ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[tna]

มารวารี...สำแดงเดช
----------------
มารวารี ด้วยอัคคี นฤเนตร
ด้วยฤทธิเดช มองไป ในเขตขาม
ก็ได้เห็น ทุกถ้อยเรื่อง ทำนองความ
เยาวมาร เทพเทวา มาแสดง

ก็ให้หวนตรึงจิต พินิจพักตร์
เยาวลักษณ์ ช่างงดงาม สำอางแสง
ดั่งจันทรา ในนภา ชื่นชมแจง
มิหน่ายแหนง อยากได้แนบ แอบอิงใจ

ติดที่เด็ก ตัวน้อย จ้อยกระเปี๊ยก
ที่กระเดียด มาทำท่า น่าหมั่นไส้
มีแค่นิด ตัวน้อย กระจ้อยใจ
เหตุไฉน ทำเก่งกล้า บารมี

ดาบฤทธา เทพเทวา บ้าบอแตก
ที่ใช้แหวก น้ำมา หาข้านี้
ที่ในวัง แห่งบาดาล มารวารี
ดาบแบบนี้ ใช้ถางหญ้า หน้าคอกควาย

จึงใช้เดช เดชา บารมี
เทพอัคคี เผาผลาญ น้ำสลาย
ให้เหือดแห้ง บนนภา มิกล้ำกลาย
โลกจึงหมาย ไม่มีรุ้ง ฟุ้งเรืองรอง

น้ำตารุ้ง จะมีได้ อย่างไรหนา
ในเมื่อข้า สาบให้วาย สลายหมอง
หยาดน้ำค้าง ในนภา ที่หมายปอง
กระทบทอง แสงสาย กลายรุ้งงาม

แล้วหันมา จับเงือกน้อย มาเขมือบ
เพราะดันเสือก เพิ่มฤทธา หมาที่สาม
หันมาสั่ง พรายดินหญ้า มหามาร
ไปล้างผลาญ มนุษย์น้อย กระจ้อยที

แต่ไม่ลืม ความแฝง แจงความนัย
เจ้าจงไป สืบมา ให้ถ้วนถี่
นางสวรรค์ เทพอัปสร สอนเจ้าที
เทพองค์นี้ อยู่แหล่งหล้า เทวาลัย

ให้นำทัพ บุกไป หมายถึงถิ่น
ล้างผลาญสิ้น ทวยเทพ พิตักสัย
แล้วจับนาง สรวงสวรรค์ สุดอำไพ
ที่ไฉไร ปากกล้า ทำวาที

มาสอนสั่ง ปชาบดี ศรีสรรเพชร
จอมเผด็จ เทพพรหมา ยังพาหนี
ข้าจะจับ นางมาถวาย ปชาบดี
เทพฤทธี ให้ได้สม อารมณ์ใจ

ด้วยฤทธิ์เดช เดชา มารวารี
อสุรี พรายวารี หมื่นทัพใหญ่
มารดินหญ้า พาล้ำ นำทัพไป
สู่สวรร คาลัย ณ บัดดล

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

เปล่งวาจา น่าขัน ท่านวารี
หมายคิดมา ต่อตี ยังเมืองฟ้า
อันว่าด้วย พวกเรา เหล่าเทวา
มิอยู่ใน สายตา ของท่านเลย

กาลก็ล่วง มานาน เกินร้อยปี
มารวารี หากลืม จะเฉลย
ครั้งอดีต หนหลัง เรายังเคย
นําทัพเกย บัลลังก์ บดขยี้

ในครานั้น องค์อินทร์ ทรงละโทษ
และทรงโปรด ปล่อยท่าน จนบัดนี้
หมายให้มาร กลับตัว สร้างกรรมดี
จักเกิดมี ผลบุญ หนุนนําพา

แต่ท่านกลับ บําเพ็ญ เป็นมารร้าย
บุกทําลาย มนุษย์ อย่างหรรษา
มหาบรพิต อัมมรินทร์ จึงบัญชา
เราเพลงผ้า นําทัพ เข้าต่อตี

