ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำมนต์]

คนอกหัก รักร้าง สร้างบ้านน้อย
คนรอคอย  รักเศร้า  เหงายิ่งกว่า
เห็นบ้านสวย  รวยเสน่ห์ เร่เข้ามา
ขอหลับตา  พักนอน ก่อนจรไป

บ้านนี้สวย รวยไมตรี  ยินดียิ่ง
คนถูกทิ้ง ถูกขว้าง  ช่างแจ่มใส
เพราะมีเพื่อน  เยือนปลอบ  มอบน้ำใจ
คนอกหัก...รักสลาย...คลายวังเวง

[ยาจกพเนจร]

ได้ยินเสียงร้องร่ำไห้...ไปทั่วบ้าน
นึกสงสารคนอกหัก...พักบ้านนี้
แต่ละคนถูกทำร้ายใจ...ไม่สมฤดี
ล้วนมากมี   ความเจ็บปวด   มาอวดกัน

บางคนเพิ่ง   อกหัก   มาพักนี้
ถูกทำร้าย   มาเป็นปี   ใจหวาดหวั่น
บางคนช้ำ   อยากลาโลก   โศกจาบัลย์
ปลอบโยนกัน   ดูแลใจ   ให้หายดี

พี่มาก่อน   วอนสอนใส่   ใคร่ถามน้อง
ช่วยปกป้อง   น้องไว้   อย่าหลีกลี้
สอนสั่งน้องใหม่   ให้หายล้า   ตาสว่างเสียที
หากพวกพี่   ยังปราณี   มีเมตตา

          

ความเจ็บช้ำความเศร้าไร้เก่าใหม่
ความเจ็บปวดร้าวฤทัยใครสอนได้
น้องช้ำมามีเพียงคำประโลมใจ
คอยดูแลเอาใจใส่ไม่เดียวดาย

จะสอนสั่งอันใดเล่าให้เจ้ารู้
คนเป็นครูก็ยังช้ำมิรู้หาย
ยังเจ็บปวดกับความรักจักวางวาย
เหลืออยู่เพียงแค่ร่างกายไร้หัวใจ

น้องจงเอาความรักที่เจ็บช้ำ
นำมาทำเป็นบทเรียนที่ยิ่งใหญ่
จงเอาความเจ็บปวดรวดร้าวใจ
เป็นตำราเล่มใหญ่สอนตัวเอง

[ยาจกพเนจร]

คนอกหัก รักร้าง สร้างบ้านน้อย
คนรอคอย  รักเศร้า  เหงายิ่งกว่า
เห็นบ้านสวย  รวยเสน่ห์ เร่เข้ามา
ขอหลับตา  พักนอน ก่อนจรไป

บ้านนี้สวย รวยไมตรี  ยินดียิ่ง
คนถูกทิ้ง ถูกขว้าง  ช่างแจ่มใส
เพราะมีเพื่อน  เยือนปลอบ  มอบน้ำใจ
คนอกหัก...รักสลาย...คลายวังเวง

บ้านหลังน้อยใช่คอยแต่คนอกหัก
คนคอยรักก็เข้ามาพำนักได้
เข้ามาเถอะหลับพักนอนพักผ่อนใจ
ก่อนจรไปเมื่อหัวใจหายตรอมตรม

บ้านหลังสวยสวยทั้งในและภายนอก
ไม่มีหรอกกลับกลอกหลอกทับถม
อยู่กันอย่างพี่น้องชาวอกตรม
ช่วยรักษาความระทมกันและกัน

[เพลงผ้า]

ขอหนึ่งห้อง น้องสั่ง หลังอกหัก
จะเข้าพัก เดี๋ยวนี้ มีว่างไหม
ถ้าหากมี ที่ทาง อําพรางใจ
รีบจัดมา ไวๆ อย่ารีรอ

ก็เจ็บชํ้า ครํ่าครวญ จวนใจขาด
ความสามารถ เคยเชื่อ ไม่เหลือหลอ
หวังพักพิง อิงแอบ แบบเพียงพอ
จึงมาขอ วอนไหว้ ร่วมชายคา

[ยาจกพเนจร]

ขอหนึ่งห้อง น้องสั่ง หลังอกหัก
จะเข้าพัก เดี๋ยวนี้ มีว่างไหม
ถ้าหากมี ที่ทาง อําพรางใจ
รีบจัดมา ไวๆ อย่ารีรอ

