ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

ว่านํ้าเอย..นํ้าคํา..หวานฉํ่าชื่น
ฟังแล้วรื่น..สองหู..มิรู้หาย
หลบพวงแก้ม..แย้มยิ้ม..อย่างพริ้มพราย
ด้วยเกรงชาย..ใช้กลอน..อ้อนวจี

อันแก้มน้อง..สองข้าง..ใช่อย่างคิด
หมายจะปิด..ตราจอง..กันน้องหนี
หากว่าไร้..นิยาม..ความสุนทรี
ต่อให้มี..โซ่ฉุด..ก็หลุดลอย

เมื่อขับขาน..บรรเลง..เพลงสุดซึ้ง
แต่ขาดซึ่ง..ดนตรี..ที่อ่อนช้อย
เพลงว่าเลิศ..เพริดพราว..ถึงคราวด้อย
แม้ช่วงสร้อย..แสนเพราะ..,ก็ลืมเลือน

[กวีพเนจร]

อย่าอายไป สาวเจ้า เจ้าอย่าหลบ
นานๆพบ สาวงาม ที่ตามหา
ขอหอมหน่อย ได้ไหม ล่ะขวัญตา
เอียงแก้มมา หอมหน่อย นะคนดี

พี่สัญญา จะไม่ทำ แก้มเจ้าหมอง
แก้มของน้อง ขาวผ่อง กว่าใครนี้
ขอหอมเจ้า สักนิด หอมอีกที
จะไม่มี รอยช้ำ แก้มเจ้าเลย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

อย่าอายไป สาวเจ้า เจ้าอย่าหลบ
นานๆพบ สาวงาม ที่ตามหา
ขอหอมหน่อย ได้ไหม ล่ะขวัญตา
เอียงแก้มมา หอมหน่อย นะคนดี

พี่สัญญา จะไม่ทำ แก้มเจ้าหมอง
แก้มของน้อง ขาวผ่อง กว่าใครนี้
ขอหอมเจ้า สักนิด หอมอีกที
จะไม่มี รอยช้ำ แก้มเจ้าเลย

จะมิอาย เยี่ยงใด กันได้เล่า
เมื่อพี่เข้า จู่โจม โถมเข้าหา
มาประชิด ติดแก้ม ของน้องยา
เกินที่กว่า จะลี้ หนีหลบทัน

[กวีพเนจร]

บุกประชิด ติดหน้า หากไม่หอม
พี่คงตรอม ใจช้ำ เป็นหนักหนา
ถ้าไม่ยอม พี่จะขอ บุกอีกครา
เอารอยจูบ ประทับหน้า แก้มเบาๆ

ยอมให้พี่ หอมเสีย ดีๆเถิด
จะไม่เกิด รอยช้ำ ให้แก้มเฉา
ขอดีๆ อย่าให้พี่ ทำหนักเอา
เดี๋ยวแก้มเจ้า จะช้ำ นะโฉมงาม

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

บุกประชิด ติดหน้า หากไม่หอม
พี่คงตรอม ใจช้ำ เป็นหนักหนา
ถ้าไม่ยอม พี่จะขอ บุกอีกครา
เอารอยจูบ ประทับหน้า แก้มเบาๆ

ยอมให้พี่ หอมเสีย ดีๆเถิด
จะไม่เกิด รอยช้ำ ให้แก้มเฉา
ขอดีๆ อย่าให้พี่ ทำหนักเอา
เดี๋ยวแก้มเจ้า จะช้ำ นะโฉมงาม

เป็นคําขู่ หรือไร ช่วยไขขาน
ที่เอ่ยผ่าน ขอหอม ดอมแก้มสาว
น้องตกใจ ลูกไม้ พี่แพรวพราว
ทําเหมือนราว แก้มนาง อย่างมาลี

เกรงแก้มชํ้า ซํ้ารอย พลอยหม่นหมอง
น้องจึงต้อง เอียงหน้า หาทางหนี
ก็กลัวนัก กลัวใจ ของหนุ่มที
เอ่ยวจี แต่ละคํา ทําสั่นคอน

[กวีพิจิก]

ว่านํ้าเอย..นํ้าคํา..หวานฉํ่าชื่น
ฟังแล้วรื่น..สองหู..มิรู้หาย
หลบพวงแก้ม..แย้มยิ้ม..อย่างพริ้มพราย
ด้วยเกรงชาย..ใช้กลอน..อ้อนวจี

อันแก้มน้อง..สองข้าง..ใช่อย่างคิด
หมายจะปิด..ตราจอง..กันน้องหนี
หากว่าไร้..นิยาม..ความสุนทรี
ต่อให้มี..โซ่ฉุด..ก็หลุดลอย