ในบัดดล เหล่าเทพ ทัพสวรรค์
มาถึงชั้น บาดาล ของท่านนี้
ท่านผู้ครอง นคร เมืองนาคี
นามวารี ชีวา จักหาไม่

[กวีพเนจร]

เห็นสงคราม เทพมาร จะบังเกิด
คงเลยเถิด ไปแล้ว สงครามข้า
ข้าคงไม่ ยอมเสีย เวลาช้า
เปลี่ยนกายา เป็นเทพมาร ในบัดดล

เร่งพลัง ทั้งสองฝั่ง มารและเทพ
ที่ได้เสพ พลัง สองฝั่งหน
ด้วยซึมซับ ทั้งเทพมาร ในแดนคน
จึงได้ยล กลับร่าง เทพมารา

มีพลัง ที่ยิ่งใหญ่ ในสามภพ
เข้าสยบ มหาเทพ ก็ได้หนา
หรือจอมมาร หาญฤทธิ์ ไม่คะนา
เพราะว่าข้า ยิ่งใหญ่ กว่าผู้ใด

ร่างสีทอง รัศมี เป็นสีดำ
คอยตอกย้ำ ว่าข้านี้ ยิ่งใหญ่ไซร้
บอกว่าเป็น เทพมาร จงจำไว้
แต่หัวใจ ก็ยังเป็น เช่นมนุษย์

คงต้องห้าม ขวางศึก ในครานี้
เพลงผ้าพี่ ก็ยกทัพ มายื้อหยุด
ฝ่ายวารี จอมมาร ส่งมาฉุด
ข้าจะหยุด ทัพนี้ ในเร็วพลัน

แล้วกระโจน เข้าขวาง กลางสงคราม
ข้าอยากถาม มารใด ที่หุนหัน
รับคำสั่ง มารร้าย มาโรมรัน
หรือเจ้านั้น มารสมุทร เทพดินหญ้า

ข้าจะส่ง เจ้ากลับ เทวาลัย
ชีวิตไซร้ ได้อยู่คู่ เทพนกป่า
ด้วยดาบนี้ ดาบเทพมาร สะท้านฟ้า
ข้าจะฆ่า เจ้าให้ตาย ในทันที

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

แล้วสําแดง เดชา ต่อหน้ามาร
อวตาล แปลงกาย เป็นปักษี
สุบรรจร ร่อนลง เข้าจิกตี
หมายชีวี มารร้าย ให้ตายลง

ทัพสวรรค์ เทวา เข้าคลาไคล
อย่าเหลือไว้ เหล่ามาร ผู้ไหลหลง
ก่อนเพลา อาทิตย์ อัสดง
จักยกธง โยธา ชนะมาร

จงตรึกตรอง ลองคิด ให้ถ่องแท้
เจ้าพ่ายแพ้ ผู้ใด ไปทุกชาติ
ก็คือเรา ครุฑธา ผู้องอาจ
ที่คอยฟาด ฟันเจ้า เหล่านาคี

หากยังคิด รักตัว กลัวสิ้นชีพ
ขอจงรีบ จํานนท์ เราบัดนี้
มิเช่นนั้น ตัวท่าน มารวารี
ต่อให้สิบ ชีวี ก็แหลกลาญ

[กวีพเนจร]

ข้าเทพมาร มาแล้ว สำแดงเดช
อีกทั้งเวทย์ ยิ่งใหญ่ หาใครเหมือน
นั่นก็มาร นี่ก็เทพ ไม่แชเชือน
จะเชือดเฉือน สงคราม กลางนที

แล้วตะโกน ออกไป ให้หวั่นไหว
จงหยุดไว้ เทพเพลงผ้า มารวารี
ขอท่านเทพ อย่ามากลั้ว กับศึกนี้
ข้าจะพลี พลัง เอากลับมา

เจ้าสมุน มารวารี ที่มานั้น
ใครอาจหาญ มากั้นจง เสนอหน้า
จะเอาดาบ เทพมาร เข้าไปผ่า
ให้กายา เจ้าแยก เป็นผงไป

ด้วยดวงตา สีแดงเพลิง อำนาจมาร
เข้าเผาผลาญ หัวใจ ให้หวั่นไหว
รัศมี แห่งเทพ สีทองไซร้
ยังมีใคร หาญกล้า มาต่อตี

