ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[tna]

คำอวยพรจากเพื่อนเก่า
-----------------
สร้างวิมาน หวานซึ้ง แสนตรึงจิต
ให้สนิท คู่รัก พักสุขสม
หลบข้ามฟ้า นภาหวาน หว่านชวนชม
ร่วมเสพสม บทกวี ฤดีใจ

ร้อยจำเนียน เวียนแว่ว แพรวพราวรัก
ได้ประจักษ์ รักมั่น ให้หวั่นไหว
ร่วมสุขสม จมอยู่ คู่ดวงใจ
สองหทัย เริงร่าย สายชีวา

บทจำนรรจ์ แว่วหวาน หว่านวจี
สุดจักที่ เมินเฉย เลยไขว่หา
สะดุดกลอน อ่อนถ้อย ร้อยวาจา
งามผุดผาด วาดฟ้า นภาลัย

จึงเสพสม อารมณ์กลอน ย้อนไปดู
ทุกกระทู้ แว่วหวาน ปานไฉน
แสนอิ่มเอม เปรมปรีดิ์ ฤดีใจ
ร่วมอวยชัย ในรัก ปักอุรา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[tna]

เธอที่ห่างหายคือความฝัน
---
สายลมอ่อน พัดผ่าน ,ม่านใบไผ่
พลิ้วละมัย อ่อนริ้ว พลิ้วไสว
อยู่เหนือยอด หุบผา อันห่างไกล
เสียงหวีดไหว ยังซ่าน สะท้านมา

แม้นสุริยัน จันทรา ดารากระจ่าง
ที่อยู่ห่าง สุดไกล สุดไขว่คว้า
ยังสาดแสง กระจ่างใส ในนภา
ให้ใสแจ้ง กระจางฟ้า ทุกคืนวัน

แล้วทำไม ใครบางคน ถึงสาบหาย
ไม่มีหมาย เสียงเล่า กล่าวให้ฝัน
เฝ้าแต่รอ รอเธออยู่ ทุกคืนวัน
เฝ้าแต่ฝัน ฝันถึงวัน เธอกลับมา

ขอแต่เพียง ได้ยินเสียง เธอกล่าวขาน
ขอแต่เพียง ได้เฝ้าฝัน และโหยหา
รู้ถึงรู้ ไม่มีวัน เธอกลับมา
ขอแต่เพียง ได้เห็นหน้า สักครั้งพอ

ขอแต่เพียง ได้รัก ได้เฝ้าฝัน
ถึงวันนั้น วันที่ฝัน วันที่ขอ
วันที่รัก จะกลับเป็น เช่นที่รอ
วันที่ขอ ให้เธอกลับ ซับน้ำตา

เพราะมันเป็น เฮือกสุดท้าย ของชีวิต
ทำให้จิต มีกำลัง ไปข้างหน้า
ถึงแม้รู้ ว่าเป็นฝัน ทั้งน้ำตา
ขอเก็บเธอ ไว้โหยหา ชั่วชีวี

หากวันใด ฝันสร้างไว้ กระจายแตก
ใจคงแหลก ชีพคงวาย ไม่คลายหนี
ถึงวันนั้น วันที่ฝัน คงไม่มี
ยังไม่รู้ ชีวิตนี้ อยู่อย่างไร

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
---

[^VAlenTINE^]

@ ... มิ่งมหาวารีแห่งชีวิต
... ทั้งบรรเจิดไพจิตรมืดมิดหม่น
... ทั้งรุ่งโรจน์ริบหรี่ที่ล้ำล้น
... ทั้งทุกข์ทนระทดท้อทระนง .........

@ ... มีความรักมากมายในสายน้ำ
... มีความฉ่ำชื่นจิตพิสวง
... มีความคดเคี้ยวตามและความตรง
... มีความคงความงามและความตาย .........

