ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

   จากคืนวันฉันเธอร่วมเคียงคู่
เราสองรู้ความรักเป็นไฉน
จะขออยู่เคียงข้างนางตลอดไป
รักยิ่งใหญ่เย้ยฟ้าหาใครมี
  แต่แล้วสวรรค์มันอิจฉา
ฉุดคนรักของข้าให้หลีกหนี
ทั้งกดขี่เหยียบหยามย่ำปฐพี
ว่าข้านี้ไร้วาสนารับสิ่งดี
   เห็นน้ำตาน้องนางหลั่งรินร่วง
พี่เห็นดวงแววตาไร้ราศี
ไอ้พวกเลวเลวชาติเทพอัปรีย์
ตัวข้านี้ขอตามตามเธอไป
   แม้สวรรค์จะสูงสักเพียงไหน
จะขอย่ำขึ้นไปให้คว้าไขว่
จะขอตามน้องนางของข้าไป
ด้วยพลังยิ่งใหญ่แห่งรักกันและกัน
   จะขอท้าสวรรค์อันแสนกว้าง
คืนน้องนางข้ามาร่วมเคียงฝัน
จะตามหาน้องนางทั้งคืนวัน
มีสิ่งใดขวางกั้นทลายไป
   แม้ทหารสวรรค์นับหมื่นแสน
ก็มิแม้นกริ่นเกรงให้หวั่นไหว
จะขอสู้เพื่อรักอันยิ่งใหญ่
รับหัวใจที่รอข้าทุกคืนวัน
   แม้ชีวิตข้าต้องดับลับจากโลก
จะไม่โบกมือลาจากสิ่งฝัน
จะขออยู่คู่นางกันและกัน
รักยึดมั่นในน้องนางกัลยา
   เธออยู่ไหนที่รักปักใจข้า
พี่ตามหาน้องนางเที่ยวตามหา
ทั้งสองขาสองแขนพี่เหนื่อยล้า
ขอน้องมาให้พี่เห็นสักนิดนะคนดี
   ยังรักมั่นในเธอมีเสื่อมหาย
แม้ห่างไกลพี่ก็มาหานวลฉวี
จะมิให้น้องหมองหม่นปนราคี
ชีวิตนี้ดับสิ้นพี่ก็มา
   เพราะความรักยิ่งใหญ่ในสามภพ
แม้แต่ฟ้ายังสยบความรักข้า
แม้จะต้องล่วงหล่นใต้โลกา
พี่จะพาน้องนางห่างโทษฑันย์
   เราจะอยู่เคียงข้างอย่างอดีต
แม้หนทางมืดมิดสนิทฝัน
เราจะอยู่เคียงคู่กันและกัน
ทั้งสวรรค์นรกมิอาจกั้นรักสองเรา

[กวีพเนจร]

แม้นพี่ตายความตายไม่อาจพราก
รักไม่จากเคียงคู่อย่าทุกขา
พี่ไม่ใช่เอ่ยเอื้อนเพียงวาจา
พี่จะพาน้องกลับร่วมคู่เคียง

แม้หนทางข้างหน้าจะมืดมน
ชีวิตทนต่อสู้อยู่ความเสี่ยง
แม้ชีวิตของพี่ต้องเป็นเพียง
แม้เป็นเสียงลมหายใจอันแผ่วริน

จะขอสู้จนตายวายชีวิต
ซึ่งลิขิตจากสวรรค์ก็ไม่หมิ่น
จะเคียงคู่แม้ร่างอยู่ใต้ผืนดิน
แต่ไม่สิ้นวิญญาณรักทุกชาติไป

[kradan]

ยามค่ำคืนเฝ้ามองบนฟากฟ้า
คะนึงหาถึงเธอบนสวรรค์
นึกถึงวันเราเคยเคียงคู่กัน
ร่วมฝ่าฟันอุปสรรคที่เคยมี

[กวีพเนจร]

แม้กายห่างพรากด้วยสวรรค์กั้น
มิมีวันที่ก้าวข้ามแม้ต่างที่
จะขอตามรักเธอที่เคยมี
แม้ตัวพี่ชีพวายตายสิ้นลง

[ยาจกพเนจร]

.....ต่อให้กายดับดิ้นสิ้นใจขาด
ดวงวิญญาณแหลกอนาถเป็นผุยผง
แต่วิญญาณรักนั้นยังมั่นคง
ยังอยู่ยงคงรักเจ้าตราบฟ้าดิน...

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

[เพลงผ้า]

โจนทะยาน ผ่านเมฆ วิเวกหวิว
ลอยละลิ่ว ปลิวล่อง ท่องสวรรค์
นางอัปสร เมฆขลา นางกํานัล
ต่างสุขสันต์ หยอกเย้า กระเซ้าเล่น

หอมรวยริน กลิ่นไอ ปาริชาติ
งามผุดผาด เบ่งบาน ลานร่มเย็น
ทิพย์สถาน เมืองแมน แดนโดดเด่น
สมกับเป็น วิมาน ลานเทวา

[จิ๊กโก๋พม่า]

     

ถ้าหากไปเมื่อไหร่บอกผมด้วย                     
คนเฮงซวยวาสนาน่าอับเฉา
สวรรค์บั่นกลั่นแกล้งแทงรักเรา                   
ให้อับเฉาปวดร้าวคราวน้ำตา
     
      ถ้าหากไปจะได้เตรียมอาวุธ                         
พร้อมด้วยยุทโธกรณ์มากหนักหนา
ลูกระเบิดปืนกลพลอาก้า                             
อีกปืนผาหน้าไม้ใช้ฆ่าฟัน

      กะไปทำสงครามที่ยิ่งใหญ่                         
ให้มอดไหม้ไปทั่วถิ่นสวรรค์
จะบรรชากองรบนับร้อยพัน                       
ขึ้นสวรรค์บั่นเศียรเทวดา
     
      เพื่อไปตามหารักที่ถูกพราก                       
เพื่อกระซากแท้จริงซึ่งใบหน้า
เป็นซาตานในคราบเทวดา                         
แมร่งจะฆ่าตีรันและฟันแทง

      เพื่อประกาศให้โลกได้รับรู้                         
กุจะสู้เพื่อรักสุดหวงแหน
จะยอมตายพลีชีพเพื่อช่วยแฟน                   
เมื่อความแค้นฝังแน่นในดวงใจ

      จะไม่สนพระอินทร์และพระพรม               
ไม่พนมมือไหว้เทพองค์ไหน
จะไขว่คว้าสู้จนชีพสิ้นไป                           
สู้ด้วยใจแม้ไร้ซึ่งมนต์ตรา

      จะพยามให้สุดความสามารถ                     
จะรุกฆาตไพล่พลเพื่อเข่นฆ่า
ไม่ให้เหลือหมดสิ้นถิ่นเทวา                       
และประกาศศักดิ์ดาเย้ยราคี
 
      เราจะอยู่ด้วยกันจนโลกดับ                         
จะเริ่มนับหนึ่งใหม่ต่อจากนี้
และถ้าหากนรกยังราวี                               
ก็จะมีสงครามให้ไร้เผ่าพันธ์

[เพลงผ้า]

ช่างคลั่งแค้น ยิ่งใหญ่ ไฟราคะ
ไม่ลดละ โอนอ่อน ผ่อนสักนิด
อย่าวู่วาม ตามใจ ไปหลงทิศ
แล้วยังคิด ลบร้าง เหล่าเทวา

หากผิดใจ ไร้รัก ถิ่นแดนสรวง
ขออย่าห่วง เรื่องใด ไปเลยหนา
จะถามข่าว คนรัก จากเทวา
บอกปักษา พายื่น คืนให้เธอ

แดนสวรรค์ ชั้นฟ้า น่าภิรมย์
ไร้ระทม มีสุข อยู่เสมอ
อย่าทําลาย ย่อยยับ ไปเลยเธอ
เดี๋ยวก็เจอ คนรัก ที่เฝ้ารอ
 

[ดินเหนียว]

บุกสวรรค์ ค้นหาใจ เจอไหมเอ่ย
คนคุ้นเคย จากไป อยู่ไหนเหรอ
ไปทำใจ หล่นหาย ที่ไหนเธอ
ทำไมเผลอ   ทำร่วง...เป็นห่วงจัง...

[กวีพเนจร]

ข้าจะขอตามหามิวางเว้น
แม้ต้องเข่นต้องฆ่ามิเหลือหลอ
แม้สวรรค์พินาศคงไม่พอ
ข้ายังขอหานางตามตั้งใจ

ข้าจะพลิกสวรรค์อันสวยหรู
ข้าจะดูทุกแดนที่สงสัย
ใครขวางข้ามันต้องตายบรรลัย
จงหลีกไปเทวดาผู้สามาน

บังอาจกล้ามาลักนวลน้องข้า
แล้วยังมาอ้อนวอนให้สงสาร
สิ่งที่เจ้าทำเป็นกรรมหรือสันดาน
ข้ามิพานเคยพบประสบเจอ



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

ช่างปากกล้า วาจาแกร่ง สําแดงฤทธิ์
ที่จะคิด พลิกสวรรค์ ชั้นบันดาล
มาฝ่าฝืน ยืนด่าทอ ล้อโองการ
ว่าสามาน อีกจะล้าง เหล่าเทวา

นางผู้นั้น เป็นใครกัน สวรรค์งง
จะเป็นองค์ นางอัปสร หรือบุษบา
แล้วยังมี อีกหนึ่งนาง เมฆขลา
ขอผู้กล้า จงเอื้อนเอ่ย เผยวจี

คงต้องแผง ศรณรงค์ อันทรงเดช
ไปบั่นเกศ ผู้มาหมิ่น ด้วยศักดิ์ศรี
แล้วเปิดเนตร ดวงที่สาม ปล่อยอัคคี
เผาชีวี ให้มอดไหม้ บรรลัยกัลย์

[กวีพเนจร]

เพียงสวรรค์หรือจะสู้ดูถูกข้า
เพียงวาจาของสาวกเทพสวรรค์
ข้าจะใช้อาวุธเข้าโรมรัน
อาก้านั้นรั้งเหนี่ยวดับชีวี

หรือจะใช้อาวุธของพี่ฟร้อง
เทพจะลองสักอย่างให้เกิดสี
สีแดงเลือดคงจะไหลไม่รอรี
เทวาที่ว่าแน่คงดับไป

ข้าจะหาน้องนางจากแดนดิน
กลับคืนถิ่นแดนดินที่สดใส
ถ้าเทวาไม่ลักน้องข้าไกล
ข้าคงไม่บุกสวรรค์ดับเทวา

งั้นจงคืนน้องนางที่ข้ารัก
ข้าประจักษ์รักแท้กว่านางฟ้า
แม้จะเป็นนางอัปสรน้องนางฟ้า
แต่สาวข้าสวยกว่าเทพองค์ใด

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

หากเช่นนั้น สวรรค์ คงเกิดศึก
เตรียมผนึก เทวัญ ป้องกันฟ้า
ชิชะเป็น แค่เพียง มนุษย์ธรรมดา
อหังกา ลําพอง มาลองดี

แล้วจัดทัพ เคลื่อนพล สกลไกร
จับเอาไว้ อย่าให้ ได้หลบหนี
เจ้ามนุษย์ นี่หนา กล้าสิ้นดี
ทําบัดสี หมิ่นองค์ พระพรหมมา

มากล่าวโทษ โกรธเทพ เสพราคะ
ไม่ลดละ ไฟแค้น แน่นอุรา
ด้วยหลงผิด คิดได้ ไม่ประสา
โทษเทวา ลักนาง ของเจ้าไป

จะแสดง ฤทธิ์ฤา ให้กึกก้อง
พร้อมสนอง ออกศึก อันเกรียงไกร
ให้มนุษย์ ผู้น้อย ได้รู้ไว้
ว่าเลือดใคร จะเข้ม ไปกว่ากัน

[กวีพเนจร]

นี่นะหรือสวรรค์ที่เคารพ
ยังบัดซบไม่สิ้นกลิ่นราศี
บังอาจลักน้องนางของข้านี้
แล้วตอนนี้มาว่าข้าทำไม

ข้าเป็นเพียงมนุษย์สุดอาจหาญ
มิใช่พาลนรชนจงจำไว้
ถ้าไม่เพราะพวกเจ้าลักนางไป
ข้าคงไม่อาจหาญกล้าลองดี

ข้าต่อให้เจ้ามาทั้งสวรรค์
ให้สามโลกโจษจันความกล้านี้
ต่อให้เทพนับล้านมาราวี
ถึงถิ่นที่เรียกว่าฟ้าข้ามิเกรง

แม้สองมือของข้าไร้อาวุธ
ข้าก็จะไม่หยุดให้ข่มเหง
แม้ว่าใครจะว่าข้านักเลง
ข้ามิเกรงอำนาจอาจถิ่นฟ้า

ข้าคนเดียวเจ้ามาหมดทั้งฟ้า
นี่นะหรือเทวาที่เก่งกล้า
หรือว่าเจ้ากลัวคนธรรมดา
งั้นคืนมาน้องมาที่ข้ารอ

ข้าไม่อยากให้เกิดสงครามเลือด
ข้าไม่อยากจะเชือดที่พระศอ
ข้าไม่อยากตัดหัวเจ้าตรงคอ
ข้าเพียงขอน้องนางข้ากลับคืน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[จิ๊กโก๋พม่า]

