อย่างเลิศลํ้า
ดั่งฝนโปรย โรยมา พาชื่นฉํ่า
ช่วยชี้นํา เพลงผ้า พี่ปรานี

[เพลงผ้า]

ความรู้สึก นึกหวั่น วันต้องจาก
จําใจพราก ห่างเหิน เกินคบหา
ด้วยเหตุผล จนใจ ไร้ปัญญา
หนักเกินกว่า เอื้อนเอ่ย เผิยความใน

คงสุดชํ้า ครํ่าครวญ จวนสิ้นลม
ทุกข์ระทม ซมซาน ผ่านไม่ไหว
หากถึงวัน นั้นมา จะหาใคร
เช็ดนํ้าตา ออกไป ให้ฉันที

[ดอกหญ้า]

จะเรียงร้อย  ถ้อยคำ  จำนรรรัก
ใส่สลัก  อักษร  วอนคำหวาน
ส่งให้เธอ  คนของใจ  ในวันวาน
เป็นคำหวาน  ซ่านหัวใจ  มอบให้เธอ

[ดอกหญ้า]

จะเรียงร้อย  ถ้อยคำ  จำนรรรัก
ใส่สลัก  อักษร  วอนคำหวาน
ส่งให้เธอ  คนของใจ  ในวันวาน
เป็นคำหวาน  ซ่านหัวใจ  มอบให้เธอ

อันถ้อยคำ...ลำค่า...ภาษารัก
อาจสลัก...ถักถ้อย...ร้อยพันหมื่น
แล้วก็ร้าง...จางไป...ในชั่วคืน
จักขมขื่น...กลืนกล้ำ...น้ำคำลวง

อันถ้อยคำ  ล้ำค่า  ภาษาใจ
อาจจะใช้  คำหวาน  หว่านมาหา
แต่คำรัก  ที่สลัก  ปักใจมา
ยากนักหนา  ที่จะหา  ว่าใช่ลวง

[กวีพิจิก]

เรียง ความรัก ด้วยอักษร ผ่านกลอนไป
ร้อย ดวงใจ ให้เป็นสร้อย ห้อยบนศอ
ความ คิดถึง ตรึงอุรา มาพะนอ
รู้สึก หนอ พอใจนัก รักที่มี

เรียง ถ้อยคำ รำจวนจิต ติดตรึงตรา
ร้อย วาจา หาค่าเปรียบ เทียบคำนี้
ความ ซาบซึ้ง ถึงคำรัก ปักชีวี
รู้สึก ดี ที่ได้รัก ภักด์นิรันดร์

[เพลงผ้า]

โสตเสนาะ บรรเลง ด้วยเพลงรัก
ชื่นฉํ่านัก ร้อยเรียง เสียงขับขาน
พริ้วลอยล่อง คล้องใจ ไปตราบนาน
แม้สิ้นกาล เกินกว่า จะจากจร

ฝากบทเพลง บทซึ้ง ส่งถึงเขา
ขอเป็นเงา ตามติด ไม่คิดถอน
ณ.แห่งไหน หนาวผ่าน จงอ่านกลอน
ช่วยริดรอน ลบหนาว ที่ราวใจ

อย่าโศกเศร้า เหงาทรวง เฝ้าห่วงหา
หรือนํ้าตา เอ่อล้น จนหวั่นไหว
ฉันยังอยู่ คู่เธอ เสมอไป
ยังคงไว้ วันเก่า ที่เฝ้ารอ

[คนรักษ์ถิ่น]

     จะเรียงร้อยถ้อยใจ ในห้วงลึก
 
ความรู้สึก ของใจ ว่าห่วงหา

ว่าคิดถึง ใจรำพึง ทุกเวลา

จึงครวญมา ด้วยกลอน ถอนจากใจ

    จากคนหนึ่ง ที่เคยเอ่ย เฉลยรัก

จากคนที่ปวดนัก ไม่ไปไหน

จากคนที่ตัดบัว แต่เหลือใย

จากคนที่อยู่ใกล้ เหมือนไกลกัน

    จึงครวญมาว่ารักยังคงอยู่

จึงครวญมายังเฝ้าดู เก็บไปฝัน

จึงครวญมา ว่าน้ำตา ไหลทุกวัน

จึงครวญมาว่าฉัน ไม่เคยลืม

[เพลงผ้า]

