ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

ได้บุรุษใจกล้ามาอีกหนึ่ง                           
เปรียบดั่งซึ่งขงเบ้งที่อาจหาญ
วางแผนกลเยี่ยมยุทธ์ปลิดวิญาณ               
อีกชำนาญความคิดอ่านใจคน

จะศึกไหนทัพไหนก็ไม่เกรง                       
มีขงเบ้งในทัพไม่ขัดสน
เรื่องระบือจูงใจไพร่กองพล                     
เทพหรือคนความสามารถนั้นมากมี

เปรียบข้งเบ้งนั้นเป็นดั่งยาจก                   
ที่พลัดตกพเนจรในถิ่นนี้
เป็นผู้วางแผนซึ่งกลวิธี                             
พรากชีวีชีวัลย์ท่านเทวา

เรียกอีกอย่างคนยิงไกลสไนท์เปอร์           
หากได้เจอแตกดับเป็นหนักหนา
อยู่เพียงดินส่องยิงขึ้นบนฟ้า                     
เพื่อดับฆ่าเทวาบนแดนชล

โรมิโอให้เจ้าเป็นเล่าปี่                             
เพราะเจ้ามีความแค้นน่าฉงน
อยู่ข้างหน้าข้งเบ้งคอยเป็นคน                 
รับฟังกลยุทธ์วิธีที่วางมา

แล้วจัดทัพไพร่พลคนนับหมื่น                 
ถือปืนยื่นรอยิงทหารฟ้า
เมื่อเทวัลส่งกองทัพท่านลงมา                 
ให้ระดมยิงผ่าอย่าเกรงกลัว

ต่อให้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในสามภพ                 
ก็ต้องถึงจุดจบที่หมายหัว
จะเป็นเทพหรือเซียนก็มิกลัว                     
ต่างเมามัวยิงซ้ำกระน่ำแทง

ให้ลูกปืนปลิวไปดั่งห่าฝน                       
เสือกกระสนทิ่มหน้าคนกำแหง
เป็นเพียงเทพคิดว่ามีฤทธิ์แรง                 
ยิงให้แมร่งร่วงลงมาดับคาดิน

ต่อให้เป็นทัพจาตุรงค์ผู้องอาจ               
ก็ถึงขาดดิบดิ้นสิ้นวิถี
ร่วงลงมาก็คงไม่ตายดี                           
ตัวพี่นี้จะก็ซ้ำรุกฆาตมัน

ด้วยระเบิดปืนกลและคมมีด                   
ที่จะกรีดเลือดเนื้อเทพสวรรค์
ตัวพี่ขอเป็นแนวหน้ารบฆ่าฟัน               
ทัพสวรรค์ให้แตกดับลับวิญา

ถ้าหากบุกมาทางมหาสมุทร                   
พี่จะรุดไปก่อนเป็นกองหน้า
พาไพล่พลประจันษ์บานเข้าเข่นฆ่า         
เหล่าเทวาทหารพระนารายณ์

จะตีรันฟันแทงแมร่งไม่ยั้ง                   
เพื่อจะพังทัพสวรรค์ให้วอดวาย
จะปลิดชีวทวยเทพให้มลาย                   
แตกสะลายแล้วหายลับไปกับตา

ขำๆเน้อทัพสวรรค์......เดียวไม่นุก





             

คุณHarakere เพลงว่าเลี่ยงคําว่า "แมร่ง" หน่อยดีม่ะคะ อิอิ

[จิ๊กโก๋พม่า]

Sorry ลบละ

[เพลงผ้า]

ทั้งสามก๊ก จอมยุทธ ขุนกระบี่
แล้วยังมี อะไร อีกไหมหนา
ถ้ายังมี ให้รีบ แสดงมา
ด้วยเวลา ของเจ้า มีน้อยนิด

ช่างไม่รู้ ฟ้าสูง แผ่นดินตํ่า
มาเหยียบยํ่า องค์เทพ ผู้ศักดิ์สิทธิ์
การกระทํา เยี่ยงคน ไร้ความคิด
จะพิชิต พวกมัน ให้บรรลัย

