| 28 กันยายน 2008, 01:38:AM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,364
|
 |
« ตอบ #40 เมื่อ: 28 กันยายน 2008, 01:38:AM » |
 ชุมชน
|
สาวรอท่า ดักซุ่ม คิดทำไร
คงต้องใช้ ไม้ตาย ซะแล้วนี่
โอมคาถา มหาอุตต์ ยอดชาตี
แม้ปืนดี ก็ไม่กลัว มุ่งเข้าไป
มาถึงท่า ด้วยคาถา นะจังงัง
มนต์ช่างขลัง สาวงง ไม่ไปไหน
ปืนหลุดมือ สายไฟหลุด ยอดดวงใจ
ทำยังไง ที่นี้ เพราะพี่มา
โอมคาถา มหารัญจวน ชวนหลงจิต
ให้สาวคิด สาวหลง คนึงหา
โอมคาถา ที่ศักดิ์สิทธิ์ นิยมเมตตา
ให้กายา สาวหลง ประโลมใจ
หากไม่ด้วย ด้วยกล ต้องมนต์ขลัง
พึ่งพลัง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประสิทธิ์ไว้
มหาอุตต์ นะจังงัง ใส่เข้าไป
รัญจวนไซร้ มหานิยม เจ้าเมตตา
จะกอดจูบ ตัวเจ้า เฝ้าไม่ห่าง
ไร้สิ่งขวาง อุปสรรค ก็ไร้ค่า
เจอคาถา ให้เจ้า สิเน่หา
มาน้องมา ขอพี่กอด ให้น๊าน...นาน
ร้อยมนตรา...มหาอุต...ฉุดไม่อยู่
ต่อให้ผู้...เจนจัด...ด้านคาถา
น้องลูกแก้ว...ที่เตรียมไว้...ให้ยกมา
คือเลือดหมา...สีดํา...ทําลายมนต์
พอพี่สาด...น้องยิง...ได้ทันที
กระสุนมี...มากมาย...อีกหลายหน
เล็งดี-ดี...ที่หัวใจ...ชายทุกคน
หากซุกซน...มือไว...เข้าใกล้ตัว
หากรักจริง...นิ่งเข้าไว้...ไม่เป็นทุกข์
อย่าชิงสุก...ก่อนห่าม...นะทูลหัว
หญิงสยาม...งามศักดิ์...มิหมองมัว
พี่อย่ากลัว...ว่าน้อง...ต้องราคี |
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 02:22:AM |
|
nineten
|
|
« ตอบ #41 เมื่อ: 28 กันยายน 2008, 02:22:AM » |
ชุมชน
|
โหดเหลือเกิน..สองสาวกระทู้นี้
ในมือมีทั้งปืนทั้งปลั๊กไฟ
แต่เพราะรัก..ต้องข่มใจสู้ไว้
บอกตัวเอง..ไม่เป็นไรๆ..แค่ปลั๊กไฟกับปืน
ปืนน้องอาจยิงไม่แม่น..
ปลั๊กไฟอาจถือไม่แน่น..น้องอย่าฝืน
เดี๋ยวจะช๊อตตัวเองล้มทั้งยืน
ทั้งปืนทั้งปลั๊กไฟ..พี่ไม่กลัว
|
|
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 07:05:AM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #42 เมื่อ: 28 กันยายน 2008, 07:05:AM » |
ชุมชน
|
เลือดของหมา ไม่ชอบ ชอบเลือดหมู
เอามาขู่ พี่จะกลัว หรือไฉน
เอาเลือดมา มาสาด ขยาดไกล
แต่ไม่ใช่ กับที ก็แล้วกัน
ถ้าโดนสาด ด้วยเลือด ของหมาดำ
คงโดนยำ จากลูกปืน แน่อีกนั่น
ต้องหลบๆ เลี่ยงๆ เสี่ยงด้วยนะจังงัน
มหารัญ จวนใจ ให้อ่อนแรง
แม้แต่แรง ถือปืน ยังต้องหมด
ไฟฟ้าลด ร่วงลงดิน อย่างใบไม้แห้ง
จะเข้าโอบ กอดเจ้า ที่อ่อนแรง
ไม่ครางแครง ด้วยคาถา มหามนต์
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
|
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 01:44:PM |
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 252
|
|
« ตอบ #43 เมื่อ: 28 กันยายน 2008, 01:44:PM » |
ชุมชน
|
ขอเรียนให้ พี่น้อง ทั้งผองเพื่อน
สุภาษิต ติดเตือน เป็นเพื่อนข้าง
เกิดเป็นหญิง ต้องหยิ่ง ในนวลนาง
อย่าปล่อยตัว มั่วทุกอย่าง ฟังให้ดี
เกิดเป็นหญิง ยิงเรือ เชื่อเอาไว้
