ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

โอ้หัวใจ แสนเจ็บ เมื่อโดนทิ้ง
เจ็บปวดจริง หัวใจ ของตัวข้า
เราเฝ้ารอ เธอนั้น หลายเวลา
แต่กลับมา หนีหน้า ไม่ไยดี

ช่างเขาเถอะ บอกใจ อย่าได้คิด
เพราะชีวิต เรามี ได้แค่นี้
เขาคงไม่ สนใจ ในวจี
ของคนที่ แสนช้ำ ตรมอุรา

เราคนเดียว แต่แรกเริ่ม ไร้คนรัก
อกจะหัก อีกครั้ง สมน้ำหน้า
รักเขามาก เขาก็ทิ้ง เราอีกครา
คงไม่หา ใครมาปลอบ อีกแล้วใจ

เหมือนโดนทิ้ง ให้เปล่าเปลี่ยว ในโลกกว้าง
ช่างอ้างว้าง เสียแล้ว เป็นไฉน
ใครจะรัก ใครจะสน คนสิ้นใจ
ขอร้องไห้ คนเดียว อีกสักที

น้ำตาร่วง ยามถูกเมิน ว่าคนนอก
เจ้าไม่บอก แถมหลบหน้า ไปไกลพี่
เจ้าไปเถอะ ไปเสีย เจ้าคนดี
จงลืมพี่ เสียเถอะ เจ้าน้องยา

ต่อไปนี้ คงร้องไห้ อีกสักหน
ใจปี้ป่น หมดสิ้น วาสนา
ไม่มีใคร มารัก หมดปัญญา
ตัวของข้า ไร้คนรัก คงตรอมตรม

_{ในวันที่ข้าร้องไห้ ใครไหนจะเหลียวแล}

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

ใครจะรัก คนอย่างนี้ ไม่ได้ลง
ต้องขอปลง เรื่องความรัก ต้องหนีหน้า
รักกี่ที รักกี่ครั้ง ช้ำอุรา
วาสนา ตัวคนเดียว แต่แรกที

ช่างเขาเหอะ เขาไม่รัก ก็ช่างเขา
ขอเพียงเรา มีเรา เพียงแค่นี้
อยู่คนเดียว มานาน ก็นานปี
ไม่ขอมี คนรัก ดีกว่าเรา

ขอแค่ได้ คิดถึงเขา เท่านั้นพอ
จะไม่ขอ อะไร ให้ต้องเศร้า
ให้โชคดี นะจ๊ะ ลืมเรื่องเก่า
เหมือนว่าเรา มิรู้จัก กันคงดี

เธอก็อยู่ ส่วนเธอ ไม่ขอยุ่ง
จะไม่มุ่ง หาเธอ อยู่ตรงที่
ฉันก็รู้ ว่าควรอยู่ ฐานะไหนดี
อย่าได้มี ความสัมพันธ์ เช่นก่อนเลย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

เห็นนํ้าตา น้องร่วง ห่วงยิ่งนัก
เจ้าชํ้ารัก เรื่องใด ให้ไขขาน
อย่าสุมอก อีกเลย จะทรมาน
ปล่อยไว้นาน กลับกลาย เป็นเรื้อรัง

อักษรเศร้า เล่าความ ว่าน้อยใจ
ไม่มีใคร เหลียวแล ปล่อยล้าหลัง
ซํ้ายังเมิน เหินห่าง ไม่อีนัง
เจ้าจึงนั่ง โศกา นํ้าตานอง

เช็ดนํ้าตา แล้วมา อย่างองอาจ
ให้เห็นมาด ยิ่งใหญ่ ไม่เป็นสอง
อย่าเสียใจ เลยนะ ว่าทีน้อง
พี่ยังปอง รับรู้ ทุกเรื่องราว

เรายังรัก กันดี อยู่ใช่ไหม
ช่วยตอบให้ ชื่นใจ แก่พี่สาว
อาจมีบ้าง ห่างหาย ในบางคราว
แต่เรื่องราว ติดตาม ถามทุกตอน
 

[กวีพเนจร]

รักเสมอ พี่สาว นามเพลงผ้า
เศร้าโศกา กับรัก ที่ห่างหาย
ยังคงรัก เป็นพี่สาว ไม่เสื่อมคลาย
อีกพี่ชาย พี่เทน ตลอดมา

ไม่เคยคิด ห่างหาย หายไปไหน
ยังอยู่ได้ ด้วยความรัก พี่เพลงผ้า
น้องรู้ดี ว่าพี่รัก เสมอมา
ถึงแม้ว่า อาจจะอยู่ ไกลแสนไกล

ด้วยความรัก ของพี่สาว มีแรงสู้
ไม่อดสู อีกแล้ว ไม่ร้องไห้
จะกลับมา เริงร่า และยิ่งใหญ่
ให้สมได้ พี่สาว เป็นห่วง"ที"