เห็นชื่อกระทู้นี้แล้วนึกถึงบทประพันธ์ท่อนนี้ขึ้นมา เพราะสมัยเรียนเคยได้อ่านแล้วชอบมาก
โดยเฉพาะ 2 บทนี้ จำได้ขึ้นใจเลย 

*** จาก หนังสือ "วารีดุริยางค์" โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ภาษาสวยดีค่ะ มีทั้งหมด 100 บท ใครสนใจอ่านลองหาดูนะคะ หาไม่ยาก น่าอ่านมากค่ะ ***

[อัคนีรุทร์]

เวลา...ไม่คอยท่า                   ชนใด
วารี...รินหลั่งไหล                  ลดหลั่น
ชีวี...รักษาไว้                         ควรค่า  ใดนา
รำพัน...บอกรักมั่น                 จริงแท้...หลอกลวง

[มั่น แซลี้]

@ ... มิ่งมหาวารีแห่งชีวิต
... ทั้งบรรเจิดไพจิตรมืดมิดหม่น
... ทั้งรุ่งโรจน์ริบหรี่ที่ล้ำล้น
... ทั้งทุกข์ทนระทดท้อทระนง .........

@ ... มีความรักมากมายในสายน้ำ
... มีความฉ่ำชื่นจิตพิสวง
... มีความคดเคี้ยวตามและความตรง
... มีความคงความงามและความตาย .........

เห็นชื่อกระทู้นี้แล้วนึกถึงบทประพันธ์ท่อนนี้ขึ้นมา เพราะสมัยเรียนเคยได้อ่านแล้วชอบมาก
โดยเฉพาะ 2 บทนี้ จำได้ขึ้นใจเลย 

*** จาก หนังสือ "วารีดุริยางค์" โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ภาษาสวยดีค่ะ มีทั้งหมด 100 บท ใครสนใจอ่านลองหาดูนะคะ หาไม่ยาก น่าอ่านมากค่ะ ***

กลอนร้ายกาจมั่กๆเลย
ขอบคุณมากๆที่เอาสิ่งดีๆมาฝากกัน
แล้วจะไปหาอ่านน่ะครับ +1
กับสิ่งดีๆที่มอบให้น่ะครับ

[ยอด~]

เวลา.....พาใจ เจ้าไกลห่าง
วารี.......ล้างความสนิท เคยชิดใกล้
ชีวี........พี่ตอนนี้ไม่มีใคร
รำพัน....ใฝ่ฝันหา...สุดาดวง

โชค.....อำนวย...รวยรื่น...จงชื่นจิต
ดี........ทุกทิศ...ปลอดภัย...รักใหญ่หลวง
ปี........ฉลู...สุขตลอด...ปลอดคนลวง
ใหม่....ยังหวง...ห่วงน้อง...คนของใจ

[^VAlenTINE^]

เหมือนดั่ง เวลา
ผ่านลาแล้วลางเลือนหาย
วารี ไหลรี่ เดียวดาย
ชีวี จึงคล้าย รำพัน...

เหมือนดั่ง วารี
ไหลรี่ ลงต่ำ ฉันนั้น
ชีวี จึงพร่ำ รำพัน
เวลา เวียนผัน ผ่านเลย...

เหมือนดั่ง ชีวี
สายน้ำ หรือมีนิ่งเฉย
รำพัน เฝ้าฝัน ลงเอย
เวลา เฉลย วารี

เหมือนดั่ง รำพัน
เฝ้าฝัน ผันทาง วิถี
เวลา ฤาย้อน วารี
เช่นนี้ ชีวี รำพัน ...

[เพลงผ้า]

หรือเวลา....มาถึงซึ่งสายแล้ว
ต้องคลาดแคล้วพบพ้อใคร่ขอถาม
แม้จําพรากจากกันมิทันงาม
หากในทุกโมงยามยังครํ่าครวญ

สายวารี....รี่ไหลเคยใช้ดื่ม
ด้วยรสชาดแสนปลื้มที่หอมหวน
ดื่มดํ่าบทพจน์กานท์อันหวานทรวง
แต่บัดนี้เลยล่วงไม่กลับคืน

หนึ่งชีวี....แวะวนเข้าค้นหา
เพียงผ่านตาให้เห็นไยเร้นฝืน
เหตุอันใดหายหน้าไม่มายืน
เพื่อเริงรื่นร้อยรสในบทกลอน

ฝากรําพัน....วันนี้จงมีผล
บันดาลดลได้อ่านผ่านอักษร
อย่าหลบลี้ร้างไกลไร้อาทร
จึงเว้าวอนหวังว่าคงมาเจอ

