ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[tna]

รักเขาเอง
-----------------
ฝากสายฝน ต้นเหมันต์ อันเหน็บหนาว
ร้อยเรียงข่าว กล่าวกลอน อักษรศรี
เป็นจำนรรจ์ หวั่นสวาท วาดฤดี
สาดแสงสี แต่งแต้ม แย้มวาจา

กระซิบแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงถ้อย
สายฝนร้อย ถ้อยเรียง เสียงภาษา
คำว่ารัก ปักไว้ ในอุรา
ทุกครั้งครา ถ้าฝนหลั่ง ดั่งฝนใจ

รักเขาเอง ช้ำเอง ต้องเหน็บหนาว
สายฝนพราว ร้าวใจ ให้หวั่นไหว
ลมเหมันต์ ผันผ่าน ซ่านหัวใจ
รู้บ้างไหม ว่าหัวใจ ใครรักเธอ

หากวันนี้ มีเธอ เพ้อเคียงคู่
คลอเคล้าอยู่  คู่คุ้น อุ่นเสมอ
คงจะไม่ หนาวเหน็บ เจ็บละเมอ
ไม่ต้องเพ้อ อย่างคนบ้า น่าไม่อาย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[สุภาพบุรุษทรชน]

..หลายครั้ง..ที่อ่อนล้า
..อีกหลายครา..ที่สิ้นหวัง
..บางครั้ง..ไร้กำลัง
..แต่ก็ยัง..ก้าวต่อไป

..เพราะว่า..ยังมีเธอ
..ที่เสนอ..ความหวั่นไหว
..เป็นที่พึ่ง..ยามท้อใจ
..เป็นน้ำใจ..ให้ก้าวเดิน

..ยิ่งคิด..ว่าเธอรัก
..เลยทึกทัก..เอาว่าใช่
..เป็นอย่างนี้..แหล่ะหัวใจ
..เจ็บเท่าไหร่..ไม่เคยจำ

..รักเอง..ก็ช้ำเอง
..ไม่กลัวเกรง..ต้องอายใคร
..หัวใจ..แค่หวั่นไหว
..เมื่อเธอไม่..คิดรักกัน.

..........................................

 

[อัลิปรียา]

โดนทุกอันเลยอะ โดนตั้งแต่หัวข้อกระทู้แล้ว เฮ้อ... รักเอง ช้ำเอง

    รักเขาให้เราช้ำ   เราระกำหฤทัย
มิรู้ว่าเหตุใด           ใจจึงเศร้าเหงาชีวา
ด้วยรักในครั้งนี้      เราหามีวาสนา
จักอยู่ในสายตา       คนที่รักปักดวงใจ
เผลอใจไปรักเอง    พอยิ่งเพ่งยิ่งหวั่นไหว
เพ่งดูหฤทัย           ไม่เห็นรอยความเมตตา
หรือรักจักรานร้าว  คงถึงคราวเศร้าโศกา
รักเองนะยิหวา       หรือจะโทษผู้ใดดี

[เพลงผ้า]

ถามตัวเองออกไปเป็นไงบ้าง
กับหนทางความรักที่หักหาย
เจ็บใช่ไหมเจ็บจนเกินบรรยาย
ปริ่มจะขาดใจตายอยู่รอนรอน

ดื่มเข้าไปนํ้าตาความชอกชํ้า
ก็เมื่อมันเพลี้ยงพลํ้าถูกหลอกหลอน
รักเป็นพิษโกหกตกตะกอน
แต่ไม่ขอวิงวอนความเห็นใจ

[กวีพเนจร]

เพราะรักมากเจ็บมากในตอนนี้
น้ำตาปรี่เป็นสายเสน่หา
รักเขามากเขากลับหนีไปไกลตา
ทิ้งให้เราช้ำอุราน้ำตาริน

เพราะรักเขาทุ่มเททั้งกายใจ
แต่เขาให้ความเจ็บช้ำกล้ำกลืนสิ้น
น้ำตาไหลรินร่วงราดรดดิน
เหมือนแดดิ้นสิ้นใจวายชีวา

เพราะรักเองจึงต้องเจ็บช้ำเอง
ห้วงบรรเลงเพลงเศร้าน้ำนองหน้า
เพราะรักเขาจึงได้มีหยดน้ำตา
พร้อมอุราที่เจ็บช้ำกล้ำกลืนทน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[tna]

ลาเธอ
-----------------
เมื่อถึงวัน ฝันต้องจบ ลบเลือนไป
จะขอไป ด้วยหัวใจ ที่ปวดร้าว
จะขอไป ตามทางสาย ไร้เรื่องราว
แม้เหน็บหนาว เคล้าความหลัง ครั้งเคยมี

ไม่มีใคร ที่ไหน คนใดผิด
ไม่เคยคิด โทษใคร ให้หมองศรี
รู้ตัวตน หนทาง ร้างชีวี
รู้ตัวดี ว่าสิ่งนี้ คือปลายทาง

ดีใจด้วย ที่หัวใจ เธอเป็นสุข
ขอสนุก จงมีใน ใจถากถาง
เส้นทางฝัน หวั่นไหว  ในใจนาง
จะขอร้าง ห่างไกล ขอบใจเธอ

ที่ครั้งหนึ่ง เคยร่วมฝัน หวั่นอารมณ์
เคยชื่นชม กันและกัน วันพร่ำเพ้อ
เคยเจ้าแง่ แสนงอน  ย้อนห่างเจอ
เคยเสนอ หัวใจ ให้ต่อกัน

ต่อแต่นี้ ไม่มีเธอ เพ้อดวงใจ
ความอาลัย แม้เยื่อใย ไม่มีฝัน
ดั่งเวลา วารี ชีวีวัน
ไม่มีผัน ไหลกลับ ลับเลือนไป

เมื่อรักเอง ช้ำเอง เก่งกล้านัก
โดนเธอหัก รักห่าง ร้างหวั่นไหว
ต้องมานั่ง รั้งรัก หักอาลัย
สมแล้วไหม หัวใจ ไม่รักดี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[tna]

รักเธอเหลือเกิน
------------------------
รักเธอมาก เหลือเกิน รู้บ้างไหม
คนสำคัญของใจ หายไปไหน
ใจที่ให้ ไปมัน น้อยเกินไป
หรือกระไร เยื่อใย ไร้เมียงมอง

หัวใจแสน ปวดล้า น้ำตานอง
สิ่งหมายปอง สุดคว้า มาสนอง
ก็รักเอง ช้ำเอง เก่งลำพอง
จึงกลัดหนอง นองใน หัวใจตน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน