ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพิจิก]

สองแก้มน้อง  ยองใย  น่าไกล้ชิด
อยากจุมพิต  ติดปราง  นางอย่าถอย
บรรจงจูบ  ลูบแก้ม  แย้มยิ้มรอย
หอมแก้มกลอย  หน่อยนึง  อย่าพึ่งจร

หอมเบาเบา  เจ้าอย่า  มางอนง้ำ
หอมมัดจำ  ย้ำทรวง  ดวงสมร
หอมก่อนครา  ลาไกล  ใจอาทร
หอมบังอร  อ้อนไว้  ก่อนไกลกัน

มิให้ถอย อย่างไร ให้หวั่นจิต
พี่ประชิด แก้มน้อง สองข้างนี้
เลือดฝาดสาว พราวพล่าน ซ่านฤดี
พอเสียที พี่จ๋า อย่าสร้างรอย

หอมมัดจํา แผ่วเบา มิเง้างอ
เพียงแต่รอ สักนิด อีกสักน้อย
อย่าเร่งเร้า โรมรัน จงหมั่นคอย
แล้วจึงค่อย บรรจง หอมตรงปราง

รอไม่ไหว  ใจพี่  นี้จะขาด
รอโอกาส  คลาดเคลื่อน  มาเดือนกว่า
รอนานเนิ่น  เกินแล้ว  นะแก้วตา
รอเวลา  มาดอม  หอมแก้มกัน

อย่าให้รอ  ต่อไป  ได้ไหมเล่า
อย่าให้เฝ้า  เงาน้อง  ปองด้วยฝัน
อย่าให้พี่  นี้เก้อ  เพ้อรำพัน
อย่าให้ฝัน  พลันสิ้น  ไร้กลิ่นปราง

[เพลงผ้า]

แก้มของเจ้า พี่คงสู้ เขาไม่ได้
ไม่อยากชิง กับใคร ให้เจ้าช้ำ
พี่ขอห่าง จากสองแก้ม หยุดการกระทำ
ที่คอยย้ำ ว่าอยากหอม สองแก้มนาง

ขอถอยห่าง จากสองแก้ม เจ้าคนดี
พี่คนนี้ ขอลา อยู่ห่างๆ
ไม่อยากมอง เขาจูบ เจ้าสองปราง
ขอลาร้าง จากแก้มเจ้า ด้วยช้ำใจ

เห็นเขาจูบ แก้มเจ้า อยากเข้าต่อย
เห็นเขาค่อย บรรจง ก้มหน้าใส่
พี่อยากเข้า ไปซัด ให้สาใจ
แต่ตอนนี้ ขอร้องไห้ อยู่คนเดียว

หากจะต่อย ระวังหน่อย เดี๋ยวโดนน้อง
แก้มจะหมอง เพราะหมัด ที่ซัดหา
จะพาลบวม อ่วมฤทัย ในอุรา
พี่ทีจ๋า หน้าน้อง นั้นบอบบาง

[กวีพิจิก]

แก้มของเจ้า พี่คงสู้ เขาไม่ได้
ไม่อยากชิง กับใคร ให้เจ้าช้ำ
พี่ขอห่าง จากสองแก้ม หยุดการกระทำ
ที่คอยย้ำ ว่าอยากหอม สองแก้มนาง

ขอถอยห่าง จากสองแก้ม เจ้าคนดี
พี่คนนี้ ขอลา อยู่ห่างๆ
ไม่อยากมอง เขาจูบ เจ้าสองปราง
ขอลาร้าง จากแก้มเจ้า ด้วยช้ำใจ

เห็นเขาจูบ แก้มเจ้า อยากเข้าต่อย
เห็นเขาค่อย บรรจง ก้มหน้าใส่
พี่อยากเข้า ไปซัด ให้สาใจ
แต่ตอนนี้ ขอร้องไห้ อยู่คนเดียว

โอ้น้องที  พี่ว่า  อย่าคิดมาก
แค่หอมจาก  บทกลอน  อ้อนเท่านั้น
ใครหอมใคร  ก็ได้  ไม่ว่ากัน
อย่าห้ำหั่น  กันเลย  พี่เอ่ยขอ

[กวีพเนจร]

ขอยอมแพ้ แต่เนิ่นๆ จากสองแก้ม
ไม่ขอแจม กับเรื่องทำ แก้มเจ้าหมอง
ใครอยากจูบ ก็จูบ ขอให้สมปอง
ใครอยากครอง ก็ครอง ก็จูบไป

ขอลาแล้ว แก้มเจ้า เฝ้าถนอม
เขาคงดอม สองแก้มเจ้า เคล้าเคลียใกล้
อย่าให้เห็น จูบต่อหน้า ไปจูบไกลๆ
เดี๋ยวคงได้ อารมณ์ คนช้ำแทน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[tna]

แก้มเธอเก็บ เอาไว้ ให้ใครหอม
หลายคนยอม วางวาย ให้ได้หอม
หลายคนหมาย ขวนขวาย อยากให้ยอม
ให้พะยอม เอียงแก้ม แย้มพริ้งพราย