[tna]

งามระยับ จับฟ้า เวหาหาด
งามผุดผาด วาดฟ้า นภาใส
งามเพริดแพร้ว แวววับ ประดับใน
ฟากฟ้าไกล ไหวเชียว เกลียวชีวี

ทิพย์วิมาน ชั้นใด ในภพหล้า
สถิตฟ้า ชั้นใด ไฉนนี่
ดั่งอัปสร อ่อนไหว ในฤดี
งามเหลือที่ เสกสรร พรรณนา

คิ้วเจ้าโค้ง โก่งคัน ศรพระราม
เนตรเจ้างาม ยามยิ้ม  พริ้มชวนหา
ริมฝีปาก บางเฉียบ  เทียบปีกกา
องค์ใบหน้า งามพริ้ม อิ่มอำไพ

ดั่งอัปสร ย้อนสวน ทวนจากฟ้า
พิศเพลินตา น่าชิด พิสมัย
รอยแย้มสรวล ชวนฝัน หวั่นหทัย
พลิ้วเพลิงใจ ไหวหวั่น ขวัญฤดี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

เวลารับรู้เรียบเรียง
สําเนียงตอบรับขับขาน
ร่วมถ้อยร้อยกรองคล้องกานท์
เบ่งบานร้อยรสบทกลอน

วารีไหลย้อนอีกครา
ชื่นฉํ่าอุราอักษร
งดงามยามเอื้ออาทร
สัญจรคืนกลับรับฟัง

ชีวีจึงดูสดใส
ดั่งได้นํ้าทิพย์โลมหลั่ง
หล่อเลี้ยงเพียงเพิ่มพลัง
อีกครั้งเริงร่าท้าลม

รําพันแว่วหวานผ่านโสต
ลิงโลดรู้สึกสุขสม
จึงพลิ้วลิ่วรื่นชื่นชม
อารมย์อารามตามใจ

[tna]

งามบทกลอน อ้อนเอ่ย เฉลยความ
ช่างงดงาม ยามฝัน รำพันหา
แนบสนิท ติดตรึง ซึ้งอุรา
เลิศเลอค่า หยาดฟ้า มาสู่ดิน

ดังพิรุณ  หนุนไหว ใจเนืองนอง
วารีร่อง ท้องธาร สราญสิน
รอรับเจ้า เคล้าอยู่ คู่ชีวิน
ไหลโรยริน ถิ่นรัก สลักตรึง

แห้งเหือดหาด ขาดหาย สายนที
สายวารี ห่างหาย วายคิดถึง
ตลิ่งขอด มอดไหม้ ใจคำนึง
รอวันซึ่ง สายใจ ไหลโรยริน

สายธารรัก หวั่นไหว ไหลหวนกลับ
วารีรับ รองไว้ ใจถวิน
อัศจรรย์  ฝันไว้ ได้เยือนยิน
เวลาผิน คืนกลับ ซับน้ำตา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

อย่าด่วนจากหันเห..นะเวลา
อย่าเมินหน้าหลบลี้หรือหนีหาย
อย่าตัดรอนก่อนราตรีจะคลี่คลาย
อย่าทําร้าย..อย่าทิ้ง..อย่าชิงชัง

หากวันใดไร้ละอองของวารี
หากวันนี้กระแสสินธุไม่รินหลั่ง
หากเหือดแห้งแล้งไปคงพ่ายพัง
หากได้ฟังรีบมามัจฉารอ

เมื่อชีวีขาดห้วงความห่วงหา
เมื่อศรัทธาเลอเลิศไม่เกิดก่อ
เมื่อสิ้นคําจํานรรจ์พะเน้าพะนอ
เมื่อนั้นหนออยู่ได้อย่างไรกัน

เพียงรู้สึกนึกคิดจนจิตหวาม
เพียงอยากถามหัวใจที่ใฝ่ฝัน
เพียงอยากเอ่ยถ้อยคําเป็นรําพัน
เพียงตอบมาแค่นั้น..ว่าห่วงใย

[tna]

สายวารี รี่ไหล หัวใจหวั่น
มัจฉาหัน เวียนว่าย สายวิถี
ย้อนสายชล ค้นหา สายวารี
พรายชีวี เวียนว่าย สายเวลา