อยากสัมผัสเสรีภาพที่งามงด                          ก็ต้องซดปฏิวัติก่อนจริงไหม
ทั้งอดีตผ่านมาบุรุษไทย                                 ต้องชดใช้เลือดเนื้อเพื่อแผ่นดิน
ทั้งเจ้าตากพ่อขุนนามระบือ                            ประดับชื่อคู่ไทยให้ถวิน
ยอมพลีเลือดพลีกายเพื่อแผ่นดิน                      รักษาถิ่นแหลมทองของคนไทย

แล้วจะกลัวอะไรกับคำบ่น                               ที่สุดทนของเทวาจิตหวั่นไหว
ปล่อยให้ท่านผนึกกองทัพไป                           ให้ยิ่งใหญ่เกินใครในบันดล
จะเป็นเทพหรือเซียนก็ไม่หวั่น                         ขอลองบั่นตรงคอดูสักคน
รู้ก็รู้ว่าเป็นเพียงแค่คน                                     ซึ่งไร้มนต์อาคมและฤทธิ์ธี

จะรวบรวมไพร่พลเป็นกองร้อย                       จะไม่คอยวาสนาสาดราศี
จะบั่นคอเทวดากล้าลองดี                                และจะชี้ฝืนชีวิตลิขิตกรรม
พร้อมเมื่อไหร่Romeoเจ้าจงบอก                  ไม่กลิ้งกรอกลวงหลอกให้เจ้าช้ำ
พี่ก็พร้อมยอมแลกเพื่อทิ่มตำ                            ให้มันช้ำมันชอกบอกเทวา



...................ขำขำ...เน้อ .....เพลงผ้า....โปรดอย่าเคือง

[เพลงผ้า]

ฟังวาจา สามหาว กล่าวสบท
ให้รันทด เสียจริง มนุษย์เอ๋ย
อันเทวา นี่หรือ ทําเกินเลย
เรื่องทรามเชย ของเจ้า เราไม่รู้

ช่างไม่เกรง ไม่กลัว ทั่วดินฟ้า
หลงกามา มืดมน จนอดสู
มาประกาศ ศักดา เป็นศัตรู
เปรียบดังผู้ ที่เป็น เช่นคนบ้า

ฉวยพระขรรค์ แสงแก้ว อันแววไว
เสด็จไป ขึ้นทรง ไอยรา
วันนี้จะ ขอบั่น เกล้าเกษา
ทรพา โอหัง ผู้อวดดี

จงอย่าให้ เลือดหยด รดวิมาน
เดี๋ยวสถาน เมืองทิพย์ ต้องราคี
เพราะว่าเลือด มนุษย์ เยี่ยงผู้นี้
ไม่ควรที่ แปดเปื้อน แม้เดือนดาว



เช่นกันค่ะขําขํา  ม่ายคิดมากงิ อิอิ

[ดินเหนียว]

 

ความรักมัก ทำให้ คนตาบอด
ให้สุดยอด มนุษย์ ถึงจุดจบ
เทพจะช่วย  ยังไง ใจติดลบ
เอาศีลธรรม เข้ากลบ ลบยากแท้

พี่เพลงจ๋า อย่าเอาพิมเสน ไปแลกเกลือ
เขาไม่เชื่อ เหมือนโคถึก  คึกสุดแก้
ปล่อยเขาไป  มากตัณหา  อย่าไปแล
บัวเหนือน้ำ  อย่าไปแคร์  บัวใต้ตม

แต่งกลอนเก่งกันจังเลยจ้ะ
ดินฯ ขอมาแจมด้วยนะจ๊ะ พี่ๆๆ  น่าหนุกเน๊อะ


 
 ขำขำ นะจ๊ะ   ยอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หยุด  อิอิ

[เพลงผ้า]

อยากสัมผัสเสรีภาพที่งามงด                          ก็ต้องซดปฏิวัติก่อนจริงไหม
ทั้งอดีตผ่านมาบุรุษไทย                                 ต้องชดใช้เลือดเนื้อเพื่อแผ่นดิน
ทั้งเจ้าตากพ่อขุนนามระบือ                            ประดับชื่อคู่ไทยให้ถวิน
ยอมพลีเลือดพลีกายเพื่อแผ่นดิน                      รักษาถิ่นแหลมทองของคนไทย