ก็เจ็บชํ้า ครํ่าครวญ จวนใจขาด
ความสามารถ เคยเชื่อ ไม่เหลือหลอ
หวังพักพิง อิงแอบ แบบเพียงพอ
จึงมาขอ วอนไหว้ ร่วมชายคา

ใครหนอใครทำให้น้องอกหัก
ทำให้น้องสุดที่รักต้องหม่นหมอง
เช็ดเถอะนะน้ำตาเปื้อนหน้านอง
จงอย่าร้องไห้ให้ใจไร้รื่นรมณ์

บ้านหลังนี้มีที่ว่างอยู่เสมอ
ยังรอเธอหวลกลับมาคราขื่นขม
ไว้สำหรับวันที่น้องใจระบม
กลับมาบ่มใจคลายช้ำที่บ้านเรา

เดี๋ยวคงมีท่านรองมาช่วยดูแล
คอยเทคแคร์น้องยาไม่ให้เหงา
เชิญเข้ามาพักก่อนน้องนงเยาว์
พอให้ใจได้คลายเศร้าค่อยจากไป

[เพลงผ้า]

ขอหนึ่งห้อง น้องสั่ง หลังอกหัก
จะเข้าพัก เดี๋ยวนี้ มีว่างไหม
ถ้าหากมี ที่ทาง อําพรางใจ
รีบจัดมา ไวๆ อย่ารีรอ

ก็เจ็บชํ้า ครํ่าครวญ จวนใจขาด
ความสามารถ เคยเชื่อ ไม่เหลือหลอ
หวังพักพิง อิงแอบ แบบเพียงพอ
จึงมาขอ วอนไหว้ ร่วมชายคา

ใครหนอใครทำให้น้องอกหัก
ทำให้น้องสุดที่รักต้องหม่นหมอง
เช็ดเถอะนะน้ำตาเปื้อนหน้านอง
จงอย่าร้องไห้ให้ใจไร้รื่นรมณ์

บ้านหลังนี้มีที่ว่างอยู่เสมอ
ยังรอเธอหวลกลับมาคราขื่นขม
ไว้สำหรับวันที่น้องใจระบม
กลับมาบ่มใจคลายช้ำที่บ้านเรา

เดี๋ยวคงมีท่านรองมาช่วยดูแล
คอยเทคแคร์น้องยาไม่ให้เหงา
เชิญเข้ามาพักก่อนน้องนงเยาว์
พอให้ใจได้คลายเศร้าค่อยจากไป

พักคนเดียว เกี่ยวกะใคร ที่ไหนหล่ะ
น้องยังอยู่ ในภาวะ อันสับสน
ตอนนี้กลัว คุณผู้ชาย ไปทุกคน
หากมาซํ้า อีกหน คงต้องตาย

ขออิงแอบ แนบเบาะ จะเหมาะกว่า
คราบนํ้าตา ที่หลั่ง ยังไม่หาย
กลัวเหลือเกิน กลัวพลั้ง นั่งอับอาย
เพราะนางเอก เรื่องเสียดาย ไม่อยากเป็น

[ne-on]

ขอที่พักหลบพายุที่พัดผ่าน
จะเป็นบ้านเป็นคอนโดหรือรังหนู
จะขอหลบพายุใจแค่ฤดู
ไม่มีที่ให้เราอยู่พักพิงใจ

จะมีใครใจดีให้ฉันสักนิด
ได้พักจิตพักใจให้มันหาย
หากอยู่แล้วติดใจไม่เสื่อมคลาย
จะขอย้ายเข้ามาอยู่แบบถาวร

[กวีพเนจร]

กลับมาแล้วบ้านพักใจที่คิดถึง
ยังตราตรึงด้วยผู้คนที่ล้นหลาม
คนสิ้นรักอกหักมาพักดาม
"ที"มาถามความเศร้าและเหงาใจ

มีบ้างไหมคนสิ้นรักเขาหักอก
เหมือนโดนชกต่อยหนักให้ร้องไห้
"ที"ปรึกษาทุกปัญหาเฉลยไป
เพื่อจะให้เจ้าผ่อนคลายในอารมณ์

ไม่ได้มาใช่ว่าจะลืมเลือน
ยังย้ำเตือนบ้านนี้ที่สร้างสม
คอยต้อนรับผู้คนที่ช้ำตรม
อกระทมมาพักแล้วจากลา

พักบ้านนี้เถอะนะให้หายก่อน
มาพักผ่อนหัวใจที่อ่อนล้า
บ้านหลังนี้มีน้องพี่ท่านเมตตา
เมื่อท่านมาแล้วจากไปเรายินดี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[อัลิปรียา]