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ree]

คนที่เรารักเขาอาจไม่สน
เราก็ไม่เห็นต้องทนต้องฝืน
อย่าปล่อยให้ความรักต้องเหมือนปืน
ที่จะหยิบยื้นความตายให้กับเรา

รักตัวเองก็ได้ไม่เห็นแปลก
ไม่มีแตกแยกเหมือนรักเขา
มีแต่สุขไม่มีเจ็บรักตัวเรา
ไม่ต้องเอาชีวิตเราไปเดิมพัน

[กวีพเนจร]

ความรักร้าว ปวดใจ ใครก็เจ็บ
ไม่ได้เหน็บ แนมใคร สักคนหนา
พูดความจริง ผ่านบทกลอน เป็นวาจา
อยากบอกว่า ไร้คนรัก ช่างปวดใจ

เมื่อมีรัก กลับต้องจบ อย่างเร็วรี่
เหมือนชีวี ล่วงหล่น จากฟ้าใส
ฟ้าก็พลัน มืดมิด สนิทไป
เหมือนกับใจ ที่แสนเจ็บ ช้ำอุรา

ไร้คนรัก เจ็บหนัก กว่าไหนๆ
ไม่มีใคร ล่วงรู้ ได้เลยหนา
ต้องทนเศร้า ทนฝืน ซ่อนน้ำตา
ยามต่อหน้า ตัวเธอ กับรักใหม่

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

ในความฝันรสรักมักหอมหวาน
แต่พอผ่านนิทรานํ้าตาไหล
ลองหยิกเนื้อนี่เราแค่ฝันไป
โกรธหัวใจตัวเองที่รีบตื่น

ในโลกของชีวิตความเป็นจริง
กลับถูกทิ้งเหยียบยํ่าชํ้าสุดฝืน
แสร้งให้รักปักใจแล้วเอาคืน
เสียงสะอื้นชินชามานานเนิน

ยิ่งไขว่คว้าเท่าไรยิ่งไกลห่าง
เหมือนหลงทางดายเดียวระหกเหิน
หันทางไหนไม่พบผู้ร่วมเดิน
ทนเผชิญโชคชะตาเพียงลําพัง

[กวีพเนจร]

หยดน้ำตา ที่รินไหล ลงอาบหน้า
เหมือนว่าฟ้า กลั่นแกล้ง ให้ห่างเหิน
ไร้คนคู่ เคียงข้าง ร่วมทางเดิน
ฟ้าช่างเมิน คนอกหัก รักโรยรา

น้ำตานี้ คงเป็น ครั้งสุดท้าย
ที่จะหมาย ไหลอาบ นองท่วมหน้า
ครั้งต่อไป คงไม่มี แล้วหยดน้ำตา
แม้อุรา แสนปวดนัก รักหายไป

จำไว้นะ หัวใจข้า จำให้ดี
ต่อไปนี้ คงไม่มี จงจำไว้
ไม่มีใคร เขารักจริง จากหัวใจ
มีแต่ให้ คำหลอกลวง กล่อมใจคน

เช็ดน้ำตา แล้วลุกขึ้น ยืนมาใหม่
เจ็บเพียงไร แต่ใจ ต้องฝืนทน
ใจปวดร้าว รักเรา ต้องหมองหม่น
ไม่กี่หน ครั้งสุดท้าย ของน้ำตา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nineten]

                  เป็นคนอารมณ์ร้าย..
               เป็นผู้ชายที่ไม่เอาไหน..
               เป็นคนวุ่นวายเอาแต่ใจ..
               เป็นคนรักใคร..คนนั้นต้องเหนื่อยใจตลอดเวลา
               เป็นอย่างนี้..ถึงไม่มีใครรัก
               เป็นคนที่ไม่มีใครอยากรู้จัก..คอยห่วงหา
               เป็นแค่ผู้ชายเซอร์ๆธรรมดา..
               ....ใครหรือจะมารักคนอย่างเรา

[เพลงผ้า]

จันทร์เจ้าเอย เคยไหม ต้องหมองหม่น
ไร้แม้คน เข้าใจ ให้อ้างว้าง
เดินลําพัง โดดเดี่ยว หลงทิศทาง
ทุกก้าวย่าง สับสน จนใจหวั่น

แต่จันทร์คง ไม่เหงา เท่าที่เห็น
มีดาวเด่น กอดคอ ร่วมทอฝัน
คอยรับรู้ เรื่องราว กันและกัน
อยู่ทุกวัน เคียงข้าง ไม่ห่างเลย

แอบอิจฉา จันทรา ดาราราย
ที่เฉิดฉาย เพริดพริ้ง อิงเขนย
ปองรักมั่น ทุกวัน ได้ชมเชย
แสงไม่เคย ลบเลือน ทั้งเดือนดาว

[กวีพเนจร]