พระนารายณ์ ผู้ทรง อิทฤทธิ์
รักษาทิศ ทักษิณ นี่เอาไว้
ตรีคฑา จักรสังข์ จงใช้ไป
ถ้าแม้นใคร ล่วงลํ้า ยํ่าเข้ามา

จงสําแดง ฤทธิ์ฤา อวตาล
ปราบหมู่มาร ด้วยองค์ ทุรคา
ให้ดับดิ้น สิ้นเผ่า เช่นยักษา
หากมันมา ยังทิศ หรดี

หนุมาน สุครีพ นิลพัท
พวกเจ้าจัด เจนศึก มิถอยหนี
ให้รักษา ปัจฉิม อย่ารอรี
แล้วใช้ตรี สามง่าม เข้าโรมรัน

มัจฉานุ องคต ชมพูพาน
เร่งประสาน ลงโทษ แก่พวกมัน
ใช้ด้วยความ ฉลาด เข้าฝ่าฟัน
รักษามั่น ยังทิศ อาคเนย์

เจ้าพยา นกยักษ์ สดายุ
จงบินลุ เวียนวน บนทะเล
คอยฉวัด เฉวียน อย่าหันเห
เหนือทะเล ให้เจ้า นั้นเฝ้ายาม
_____________________________________________________________________
                                                   

อันเพลงผ้า ขอจบ สงบศึก
ด้วยสํานึก มาได้ ว่าไม่ควร
มาต่อกลอน ย้อนคํา ทําเรรวน
ความแปรปรวน จึงเกิด กําเนิดมา

หากได้ทํา อะไร ให้หมองจิต
ขอสักนิด อภัย ให้เถิดหนา
จะจดจํา นําไป ในภายหน้า
ไม่พูดจา สิ่งใด ได้เคืองขุ่น


ขอโทษคุณ Harakere ไว้ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ

[ใจnSๅมeๅมlxJๅ]

ทะเยอทะยาน อาจหาญ ถึงเพียงนี้
ข้าจะไล่ ต่อตี วิถียุทธ
ด้วยฤทธิ์เดช เทวา อันแรงรุทร
ดับมนุษย์ ให้สิ้น ดิ้นชีวัน

ออกเคลื่อนทัพ จับศึก ในสายชล
แหวกวายวน เหอะเหิน ไม่บากบั่น
ถึงที่หมาย ทำการรบ เข้าฟาดฟัน
อย่าผ่อนผัน โรมรัน เข้าต่อตี

อันตัวข้า เมฆขลา ถือเพทไสย
ล่อแก้ว ไปฉายแสง  ณ บัดนี้
รำเพลงศาส ตราวุธ ในนที
ให้ชีวี มอดม้วย มรณา

[nan]

ได้เวลาขุนกระบี่บุกพิภพ
ต้องสยบเหล่ามารอาจหาญกล้า
จะหน้าอินหน้าพรมหรือเทวดา
มาหาญกล้าข้าจะฟันให้สิ้นไป


ตวัดดาบให้ทวยเทพได้เห็นแสง
กระจ่างแจ้งทั่วสวรรค์ขวัญผวา
จะได้รู้ขุนกระบี่...นี-ออน..มา
ใครจะกล้ามาลองดีข้าเชื้อเชิญ


จะมีฤทธิ์มีเดชข้าไม่หวั่น
จะฟาดฟันด้วยกระบี่เล่มนี้ไซร้
จะได้รู้ทั่วสวรรค์โจษจันไกล
ว่านี่ไงขุนกระบี่..นี-ออน..เอย

แหมน่าเกรงขามเสียจริงหนอท่าน
ถึงกับยืนกรานขานท้าคำมาต่อสู้
หากท่านขุนกระบี่แน่จริงก็ต้องขอดู
วิชาอาคมที่ท่านมีอยู่หรือจะสู้คุณงามความดี

เข้ามาเลยอย่าช้านักขุนกระบี่..นี-ออน
ข้าจักสั่งสอนท่านให้เห็นเป็นบุญขวัญ
ที่ท่านคิดจะมาถล่มวิมานเมืองสวรรค์
โทษที่จะได้รับเป็นอย่างไรกัน..เชิญท่านเข้ามา