แล้วจะกลัวอะไรกับคำบ่น                               ที่สุดทนของเทวาจิตหวั่นไหว
ปล่อยให้ท่านผนึกกองทัพไป                           ให้ยิ่งใหญ่เกินใครในบันดล
จะเป็นเทพหรือเซียนก็ไม่หวั่น                         ขอลองบั่นตรงคอดูสักคน
รู้ก็รู้ว่าเป็นเพียงแค่คน                                     ซึ่งไร้มนต์อาคมและฤทธิ์ธี

จะรวบรวมไพร่พลเป็นกองร้อย                       จะไม่คอยวาสนาสาดราศี
จะบั่นคอเทวดากล้าลองดี                                และจะชี้ฝืนชีวิตลิขิตกรรม
พร้อมเมื่อไหร่Romeoเจ้าจงบอก                  ไม่กลิ้งกรอกลวงหลอกให้เจ้าช้ำ
พี่ก็พร้อมยอมแลกเพื่อทิ่มตำ                            ให้มันช้ำมันชอกบอกเทวา



...................ขำขำ...เน้อ .....เพลงผ้า....โปรดอย่าเคือง

อันพระนาม เจ้าตาก หรือพ่อขุน
ท่านมีคุณ ต่อชาติ ควรยกย่อง
ยอมสละ หลั่งเลือด จนท่วมนอง
ท่านยังครอง หัวใจ ของนักรบ

อย่านําท่าน มาเอ่ย เปรียบเปรยเจ้า
แม้แต่เหล่า เทวา ยังเคารพ
ท่านสิ้นชีพ ดับขันธ์ ทิวงคต
ปราบกบฎ ลดเหล่า ทรราช

ผิดกับเจ้า ที่เฝ้า เข้าทําศึก
ไร้สํานึก เก่งกล้า ผิดสามารถ
มายะโส โอหัง ทําเก่งกาจ
อยู่บนชาติ แดนสรวง ยังแผงฤทธิ์

แล้วโอมอ่าน ผ่านมนต์ ประทานพร
ฤทธิ์รอน องค์เทพ ผู้ศักดิ์สิทธิ์
ทั้งสามภพ เทวา มาสถิตย์
เนรมิต ปลิดชีพ พวกคนพาล

หนุกๆนะคะคุณ Harakere และคุณ Romeo  อิอิ

[กวีพเนจร]

ถึงว่าข้าเป็นมนุษย์ปุถุชน
ข้าเป็นคนเคารพเจ้าอยู่หัว
ข้าเคารพต่อพระองค์และเกรงกลัว
ข้าไม่ชั่วคิดกบฏต่อแผ่นดิน

แต่กับเจ้าเหล่าเทพทหารฟ้า
ข้าก็กล้าและพร้อมจะบ้าบิ่น
ถึงแม้นข้าไร้ปีกให้โบยบิน
ไปยังถิ่นแดนฟ้าที่แสนไกล

เพราะว่าข้ามีรักให้ตามหา
เพราะว่าข้าขาดรักที่สดใส
เพราะว่าฟ้าพรากรักจากข้าไป
แล้วจะให้ข้ายอมเจ้าได้ไง

จะขอสู้กับเจ้าเหล่าเทวา
ที่บังอาจเก่งกล้าพรากรักไกล
แม้ชีพสิ้นดับสิ้นสลายไป
ข้าจะตามรักไปให้กลับคืน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ยาจกพเนจร]

แม้ตัวข้าจะสู้เจ้ามิได้
แต่อย่าหมายว่าข้าจะศิโรราบ
ก่อนข้าตายใต้ปลายหอกและคมดาบ
จะขอปราบพวกเจ้าเหล่าเทพพาล

รู้ทั้งรู้ว่าเขามีคนรัก
ยังมาใช้กำลังเข้าหักหาญ
ถือว่าเจ้ามีแต่คนคอยกราบกราน
จึงได้พาลเกเรไม่เกรงใคร

แต่พวกเขาเหล่านั้นมิใช่ข้า
ที่จะมากราบวันทาตัวเจ้าได้
เพราะพวกเขาไม่โดนเจ้าแย่งดวงใจ
เหมือนดั่งข้าที่เป็นไปเลยสักคน

จงเข้ามาต่อตีกับข้าเถิด
แต่ถ้าเกิดเกรงกลัวไปให้พ้น
สามโลกาจะได้รู้เทพหรือคน
ปุถุชนหรือเทวาที่ว่าจริง

ก่อนเจ้าไปข้าใคร่จะบอกกล่าว
จงคืนข้ากลับมาน้องยอดหญิง
แต่ถ้าหากเจ้าไม่คืนข้าจริงจริง
วันนี้จะเข้าช่วงชิงให้โลกลือ