อย่าหลงลวง กลชาย ที่ไร้ศรี
คอยเหยียบย่ำ ขยำหย่ม พรหมจารี
จงตรองไว้ ให้ดี อย่ามีใจ
หากว่าชาย รักจริง หวังอิงข้าง
เขาจะยอม ทำทุกอย่าง เพื่อเธอได้
แม้เนิ่นนาน ผ่านทุกข์เข็ญ ไม่เป็นไร
เพื่อสักคน ที่หัวใจ เขาเรียกหา
หากเป็นรัก หวังเพียงชม แล้วถ่มทิ้ง
เขาจะบอก ทำทุกสิ่ง ที่ปรารถนา
แต่ให้รอ สักเพียงนิด กาลเวลา
เขาจะเบื่อ แล้วเชิดหน้า หาเรื่องไป
ดูเอาเถิด พี่น้อง และผองเพื่อน
หนังน้ำหน้า ผู้ชายเถื่อน เชื่อไม่ได้
เธอทั้งหลาย เป็นหญิง ให้จำไว้
อย่าหลงบ้า ตายใจ ผู้ชายลวง...
|
อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 02:02:PM |
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 02:28:PM |
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 04:35:PM |
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 252
|
|
« ตอบ #46 เมื่อ: 28 กันยายน 2008, 04:35:PM » |
ชุมชน
|
แค่วาจา สุภาษิต เพียงสั้นๆ
กลับทำให้ ต้องห่ำหั่น เลยหรือนี่
โอ้ พระเจ้า ทำอะไร ไม่ใยดี
ปล่อยให้พี่ ทั้งสอง ต้องหมางใจ
เพียงถ้อยคำ ของน้องนี้ ที่เป็นเหตุ
มิได้เจตนา ยุยงให้
เพียงอยากบอกหมู่พี่ ผิดหรือไร
โอ้ เจ้าจอร์ท ช่างโหดร้าย ไม่ใยดี
เอาเถอะพี่ พอเท่านี้ จะดีไหม
จบผู้หญิง ยิงผู้ชาย ไว้เท่านี้
ณ ต่อไป เราจะไม่ ไล่ราวี
เราจะเป็น เพื่อนที่ดี กันและกัน
|
อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 10:19:PM |
|
|
|
| 30 กันยายน 2008, 11:59:AM |
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 252
|
|
« ตอบ #48 เมื่อ: 30 กันยายน 2008, 11:59:AM » |
ชุมชน
|
ท่ามบรรยากาศที่สดชื่น
ฉันตื่นมาพบกับเรื่องราวที่มากหลาย
มีเพียงแสงแดดที่แผดเผา กับเรื่องราวมากมาย
ที่เกิดขึ้นพร้อม เปล่งประกาย ให้โลกได้ชื่นชม
บรรยากาศอย่างนั้น
ผ่านไปแล้วกี่วัน ฉันไม่สน
แต่เรื่องราวระหว่าง ฉันกับใครบางคน
มันน่าสน ยิ่งกว่าสิ่งใดใด
อาจนี่คือความรัก
แต่ฉันเอง ไม่แน่ใจนัก ว่าใช่ไหม
หากว่าเธอคนนั้น รู้ความจริง กับสิ่งที่เป็นไป
บอกฉันได้ไหม ใช่หรือไม่ ที่ผ่านมา...
|
อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
|
|
|
| 30 กันยายน 2008, 12:40:PM |
|
|
|
| 01 ตุลาคม 2008, 08:31:PM |
นักเดินทาง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 33
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 252
|
|
« ตอบ #50 เมื่อ: 01 ตุลาคม 2008, 08:31:PM » |
ชุมชน
|
ท่ามบรรยากาศที่สดชื่น
ฉันตื่นมาพบกับเรื่องราวที่มากหลาย
มีเพียงแสงแดดที่แผดเผา กับเรื่องราวมากมาย
ที่เกิดขึ้นพร้อม เปล่งประกาย ให้โลกได้ชื่นชม
บรรยากาศอย่างนั้น
ผ่านไปแล้วกี่วัน ฉันไม่สน
แต่เรื่องราวระหว่าง ฉันกับใครบางคน
มันน่าสน ยิ่งกว่าสิ่งใดใด
อาจนี่คือความรัก
แต่ฉันเอง ไม่แน่ใจนัก ว่าใช่ไหม
หากว่าเธอคนนั้น รู้ความจริง กับสิ่งที่เป็นไป
บอกฉันได้ไหม ใช่หรือไม่ ที่ผ่านมา...