ช้าอยู่ทำใมละท่านขุนกระบี่
รีบ-รีบเข้ามาสิอย่าได้ชักช้า
ข้าพร้อมแล้วก็อยากจะเห็นเป็นบุญตา
จะมีฤทธิ์มีเดชอย่างที่ว่า..สักเท่าไหร่กัน

[กวีพิจิก]

ศึกครั้งนี้ เห็นที จะยืดเยื้อ
คงไม่เหลือ สิ่งใด ให้อาศัย
ทั้งสามภพ คงต้องแตก แหลกบรรลัย
เพราะมารร้าย รุกราน เข้าราญรอน

เหล่าเทวา ก็มิกลัว มารชั่วนี้
มิยอมลี้ หนีไป ไม่ทอดถอน
จะกำหราบ มารร้าย ให้อ้อนวอน
ร้องวิงวอน ขอชีวิต ให้สิ้นสุด

ด้านมารชั่ว หาได้กลัว ตัวเทวา
วิชากล้า แกร่งกร้าว กราวอาวุธ
ทั้งระเบิด เอ็มสิบหก ยกเป็นชุด
ร้ายที่สุด มีนิวเคลียร์ ละเหี่ยใจ

แล้วอีกอย่าง ทางของเรื่อง ที่ไม่จบ
ไม่มีศพ ของใคร ต้องมาตาย
แต่ละคน เก่งน่ะสิ เลยมิวาย
แล้วเมื่อไร ศึกจะจบ พบสุขเอย

[จิ๊กโก๋พม่า]

ไม่มีอะไรที่เธอต้องขอโทษ                  มิเคืองโกรธที่เธอมาติเตือน
กับโครงกลอนที่มันได้ผิดเพื้ยน            ที่ติเตือนขอคำนับด้วยวันทา
เพราะว่าผมยังเด็กยังเล็กนัก                ไม่รู้จักคำประพันธ์ที่ล้ำค่า
ที่แต่งไปด้วยอารมณ์ใช่วาจา               อย่าถือค่าโกรธเคืองเนื่องอารมณ์




ไม่ได้โกรธเคืองเน้อ....เพลงผ้า                 

               

[เพลงผ้า]

เมื่อเห็นสาส์น อ่านความ ตามลายลักษ์
ได้ประจักษ์ เข้าใจ เจตนา
หาได้มี ขุ่นเคือง เรื่องภาษา
งั้นเพลงผ้า เปิดฉาก ลงต่อกร
 



ขึ้นประทับ แท่นทอง ร้องตวาด
มนุษย์ชาติ เหย่อหยิ่ง มาจองหอง
ขุนกระบี่ นี-ออน อยากลิ้มลอง
จะสนอง ศรัทธา ให้น่าดู

แล้วเผ่นโผน โจนขึ้น ไอยรา
ทรงภูษา ออกศึก ปราบศัตรู
ตามด้วยนาง เมฆขลา มาเคียงคู่
ล่อแก้วอยู่ ว่องไว อย่างงดงาม

สยายปีก หลีกทาง สดายุ
ไฟปะทุ คลั่งแค้น ขู่คําราม
จงไล่จิก ปีกตี อย่าครั่นคร้าม
สยบความ หึกเหิม มนุษย์น้อย

นางอัปสร นํ้าน่าน จงอย่าเกรง
ปล่อยบรรเลง เพลงมนต์ ให้คนถ่อย
ได้สดับ รับเสียง ความอ่อนช้อย
เพื่อไปคอย ขัดเกลา จิตใจมาร

พระสุริยะ ประทับ ราชรถ
ไล่บี้บด มันให้ สิ้นสังขาร
แล้วบั่นคอ ตัดหัว มาประจาน
บอกลูกหลาน มนุษย์ หยุดกระทํา

ทัพสวรรค์ โบกธง ส่งสัญญาณ
แปรสถาน ออกศึก ตามลํานํา
ขจัดหมู่ เหล่ามาร ผู้ล่วงลํ้า
ลบถ้อยคํา ดูหมิ่น ถิ่นเทวา

[กวีพเนจร]

จะขี่ช้างหัตถีเข้าทำศีก
ช้างตัวถึกจอมพลังอหังสา
บังคับด้วยควาญช้างนามเพลงผ้า
เข้ารบราฆ่าฟันเเทพโจมตี

