ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกหญ้า]

จะให้ฉัน ว่าอะไร ได้หรือป่าว
ก็เรื่องราว ระหว่างเรา เศร้าแค่ไหน
เธอมีเขา คนนั้น มาแนบใจ
แล้วจะให้ ฉันพูด อะไรกัน

เธอรู้อยู่ ทุกอย่าง เสมอต้น
ฉันเป็นคน ไม่ใช่ อย่างที่ฝัน
เมื่อเธอมา เริ่มต้น สานสัมพันธ์
แล้วสุดท้าย จากไปนั้น ใครเศร้าตรม

[เพลงผ้า]

จะให้ฉัน ว่าอะไร ได้หรือเปล่า
ก็เรื่องราว ระหว่างเรา เศร้าแค่ไหน
เธอมีเขา คนนั้น มาแนบใจ
แล้วจะให้ ฉันพูด อะไรกัน

เธอรู้อยู่ ทุกอย่าง เสมอต้น
ฉันเป็นคน ไม่ใช่ อย่างที่ฝัน
เมื่อเธอมา เริ่มต้น สานสัมพันธ์
แล้วสุดท้าย จากไปนั้น ใครเศร้าตรม

+1จ้าดอกหญ้า

[ดอกหญ้า]

ขอบคุณค่ะ เพลงผ้า

เมื่อเรื่องราว เหล่านั้น ที่ฉันรู้
มันช่างน่า อดสู ทนดูไม่ไหว
คนเคยรัก มาหัก แล้วจากไป
น่าสียดาย ที่รู้ ก็สายเกิน

 

[ดอกหญ้า]

เหงาเหรอใจ เมื่อใคร เขาไม่อยู่
เอาเถิดนะ ให้รู้ ว่าสู้ไหว
เขาจะทิ้ง หรือลืม รู้แก่ใจ
อย่าร้องไห้ ให้อาย ใครเขาเลย

ไม่เหงาเลย สักนิด ผิดด้วยเหรอ
อยากเจอเธอ จึงตาม มาถามไถ่
อยากจะมา ขีดเขียน เพียรบรรยาย
ไม่ได้หมาย ระบาย อะไรเลย

[เพลงผ้า]

ก็รู้อยู่ แก่ใจ ในสักวัน
นํ้าตาอัน ชอกชํ้า จําต้องไหล
 รักสะดุด จุดดับ ลับลาไกล
ยากทําใจ แต่คง ต้องจํายอม

เมื่อเรื่องราว ไม่เป็น เช่นดังหมาย
ผลสุดท้าย เกินกว่า จะถนอม
จึงหอบใจ เจ็บจน อกตรมตรอม
กลับไปพร้อม รักจาง ระหว่างเรา

[ดอกหญ้า]

ก็รู้อยู่ แก่ใจ ในสักวัน
นํ้าตาอัน ชอกชํ้า จําต้องไหล
 รักสะดุด จุดดับ ลับลาไกล
ยากทําใจ แต่คง ต้องจํายอม

เมื่อเรื่องราว ไม่เป็น เช่นดังหมาย
ผลสุดท้าย เกินกว่า จะถนอม
จึงหอบใจ เจ็บจน อกตรมตรอม
กลับไปพร้อม รักจาง ระหว่างเรา

รักยังคง ไม่ลา ร้างห่างเธอ
ยังคงมั่น เสมอ เธอรู้ใหม
แต่วันนี้ เขาคง หลงลืมไป
อย่าเศร้าใจ ไปเลย เดี๋ยวคงดี

[เพลงผ้า]

ก็รู้อยู่ แก่ใจ ในสักวัน
นํ้าตาอัน ชอกชํ้า จําต้องไหล
 รักสะดุด จุดดับ ลับลาไกล
ยากทําใจ แต่คง ต้องจํายอม

เมื่อเรื่องราว ไม่เป็น เช่นดังหมาย
ผลสุดท้าย เกินกว่า จะถนอม
จึงหอบใจ เจ็บจน อกตรมตรอม
กลับไปพร้อม รักจาง ระหว่างเรา

อย่าพึ่งคิด ตัดสิทธิ์ แทนใครเขา
ลองตรองเอา ดูใหม่ ใช้ใจหนา
ลองเปืดใจ มองใหม่ อีกสักครา
แค่วาจา อาจผิด คิดลองดู

คนบางคน อารมณ์เหงา เข้าใจด้วย
ให้คนสวย เปิดใจ ได้ใหมนั่น
ก็คนเรา เมื่อห่าง ร้างไกลกัน
ย่อมมีวัน ไม่เข้าใจ ใช่ใหมเธอ

ยังไม่คิด ตัดสิทธิ์ อะไรเลย
แต่คนเคย หยอกล้อ กลับมาหาย
 ใจจึงชํ้า ครํ่าครวญ จนฟูมฟราย
หากว่าสาย สัมพันธ์ นั้นขาดลง