อีกทั้งเกราะ สีดำนิล มืดสนิท
ดูมืดมิด เหมือนก้นเหว นรกนี้
พร้อมกับดาบ เทพมาร หาใครมี
เพราะข้า"ที" คือสุดยอด กว่าเทพมาร

ต่อให้มาร หน้าไหน มาบังอาจ
ข้าจะฟาด ให้หาย อย่างกล้าหาญ
ข้าจะช่วย คนรักข้า วังบาดาล
ข้าจะผลาญ พวกเจ้า เป็นธุลี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

ตอนนี้ข้ามาเข้าไกล้
สงครามใหญ่ที่เกิดกำเหนิดอยู่
ด้วยเดชาศาสตราวุธสะดุดดู
ผมจึงอยู่แอบข้างที่ทางตัน

ด้วยอำนาจของศักดิสิทธ์ในตัวข้า
เริ่งแปล่งแสงศาสตราเข้าหาสวรรค์
ปรากฏเป็นดาบใหญ่ในทันควัน
มือถือมั่น  คงใน   วารี

จากที่มืดมิดอยู่กลับสว่างจ้า
เพราะแสงจากศาสตราที่มานี่
ทั้งมารทั้งเทพต่างมากมี
ผมไม่กลัวแล้วทีนี่เข้ามาเลย

ไหนโฉมหน้าจอมมารอยู่ที่ไหน
ตัวผมมาตามหาใจแล้วไม่นิ่งเฉย
ออกมาซิออกมาหาผมเลย
อะโด่เอ้ยจะมัวหลบอยู่ทำไม

[กวีพเนจร]

ข้าครึ่งเทพ ครึ่งมาร ครึ่งมนุษย์
ข้าก็สุด จะกลั้น ความโกรธได้
เข้ามาสิ เจ้าเหล่ามาร จะบรรลัย
ข้าจะให้ เจ้ากลายเป็น ผงธุลี

แล้วหยิบดาบ มุ่งหน้า ฝูงอสูร
ช่างอาดูร มันแท้ เจ้ามารนี้
มารสมุทร หรือจะสู้ กับข้านี่
กลับไปที่ เจ้าเคยมา จงกลับไป

ข้าจะควัก หัวใจ ของเจ้าออก
ข้าเคยบอก เทพเงาจันทร์ แต่ก่อนไว้
เอาไปแลก กับน้ำตา รุ้งสดใส
เพื่อจะได้ กลับร่าง อย่างถาวร

เร่งพลัง พระเวทย์ ถึงขีดสุด
ปล่อยอาวุธ เป็นพลัง ดั่งสิงขร
ฤทธิ์ดาบพุ่ง ออกไป ไร้อาวร
อย่ามาอ้อน ขอชีวิต เจ้าไพรี

เจ้าจงตาย ด้วยดาบ ของข้าเถิด
จงไปเกิด ภพที่ดี กว่ามารนี้
ข้าจะปลด จะปล่อยเจ้า ให้ได้ดี
จบชีวี ของเจ้า ให้สิ้นไป

ด้วยอำนาจ แห่งข้า จอมราชัน
เทพสวรรค์ จงฟัง คำยิ่งใหญ่
จงออกมา จากดาบ แล้วเร่งไป
พิชิตชัย ศัตรู ที่เร่งมา

เหล่าเทวา ดาบฟ้า รับคำสั่ง
ที่ดุจดัง พญา แห่งเทวา
ยิ่งใหญ่กว่า ใครๆ ในชั้นฟ้า
เพราะว่าข้า คือจอม องค์ราชัน

เหล่าเทวา ออกมา จากดาบนี้
เจ้าต่อตี เหล่ามาร ให้เสียขวัญ
อย่าได้หยุด ฆ่าให้สิ้น ดับชีวัน
เพราะมันนั้น ทำความชั่ว มานานปี