    จะกล่าวเล่าบทไปด้วยใจท้อ
ตั้งแต่รอนานนักเกินหักได้
ตั้งแต่ครั้งไม่เคยอยู่เคียงใจ
กระทั่งได้อยู่ใกล้กับดวงแด

แต่มิเคยได้ไปอยู่ในนั้น
ได้แต่เป็นเพื่อนกันอันแยแส
ในฐานะมิตรภาพคอยดูแล
เราก็แค่คนคอยรักษาใจ

เขาเจ็บร้องไห้ให้เราเห็น
จะร้อนเย็นหนาวเหน็บเจ็บจากไหน
เคยมาบอกเล่าความข้างใน
เราได้คลายทุกข์ให้ท่านมา

ผูกพันผูกใจจนไหวหวั่น
เหมือนฝันที่ผันผ่านเฝ้าควานหา
ได้คอยดูแลทุกเวลา
ดีกว่าห่างไปไม่ใยดี

ถึงแม้จะแค่คนใกล้ชิด
จะสนิทสัมพันธ์กันเท่านี้
จะได้ชื่อว่าอกหักก็ยังดี
หากวันที่เขาเจ็บเขายังมา

ก็เพราะรัก...หนักแน่น...แสนจักขืน
แม้นขมขื่น...ฝืนทน...ไม่สนว่า
ค่าเรานั้น...มันไร้...ในสายตา
มีราคา...คราเขา...เหงาอารมณ์

แต่ยอมทน...หม่นใจ...ไม่ปริปาก
แม้นลำบาก...หากยอม...พร้อมใจข่ม
ก็เพราะรัก...สลักตรึง...ถึงระทม
ได้สุขสม...เพียงเงา...เราก็ยอม...

    ฤๅรักสลักร้าว                           อยู่ทุกคราวปวดฤทัย
หารู้หรือดวงใจ                           ข้างในนี้ที่รอคอย
    ฤๅรักจักก่อร้าว                        รานใจ เราเอย
หรือจักแสร้งนิ่งไป                      ไป่รู้
หารู้ฤอย่างใด                              คอยท่าน นานนา
น้ำเนตรนี้สื่อสู้                             ร่ำร้องเพียรรอ
    ลางเล่ห์ลางลวงเนตร               ธุลีเศษใช่เพชรพลอย
เจียมใจใช่เลิศลอย                       ด้อยค่านักในดวงตา
    ลางเล่ห์ลวงจิตให้                   พะวง
เราไป่เป็นอนงค์                          เพริศแพร้ว
อันควรค่าน่าหลง                        ซึ้งเสน่ห์
เจียมจิตมิเทียบแก้ว                     ค่าด้อยเพียงดิน

[Aor]

วันนี้...ชั่งเงียบเหงา
ตรงนี้ที่เก่าเคยมีเธอเคียบข้าง
อบอุ่นในหัวใจไม่อ้างว้าง
มีกำลังใจเดินบนโลกกว้างอย่างมั่นใจ
แต่มาวันนี้เธอกล่าวคำร่ำลา
เธอพูดออกมาอย่างง่ายๆ
พูดมาว่าอยากขอร้างลาไป
และอยากให้ฉันพบคนใหม่ใครๆที่ดีๆ
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อฉันรักเธอหมดใจอย่างนี้
ทุ่มเทหมดใจไม่ยั้งหัวใจเลยสักที
ไม่คิดว่าจะมี "วันที่เสียน้ำตา"..

[ஐยาจกน้อย In ⓛⓞⓥⓔ]

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ แล้วก็อะไรต่อหว่า   ....


ขอพักด้วยคนค่ะ

[ผีโป่งโหงพราย]

ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์

  ที่ปลอบปลุกดวงใจให้เปลี่ยวเหงา

    เมื่อมีรักความทุกข์เป็นของเรา

      ส่วนความเศร้าแน่นอนเราต้องเจอ

        หากไม่รักก็คงจะเป็นทุกข์
 
      ไม่สนุกแม้ว่าเลือกทางไหน

    เพราะสุดท้ายผลคือต้องเสียใจ
 
  จะให้ทำอย่างไรหนอใจเอย

[ยาจกพเนจร]

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ แล้วก็อะไรต่อหว่า   ....