อยากรักษา สายใย ที่โยงอยู่
ขึงเป็นคู่ ต่อไป ต้องประสงค์
แม้สักนิด มิคิด ให้จบลง
ยังพะวง เรื่องเรา ตลอดมา

จึงพร้อมปรับ ความเข้า ใจต่อกัน
ครั้งเมื่อวัน ก่อนเก่า ของเราหนา
เคยน้อยใจ อันใด จนโศกา
คงถึงครา คืนดี ได้ชื่นชม

[เพลงผ้า]

ก็รู้อยู่ แก่ใจ ในสักวัน
นํ้าตาอัน ชอกชํ้า จําต้องไหล
 รักสะดุด จุดดับ ลับลาไกล
ยากทําใจ แต่คง ต้องจํายอม

เมื่อเรื่องราว ไม่เป็น เช่นดังหมาย
ผลสุดท้าย เกินกว่า จะถนอม
จึงหอบใจ เจ็บจน อกตรมตรอม
กลับไปพร้อม รักจาง ระหว่างเรา

รักยังคง ไม่ลา ร้างห่างเธอ
ยังคงมั่น เสมอ เธอรู้ใหม
แต่วันนี้ เขาคง หลงลืมไป
อย่าเศร้าใจ ไปเลย เดี๋ยวคงดี

ขอบคุณนะ ดอกญ้า ที่มาปลอบ
แถมยังมอบ คําคิด ติดเอาไว้
 อีกทั้งยัง พลัง กําลังใจ
ต่อนี้ไป ได้มิตร เพิ่มอีกคน

[กวีพเนจร]

รู้...ว่าเธอ เปลี่ยนไป นะคนดี
อยู่...ตรงนี้ ฉันเห็น ความเคลื่อนไหว
แก่...ความรัก ที่เรามี ก็เปลี่ยนไป
ใจ...นะใจ เรารู้ อยู่กันดี

เปลี่ยนไปแล้ว ใช่ไหม ใจเรารู้
คงมิได้ อยู่คู่ กันตรงนี้
เธอมาเปลี่ยน ผันแปร เป็นอีกที
แล้วอย่างงี้ จะให้ฉัน เรียกว่าไร

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

นั่นสินะ ก็คน เคยหยอกเย้า
แต่เดี๋ยวนี้ กลับเอา ใจออกห่าง
ไม่เหมือนเดิม หนอใจ ในเมื่อวาน
เพราะตัวฉัน หรือมัน เป็นเพราะใคร

ขอฝากกลอน บทนี้ ไปถามหน่อย
ที่ใจน้อย เพราะใคร ตอบได้ใหม
เป็นเพราะฉัน หรือเธอ ที่เปลี่ยนไป
คำตอบคง รู้อยู่แก่ใจ ใช่ใหมเธอ

 

มาตอบกลอน บทนี้ ของนํ้าน่าน
เรื่องวันวาน ครั้งหนึ่ง ถึงหวั่นไหว
 ก็ในห้อง สนทนา นั่นยังไง
เอ่ยทักไป กลับไม่ ตอบกลับมา

เมื่อผ่านแล้ว ผ่านไป ช่างมันเถิด
อาจจะเกิด สับสน ขึ้นได้หนา
จึงเรียบเรียง อักษร ฝากวาจา
ใจเพลงผ้า ยินดี คลี่คลายปม
 

[นกป่า]

เธอยังรักเขาอยู่รู้เต็มอก
ยังจะยกดวงใจไปเสนอ
ยังคงฝันและใฝ่ใจละเมอ
ยังคงเพ้อยังคงพร่ำร่ำรำพัน

เขาไม่เคยมองมาแม้แต่น้อย
ยังจะคอยส่งไปทำไมนั้น
โอ้ความรักจุกอกอยู่ทุกวัน
ยังจะฝันยังจะพร่ำอยู่ทำไม

[ดอกหญ้า]

ทำอะไร ย่อมรู้ แก่ใจดี
เว้นแต่ที่ ไร้สติ ก้อเท่านั้น
ทำอะไร รู้ตัว อยู่ทุกวัน
อยากรู้นั่น ตั้งใจทำ หรือพลั้งไป

เธอตั้งใจ ออกห่าง ไปอย่างนี้
ฉันคนนี้ ทำใจ อย่างไรไหว
เมื่อคนที่ เคยรัก ฝากดวงใจ
จะจากไป ให้ทำใจ ช่างยากเย็น  

[นกป่า]

เป็นแค่เพียง ส่วนเกิน ที่ไร้ค่า
ที่ด้านหน้า ทนอยู่ เพื่ออาศัย
คิดหรือว่า ฉันไม่ มีที่ไป
คิดหรือใจ ฉันจะ ไม่คนึง