ส่วนตัวข้า จะแหวก ฝ่าวงล้อม
ไม่อ้อมค้อม ไปหาเจ้า มารบัดสี
จงคืนมา คืนข้า น้องคนดี
แล้วข้านี้ จะปล่อยเจ้า ให้พ้นภัย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

ได้เลยท่านมารีโอผู้กล้าหาญ
ผู้เชี้ยวชาณเรียกมารสวรรค์
ตัวข้าจะร่วมสู้ด้วยแล้วกัน
เราจะล้มจอมมารด้วยกัน

แต่ระหว่างเดินทาง
ให้ระวังนางมารตนี้ไว้
เขาคงไม่ปล่อยให้เราเดินเข้าบาดาลอย่างง่ายดาย
ตกมีกับดับร้ายๆรอดู

เดี๋ยวข้าจะเป็นคนล้อ
ใช้ดาบใหญ่ที่พ่อได้หลอมให้
ร้องเรียกจอมมารที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ได
ต้องออกมาเพราะดาบร้ายร้องอัญเชิญ

เดี๋ยวข้าจะร่ำหาพญานาคา
ที่สิงสถิตอยูใต้บาดาลช่างห่างเหิน
เรียกมาเป็นพาหนะในการเดิน
ย่างเข้าสู่การเผชิญกะจอมมาร

งานนี้สนุกแน่
เราจะร่วมกันแก้ทุกสถาน
บุคไปเอาหัวใจกะจอมมาร
จะสู้ให้ซะท้านทะเทือน

[tna]

มารวารี...ทำลายทัพ เทพเทวา
-------------------
มารวารี ด้วยฤทธี เดชเดชา
หัวเราะร่า มีความสุข สนุกยิ่ง
เหล่ามนุษย์ เทพเทวา กามาอิง
จึงต้องวิ่ง มาสู้รบ ตบมือเรา

รู้ไหมว่า ที่เจ้าบ้า หลงเมารัก
จงประจักษ์ ปชาบดี ศรีสไล
ได้ใช้บ่วง เหวรัก ปักหทัย
เสพรักไป ทั้งสามโลก บัลลัยกัลย์

ปชาบคี เป็นสวรรค์ ชั้นที่หก
ต่ำกว่าภพ พรหมา เพียงเท่านั้น
สูงกว่าพุทธะเกษตร เขตจาบรรณ
ดุสิตนั้น ยังต่ำกว่า ปชาบดี

แล้วองค์อิทร์ อัมรินทร์ ดาวดึง
ไหนจะพึง เทียบเทียม รัศมี
ท้าวสันดุสิต ปชาบดี
ผู้ที่มี อนัตตา เป็นอาภรณ์

แม้แต่องค์ พระพุทธ โคดม
ท่านยังทรง ใช้ฤทธา อนุสรณ์
อาราธนา ให้นิพพาน ดับนิวร
ยังต้องถอน ขันธ์ไป ด้วยฤทธา

นี่แหละหนา นายข้า ปชาบดี
เทพเมธี แห่งความรัก ประจักษ์หา
ข้าบูชา อยู่เหนือเกศ เทพอสุรา
จงรู้ว่า ข้ามิเกรง เทพเร่งมา

แล้วใช้เดช เดชา บารมี
อสุรี วารี อันหาญกล้า
ใช้มือคว้า จับพวก เหล่าครุฑา
ที่บินมา นั้นหนา เข้าปากกิน

ต่อจากนั้น ก็ปล่อยเหล่า อสุรี
มีนาคี ฤทธา มหายิ่ง
พ่นพิษใส่ เหล่าเทพไท้ จนอาจิน
ชีพแดดิน ให้สิ้นท่า น่าอับอาย

แล้วใช้เดช พระเวช  นาคราช
ส่งประกาศ สายฟ้า พิรุณฉาย
เป็นอัคี เพลิงนรก ก็มิวาย
เผาทำลาย หมู่เทพ เทวาลัย

แล้วใช่บ่วง มหาราช นาคโชค
ไหลวิโยค เป็นสายฟ้า พาริ่วไหล
เข้าโอบลัด เทพเพลงผ้า นางอำไพ
มิอาจคลาย นาคโชค โบกลัดตรึง