เมื่อขับขาน..บรรเลง..เพลงสุดซึ้ง
แต่ขาดซึ่ง..ดนตรี..ที่อ่อนช้อย
เพลงว่าเลิศ..เพริดพราว..ถึงคราวด้อย
แม้ช่วงสร้อย..แสนเพราะ..,ก็ลืมเลือน

ว่าน้ำเอย..น้ำคำ..ฉ่ำชื่นจิต
แนบสนิท..ชิดชม..ภิรมย์หมาย
หอมพวงแก้ม..แย้มยิ้ม..ที่พริ้มพราย
เพราะพี่ชาย..ใช้กลอน..อ้อนคนดี

อันแก้มน้อง..สองข้าง..ช่างน่าหอม
หมายจะดอม..หอมจอง..กันน้องหนี
หากว่าไร้..นิยาม..ความสุนทรี
น้องคนดี..อย่าได้..ไกลหลุดลอย

อยากขับขาน..บรรเลง..เพลงกลอนซึ้ง
แต่ขาดซึ่ง..คนฟัง..ต้องนั่งหงอย
บทกลอนเลิศ..เพริศพริ้ง..คงทิ้งรอย
หากเนื้อกลอย..ถอยห่าง..ร้างลืมเลือน

[เพลงผ้า]

ว่านํ้าเอย..นํ้าคํา..หวานฉํ่าชื่น
ฟังแล้วรื่น..สองหู..มิรู้หาย
หลบพวงแก้ม..แย้มยิ้ม..อย่างพริ้มพราย
ด้วยเกรงชาย..ใช้กลอน..อ้อนวจี

อันแก้มน้อง..สองข้าง..ใช่อย่างคิด
หมายจะปิด..ตราจอง..กันน้องหนี
หากว่าไร้..นิยาม..ความสุนทรี
ต่อให้มี..โซ่ฉุด..ก็หลุดลอย

เมื่อขับขาน..บรรเลง..เพลงสุดซึ้ง
แต่ขาดซึ่ง..ดนตรี..ที่อ่อนช้อย
เพลงว่าเลิศ..เพริดพราว..ถึงคราวด้อย
แม้ช่วงสร้อย..แสนเพราะ..,ก็ลืมเลือน

ว่าน้ำเอย..น้ำคำ..ฉ่ำชื่นจิต
แนบสนิท..ชิดชม..ภิรมย์หมาย
หอมพวงแก้ม..แย้มยิ้ม..ที่พริ้มพราย
เพราะพี่ชาย..ใช้กลอน..อ้อนคนดี

อันแก้มน้อง..สองข้าง..ช่างน่าหอม
หมายจะดอม..หอมจอง..กันน้องหนี
หากว่าไร้..นิยาม..ความสุนทรี
น้องคนดี..อย่าได้..ไกลหลุดลอย

อยากขับขาน..บรรเลง..เพลงกลอนซึ้ง
แต่ขาดซึ่ง..คนฟัง..ต้องนั่งหงอย
บทกลอนเลิศ..เพริศพริ้ง..คงทิ้งรอย
หากเนื้อกลอย..ถอยห่าง..ร้างลืมเลือน

อยากชมโฉม...โลมลูบ...จูบสองปราง
แก้มน้องนาง...ช่างยวนใจ...ใครเสมือน
มีลักยิ้ม...พิมพ์ใจ...คล้ายดั่งเตือน
หากแชเชือน...เลือนลา...พาเสียดาย

ริมฝีปาก...อยากประทับ...กับจุมพิต
แค่เพียงคิด...จิตประหวั่น...สั่นไม่หาย
แม้นหากว่า...ถ้าจูบน้อง...แล้วต้องตาย
ไม่เสียดาย...ตายกี่หน...ก็ทนยอม

แว่วสําเนียง เสียงพี่ ฤดีหวั่น
ช่างเสกสรร พรรณนา หาคําหวาน
ประหนึ่งนํ้า อ้อยสด หยดนํ้าตาล
แน๊ะ มดผ่าน เข้าแถว แล้วพี่เอย

[กวีพเนจร]

ขอหอมหน่อย ดีๆ นะแก้วตา
ขอเธออย่า เบือนแก้ม หลบพี่นี้
ยอมให้พี่ ได้หอม ซะดีๆ
แก้มน้องที่ ขาวผ่อง ไร้รอยช้ำ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

อ่านกี่ครั้ง ก็พลั้ง ให้เธอหอม
เธอก็ดอม ดมอยู่ ไม่รู้หนี
พอแล้วนะ จะหลบ เธอคนดี
หอมทุกที ที่เรา เข้าอ่านกลอน

แก้มเริ่มชํ้า คลํ้าหมอง ทั้งสองข้าง
เป็นรอยด่าง แดงระเรื่อ เมื่อเธออ้อน
มาตีตรา สมใจ ก็ไกลคอน
ปล่อยน้องนอน ระทม จมนํ้าตา