ทั้งne-on Harakere Romeo
สามมนุษย์ผู้ยะโสบนฟ้านี้
ข้าไม่กลัวเจ้าหรอกเทพตัวดี
เข้ามาซีเดี๋ยวรู้หมู่หรือจ่า

ขุนกระบี่ ne-on โจมตีก่อน
เข้าตัดตอนปีกซ้ายและปีกขวา
Romeo Harakere ประจัญหน้า
เข้าเข่นฆ่าเทพสวรรค์ผู้ถือดี

ข้าจะยิงปืนกลอันทรงเดช
ด้วยจิตเจตนำนงตรงถิ่นที่
ใช้ไรเฟิลที่ยิงได้จากตรงนี้
ยิงเทพเพลงผ้าที่บนหลังช้าง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

ศาสตราวุธ ของเจ้า ช่างจิ๊บจ๊อย
ยังคงด้อย อานุภาพ ปราบเทวา
เพียงกระสุน นุ่นลอย ที่ยิงมา
ต้องมังสา เราไม่ ระคายเคือง

จะตัดปีก ตอนหาง สดายุ
ไม่บรรลุ  บารมี อย่าคุยเฟื่อง
ต่อให้ใคร หน้าไหน ที่ปราดเปรื่อง
หาใช่เรื่อง ง่ายดาย ที่จะทํา

สดายุ นกยักษ์ แห่งองค์เทพ
มิได้เสพ กามา ใจถลํา
ได้เข้าญาณ ถือศิล อยู่ประจํา
จนเลิศลํ้า เปี่ยมด้วย ฤทธิ์รอน

[กวีพเนจร]

แค่นกเขาเราไม่ประหวั่นไหว
แล้วทำไมนักยักษ์แน่นักหรือ
นี่หรือนกที่เขานั้นล่ำลือ
ที่มีชื่อว่าใหญ่สามโลกา

ข้าคงกลัวเจ้าดอกเจ้านกน้อย
ข้าจะคอยเด็ดปีกหักสองขา
เอาไปต้มเป็นกับแก้มกับสุรา
สมอุรานกยักษ์โดนหักคอ

มีอะไรมาสู้อีกเหล่าเทพ
แต่ตอนนี้คอเสพให้เต็มศอ
มีทั้งเหล้าเคล้าเนื้อนกช่างเพียงพอ
มีอะไรมาล่ออีกเทวา

จะใช้อะไรก้อรีบใช้
ข้าจะได้ทำลายเทพศัตรา
นี่น่ะหรืออาวุธทรงฤทธา
จากชั้นฟ้าอันสูงส่งองค์อัมรินทร์

หรือจะใช้ทหารเทพสวรรค์
เข้าประจัญเดินหน้ามาเยือนถิ่น
ถึงพวกข้าเป็นมนุษย์จากแดนดิน
ก้อมิกริ่นเกรงพวกเจ้าเหล่าเทวดา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพิจิก]

นึกอยู่แล้ว ไม่แคล้ว ต้องมีต่อ
เช่นนั้นขอ ร่วมทัพ จับศึกรบ
ข้ามาจาก แดนไกล นอกพิภพ
จะขอรบ เคียงสวรรค์ ชั้นเทวา

เจ้ามนุษย์ โง่เขลา เบาสมอง
จะได้ลอง ยอดอาวุธ ของพวกข้า
ปืนเลเซอร์ ยานอวกาศ สาดเข้ามา
เอเลี่ยนหนา ฆ่ามัน ให้บรรลัย

[nan]

ช่างปากกล้าเสียจริงมนุษย์น้อย
แรงที่มีอยู่ก็ด้อยยังเอ่ยถ้อยมุสา
จะเด็ดปีกหักขา สดายุ แกล้มสุรา
ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา..เสียจริง

เอาเร็วเข้ามาอย่าช้านักเพื่อนจอมฟุ้ง
เราอยากเห็นเลือดเจ้าพุ่งแรงแค่ไหน
เข้ามาเร็วเข้ามาสำแดงเดชให้เร็วไว
ดูสิจะเหมือนที่คุยโวโม้ไว้หรือไม่..อย่างไรกัน