ใช้ปลายฟ้า เหวี่ยงเพลงผ้า ปลิวไสว
หลุดออกไป แดนวิไล เทพใฝ่ถึง
ปรนิมิตตวสวีสตี ปชาบดีตรึง
หมายใฝ่ซึ่ง ถวายให้ ได้ครอบครอง

แล้วใช้เกล็ด รัศมี วารีรัก
เป็นเกล็ดจักร ดั่งฝนห่า น่าผยอง
สาดเข้าใส่  มารเทพที ที่ลำพอง
หมายให้หมอง ปองชิวิต ปลิดวิญญาณ

อีกมารเทพ ก็ไม่ใช่ อีกตนหนึ่ง
ผู้ที่ซึ่ง นามดินแล้ง หมดแรงผลาญ
ให่หมูเหล่า อสุรา พญามาร
เข้าเผาผลาญ เข่นฆ่า ในวารี

หลังจากนั้น ก็สำแดง แรงฤทธิเดช
ใช้พระเวช กวนน้ำ เกษียรศรี
ในสายชล หมุนหน วนวารี
ม้วนนที เหล่าเทพให้ วายชีวา

แล้วกลับคืน สู่วิมาณ แดนฉิมพลี
เสพเมธี เหล่าเทวี หมู่มัจฉา
ให้เกษม เปรมสุข ในอุรา
เริงหรรษา มารวารี ฤดีใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[กวีพเนจร]

เห็นนางฟ้า ถูกจับเหวี่ยง แล้วตกใจ
ช่างทำได้ มารวารี ช่างชั่วช้า
จึงผละออก จากสงคราม กลางอสุรา
แล้วมุ่งมา เพื่อรับ จอมเทวี

สองมือโอบ กอดเอว เจ้านางฟ้า
ขอได้อย่า กลัวเกรง ตัวข้านี้
คนครึ่งมาร ครึ่งเทพ นามว่า"ที"
เจ้าคนดี อย่ากลัว จะป้องภัย

แล้วรับนาง วางลง บนก้อนเมฆ
แล้วร่ายเสก ลบรอยช้ำ ให้หายได้
จงนั่งรอ ตรงนี้ เจ้าทรามวัย
อย่ามาใกล้ สงคราม มารวารี

แล้วกระโจน เข้าสู่ การรบอีก
จะเด็ดปีก เหล่ามาร ในครั้งนี้
จะฆ่าฟัน เหล่ามาร เป็นธุลี
เข้าโจมตี ฝูงมาร ให้บรรลัย

บาดแผลหรอ คิดว่าเจ้า มาสะกิด
มารกระจิ๊ด ช่างไม่เจียม ทำไปได้
ฟันแรงๆ ข้าจะได้ หายคันไง
รับเอาไป เพลงดาบ ผ่าวารี



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

ตัวข้าล้มลงกองกับพื้น
จอมมารขืนแผลงฤทธิ์สถิตสาร
ข้าลุกยืนทนฝื่นทรมาร
เร่งแช่งจอมมารทันที

เสกสร้างเทวานางฟ้า
เร่งรีบเข้ามาที่นี่
จอมมารเก่งกล้ามารวารี
เหล่าน้องพี่จงมาช่วยปราบมาร

มารตนนี้ที่เอาใจเราใว้
มาค้นคว้าหาใจกันที่นี่
แม้ทับเราจะน้อยไม่ค่อยมี
แต่จะร่วมกับทัพอื่นที่ได้เข้ามา

มารวารีอยู่หนไดมาอีกครั้ง
ตอนนี้เรารวมพลังกันได้ใหม่
กวัดเกว่งศาสตรวุธรอบกาย
มุ่งทำลางวังบาดาลมารวารี

[กวีพเนจร]

ฟังข้าก่อน สหาย ผู้หวังดี
อาวุธนี้ ธรรมดา หาร้ายไม่
ถ้าจะฆ่า มารวารี นี้ให้ตาย
ก็ต้องใช้ ยอดศาตรา มาฆ่ามัน

อย่างดาบข้า ดาบฟ้า เทพศาตรา
ที่ได้มา จากรุ่นปู่ บุกสวรรค์
ข้าเลยใช้ มันมา เข้าโรมรัน
ขุนศึกนั้น ต้องมี อาวุธดี