[กวีพเนจร]

โอ๋ๆๆ น้องจ๋า พี่ขอโทษ
เจ้าอย่าโกรธ ที่พี่ทำ แก้มเจ้าหมอง
เจ้าอย่าร้อง เสียน้ำตา ให้เจิ่งนอง
เจ้าอย่าร้อง ไห้ไป เห็นน้ำตา

แก้มเจ้าช้ำ เพราะพี่ทำ ซ้ำรอยจูบ
ขอพี่ลูบ แก้มเจ้า สักหน่อยหนา
พี่จะเช็ด คราบช้ำ ของน้องยา
พี่จะจูบ เช็คน้ำตา ของเจ้าเอง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพิจิก]

หมู่ดวงดาว พราวพร่าง กลางเดือนแรม
คิดถึงแก้ม นวลใย เคยได้หอม
สุขสบาย ไหมเล่า เจ้าพยอม
มีใครดอม หอมปราง บ้างไหมนวล

[กวีพเนจร]

พี่กอดเจ้า เฝ้าประโลม เช็ดน้ำตา
ขอน้องอย่า นอนร้องไห้ ได้ไหมหนา
พี่ขอโทษ ที่รุนแรง แย่งแก้มมา
เจ้าแก้วตา พี่จะเช็ด ให้เสียที

เช็ดเบาๆ ตรงแก้มนวล อันผ่องขาว
สุกสกาว ดั่งดารา บนฟ้านี้
เอียงแก้มมา เถอะนะ เจ้าคนดี
ว่าแก้มมี รอยช้ำ หรืออย่างไร

บรรจงจูบ เบาๆ ปลอบประโลม
ค่อยๆโน้ม จุมพิต สนิทให้
เช็ดน้ำตา เจ้าที่หลั่ง ที่รินไหล
บอกทรามวัย พี่จะเช็ด ด้วยจูบนี้

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

อ่านบทกลอน วอนเว้า เคล้ารอยจูบ
บรรจงลูบ แผ่วเบา เฝ้าถนอม
เป็นวจี คําคม ก่อนดมดอม
พี่มิยอม ปล่อยรอย ให้ลบเลือน

มาหลอกซับ นํ้าตา บนหน้าน้อง
แล้วก็จ้อง แก้มขาว คล้ายเสมือน
จะหอมซํ้า ยํ้ารอย ที่ลางเลือน
มิแชเชือน ว่าน้อง นองนํ้าตา

[กวีพเนจร]

โอ้นวลน้อง พี่มิหมาย ซ้ำรอยช้ำ
ที่พี่ทำ แก้มเจ้า หมดผ่องใส
พี่จะเช็ด น้ำตาเจ้า เฝ้าเอาใจ
หวังเพียงให้ เจ้าอภัย ที่ทำหมดราคา

พี่ขอโทษ นะเจ้า อย่าหลงผิด
ว่าพี่คิด ซ้ำรอย บนใบหน้า
ใช้สายธาร ซ่อนความ ด้วยน้ำตา
เพียงแต่ว่า พี่ไม่ทิ้ง เจ้าเดียวดาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพิจิก]

สองแก้มน้อง  ยองใย  น่าไกล้ชิด
อยากจุมพิต  ติดปราง  นางอย่าถอย
บรรจงจูบ  ลูบแก้ม  แย้มยิ้มรอย
หอมแก้มกลอย  หน่อยนึง  อย่าพึ่งจร

หอมเบาเบา  เจ้าอย่า  มางอนง้ำ
หอมมัดจำ  ย้ำทรวง  ดวงสมร
หอมก่อนครา  ลาไกล  ใจอาทร
หอมบังอร  อ้อนไว้  ก่อนไกลกัน

[lookgaow]

ค่อยบรรจงยวนเย้า...เย้ายวนแก้ม
อย่าให้รอยแต้มติด...ติดแต้มหน้า
น้องหลับตาเพราพริ้ม...พริ้มเพราตา
ตามใจพี่ปรารถนา...ปรารถนาใจ

อย่าให้ปรางน้องช้ำ...ช้ำรอยจูบ
ค่อยค่อยลูบจุมพิศ...พิศจูบไซร้
น้องยินยอม...ยอมยินด้วยเป็นใจ
หวังพี่ใฝ่ใคร่รัก...รักใคร่ปอง

[เพลงผ้า]

สองแก้มน้อง  ยองใย  น่าไกล้ชิด
อยากจุมพิต  ติดปราง  นางอย่าถอย
บรรจงจูบ  ลูบแก้ม  แย้มยิ้มรอย
หอมแก้มกลอย  หน่อยนึง  อย่าพึ่งจร