ขอพักด้วยคนค่ะ

ยินดีต้อนรับจ้ายาจกน้อย

[ยาจกพเนจร]

" บ้านน้อยจ๋า " คนอกหักกลับมาแล้ว
คงไม่แคล้วต้องกลับมาพักรักษา
ใจระทมอกกลัดหนองนองน้ำตา
กับรักที่เกินไขว่คว้ามาครอบครอง

รักเขามากเราจึงต้องช้ำมาก
แม้ใจอยากจะได้อยู่ครองคู่สอง
แต่ต้องกลับระกำช้ำน้ำตานอง
เพราะเราจนไร้เงินทองกองข้างกาย

เขาคนนั้นทุกอย่างมีพร้อมหมด
จึงกำหนดรักได้ดั่งใจหมาย
ส่วนตัวเรามีเพียงแค่ใจและกาย
กับความรักแสนมากมายเกินจำนรร

" บ้านน้อยจ๋า " โปรดเมตตาคนอกหัก
มีที่พักรักษาใจหายโศกสันต์
เผื่อสักวันได้เจอคนที่คล้ายกัน
หัวใจฉันจะได้คลายหายระทม

[กวีพเนจร]

ไม่ได้กลับคืนคอนย้อนมานาน
มาถึงบ้านความช้ำระกำไห้
บ้านหลังนี้ดูร้างๆแล้วหรือไร
ก่อนเคยให้ที่พักคนมีน้ำตา

แล้วตอนนี้มีใครดูแลไหม
เขาจากไกลเลยไม่ย้อนมาหา
เขาสมปองครองรักสมอุรา
แม้ชายคาหน้ารั้วมิเหลียวมอง

ณ บ้านพักเคยร่วมทุนสร้างก่อ
เคยใช้ขอเป็นที่พักใจหม่นหมอง
คนที่อยู่เพราะรักไม่สมปอง
เขาเคยจองมาพักสักเวลา

มาดูบ้านขาดคนรักษ์พักอาศัย
บ้านพักใจไหนเลยย้อนมาหา
มาแล้วนะบ้านนะดูเย็นตา
ตรงชายคาขอนั่งพัก...คนพเนจร

[สายชล]

"คนอกหักพักบ้านนี้"มีแต่สุข
อย่ามัวทุกข์ระกำใจไม่ห่างหาย
มาพักตัวพักกายใจให้ผ่อนคลาย
อย่าเดียวดายพักบ้านนี้มีเพื่อนเรา

ถึงอกหักยังมีเราคอยเป็นเพื่อน
ปลอบใจเตือนให้คลายทุกข์ไม่อับเฉา
เพื่อให้ทุกข์ในใจเธอนั้นบางเบา
ช่วยผ่อนคลายความเหงาในหัวใจ

คนอกหักอย่าลืมพักบ้านนี้
เพราะมีมิตรจิตไมตรีอันแจ่มใส
ถ้าเธอทุกข์อย่าดินผ่านไปไหนไกล
เชิญมาอยู่ให้อุ่นใจในบ้านเรา

ที่นี่จะเป็นที่ที่ทำให้เรามีความสุขตลอดไป

[ปาระ]

คนอกหักขอเชิญพักพักบ้านนี้
วาดวจีวลีแว่วเสียงสำเนียงขาน
จักปลอบใจทุกทุกท่านด้วยกลอนกานต์
มาสมานใจพักพักพิงกาย

[ลูกแก้ว]

เห็นขึ้นป้าย"คนอกหักพักบ้านนี้)
มียาดี ที่รักษา คนสับสน
กำลังเจ็บ กำลังทุกข์ สุดร้อนรน
ถูกรักลวง จนหมองหม่น หมดแรงใจ
....ขอลูกแก้ว อยู่ด้วยช่วยรักษา
จะเยียวยา คนผ่านมา ถ้าหวั่นไหว
เจ็บเหมือนกัน ปวดเหมือนกัน อย่าหวั่นใคร
เริ่มต้นใหม่ บ้านของใจ..อย่าให้ใครมาลวง

[สายใย]

เซโซซัดพลัดหลงมาตรงนี้
มีป้ายชี้ นี่ถนน คนอกหัก
มีบ้านน้อย ปลูกไว้ ให้พิงพัก
ป้ายสลัก" คนอกหัก พักบ้านนี้"

ไม่เข้าใจไม่รักหรือหักอก
ดังเขายกป้ายไว้ใช่ใหมนี่
ที่ตัวเราปวดร้าวเศร้าฤดี
ด้วยคนที่เรามอบใจเขาไม่แล

จะขอพักสักราตรีจะมีใหม
คนหนึ่งใครเยียวยารักษาแผล
แบ่งที่ให้พักผ่อนตอนอ่อนแอ
ไม่หวังแม้แต่คำตอบปลอบประโลม