ที่ทนอยู่ เพราะหวัง สักวันหนึ่ง
เธอจะซึ้ง ความตั้งใจ มีให้เห็น
ฉันก็เป็น อย่างนี้ ที่ฉันเป็น
ยอมลำเค็น เพื่อพิสูจน์ ให้รู้เชิง

เธอไม่เคย เหลียวแล ฉันก็รู้
จะไม่อยู่ ก็ได้ หากเธอขอ
เพียงหางตา เหลีอบมอง ก็เพียงพอ
แต่มันก็ เป็นแค่ฝัน ฉันรู้ดี

[ดอกหญ้า]

สิ้นเสียแล้วหัวใจในวันนี้

แม้ความดีเธอคงไม่มองเห็น

เหนื่อยพอแล้วกับใจ..ที่ฉันเป็น

เธออย่าเห็นว่าฉันเป็นเช่น..สิ่งที่ไร้ตัวตน

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

[นักเดินทาง]

นักเดินทางผ่านมาแถวนี้
ผ่านมาเจอว่าคนดี กำลังเศร้า
อาจช้าหน่อยมาพบเจอ อาจบางเบา
ไม่เป็นไร กลั่นบอกเธอให้หายเศร้า ย้อนหลัง

เห็นเธอเสียใจ ในบทกลอนรัก
พี่เองคนอกหักหลายครั้ง
นี่คือครั้งหนึ่งที่ คงยัง
รู้สึกเจ็บจนบ้าคลั่ง หัวใจ

ไม่ต่างกันหรอกน้องพี่
ถูกเขาหลอก อีกที ร่ำไห้
แต่ไม่เป็นไร บอกตนเองไม่เป็นไร
พรุ่งนี้กับวันใหม่ คงหายดี

ปล่อยวางเถิดน้องรัก
วันข้างหน้า น้องจักเจอกว่านี้
ใครต่อใครหลายคน ในโลกล้วนหลากมากมี
พี่เองคนนี้จะเคียงข้าง...

[ดอกหญ้า]

ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณนักเดินทาง
ท่านก็แค่ผ่านทางมาทางนี้
สักวันหนึ่งก็จะจากไปฉันรู้ดี
แค่น้ำใจไมตรีที่ให้..ก็เพียงพอ

ขอบคุณที่ท่านแวะมาทักทาย
อยู่ให้นานหน่อยนะ..อยากร้องขอ
มาทักทายให้ชื่นใจสักนิดก็พอ
หรือจะอยู่คุยกันต่อ..ก็ยินดี

[นักเดินทาง]

ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณนักเดินทาง
ท่านก็แค่ผ่านทางมาทางนี้
สักวันหนึ่งก็จะจากไปฉันรู้ดี
แค่น้ำใจไมตรีที่ให้..ก็เพียงพอ

ขอบคุณที่ท่านแวะมาทักทาย
อยู่ให้นานหน่อยนะ..อยากร้องขอ
มาทักทายให้ชื่นใจสักนิดก็พอ
หรือจะอยู่คุยกันต่อ..ก็ยินดี

ใช่แล้วฉันนักเดินทาง
วันนี้ได้ก้าวย่างผ่านมาทางนี้
เจอะเจอท่านเธอที่แสนดี
จึงแวะมาทักทาย เผื่อมีน้ำใจ

แวะพักพอหายหนักจากเหนื่อยล้า
ที่บ้านน้อง ดอกหญ้า ผู้หน้าใส
พอหายเหนื่อยแล้วพี่ จะจากไป
แต่สัญญา ว่าจะไม่ ลืมไออุ่น

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

หากเรื่องราวที่พานพบทำให้เจ็บ
ก็อย่าเก็บมันไว้อยู่ในใจ
จงปล่อยวางแล้วก็เริ่มต้นใหม่
แล้วอะไรอาจจะดีกว่าที่เป็น

[นักเดินทาง]

สิ้นเสียแล้วหัวใจในวันนี้

แม้ความดีเธอคงไม่มองเห็น

เหนื่อยพอแล้วกับใจ..ที่ฉันเป็น

เธออย่าเห็นว่าฉันเป็นเช่น..สิ่งที่ไร้ตัวตน

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

ยังไม่สิ้นดอกหัวใจ ยังไม่สิ้น
อันความดี ยังส่งกลิ่น ทวนลมได้
เหน็ดเหนื่อยหรือ กับชีวิตหนทางไกล
แม้ใครใครไม่เห็นค่า พี่ยา เข้าใจ

วันและคืนล่วงเลยผ่าน
มองดูสิ อดีตกาลที่ผ่านร้าย
ลองยื่นมือ ไปคว้าดู ทำได้ไหม
หากว่าทำไม่ได้ เข้าใจเลย

เพียงอดีตในวันวาน
ปล่อยให้ผ่าน ผ่านไป ทำใจเฉย
ทิ้งอดีตกับเวลาที่ผ่านเลย
เถอะนะ ทรามเชย อย่าสนใจ