วาจาช่างโอหังเกินที่จะทนไหว
เจ้าพวกมนุษย์ปากร้ายที่ไม่ใช้สมอง
บังอาจยิ่งนักที่มาขอข้าท้าประลอง
เห็นทีต้องสนองเจตนาที่พวกเจ้านั้นกล้าดี

อย่าอยู่เลยให้หนักแผ่นดินโลก
ถึงคราวที่พวกเจ้าต้องเศร้าโศกสรรค์
จะเข่นฆ่าให้ตายดับสลาย มลายพลัน
ข้าจะเอาเลือดคนชั่วมาล้างสวรรค์..วันนี้เลย

[ใจnSๅมeๅมlxJๅ]

นึกอยู่แล้ว ไม่แคล้ว ต้องมีต่อ
เช่นนั้นขอ ร่วมทัพ จับศึกรบ
ข้ามาจาก แดนไกล นอกพิภพ
จะขอรบ เคียงสวรรค์ ชั้นเทวา

เจ้ามนุษย์ โง่เขลา เบาสมอง
จะได้ลอง ยอดอาวุธ ของพวกข้า
ปืนเลเซอร์ ยานอวกาศ สาดเข้ามา
เอเลี่ยนหนา ฆ่ามัน ให้บรรลัย

อ๊ากกกกกกกก
หนูคิดว่ามีแต่พวกรามเกียรติ์กะสามก๊ก
มินึกว่าจามีเอเลี่ยน ก๊ากก
55+

[กวีพเนจร]

ข้าไม่กลัวเจ้าหรอกพวกต่างดาว
อย่าสามหาวกับพวกข้าแน่เข้ามา
ต่อให้ปืนเลเซอร์แสงดารา
ระวังหนาถ่านหมดอดโจมตี

พวกเอเลี่ยนนะหรือคือทหาร
ตัวสามานต์อัปลักษณ์ช่างบัดสี
มาสิมาเอเลี่ยนจะลองดี
พวกแกนี้จะทนปืนกลให้รู้ไป

จะยิงให้พรุนเป็นรูเหมือนรังผึ้ง
ที่ไม่พึงปรารถนาเสียงสดใส
ต่อให้ยานอวกาศจากแดนไกล
จะทำไมข้าไม่กลัวเจ้าอยู่ดี

จะช่วยพวกเทวาหน้าบัดซบ
อย่าสบถวาจาน่าบัดสี
เจ้าไม่รู้ความจริงสิ่งอัปรีย์
พวกข้านี้ก็จะฆ่าหมดจักรวาล

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

นางฟ้าน่านอาจหาญคิดทำศึก
ข้าไม่นึกต้องเจอเจ้าดอกหนา
อยู่สวรรค์ก้อควรจะโรยรา
อย่านางฟ้าถ้ายังคิดอยู่ต่อไป

ข้ามิใช่สุภาพบุรุษดุจเทพบุตร
ที่ยื้อยุดทำร้ายมิสงสัย
เหล่าเทวาไม่ว่าหญิงหรือชาย
ต้องวอดวายถ้าไม่คือน้องข้ามา

จะโรมรันฟันแทงแม้เลือดอาบ
ก้อไม่กราบให้เจ้าอภัยข้าหรอกหนา
เพราะพวกเจ้ากล้าทำเรื่องชั่วช้า
ข้าก้อกล้ารบราแลฆ่าฟัน

ต่อให้มีพวกเพิ่มเติมเข้ามา
เหล่าเทวาคงคิดชนะฝัน
ข้าขอบอกว่าเจ้าไม่มีวัน
จะโรมรันต่อไปไม่คิดหนี

แม้สวรรค์พิภพต้องย่อยยับ
แม้ต้องพับจักรวาลพิภพนี้
ถ้าข้ายังไม่ได้น้องนางที่
ตัวข้านี้สุดรักคงสู้ต่อ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nan]

แหมวาจาเจ้ามนุษย์น้อยเอ๋ย
ไม่เคยมีใครไหนเลยกล่าวเช่นนี้
มาว่าข้าเหล่าเทวาเสียหายสิ้นดี
อย่าอยู่ให้รกลูกตาเลยทีนี้ข้าเอาจริง