รู้ได้ไง ว่าไม่ มีคนรัก
ฉันมาทัก ผ่านมา จะเฉลย
ใครบางคน รักเธอแน่ ไม่กล้าเอ่ย
เหมือนทำเฉย ช่างขัด เสียนี่กระไร

แล้วจะรู้ ได้ไง ใครไม่สน
ยังมีคน คอยรักอยู่ มิไปไหน
เธอไม่ได้ เดินคนเดียว เสมอไป
ฉันนี่ไง เป็นห่วงเธอ เสมอมา

ฉันรักนะ รักเธอ นะที่รัก
ไม่เคยปัก ผันแปร เปลี่ยนทิศา
รักเธอแน่ รักเธอ ตลอดเวลา
ใครไม่รัก ช่างอุรา ของเขาไป

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

ใครไม่รัก ช่างเขา เรารักกัน
ผูกสัมพันธ์ แนบแน่น เข้าใจไหม
ฉันยังรัก รักเธอ เต็มหัวใจ
จะหาใคร แทนที่ เธอไม่มี

อย่าไหวหวั่น กับวัน รู้สึกเหงา
ฉันยังเฝ้า ดูเธอ อยู่ตรงนี้
หากเมื่อใด ไร้คน เขาปรานี
เธอคนดี มีฉัน คอยปลอบโยน

[กวีพเนจร]

จะมีใคร บ้างไหม มาให้รัก
หรือมาทัก ให้หัวใจ ได้คลายเหงา
หรือไม่มี ใครมารัก หรอกตัวเรา
หรือมีเงา เป็นแค่เพื่อน ข้างกายา

นั่งมองเงา ที่เป็นเพื่อน ยามทุกข์ตรม
นั่งระทม กับรัก ที่ไร้ค่า
นั่งหน้าเศร้า เจ็บช้ำ รอยน้ำตา
เจ็บอุรา เหลือที่ ไม่มีใคร

เรามันแค่ คนไร้ค่า ใครจะรัก
ก็เรามัก จะเหงา จำได้ไหม
เมื่อก่อนนี้ เราก็ไม่ เคยมีใคร
เป็นอย่างไร ตอนนี้ ก็ไม่มี

คงมีเงา เป็นเพื่อน ตลอดชีวิต
ฟ้าลิขิต ให้ชีวิต เป็นอย่างนี้
นั่งร้องไห้ กับความโง่ ที่ตัวมี
โง่สิ้นดี หนอเจ้า ไม่มีใคร

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[นักเดินทาง]

ฉันเหมือนไม่มีใครรัก
รอใครสักคนจักปรารถนา
พยายามทำตัว ให้มีค่า
ไม่รู้สิ ใครปรารถนา อย่างไร

ฉันก็เป็นฉันอยู่อย่างนี้
ปรารถนาเพียงมี คนมอบให้
เพียงรัก อบอุ่นกรุ่นใจ
ได้ไหม มอบรัก ให้ฉันมา

ฉันเหมือนไม่มีใครรัก
ยังจมปรักกับรักที่เหนื่อยล้า
วันที่เท่าไรแล้ว กับน้ำตา
ที่ฉันยังคงบ้า เพียงลำพัง

[กวีพเนจร]

ใครจะรัก คนใจช้ำ พังเกือบหมด
รักเป็นกรด คอยกินใจ ให้หมดสิ้น
คงสักวัน ใจฉัน คงเป็นดิน
ที่คืนถิ่น ความช้ำ ตรอมอุรา

ใครจะรัก คนใจเดาะ เปาะเกือบพัง
เพราะความหลัง ประดัง ช้ำหนักหนา
แสนจะเหนื่อย เมื่อยล้า หมดกายา
หวังเพียงว่า รอวันตาย ไร้คนรอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

ใครจะรัก ปักใจ ให้แก่กัน
ไม่มีวัน ที่เขา จะมองเห็น
ในสายตา คู่นั้น ฉันก็เป็น
เหมือนดั่งเช่น อากาศ ธาตุธุลี

รักโปร่งแสง แสดงไป ก็เหนื่อยเปล่า
แม้เพียงเงา ยังพา กันหลบหนี
ไม่เป็นไร ใจฉัน แข็งแรงดี
แค่นํ้าตา ไหลปรี่ คงไม่ตาย

[กวีพเนจร]

จะมีใคร บ้างไหม ที่มองเห็น
สิ่งฉันเป็น ตรงนี้ ที่ความเหงา
แม้มีเพื่อน ข้างเคียง เพียงเป็นเงา
กับความเศร้า ที่นั่งปลอบ พร้อมน้ำตา

จะมีใคร บ้างไหม อยากดูแล
คนท้อแท้ ใจช้ำ แสนเหนื่อยล้า
จะมีใคร มานั่งเคียง ข้างกายา
เช็ดน้ำตา ยามฉัน อยู่คนเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]