ละลอกพริ้วริ้วลายสายธารา
กระทบหาริมฝั่งดั่งจุดหมาย
ตามลํานําธรรมชาติวาดลวดลาย
ดูคลับคล้ายเทพธรรพ์มาปั้นแต่ง

อันลายนํ้ายามสงบพบเยือกเย็น
สะท้อนเด่นเห็นงามยามต้องแสง
เกลียวน้อยน้อยย้อยหยาดสาดมิแรง
ละอองแฝงชุ่มฉํ่าทําชุ่มใจ

หนึ่งลายลบจบสิ้นเมื่อดินกั้น
อีกลายทันทดแทนมิหวั่นไหว
ละลอกแล้วละลอกเล่าเฝ้าห่วงใย
ลอยล่องไปพริ้วแผ่วเป็นแนวงาม

[nineten]

ละลอกพริ้วริ้วลายสายธารา
กระทบหาริมฝั่งดั่งจุดหมาย
ตามลํานําธรรมชาติวาดลวดลาย
ดูคลับคล้ายเทพธรรพ์มาปั้นแต่ง

อันลายนํ้ายามสงบพบเยือกเย็น
สะท้อนเด่นเห็นงามยามต้องแสง
เกลียวน้อยน้อยย้อยหยาดสาดมิแรง
ละอองแฝงชุ่มฉํ่าทําชุ่มใจ

หนึ่งลายลบจบสิ้นเมื่อดินกั้น
อีกลายทันทดแทนมิหวั่นไหว
ละลอกแล้วละลอกเล่าเฝ้าห่วงใย
ลอยล่องไปพริ้วแผ่วเป็นแนวงาม

                     ยิ้มกริ่มในใจที่ชุ่มฉ่ำ
                  เมื่อมองที่ลายน้ำถูกลมพัดไหว
                   ผสมแสงของจันทร์สีอำไพ
                   พริ้วไหวสวยใสเกินพรรณา
                      ระยิบระยับจับใจ...
                เงาจันทร์เต้นไหว..ทั้งที่อยู่บนฟ้า
               ลายน้ำ..เงาจันทร์..กับสายลมที่พัดมา
                ช่วยพัดพาใจเต้นไหว..ไปกับจันทร์

[nineten]

ไม่ต้องรักฉันเท่าฟ้า
ไม่ต้องหาถ้อยคำหวาน
รักแค่นี้ที่เป็นอยู่..เท่านี้แหละที่ฉันต้องการ
ฉันไม่อยากได้อะไรมากไปกว่านั้นจริงๆ

[กวีพเนจร]

ผ่านสำเนียง เรียงร้อย ความรู้สึก
ในส่วนลึก ของหัวใจ ให้เรียกหา
ผ่านสำเนียง เรียงร้อย ผ่านวาจา
เป็นอักษรา ร้อยถ้อย ทำนองกลอน

ความรู้สึก ลึกๆ ที่มีให้
มันมิใช่ คำร้อง ปองคำอ้อน
ความรู้สึก ที่ดี พี่เว้าวอน
รักแน่นอน ความรู้สึก ที่พี่มี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ree]

คำว่ารักที่เรียงร้อยไป
คำว่าห่วงใยที่มีให้เสมอ
คำว่าคิดถึงนะเธอ
คำว่ารักเสมอเพียงเธอคนเดียว

ทุกคำเรียงร้อยจากความรู้สึก
ไม่ได้ให้สำนึกแต่ให้เธอรู้ไว้
ทุก ๆ คำที่ให้ไป
ไม่ได้หวังที่จะได้กลับคืนมา