บุญบารมีที่ข้าเคยสร้างสมมา
จะด้อยคุณค่าก็เสียนับบัดนี้
จะเข่นฆ่าพวกมนุษย์บ้าที่กล้าอวดดี
จะให้แดดิ้นสิ้นชีวี..ด้วยมนต์ที่มีจะเอาให้ตาย

อันความรักทำให้คนนั้นตาบอด
เห็นทีเจ้าคงจะชีวิตไม่รอดแล้วคราวนี้
ปืนบ้าบออะไรก็เอามาล้มข้าไม่ได้สักที
ต่อให้เจ้าหาอาวุธหมดโลกที่มีก็ไม่ระคายเคือง

เข้ามาสิพวกมนุษย์โลกผู้โง่เขลา
เอาความโมโหที่มีเข้ามาฟันฝ่า
ข้านั้นมีคุณความดีเป็นเกราะคอยรักษา
อาวุธที่พวกเจ้าพกพามาจะทำให้ข้าตายได้อย่างไร

 

[เพลงผ้า]

ปากยังไม่ ทันสิ้น กลิ่นนํ้านม
อีกเส้นผม ยังไม่ ได้โกนจุก
มาตะโกน โยนความ ว่ามีทุกข์
ไร้ความสุข ด้วยเทวา พานางบิน

จะทําการ ประหาร ด้วยองค์เอง
รึก็เกรง ผู้คน จะติฉิน
ว่าผู้ใหญ่ รังแก เจ้าเด็กดิน
ทําให้ถิ่น สวรรค์ นั้นหมองมัว

แต่หากปล่อย เอาไว้ เป็นเยี่ยงนี้
บารมี ทวยเทพ จะเกลือกกลั้ว
ต้องเสื่อมศักดิ์ สิ้นศรี จากคนชั่ว
ที่ไม่กลัว แม้ศร ขององค์อินทร์

หากเช่นนั้น อัปสร เมฆขลา
อัญเชิญมา พุทธองค์ ผู้ทรงศิล
พระซึ่งไร้ กิเลส และราคิน
มาตัดสิน ความผิด ลิขิตกรรม

เพราะยื้อยุด ขุดราก ก็แค่นั้น
ไม่มีวัน ล้างใจ ที่มืดดํา
ก็ยังคง ด่าทอ มาล่วงลํ้า
ต่อให้ทํา ศึกไป ใช่สํานึก

[ne-on]

ที่บุกมาด้วยใช่เพราะกิเลส
แต่ทวยเทพประพฤติตนขุ่นหมองหนา
มนุษย์อย่างเรานิ่งเฉยนานแล้วนา
ถึงเวลาที่ต้องไปเข้าจัดการ

ถึงเป็นเทพองค์อินทร์แล้วนั้นไซร้
หากว่าได้ทำผิดข้าไม่สน
ต้องจัดการให้เรียบร้อยด้วยมือคน
คงจะทนนิ่งดูดายไม่ไหวเอย

ที่บุกมาครานี้เพราะตามรัก
หากรู้จักแยกแยะคงไม่หมอง
แต่มาแย่งคนรักข้าไปครอง
จะผยองมากไปแล้วเหล่าเทวา

กระบี่ข้าไม่เคยลิ้มกลิ่นคราวเลือด
แต่มาเดือดเพราะองค์เทพทำสับสน
นางฟ้ามีมากมายแต่มาเลือกรักกับคน
คงต้องทนพิษกระบี่..ne-on..เอย

[รัศมีธรรมส่องทาง]

บุกสวรรค์ค้นหาใจที่ไหนเล่า
มีเพียงเราเท่านั้นเป็นที่ตั้ง
หากตามหาผิดทางไปได้แต่พัง
จะผิดหวังทุกข์เศร้าเคล้าใจกาย

มโนบุพพาคมาธัมมา
ใจเป็นหัวหน้าของธรรมทั้งหลาย
มโนเสฏฐามโนมยา,คลาย
จิตเป็นนายสำเร็จได้ด้วยใจ

 

"มโนบุพพังคมา ธัมมา มโนเสฏฐา มโนมยา- ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นประธาน ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจ" (พุทธพจน์)