ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดินเหนียว]

http://www.oknation.net/blog/din22/2008/06/08/entry-1/comment#read

ชุมชนฯ นี้คือศูนย์รวมของความเหงา
ซึ้งคละเคล้าคนอกหักรักสลาย
ที่เข้ามาพักพิงทั้งหญิงชาย
เพื่อผ่อนคลายความระทมสะสมมา

ชุมชนฯ นี้ดีแท้แก้ความเศร้า
คนขี้เหงาต่างถิ่นถวิลหา
อยู่ต่างแดนแสนลำบากก็อยากมา
ด้วยเพราะว่าเกิดความเหงายามเศร้าตรม

ชุมขนฯนี้คนเศร้าเหมาเต็มหมด
คงต้องงดค้างคืนแสนขื่นขม
ดินฯเองก็คนหนึ่งซึ่งระทม
จึงซานซมเข้ามารักษาใจ

ชุมชนฯ นี้ เคยมีรัก ถูกหักอก
จนช้ำฟกกลัดหนองสุดหมองไหม้
อยากมีคนดูแลแผลหัวใจ
ไม่ว่าใครยอมบังอาจเป็นทาสเธอ

ชุมชนฯ นี้จะมีสุขได้ทุกอย่าง
หากเส้นทางคนอกหักรักเสมอ
คนอกหัก รักอกหัก ฉันอยากเจอ
ฉันและเธอสมานแผลให้แก่กัน

ชุมชนฯ นี้มีใครหนอขอเป็นทาส
จะผูกขาดเธอไว้กับใจฉัน
ขอเพียงแต่รักจริงอย่าทิ้งกัน
เพราะว่าฉัน เคยเจ็บหนักมามากพอ

ชุมชนฯ นี้มีใครสนคนอย่างฉัน
อยากสัมพันธ์ผูกจิตเชิญติดต่อ
หญิงหรือชายไม่ว่ากันฉันจะรอ
คนไม่ท้อจะตอบรับทุกฉบับเลย

[nommon]

**ขอพักด้วยสักคน**

ไปนอน ได้แล้ว

[ดินเหนียว]

เป็นคำสั่งของอาจารย์ เหรอคะ....

[ดินเหนียว]

 
อาจารย์ปู่  ไปนอนก่อนน๊า   ดินฯ รอเพื่อนมาก่อนจ้ะ...
อีก 10 นาที  ถ้าไม่มา ดินฯ ก็ไปนอน เหมือนกัน...

นอนหลับฝันดี บุญรักษานะคะ 

[ดินเหนียว]

 




มองยอดดอย ร้อยเรียงราย ในเมฆขาว
เย็นลมหนาว โลมกาย ใจโหยหวน
ให้อ้างว้าง หนทางไกล กลัวใจรวน
รักรัญจวน ชวนให้ ใจเขียนมา

จึงส่งใจ ใส่บทกลอน วอนก่อนรุ่ง
หากไม่ยุ่ง มุ่งเรื่องงาน ขันอาสา
พาไปเที่ยว เหลียวมองไป ไพรพนา
สายธารา กลางป่าฉ่ำ แสนสำราญ

ม่านน้ำตก กระเซ็นซ่าน ผ่านโขดหิน
แว่วได้ยิน เสียงไก่ฟ้า มาขับขาน
มัจฉาว่าย สายธารา พาเบิกบาน
ร้อยสีสันประสานเสียง เลียงผางาม

นกยูงร้อง ลำแพน แดนสวรรค์
ชะนีขาน โหยหา พาวาบหวาม
ลมพัดไผ่ ไหวเสียดสี มีเสียงตาม
น่าเกรงขาม เดินตามช้าง เยื้องย่างกาย

ฝันขาดหาย พลันสะดุ้ง เมื่อยุงกัด
ภาพเด่นชัด ฝันนี้ มีความหมาย
ฝันกลางวัน ฉันเพ้อพก โลกกลับกลาย
สุดบรรยาย อยากให้ฝัน นั้นเป็นจริง


 

[ดินเหนียว]

 

ขอพักด้วยสักคน อยากบ่นฝัน
ทุกคืนวันฝันเฟื่องเรื่องหลากหลาย
เที่ยวจับแพะชนแกะ วัวชนควาย
ได้ระบายมาเป็นกลอน...อ้อนวจี

คนช่างฝัน  สรรค์สร้าง ทางสิ่งสุข
มาปลอบปลุกคนเหว่ว้า...พาสดสี
เป็นเอกลักษณ์  ภาษาไทย Write กวี
เชิญคนดี....ทออักษร...ต่อกลอนกัน... 

[ดินเหนียว]

 
ขอสลักอักษรเขียนกลอนหวาน
นำมาจารวางลงที่ตรงนี้
ขอให้พี่เพื่อนฉันหลับฝันดี
ฝากไมตรี ผูกมิตร ดลจิตใจ

ทั้งหลับตื่น ให้สดชื่น ไม่ขื่นขม
อยู่ในโลกใบกลม สมสมัย
ขอทวยเทพประทานสุข สิ้นทุกภัย
จงโชคดี....มีชัย...ไปชั่วกาล..............

[ดินเหนียว]

 
หัวใจฉัน รู้ตัว อยู่เสมอ
ยังรัก คิดถึงเธอ ไม่ไปไหน
อยู่ตรงนี้ ที่เดิม เติมห่วงใย
ปรารถนา หัวใจ กลับคืนมา

ห้ามไม่ได้หรอกนะ..ความรู้สึก
ในเมื่อรัก ฝังลึก ยากขุดหา
ขอรักเธอ แม้ว่าเธอ โบกมือลา
จะแกร่งกล้า ท้าทาย ทรมาน

เธอไม่ได้ รักกัน แล้วฉันรู้
แต่ฉันยัง คงอยู่  กับความฝัน
ใจรู้ดี...รู้ถึง  ความต้องการ
คนสำคัญ คนเดียวนั้น นั่นคือใคร

คือเธอ  คือเธอ  และคือเธอ
แม้ว่าเธอ ทิ้งฉัน หันหลังให้
แต่วันนี้...พรุ่งนี้...ตลอดไป
ฉันมีเธอ  อยู่ในใจ...ตลอดกาล..............

