แหม! ปากคอเราะร้าย อะไรอย่างนี้
ดูซิ ทำให้ ใจไหวหวั่น
น้องพี่ เพียงสองเรา เข้าใจกัน
กับหนทางและความฝัน อันแสนไกล
หากวันนี่ พี่ต้อง ออกเดินทาง
น้องพี่จัก ร่วมก้าวย่าง ไปก็ได้
ก้าวสู่ฝัน วันข้างหน้า คือเส้นชัย
พี่จะพา เจ้าสอยใบ ปริญญา
บนหนทาง แห่งชีวิต เส้นสายนี้
มีถูกผิด ชั่วดี รอคอยถ้า
บอกกับใจ ไว้เถอะ คือมรรคา
ที่จะต้อง ร่วมก้าวฝ่า กันต่อไป
อุปสัคขวากหนาม ดั่งพี่ว่า
คือเรื่องราวนานา มาสุมให้
อาจป่วนปั่น ผันแปร ความตั้งใจ
อาจเริ่มต้น และก้าวใหม่ ในบางคราว
จงก้าวไป ข้างหน้า เถิดน้องพี่
มองดูซี เส้นชัย ใบสีขาว
โบกสะบัด กวัดไกล ให้พวกเรา
เร่งรีบเข้า ก้าวต่อไป อย่าหน่ายเกรง
อาจมีบ้าง ที่ล้มลุก คลุกกับพื้น
จนบางคราว สุดฝืน ยืนเขย่ง
เพียงเล็กน้อย บททดสอบ กี่รอบเอง
ยืนหยัดขึ้น น้องต้องเก่ง เร่งต่อไป
ในโลกแห่งความเป็นจริง พี่อาจช่วยเหลือเธอทุกสิ่งไม่ได้ มีเพียงคำสอนของพี่ ที่บอกให้ หวังและหวังว่าน้องจะก้าวต่อไป ตรงทาง...
ขอเพียงกำลังใจ พี่เคียงคู่ อยู่ไม่ห่าง
แม้แสนไกล อาจจะล้ม ก้อจะลุกให้สุดทาง
ขอเพียงใจ ไม่อ้างว้าง ห่างกันไกล
ขอส่งตัวพี่ไปให้ถึงฝัน
เป็นสะพาน...ให้เหยียบย่ำไป...สู่จุดหมาย
สุดเส้นทาง...ธงหวิวโยก...โบกเส้นชัย
พี่จะทำลาย...สะพานทิ้งไหม...ใคร่บอกที
ตัวน้อง...ดั่งเป็นเพียง...แค่เศษไม้
อาจผุกร่อน...พังลงไป...ในวันนี้
แต่ทำหน้าที่...สำคัญที่สุด...แล้วคนดี
ขอให้พี่...คว้าครองชัย...ไว้ในมือแหม!
เห็นน้องรัก สลักร้อย ถ้อยคำหวาน
พี่ล่ะซ่าน ทรวงใน ไม่อาจยื้อ
เกรงจะหลวม ตัวไป อย่างไรฤา
จากพี่น้อง กลัวจะถือ มากกว่านี้
แสนดีใจ ในมิตรภาพ พี่ซาบซื้ง
จากผู้ชาย คนหนึ่ง ซึ้งเหลือที่
จากไม่เคย เห็นหน้า แม้วาจาพาที
เพียงถ้อยคำ สำนวนนี้ ทำพี่หวั่นไหว
ชีวิตต้องก้าวไป ในข้างหน้า
น้องพี่ พี่สัญญา ให้ก็ได้
หากปรารถนา ความช่วยเหลือประการใด
ไม่เกินแรงพี่ทำได้ จะช่วยเธอ
ณ บัดนี้จงเพียรพร่ำ ร่ำเรียนเถิด
อย่าเตลิด หลงไหล ในโลกเพ้อ
อันความรัก จะหนักทรวง หน่วงเหนียวเธอ
ทำให้เผลอ หลงไหล ไม่เข้าทาง
เชื่อพี่เถิด น้องสาว ผู้น่ารัก
พี่เคยผ่าน อกหัก รักทุกอย่าง
บัดนี้แล้ว พี่ญา พอรู้ทาง
จึ่งเอ่ยบอก น้องนาง หวังเข้าใจ
น้องพี่ ในวันนี้ ยังสาวน้อย
ความสดใส ยังรอคอย สอยให้ได้
พี่จะช่วย ยอยก ปกป้องภัย
ดูแลน้อง ยามหมองไหม้ ในหนทาง
จะขอเป็นดั่งหนึ่งกำลังใจ พาเจ้าสอยใบปริญญา สู้สู้ครับ...