ความรัก ของเธอนั้น ใครกันล่ะจะรู้
แอบรักอยู่ เขาไม่อาจรู้ ใจเธอได้
แสดงออกเลย เผยบอก ออกจากใจ
เงียบงำไว้ อาจเสียใจ ไม่ทันเวลา
อาจจะเจ็บ หรือเปล่า กับคำตอบ
แต่ดีกว่า แอบชอบ ลอบมองหา
แม้จะเป็น รักข้างเดียว ตลอดมา
ยังดีกว่า ที่ไม่เคย เอ่ยออกไป
ถ้าเกิด เธอกับเขา ใจตรงกัน
มารู้ ทีหลังนั้น อาจจะสาย
ทำไมนะ ทำไมเรา ไม่เผยใจ
วันนี้ สายเกินไป แก้ไม่ทัน  แม้ว่าความรักของฉัน
จะทำได้ดีที่สุดเพียง เก็บมันเอาไว้
แต่นี่คือทางออกที่ดีของหัวใจ
ฉันไม่กล้าอาจเอื้อมรู้ไหม สูงเกินไขว่คว้า
แม้ว่าการแอบรัก ของฉัน
ทำให้โศกรำพัน ในวันหน้า
อาจทำให้ฉันเสียใจ รินไหลน้ำตา
แต่ฉันก็ยังยืนยันว่า จะแอบรักต่อไป
เพราะฉันรู้ดีในคำตอบ
ฉันต้องหอบหัวใจเหี่ยวๆ ร่ำไห้
เดินจากเธอ ขณะเธอไม่สนใจ
ขอฉันแอบรักคนเดียวก็ได้ เพียงลำพัง
อย่างน้อยเธอก็ส่งยิ้มให้
แม้ไม่มีใจ ในรอยยิ้ม เหมือนสิ้นหวัง
แต่นั่นแหล่ะคือความสุข ของคนรักในภวังค์
แม้จะเจ็บสักกี่ครั้ง ก็ทนได้
หากว่าเธอ-ฉัน ใจตรงกัน
ฉันอยากหัวเราะแบบ ขันขัน ได้ไหม
กามเทพ ต้องเมาเหล้า ถึงเลือกเอาตัวฉันไป
มันคงเป็นไปไม่ได้... ไม่มีทาง
ฉันส่องกระจกดูเงาเสมอ
อย่างเธอ ฤามองคนต้อยต่ำเคียงข้าง
ถึงวันนั้น ฉันคงย่ำไปตามทาง
ตามที่กรรมจะแต่งสร้าง ให้เป็นไป
ฉันเชื่อมั่น เสมอว่า
บุพเพสันนิวาสา ยังใช้ได้
คู่ของฉัน เธออาจ อยู่แสนไกล
กว่าจะพบสบกันได้ คงหลายวัน
แต่ถึงอย่างไร
ฉันก็จะสูดหายใจเข้าออก อย่างนั้น
ใช้ชีวิตให้อยู่ในโลกแห่งปัจจุบัน
ไม่นึกฝัน รำพันเพ้อ ถึงเธอผู้แสนไกล... |
อาจหนทางยาวไกล แต่หากทุกวินาทีเราเดินไป สักวันคงถึงเส้นชัยนั้น
|
|
|
| 11 ตุลาคม 2008, 06:11:PM |
มั่น แซลี้
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 136
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,124
กินเพื่ออยู่ แต่อยู่เพื่อน้องหมวย
|
|
« ตอบ #51 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2008, 06:11:PM » |
ชุมชน
|
เธอยังจำได้ไหมฉันนั้นยังคงอยู่
เธอนั้นลองนึกดูที่ฉันเคยให้สัญญา
ว่าฉันนั้นจะอยู่ที่เดิมและยังคงอยู่ในทุกเวลา
เมื่อยามเธอหารักใหม่ทิ้งรักฉันไป
ฉันยังคงอยู่ที่เดิมจะไม่ตายไปยังอยู่เสมอ
เป็นของเธอให้เธอทั้งตัวและหัวใจ
ซักวันที่เธออ้างว้างเขว้งขวางมองหาใคร
คงมีวันไหนที่เธอต้องการ...อาจแสนนานแม้วันสุดท้าย
|
|
|
|
|
|
