ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดินเหนียว]

สักวาจันทร์จ้าวสกาวฟ้า
แสงส่องหล้า สวยงาม  อร่ามสี
สายลมโชย...โรยริน กลิ่นราตรี
คิดถึงคน แสนดี  ที่อยู่ไกล................

นั่งอยู่ริม  หน้างต่าง...อ้างว้างเหลือ
น้ำค้างเจือหยดหยาดสะอาดใส
กุหลาบหอม..สีชมพู..เหมือนรู้ใจ
ลมยามเช้า...ลูบไล้...รอบกายเอย

[tna]

สักวา...เงียบเหงา เศร้าเคล้าทุกข์
ไม่สนุก สุขใจ ดั่งที่หมาย
เหมือนเป็นเพลิง ร้อนรุ่ม เข้าสุมกาย
มอดทำลาย ความหวัง ที่รางเลือน

ดั่งพฤกษา พนาไพร ในทั่วหล้า
เที่ยวคอยหา หยาดนภา คล้ายเสมือน
สุริยา คอยหา จันทราเยือน
ดั่งผองเพื่อน เลือนหาย กายใจ...เอย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 

[++ แตง ++]

สักวาเบื่อฝนที่ตกหนัก
ตกจั่กจั่กไม่เห็นใจกันเลยหรือ
ต้องฝ่าฝนรถติดตะพรึดตะพรือ
ยังต้องถือข้าวของพะรุงพะรัง
กว่าจะถึงซอยบ้านเนื้อตัวเปียก
ต้องตะเกียกตะกายลุยน้ำท่วงขัง
กลับถึงบ้านขาเปื่อยโอ้อนิจจัง
ต้องทุกขังเพราะน้ำเข้าบ้านเอย

[หมอกกับควัน]

สักว่า คิดถึงจันทร์ของหัวใจ
เธอสบายดีไหมที่สุดปลายฟ้าฝั่งนั้น
เธอคงคิดถึงเขาอยู่ทุกวัน
ส่วนตัวฉันคิดถึงเธอทุกค่ำคืน

[เพลงผ้า]

สักวา น่ารัก นักพี่ชาย
ดั่งเริงร่าย หยอกเย้า เคล้าเกสร
ผู้มาต่อ เปรียบเป็น เช่นภมร
ต่างบินว่อน ร่อนลง ดงมาลี

มาดื่มดํ่า ชิมรส ที่เลิศลํ้า
กระทู้นํา คุณค่า ภาษาศรี
มีครบถ้วน ล้วนจาก นักกวี
จนวันนี้ น้องขอ ต่อด้วยคน

[กวีพเนจร]

สักวา หน้าฝน คนนั่งเศร้า
มันช่างเหงา หัวใจ ให้เหลือที่
ทำไมหนา คนรัก ที่เคยมี
กลับมาหนี หน้าหาย ให้หายไป

อยากจะเดิน ตากฝน ออกไปหา
ด้วยน้ำตา แห่งความรัก เธอรู้ไหม
แต่ไม่รู้ จะตามเธอ เพื่ออะไร
กลัวเป็นไข้ ไม่ไป ดีกว่าเอย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]