เจ้าจงไป หาเทพ ศัตราได้
แล้วขอให้ ท่านมอบ แก่ท่านนี้
ท่านจะได้ รับอาวุธ มาต่อตี
มารวารี จะได้รู้ ความเก่งไง

บอกสหาย แล้วเทพมาร ก็ลอยล่อง
รอก่อนน้อง ที่ถูกขัง วังมารไว้
รอพี่ก่อน พี่จะช่วย เจ้าทรามวัย
จะฝ่าไป กลางทัพมาร ไม่ครนา

สู้กันไป หลายวัน มารไม่หมด
มันไม่ลด ลงเลย เหล่ามารา
มีเท่าไหร่ กันหนา อสุรา
บอกข้ามา ใครมี วิธีฆ่า

ข้าชักเหนื่อย เริ่มหมดแรง หมดทั้งฤทธิ์
หรือชะตา ฟ้าลิขิต ชีวิตข้า
ต้องมาตาย ใต้กองทัพ อสุรา
หรือต้องมา สังเวย ด้วยชีวี

พลังหมด ชุดเกราะหาย มลายสิ้น
ร่างหล่นดิน หมดแรง แล้วตอนนี้
ดาบร่วงหล่น จากมือข้า ที่ต่อตี
หรือไม่มี วิธีใด เข้าฆ่ามัน

มองเห็นเหล่า มารมุ่ง พุ่งเข้ามา
และสายตา ข้าเริ่มมืด ไม่เห็นสวรรค์
หรือนี่คือ ข้อกำหนด อย่างไรกัน
หรือข้านั้น ต้องมาตาย ด้วยไพรี

พลันฟ้ามืด สนิท มองไม่เห็น
เลือดกระเซ็น จากร่างข้า แล้วหรือนี่
คงถึงคราว ข้าต้องตาย แล้วทีนี้
โอ้คนดี พี่ขอโทษ หมดปัญญา



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

ขนาดตัวพี่ชายเก่งขนาดนี้
ยังเจ็บหนักถึงชีวีของพี่ได้
ไม่เป็นไรนะคับพี่ชาย
เดี๋ยวสหายจะคืนชีพรีบเร่งพลัน

ตัวข้านี้มีของวิเศษ
ที่อาจารเสกให้ได้สุขสันต์
ถึงไม่มีศาสตราวุธทรงพลัง
ถึงเรื่องของขลั่งนั้นมากมี

ผมจะเป็นกองหนุนให้
รอดูพี่ชายอยู่ตรงนี้
แล้วจะเพิ่มพลังศาสตราวุธที่พี่มี
ให้พลังสูสีกับจอมมาร

ตอนนี้พี่ดีขึ้นแล้ว
ผมได้เพิ่มวี่แววความกล้าหาร
อาวุธพี่ก็มั่งมีพลังงาน
เปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญที่ทรงพลัง

ไปบุกจอมมารอีกสักที
เดี๋ยวน้องคนนี้จะเสกให้
เอาเทวานาคาจากแดนไกล
คอยคุ้มกันพี่ไว้รอบกาย

[กวีพเนจร]

ขอบคุณมาก สหายน้อย คอยช่วยพี่
ต่อแต่นี้ คงไม่แพ้ ครั้งที่สอง
พี่จะลุก ขึ้นสู้ คอยปกป้อง
จะคุ้มครอง คนคอยช่วย ให้ปลอดภัย

แล้วสำแดง เร่งพลัง ขึ้นอีกครั้ง
เพราะใจหวัง จะไปช่วย เจ้าให้ได้
รอพี่หน่อย น้องนาง กำลังไป
ด้วยหัวใจ เปี่ยมรักเจ้า ด้วยศรัทธา

บุกเข้าไป กลางฝูง เหล่าหมู่มาร
ที่อาจหาญ ขวางทาง ทางรักข้า
จงหลบไป เจ้าผู้ร้าย อย่าได้ช้า
หรือจะให้ ข้าต้องฆ่า ให้วายปราน