หอมเบาเบา  เจ้าอย่า  มางอนง้ำ
หอมมัดจำ  ย้ำทรวง  ดวงสมร
หอมก่อนครา  ลาไกล  ใจอาทร
หอมบังอร  อ้อนไว้  ก่อนไกลกัน

มิให้ถอย อย่างไร ให้หวั่นจิต
พี่ประชิด แก้มน้อง สองข้างนี้
เลือดฝาดสาว พราวพล่าน ซ่านฤดี
พอเสียที พี่จ๋า อย่าสร้างรอย

หอมมัดจํา แผ่วเบา มิเง้างอ
เพียงแต่รอ สักนิด อีกสักน้อย
อย่าเร่งเร้า โรมรัน จงหมั่นคอย
แล้วจึงค่อย บรรจง หอมตรงปราง

[กวีพเนจร]

ฝากเป็นกลอน ที่คิดถึง เพียงแก้มเจ้า
พี่ยังเฝ้า จุมพิต สองแก้มนี้
ไม่ให้เศร้า  ไม่ให้เหงา หรอกคนดี
สองแก้มนี้ พี่จะถนอม สุดหัวใจ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

สองแก้มน้อง  ยองใย  น่าไกล้ชิด
อยากจุมพิต  ติดปราง  นางอย่าถอย
บรรจงจูบ  ลูบแก้ม  แย้มยิ้มรอย
หอมแก้มกลอย  หน่อยนึง  อย่าพึ่งจร

หอมเบาเบา  เจ้าอย่า  มางอนง้ำ
หอมมัดจำ  ย้ำทรวง  ดวงสมร
หอมก่อนครา  ลาไกล  ใจอาทร
หอมบังอร  อ้อนไว้  ก่อนไกลกัน

มิให้ถอย อย่างไร ให้หวั่นจิต
พี่ประชิด แก้มน้อง สองข้างนี้
เลือดฝาดสาว พราวพล่าน ซ่านฤดี
พอเสียที พี่จ๋า อย่าสร้างรอย

หอมมัดจํา แผ่วเบา มิเง้างอ
เพียงแต่รอ สักนิด อีกสักน้อย
อย่าเร่งเร้า โรมรัน จงหมั่นคอย
แล้วจึงค่อย บรรจง หอมตรงปราง

มิให้ถอย อย่างไร ให้หวั่นจิต
พี่ประชิด แก้มน้อง สองข้างนี้
เลือดฝาดสาว พราวพล่าน ซ่านฤดี
พอเสียที พี่จ๋า อย่าสร้างรอย

หอมมัดจํา แผ่วเบา มิเง้างอ
เพียงแต่รอ สักนิด อีกสักน้อย
อย่าเร่งเร้า โรมรัน จงหมั่นคอย
แล้วจึงค่อย บรรจง หอมตรงปราง

เพราะหลงไหล...ในแก้มนวล...รัญจวนจิต
หากเชยชิด...คงติดใจ...ไม่อยากห่าง
จูบประดัง...แก้มทั้งสอง...ของนวลนาง
จนสองข้าง...ปรางช้ำ...ค่อยหนำใจ

ก็เพราะรัก...ปักใจ...ใช่ข่มเหง
อย่ากริ่งเกรง...น้องเพลงผ้า...อย่าผลักไส
มิได้หมาย...ให้น้อง...ต้องอายใคร
เพราะว่าที่...พี่ทำไป...ใจสั่งมา.

ตั้งแต่ต่อกลอนน้องเพลงฯมา บทนี้พี่ว่าน้องเพลงผ้าขาดทุนไปนิดนึงแล้วละ 5555. พี่แจ็ค

  ต่อไม่ถูกเลยน้าพี่แจ็ค จนมุม ติดไว้ก่อนบทนี้ แต่ไม่ลืม +1ให้กะการมัดมือชกและกาน

[กวีพเนจร]

แก้มของเจ้า พี่คงสู้ เขาไม่ได้
ไม่อยากชิง กับใคร ให้เจ้าช้ำ
พี่ขอห่าง จากสองแก้ม หยุดการกระทำ
ที่คอยย้ำ ว่าอยากหอม สองแก้มนาง

ขอถอยห่าง จากสองแก้ม เจ้าคนดี
พี่คนนี้ ขอลา อยู่ห่างๆ
ไม่อยากมอง เขาจูบ เจ้าสองปราง
ขอลาร้าง จากแก้มเจ้า ด้วยช้ำใจ

เห็นเขาจูบ แก้มเจ้า อยากเข้าต่อย
เห็นเขาค่อย บรรจง ก้มหน้าใส่
พี่อยากเข้า ไปซัด ให้สาใจ
แต่ตอนนี้ ขอร้องไห้ อยู่คนเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]