รำพันครวญ หวนฝัน สัมพันธ์รัก
ที่เคยหัก รักไป ใจห่วงหา
มัจฉาน้อย คล้อยเคลื่อน เลื่อนจากลา
ไม่ห่วงหา ลาจาก จำพรากไป

ทิ้งธารา วารี ให้รี่ไหล
เคว้งคว้างไป ไขว่หา น้ำตาไหล
เจ้าหลงถิ่น ดินแดน แคว้นอันใด
จึงห่างไกล  ใจหา เวลาคอย

หลงรักเจ้า เฝ้าหา มัจฉาน้อย
เวลาคอย ร้อยใจ ไม่ถดถอย
รอมัจฉา หาทาง รางเลือนลอย
กลับมาร้อย พลอยว่าย สายวารี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

น้อยใจก็เป็น....นะสายวารี
ไม่ได้หลบหนี....ห่างหายไปไหน
ยังคงว่ายวน....ไม่พ้นห้องใจ
แต่วารีไหล....หักเหเส้นทาง

เพียงคิดแค่หลักง่ายๆ....
เป็นไปไม่ได้.....ที่จะออกห่าง
เช่นนั้นมัจฉา....คงต้องวายวาง
ถ้าหากต้องร้าง....วารีฉํ่าเย็น

เมื่อโลกสรรสร้าง....ให้ทางสมดุลย์
สรรพสิ่งเกื้อหนุน.....อยู่อย่างที่เห็น
วิหคคู่ฟ้า......ถลาลมเล่น
ก็คงเฉกเช่น...มัจฉาวารี

[tna]

คำสาปฟ้า
------------------------
นี่คงเป็น คำสาป จากฟากฟ้า
มีใครมา เคลียเคล้า เฝ้าหวั่นไหว
ก็มีอัน ต้องพราก จำจากไป
ไร้สิ้นใจ ใครฝัน หวั่นฤดี

เจอคนดี เมื่อไร ต้องไกลห่าง
ต้องจากจาง เลิกร้าง ห่างหายหนี
เหลือแต่ความ ตรมเศร้า เคล้าชีวี
แผลเจ็บนี้ ฝากไว้ ไม่ลืมเลือน

เคยเป็นคน ไม่แคร์ กับสิ่งใด
ไม่หวั่นไหว ใครไหน ใจเสมือน
ไร้อารมณ์ รู้สึก สำนึกเยือน
ความรักเหมือน ไร้ค่า ไม่น่าชม

แต่เมื่อพบ สบเธอ เพ้อประหวั่น
ดั่งความฝัน เลอค่า มาสู่สม
ชีวิตกลับ เริงร่า น่าชื่นชม
น่าระทม สายลม ที่ผ่านมา

คงจะดี ถ้าเรา ไม่พบเจอ
ไม่ต้องเพ้อ ความรัก ประจักษ์หา
ไม่ต้องช้ำ กล่ำฝืน กลืนน้ำตา
คำสาปฟ้า เจ็บปวด รวดร้าวใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

<a href="http://media.imeem.com/v/7bdZUAcUWo/aus=false/" target="_blank">http://media.imeem.com/v/7bdZUAcUWo/aus=false/</a>

[tna]

พรายวารี
---------
พรายวารี กระจาย สายธารา
สายลมพา พัดหวน ชวนหวั่นไหว
แสงแดดย้อย คล้อยแทรก แหวกทางไป
สาดส่องไกล ฉายแสง แห่งตะวัน

น้ำค้างหาว พราวหญ้า ฟ้าระยับ
สาดแสงขับ กะพริบ ระยิบฝัน
สายหมอกพราย คลายเคลื่อน เยื้อนรำพัน
เสียงไก่ขัน จันทร์ลา ทิวาวาว 

หมู่วิหค นกน้อย คล้อยจากรัง
บินสู่ยัง ท้องฟ้า เวหาหาว
แดดทอรุ้ง มุ่งแสง แรงวับวาว
ส่องสกาว พราวฟ้า น่าภิรมย์