แล้วเรียกดาบ แห่งสวรรค์ ให้กลับคืน
เจ้าเพื่อนเอ๋ย จงฟื้น เช่นก่อนนั้น
มาสิมา เราจะรบ เคียงคู่กัน
ดาบสวรรค์ เทพศัตรา จงกลับมา

แล้วก้อเรียก แม็กนั่ม ปืนเคียงคู่
ที่ต่อสู้ มานาน กับปู่ข้า
ตื่นขึ้นเถิด เพื่อนเอ๋ย อย่าได้ช้า
จงมาหา ข้าสักครั้ง สู้อีกครา

แล้วก็สาด กราดกระสุน พุ่งเข้าใส่
ลูกปืนไซร้ เจาะกระโหลก เหล่ามารหนา
มารล้มตาย ใช่น้อย เจ้าเพื่อนข้า
เจ้ากลับมา อีกครั้ง ข้าอุ่นใจ



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

แสงจันเพ็ญ เย็นย่าง สู่ฟากฟ้า
พลันฤทธา สูญสิ้น จากข้านี้
ร่างลอยหล่น จากฟากฟ้า นภาที
ล่วงลงที่ พื้นดิน เป็นร่างหมา

พลังหมด อิทธิสิ้น เมื่อคืนร่าง
เหมือนเคว้งคว้าง อีกครั้ง แล้วตัวข้า
รีบคาบดาบ อาวุธ เทพศัตรา
แล้วก็หา ที่แอบ ให้ดิบดี

หมดอำนาจ ยามคืนเพ็ญ ในร่างหมา
เอาล่ะว้า ตัวข้า ในคืนนี้
คงต้องหา ทางหลบ เพื่อหลีกหนี
เดี๋ยวมารนี้ จะฆ่า ให้บรรลัย

คงต้องหา ที่แอบ เร้นสักพัก
ใจเย็นนัก เจ้าหมา หากลัวไม่
พ้นคืนนี้ จันทร์หลุดเพ็ญ จะออกไป
จงรอไว้ มารดินหญ้า ข้าจะมา

แต่ตอนนี้ ขอหลบหน้า หาที่แอบ
จะเพียงแนบ คาบดาบ แห่งท้องฟ้า
โอ้เพื่อนเอ๋ย เจ้าเป็นดาบ เทพศัตรา
แต่ต้องมา ทนเหม็น ในปากนี้

ทนเอาหน่อย เพื่อนยาก ทนสักหน่อย
รอให้คอย คืนร่าง จากหมานี้
จะเอาเจ้า ไปล้าง ให้ดิบดี
แล้วโจมตี หมู่มาร ให้วอดวาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ยอดชาย]

รับคำสั่ง มารดินหญ้า ให้ตามหา
เจ้าทีน้อย ลูกหมา แสนอาภัพ
จันทร์เต็มดวง กลับกลาย บุญหายดับ
ยากกลายกลับ คืนเรือนร่าง ในเดือนเพ็ญ

ร่ายมนต์ตรา สั่งสัตว์ป่า ทั้งน้อยใหญ่
จงหาให้ พบเร็วไว แจ้งรู้เห็น
ทั้งบนบก ในน้ำ ไม่ยากเย็น
หากเจ้าเห็น หมาตัวน้อย แจ้งเร็วไว

มีเวลา ตามหา ไม่นานนัก
หากช้าชัก มักเสีย ที่การใหญ่
สมุนเอ๋ย จงรีบ เร่งให้ไว
ไม่นานนัก ข้าคงได้ พบหมาที

[กวีพเนจร]

ได้ยินเสียง มารยอดชาย สั่งสัตว์ป่า
ให้ตามหา หมาอย่างข้า ให้เร็วรี่
คงจะกลัว ข้าคืนกลับ ได้ฤทธี
แต่ตอนนี้ เป็นหมา หมดปัญญา

สำรวมจิต คิดถึง เจ้าเพื่อนยาก
อยู่ในปาก คาบดาบ ในปากข้า
โอ้เพื่อนเอ๋ย ข้าคงตาย ในไม่ช้า
จงอย่าช้า สำแดงเดช ในเร็วพลัน