แก้มสาวขาว นวลพราว คราวคนหอม
ควงพะยอม รู้บ้างไหม ใจสลาย
แก้มสาวนี้ อยากเก็บหอม ดอมดมวาย
แต่ไม่หมาย ให้ใครล้ำ มากล้ำกราย

แก้วสาวสวย รวยรัก สลักจิต
ใครก็คิด จะหอมได้ กระไรหมาย
เฝ้าตรอมตรม ใจขื่นขม เมื่อเธอพราย
ส่งแก้มหมาย ให้เขาหอม ดอมดมใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[กวีพิจิก]

ฝากบทกลอน  ร่อนไป  ให้หอมแก้ม
กลอนรักแซม  แถมซ้ำ  คำเฉลย
หอมตรงปราง  นางนี้  พี่เอื้อนเอ่ย
แก้มที่เคย  เชยชิด  จุมพิตมา

แทนด้วยรัก  ภักด์ดี  ที่มีให้
ความห่วงใย  ไม่ร้าง  ห่างหรอกหนา
คิดคำนึง  ถึงกัน  ทุกวันเวลา
ถึงแก้วตา  ลาไกล  ไม่หวนคืน

[กวีพิจิก]

ฝากความรัก สลักจิต ที่คิดถึง
กลอนหวานซึ้ง ตรึงตรา พาสดใส
หอมตรงปราง นางนี้ พี่มอบใจ
แก้มนวลใย ได้ดอม หอมชื่นทรวง

แทนเอ่ยคำ จำนรร ปั้นกลอนซึ้ง
ความคิดถึง พึงติด จิตห่วงหวง
คิดคำนึง ถึงแต่ แม่พุ่มพวง
ถึงเด่นดวง ควงใคร ก็ไม่แคร์

[ป้ากันนา]

ฝากหอมแก้มคนดีที่ลาห่าง
กลัวจืดจางมีรักซ้อนใจอ่อนไหว
พี่เป็นหนึ่งในรักจากดวงใจ
อยากมั่นไว้นิรันดร์ไม่ผันแปร

ส่งแรงใจผ่านฟ้ามาสู่ขวัญ
บอกเธอมั่นจริงใจในรักแน่
ให้คนดีมีพลังอย่าอ่อนแอ
ขอเพียงแค่แรงใจส่งให้มา
       

[กวีพิจิก]

ฝากหอมแก้มคนดีที่ลาห่าง
กลัวจืดจางมีรักซ้อนใจอ่อนไหว
พี่เป็นหนึ่งในรักจากดวงใจ
อยากมั่นไว้นิรันดร์ไม่ผันแปร

ส่งแรงใจผ่านฟ้ามาสู่ขวัญ
บอกเธอมั่นจริงใจในรักแน่
ให้คนดีมีพลังอย่าอ่อนแอ
ขอเพียงแค่แรงใจส่งให้มา
       

+1เรยคับป้า ตรงใจมั่กๆ  ขอยืมกลอนป้าส่งให้เธอคนนั้นได้อ่านด้วยนะคับ

[กวีพิจิก]

น้องคนงาม  นามเพราะ  เสนาะหู
น้องจะรู้  หรือไม่  ใครห่วงหา
มาหายห่าง  ร้างไกล  ไม่เอ่ยลา
รู้ไหมว่า  น้ำตา  พี่ไหลริน

ทำได้เพียง  ฝากกลอน  อ้อนผ่านฟ้า
ให้นำพา  หอมปราง  นางโฉมฉิน
อยากถามไป  ได้รับ  ไหมยุพิน
หรือลืมสิ้น  กลิ่นเก่า  เราเคยดอม

[ป้ากันนา]

             
ขอฝากใจในกลอนวอนส่งถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งรักเป็นหนักหนา
เวลาผ่านค่ำเช้ามิเลิกรา
จิตผวาเฝ้าพะวงหลงติดตาม

จะทำกิจคิดการสร้างสรรค์ต่อ
ใจจดจ่อคิดไกลใคร่ไต่ถาม
ป่านฉะนี้เป็นไฉนใส่ข้อความ
ส่งลอยข้ามขอบฟ้ามาถึงกัน

ฝากกลอนรักหอมแก้มแถมรอยยิ้ม
หิวฤๅอิ่มร้อนหนาวคราวเปลี่ยนผัน
จากปลายฝนต้นหนาวคราวเหมันต์
อากาศพลันแปรไปไม่แน่นอน

คิดถึงกันด้วยนะเวลาว่าง
ติดต่อบ้างเงียบไปใจสังหรณ์
หรือลืมเราคนดีที่ตอบกลอน
เคยออดอ้อนสัมพันธ์วันก่อนมา

อยากบอกรักคิดถึงจึงสื่อสาร
ใช้กลอนกานท์ห่มใจให้หรรษา
เพียงมาอ่านโต้ตอบอย่าร้างลา
ส่งภาษาผ่านไปใจชื่นบาน

ด้วยใจรักอักษราภาษาศิลป์
จึงหลั่งรินรจนาภาษาหวาน
ฝากคำรักเรียงร้อยสู่ดวงมาลย์
ลอยข้ามผ่านฟ้าไกลส่งให้เธอ....