สายวารี ไหลเปลี่ยว เที่ยวหาคู่
มัจฉาอยู่ คู่ใจ หทัยสม
รอมัจฉา กลับมา เคล้าเคลียชม
ร่วมสุขสม วารี ชีวีใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[tna]

มัจฉาลาไปใย
----------------
สายวารี รี่ไหล หัวใจหวั่น
มัจฉาหัน แหวกว่าย สายวิถี
กลับมาเคลีย คลอเคล้า เย้าวารี
นัยวิถี บทกลอน อ้อนอำไพ

คลอเคลียเคล้า ลอยล่อง ท่องวารี
สายชีวี พรายพลิ้ว ริ้วไสว
เอื้อนจำนรรจ์ บทกลอน สะท้อนใจ
เริงเร้าใน รู้สึก สำนึกยิน

มาบัดนี้ มัจฉา กล่าวลาจาก
จะจำพราก จากไป ไกลถวิน
จะดับดาว ดารา น่าเยือนยิน
จะโผผลิน บินไป ไม่กลับมา

มัจฉาน้อย เจ้าใย จะไกลลับ
จะไม่กลับ หวนถิ่น ถวินหา
สายวารี เฝ้ามอง นองน้ำตา
ขอมัจฉา อย่าจาก จำพรากไป

ขอมัจฉา รู้ไว้ ใจวารี
หากไม่มี มัจฉา อยู่อาศัย
คงเหือดแห้ง จากหา ธาราไป
เหลือเอาไว้ เพียงตลิ่ง สิ่งเคยเยือน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

เย็นเอย..เย็นชื่นระรื่นจิต
ชลธิศเลี้ยวลัดของมัจฉา
เหมือนอยู่ในอ้อมกอดตลอดมา
จึงเกินกว่าต้านคําแห่งนํ้าใจ

เมื่อเวียนวนคอยอยู่ทุกตรู่สาง
เมื่อล้อมวางคําพจน์ที่สดใส
จักลืมฤๅรอยถวิลหอมกลิ่นไอ
จากหนึ่งใครคนนั้นเมื่อวันวาน

หากแฝงเร้นอ่านอยู่จงรู้ว่า
เสน่หาฤๅหมดด้วยรสหวาน
แม้นหมุนเวียนยื่นตอบด้วยรอบกาล
จะกี่ผ่านลมฝนยังทนรอ

[tna]

หวานละมุน อุ่นฝัน กระหวั่นจิต
ชื่นสนิท ดวงใจ หทัยฝัน
ร้อยสำเนียง เสียงแว่ว แจ้วจำนรรจ์
ดั่งพรายฝัน ฝันหวน ทวนธารา

กลับมาหา วารี ที่รี่ไหล
ไร้หัวใจ เนิ่นนาน คำหวานหา
มัจฉาน้อย คล้อยเคลื่อน เยือนกลับมา
สายธารา โลดลิ่ว พลิ้วเพลิงพราย

ขอกระชับ แนบกาย หายคิดถึง
คำรำพึง ร้อยพัน ฝันเหือดหาย
มัจฉาแหวก ว่ายชม ขมวางวาย
วารีสาย พรายฝัน หวั่นฤดี

ขอมัจฉา เวียนว่าย สายวารี
ต่อแต่นี้ อย่าเมิน เหินห่างหนี
วันแห่งรัก ประจักษ์ ปักชีวี
ขอวารี มัจฉา พาคู่กัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[อัคนีรุทร์]

     เวลากาล  ผันผ่าน  กาลเวลา
วารีหลั่ง  ไหลรินดั่ง  หลั่งวารี
ชีวีล้า  มิควรค่า  ล้าชีวี
รำพันกวี  ดั่งย้ำ  กวีรำพัน

     เวลา  ผันผ่านพ้น                   นาที
วารี  หลั่งรินพลี                          หยั่งล้ำ
ชีวี  เวียนว่ายหนี                         อ่อนล้า
รำพัน  เกินยากย้ำ                        คุณค่ากวีกานต์
  
     เวลา  พาอ่อนล้า                      ยาวนาน
วารี  ไหลผ่านธาร                       คดเคี้ยว
ชีวี  ย่อมพบกาล                          อุปสรรค
รำพัน  ว่าลดเลี้ยว                    ก่อนก้าวสู่ชัยฯ