ฝ่ายดาบฟ้า จิตรู้ ถึงสหาย
ที่จะตาย ในร่างหมา น่าขบขัน
สำแดงเดช บังร่างหมา ในคืนจันทร์
แล้วก็พลัน บังตา หาเจอไม่

เจ้าเพื่อนยาก ข้านี้ ติดหนี้เจ้า
ไม่งั้นเขา คงจะฆ่า ให้หมองไหม้
รออีกหน่อย ให้ผ่าน คืนนี้ไป
เราจะใช้ พลัง ฆ่าไพรี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ยอดชาย]

สัตว์น้อยใหญ่ หาไม่พบ ทีลูกหมา
จึงกลับมา รายงาน ให้ข้ารู้
จึงใช้จิต เพ่งมอง ถึงที่อยู่
จึงได้รู้ มีดาบ คอยบดบัง

จึงสั่งให้ พรายน้ำ ไปควานหา
ทำลายมนต์ ศาตรา ที่คุมขัง
เปิดเผยถิ่น ที่อยู่ ที่กำบัง
ข้าจะได้ พบดั่ง ที่ตั้งใจ

เจ้าทีน้อย คืนนี้ ข้าต้องพบ
จะได้จบ จับเจ้า แถลงไข
ให้เจ้ามา พบนายข้า รวดเร็วไว
มารดินหญ้า คงพอใจ ในผลงาน
-----------------------------------

[กวีพเนจร]

ข้อขออีก แค่ชั่วโมง เจ้าเพื่อนยาก
ทนลำบาก อีกสักนิด นะเพื่อนจ๋า
รออีกนิด อีกสักครู่ เถิดเวลา
อย่าได้หา ตัวข้าพบ ก่อนยอดชาย

มันส่งมา พรายน้ำ คงคิดหา
จะทำลาย มนตรา ของเจ้าได้
เพียงพรายน้ำ หรือจะเจอ แม้ร่างกาย
ข้าจะให้ ความตาย พรายไพรี

วิ่งสิวิ่ง เจ้าทีน้อย ในร่างหมา
มารจะฆ่า เพื่อนเจ้าแล้ว ในบัดนี้
ดาบเพื่อนเอ๋ย จงสำแดง ฤทธิ์อีกที
รับดาบนี้ ปราณดาบ พิฆาตไป

พลังดาบ ฟาดฟัน ฝ่าอากาศ
พรายหัวขาด หลุดวิ่น สิ้นอสงไขย
แล้วแฝงร่าง ใต้เงามืด ของพงไพร
จะออกไป ยามสิ้น คืนวันเพ็ญ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

โชคเข้าข้าง ข้าแล้ว ล่ะเจ้าที
คือร่างนี้ จากร่าง ที่เป็นหมา
กลับคืนสู่ อิทธิฤทธิ์ คืนอีกครา
แล้วจะฆ่า เจ้ายอดชาย ให้สิ้นไป

เก่งเหลือเกิน ซินะ เจ้ายอดชาย
ที่จะหมาย ตัดหัว ตัวข้าไซร้
ส่งพรายน้ำ กับฝูงสัตว์ หาทั่วไพร
ก็ไม่ได้ แม้จะเห็น แม้กายา

มือถือดาบ แห่งฟ้า มาอีกครั้ง
นิ้วมือรั้ง ด้ามดาบ ให้แน่นหนา
แล้วก็เร่ง กระโจน สู่ฟากฟ้า
หมายจะฆ่า มารร้าย เป็นธุลี

แต่เจ้ามาร ก็พลัน วับตัวหาย
เพราะกลัวตาย สินะ จากข้านี้
ถือว่านี่ คงเป็น เช่นโชคดี
ที่เจ้ามี ก่อนสิ้น และสิ้นใจ

แล้วก็เร่ง ฆ่าเหล่ามาร ตัวน้อยๆ
ที่เฝ้าคอย ขวางทาง กันขวางไว้
ตวัดแกว่ง ฟาดดาบ มารขาดใจ
ไม่เท่าไหร่ คงหมด สู่บาดาล

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]