รักของเเม่
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
25 พฤศจิกายน 2024, 07:53:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: รักของเเม่  (อ่าน 2641 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 5 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
24 กรกฎาคม 2008, 03:26:AM
gigclub
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 24 กรกฎาคม 2008, 03:26:AM »
ชุมชนชุมชน

   คำว่าเเม่ยิ่งใหญ่ในใจลูก
เเสนพันผูกรักเเท้หาใครเหมือน
คำสอนเเม่ยังคอยย้ำพร่ำคอยเตือน
เปรียบเสมือนเเสงเทียนส่องมองทางไกล
อ้อมกอดเเม่อบอุ่นละมุนรัก
ให้ที่พักที่พิงอิงอาศัย
ให้ความรักความการุณอุ่นกายใจ
ยากหาใครรักเเท้เท่าเเม่เรา
  ลูกคนนี้อาจไม่ดีอย่างคนอื่น
เเต่จะยืนด้วยตัวเองเหมือนอย่างเขา
ลูกคนนี้จะดูเเลช่วยเเบ่งเบา
ให้เทียบเท่าที่เเม่ทุ่มเทมา
ถึงวันนี้ตรงนี้ยังมีเเม่
เรานั้นควรดูเเลเเละรักษา
หากวันใดขาดเเม่คอยเยียวยา
อาจจะช้า เกินที่ จะเเทนคุณ..........
 
 ทำตา ปิ๊งๆ ทำตา ปิ๊งๆ ทำตา ปิ๊งๆ ทำตา ปิ๊งๆ
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
24 กรกฎาคม 2008, 09:57:AM
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,481


ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน


« ตอบ #1 เมื่อ: 24 กรกฎาคม 2008, 09:57:AM »
ชุมชนชุมชน

รักของแม่ แน่นหนัก ในใจลูก
แม่พันผูก สายใย ใจรักษา
แม่ตั้งท้อง เก้าเดือน เพื่อลูกยา
เพราะแม่อยาก เห็นหน้าเจ้า มากกว่าใคร

วันเกิดเจ้า เปรียบคล้าย วันตายแม่
แม่เจ็บแท้ ยามคลอด ต้องทนไว้
เจ็บทั้งร่าง กายา และทั้งใจ
แม่อยากให้ เจ้าคลอด และปลอดภัย

น้ำนมแม่ คือเลือด จากในอก
ที่ไหลหก ออกจากถัน มาป้อนให้
น้ำนมแม่ คือสายใยรัก จากดวงใจ
ไม่มีใคร รักเราแน่ เท่าแม่นี้

จงอย่าทำ ให้แม่ ต้องร้องไห้
ลูกคนใด กล้าทำ แม่หมองศรี
ลูกคนนั้น แสนชั่ว ต้วอัปรีย์
เพราะแม่นี้ มีพระคุณ กว่าใดๆ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


กวีพเนจร...นักกลอนเร่ร่อนแห่งโลกอักษรา
24 กรกฎาคม 2008, 12:25:PM
คนรักษ์ถิ่น
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 32
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 173


ยังไม่สิ้น..กลิ่นกลอน


« ตอบ #2 เมื่อ: 24 กรกฎาคม 2008, 12:25:PM »
ชุมชนชุมชน

ตอนเด็ก เด็ก  ฉันรู้  ว่าแม่รัก
ห่วงใยนัก..รักแท้  แม่เฝ้าถาม
ลูกต้องการสิ่งใด..แม่ติดตาม
ทุกชั่วยาม  ดูแล..แน่กว่าใคร
....จนวันนี้ผ่านไปหลายปีแล้ว
ฉันได้ลูก..ดั่งแก้ว ที่ผ่องใส
เกิดความรัก..ผูกพัน  มั่นในใจ
ฉันห่วงใย..เกินกว่าคำ..พร่ำรำพัน
...เมื่อก่อนก็  เข้าใจ..ในรักแม่
แต่ตอนนี้  ซึ้งแท้..ในอกฉัน
เรารักลูก  แม่รักเรา..ไม่แพ้กัน
ใครอยากซึ้ง..มีลูกพลัน..อย่าหวั่นใจ
 ยิ้มหน้าใส

แก่นแท้ของความรู้สึก..ที่คุณสัมพัสได้ด้วยรัก
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่ไม่มีฝัน ..คือคนที่ตายไปแล้ว
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s