[กวีพิจิก]

ฝาก    บทกลอนที่ซึ้ง             ถึงนวล
กลอน  กล่าวให้เย้ายวน          อ่อนช้อย
หอม   แก้มแม่ลำดวน            ของพี่    นี้แฮ
แก้ม    นุ่มของน้องน้อย         น่าไล้ลูบโลม

แทน   ดวงใจพี่ให้                จอมขวัญ
ความ เปล่งปลั่งแจ่มจันทร์      ยั่วเย้า
คิด     อยากคู่เคียงกัน           ใจจด    จ่อแฮ
ถึง       อยู่ไกลตัวเจ้า             แต่ใกล้ใจกัน

[ใช่จากนิจนิรันด์]

เวลาที่คิดถึงใครคนหนึงเมื่อออนล้า
ก็มีแรงใจขึ้นมาอยากบอกว่านั้นคือเธอ

[TistLism]

จะแต่งกลอนต่อไปอย่างไรเล่า
เมื่อรักเราไม่สมสู่เป็นคู่สอง
ในยามรักเธอเคียงอยู่คู่ครรลอง
น้ำตานองเธอวิโยคโศกกมล

ในหทัยเศร้าจิตพิศวาส
มิเอื้อมอาจพิทักษ์รักให้เป็นผล
จำใจรักตรอมใจจากพรากหน้ามล
จำใจทนให้เธอจากพรากดวงใจ

.............TistLis..................
        จอมยุทธเย้ยเหมันต์

[TistLism]

ต่อจากกลอนที่แล้วน่ะครัฟ เพิ่งแต่งเสร็จ
.............................................................

เธอสูงส่งราวกับหงษ์ผู้ทรงเกียรติ์
คงหยามเหยียดกากำฉนี้ไฉน
ชายต้อยต่ำมันคงช้ำอยู่รำไป
ยอดฤทัยไม่เมตตาปราณีเลย

กาตัวดำช้ำจิตพิษเสน่ห์
หลงกลเลห์ดวงแขแม่เจ้าเอ๋ย
หลกให้รักให้หลงว่าลงเอย
โธ่! ทรางเชยเธอกลับกลอกเธอหลอกเรา

...........TistLism.................
     จอมยุทธเย้ยเหมันต์

[TistLism]

แก้ไข.............................................................

เธอสูงส่งราวกับหงษ์ผู้ทรงเกียรติ์
คงหยามเหยียดกาดำฉนี้ไฉน
ชายต้อยต่ำมันคงช้ำอยู่รำไป
ยอดฤทัยไม่เมตตาปราณีเลย

กาตัวดำช้ำจิตพิษเสน่ห์
หลงกลเลห์ดวงแขแม่เจ้าเอ๋ย
หลอกให้รักให้หลงว่าลงเอย
โธ่! ทรามเชยเธอกลับกลอกเธอหลอกเรา

...........TistLism.................
     จอมยุทธเย้ยเหมันต์

[บ้านกลอนไทย]

แก้ไข.............................................................

เธอสูงส่งราวกับหงษ์ผู้ทรงเกียรติ์
คงหยามเหยียดกาดำฉนี้ไฉน
ชายต้อยต่ำมันคงช้ำอยู่รำไป
ยอดฤทัยไม่เมตตาปราณีเลย

กาตัวดำช้ำจิตพิษเสน่ห์
หลงกลเลห์ดวงแขแม่เจ้าเอ๋ย
หลอกให้รักให้หลงว่าลงเอย
โธ่! ทรามเชยเธอกลับกลอกเธอหลอกเรา

...........TistLism.................
     จอมยุทธเย้ยเหมันต์

o เจ็บปวดใจ ไหนมา หนอกาท่าน
เชิญร่วมงาน กานท์กวี ตรงนี้เหงา
เผื่อว่าใจ เจ็บนั้น จะบรรเทา
ยังมีเราบ้านกลอน...ต้อนรับเธอ


แบบว่า.....แต่งกลอนให้มีความสุขนะครับท่าน

 

[อัศจรรย์จิต]

แก้มน้องนุชสุดช้ำด้วยคำอ้อน
แห่งบทกลอนกราดกรายด้วยลายหอม
มาเอื้อนออดพรอดพร่ำประโลมล้อม
มาโอบอ้อมเอาใจไปทั้งดวง

ทุกบาทบทรจนาน่าฟังยิ่ง
หัวใจดิ่งลงดูคำชูช่วง
กลัวอักษรว่อนผ่านแค่ลานลวง
กลัวราร่วงโรยไปไม่อาทร

น้องจริงใจให้กลอนสะท้อนกลับ
โดยลำดับคุณค่าภาษาศร
แทนคำจากใจใฝ่อาวรณ์
ด้วยบทกลอนกลิ่นแก้มน้องแต้มเติม