ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นกป่า]

วิชชุมาลาฉันท์ ๘

คืนลาฝนหลั่ง  น้ำตาพังพิน
เปียกท่วมแผ่นดิน  จิตใจอาดูร

น้ำตาข้าเอ๋ย มีแต่เพิ่มพูน
สิ่งงามดันสูญ  เหลือแต่ช้ำตรม

จากไปนานแล้ว  ความแคล้วความคลาด
รักอย่างประมาท  เลยต้องจำทน

แต่นี้ต่อไป  ทำใจหน้ามน
รักให้คุณคน  แค่ผู้ใช้เป็น

รักนั้นเป็นสุข  ไม่เป็นทุกข์เข็น
รักต้องใจเย็น  ไม่ใช่ด่วนเอา

ตรองดูให้ทั่ว อย่าด้วยมัวเมา
รักเช่นกินข้าว ค่อยค่อยเคี้ยวกลืน

รีบกินติดคอ  เคี้ยวได้ก็ฝืน
อาจล้มทั้งยืน  แม้นขืนกินเร็ว

เปรียบเหมือนความรัก  รีบนักมักเสีย
หัวใจอ่อนเพลีย  หน้าเสียแก่เร็ว

[น้ำหวาน]

[กว่าจะคิดได้ก็สายเกิดไป)

อย่าไปคิดหรือเสียใจกีบประโยชน์นี้

เพราะว่าไม่มีคำว่าสายหรอกคนดี

ถ้าเราพร้อมที่จะลงขึ้นสู้ต่อไป


 ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันหรือเปล่าอิอิ



พี่  นกป่า   แต่งได้สุดอดเลยค่ะ

[Nom-See-Khaw]

   เมื่อก่อนฉันไม่เคยมองเห็นคุณค่า
กับสิ่งที่ฉันมีมาเคียงข้างเสมอ
ไม่ว่าจะเจอทุกข์สุขแค่ไหนก็ยังมีเธอ
คอยเป็นกำลังใจให้จนเจอสิ่งที่สวยงาม

   แต่มันกลับสายเกินไปแล้ว...
ฉันต้องคลาดแคล้วกับรักแท้ที่ฉันเคยมองข้าม
อยากจะขอโทษ แม้ว่าเธอจะไม่หันมาแล้วก็ตาม
แต่ฉันจะเป็นเพื่อนเธอ ในยาม ที่เธออ่อนแอ

[นกป่า]

จะให้ฉันทำยังไงที่รัก
กับวันที่ผ่านมา.....ฉันเข้าใจ คำว่าเรา ไม่ดีพอ
                           ปล่อยให้เธอ คอยง้อ แม้ฉันผิด
                           ฉันก็รู้ เธอรักฉัน ด้วยชีวิต
                           แต่ฉันคิด แต่คำ ทำตามใจ
จนในวันนี้...........
                          เธอจากฉัน จากไป ไม่หวนกลับ
                          วันเธอลับ เร้นไป ไม่เห็นหน้า
                          เพิ่งรู้สึก ตอนที่น้ำ ซึมจากตา
                         ฉันมันบ้า ไม่ดูแล เธอให้ดี
วินาทีนี้..............
                        ฉัน.....เสียใจ ที่ปล่อย เวลาผ่าน
                        ฉันเสียใจ กับวันวาน ที่ผ่านหาย
                        อยากจะย้อน เวลา ให้กลับกลาย
                        แต่ทำได้ เพียงนั่ง คิดถึงเธอ


        รักมาก   ฉันขอโทษ

[กวีพเนจร]

กว่า...จะรู้ เรื่องราว ของเราสอง
จะ...ไตร่ตรอง เรื่องราว หามีไม่
คิด...เท่าไร นึกเท่าไร หนอหัวใจ
ได้...อะไร กลับคืนมา จากคนดี

ก็...เพราะฉัน มันโง่ กว่าจะรู้
สาย...เคียงคู่ เหมือนวันวาน เมื่อก่อนนี้
เกิน...ไปนะ ใจเรา ย่อมรู้ดี
ชีวิตนี้ กว่าจะคิด สายเกินไป

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nan]

ชั่วโมงนี้+1..เป็นของน้องทีจ้า..สุดยอด

เหมือนจงใจ หรือใคร ช่างกลั่นแกล้ง
เหมือนมาแสร้ง ให้ห่าง ร้างไปไหน
ทั้งที่ผ่าน แล้วมา ไม่ใส่ใจ
เมื่อวันนี้ เขาลาไป ใยเศร้าตรอม

ยอมรับว่า น้ำตา ที่มีอยู่
คงฉุดเธอ ให้อยู่ รู้ว่าไม่ได้
แต่ไม่อาจ จะกลั้น หรือห้ามใจ
คงปล่อยไป ตามใจ เธอต้องการ

[กวีพเนจร]

กว่าจะรู้ กว่าจะคิด ก็คงสาย
เมื่อเธอหาย ลาลับ กลับได้รู้
เธอรักจริง รักแน่ หวังเคียงคู่
แต่ฉันดู โง่เง่า ไร้ปัญญา

ปล่อยทิ้งให้ เธอรอ อยู่ตรงนี้
ฉันแทนที่ จะกลับมา ตรงนั้นหนา
กลับไปหลง ระเริง เพลินมายา
ทิ้งแก้วตา คอยเก้อ นองน้ำตา

กว่าจะคิด ก็สาย สายไปแล้ว
แม่ดวงแก้ว เธอหนีหาย ไม่เห็นหน้า
เพราะว่าฉัน กว่าจะคิด เสียเวลา
ฉันนั้นหนา คิดได้ เมื่อสายเกิน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[คนรักษ์ถิ่น]

    กว่าจะคิดได้ ใช่จะสาย  จนเกินแก้

เป็นเรื่องแย่ ถ้าไม่คิด  ก็คงสาย

เมื่อคิดได้ ก็แก้   อย่าปล่อยวาย

ถ้าไม่ตาย ก็ไม่สาย จนเกินทน

                 
   

[ผีโป่งโหงพราย]

ไฉนใจ นายพราน จึงพานพบ
กับจุดจบ ไม่น่า พิศมัย
วันและคืน เคยโรจน์ รุ่งอำไพ
ด้วยดวงใจ นางน้อย คอยคู่เคียง
 
พี่ละเลย เจ้าหรือ จึงทิ้งพี่
โถ้คนดี กลับมา เถิดจอมขวัญ
พี่ขาดเจ้า เปรียบเหมือน ขาดชีวัน
มะลิวัลย์ แห่งพี่ จงกลับมา

ให้พี่เลิก เป็นพราน ก็ย่อมได้
เพื่อดวงใจ ร่วมเรียง มาเคียงขวัญ
อย่าให้คำ อ้อนวอน เป็นเพียงควัน
โอ้จอมขวัญ ส่งสารพี่ นี้เถิดเอย

[nineten]

สายเกินไปจะรั้งใจกลับคืนมา
ต้องเหว่หว้าเศร้าหมองนั่งร้องไห้
เมื่อรู้ว่าเธอนั้นไปมีใคร
สายเกินไปจะรั้งใจกลับคืนมา
กว่าจะคิดได้...
เขาหลอกให้ทุ่มใจ..ไม่เป็นท่า
คิดออกได้ก็ตอนที่เสียน้ำตา
โง่ตลอดมาเมื่อรู้ว่าเธอมีใคร