[เจ้านาง]

ขอพักด้วยสักคนจะทนสู้
จะเรียนรู้..ทุกอย่าง เพื่อสร้างสรรค์
ชีวิตนี้ ไม่ยืนยาว...เหงารำพัน
ว่าสักวัน  ต้องพลัดพรากจากใจจาง

ทำวันนี้ให้ดีเป็นที่สุด
แล้วจงหยุดมองเมียงคนเคียงข้าง
เขาสุขดีหรือไฉน ในทิศทาง
ยื่นไมตรี ก่อร่าง สร้างน้ำใจ

[ยาจกพเนจร]

ขอพักด้วยคนนะ...เหงาเหลือเกิน

15 ตุลา เวียนบรรจบมาครบรอบ
ได้รับมอบความเงียบเหงาเป็นของขวัญ
ความว้าเหว่ไกลบ้านเป็นรางวัล
เป็นของขวัญวันเกิดครบรอบอีกปี
                                                             สามสิบสี่ที่ผ่านร้อนและผ่านหนาว
                                                             ก็ถึงคราวสามสิบห้าในปีนี้
                                                             ผ่านไปอีกชีวิตเราอีกหนึ่งปี
                                                             จะเหลืออยู่ในโลกนี้อีกกี่วัน
กี่ปีแล้วที่ไม่เคยได้อยู่บ้าน
ที่ไม่เคยได้จัดงานเลี้ยงสังสรรค์
ไม่เคยได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน
วันเกิดฉันผ่านมานั้นไม่เคยมี
                                                             มาปีนี้ก็เหมือนปีที่ผ่านผ่าน
                                                             ต้องไกลบ้านมาทำงานไกลน้องพี่
                                                             คงจะต้อง  Happy  Birth Day  To  Me
                                                             เหมือนดั่งปีที่ผ่านมาอีกคราเรา

[ยอด~]

มาขอพัก รักษาใจ ให้คลายเหงา
คิดค่าเช่า เท่าไหร่ ใคร่อยากถาม
ช่วยตอบด้วย เถิดหนอ ขอทราบความ
เฝ้าติดตาม อ่านกลอน อักษรเธอ

ราตรีนี้ ใจเหนื่อย แสนเมื่อยล้า
อยากเห็นหน้า สบตา พาใจเผลอ
รำพึงฝัน ปันเวลา มาพบเจอ
ใจเสนอ รักสนอง คล้องไมตรี

[Hikari]

มาขอพักด้วยคนจะได้ไหม
ทั้งกายใจแสนเศร้าและเหนื่อยล้า
เพราะหัวใดวงนี้มีแต่น้ำตา
เผื่อเวลาจะพัดพาความเศร้าไป

[ปาระ]

มาขอพักด้วยคนจะได้ไหม
ทั้งกายใจแสนเศร้าและเหนื่อยล้า
เพราะหัวใจดวงนี้มีแต่น้ำตา
เผื่อเวลาจะพัดพาความเศร้าไป...(Hikari)

ขอพักโศกพักศัลย์ครั้งเก่าก่อน
ด้วยอาภรณ์เปียกปอนน้ำตาไห้
ตัวเรานี้ได้เพียงแต่ร่ำพิไร
ขอพักใจที่โศกศัลย์เมื่อวันวาน...(ฮกหลง)

[ดินเหนียว]

มาขอพัก เขียนอักษร บทกลอนนี้
แผ่เผิ่อเถิด คนดี  กวีศิลป์
ไม่ขอมาก ฝากถ้อย ร่วมร้อยริน
ว่าแสนยิน-ดียิ่ง เหนือสิ่งใด

นานนานมา พาใจ ห่างไกลทุกข์
ได้สนุก อ่านเขียน เพียรฝากไว้
เป็นที่พึ่ง สุขสม ช่วยห่มใจ
จากคนไกล...แสนภักดิ์...รักกวี

[ระนาดเอก]

๐ ท่องโลกกว้างทางรักอย่างหนักอึ้ง
จนเข้าถึงรู้ฤทธิ์ของพิษสง
หลงกระโจนแหวกว่ายพ่ายเกือบปลง
จนพะวงกลัวรักจากทุกใจ

๐ จึงทรุดลงขอพักเสียหลักขวัญ
แทบถึงขั้นชีวิตสิ้นตักษัย
หยุดตรงนี้พักลงตรงสิ้นใย
รอวันใหม่หวนคืนยืนทะนง..

 

[ตะวันฉาย]

...กับความรักที่หนักอึ้งประหนึ่งมิตร
ร่วมลิขิตเส้นทางใจให้แปรผัน
ถึงจะเจ็บเจียนตายก็ช่างมัน
เก็บช่วงวันผันผ่านตำนานใจ

ขอพักด้วยสักคนตรงนี้ได้ไหมเล่า
พักเรื่องเก่าๆไว้บ้างจะได้ไหม
ขอพักอยู่ตรงนี้ตรงที่มีแรงใจ
เพื่อนในบ้านกลอนไทยไว้อยู่เคียง...

ขอพักหน่อยหายเศร้าเคล้าดวงเนตร
ให้คลายเมฆที่หม่นฝนพร่ำเสียง
ฟ้าหลังฝันย่อมสดใสร่วมร้อยเรียง
คอยอยู่เคียงเป็นคนใหม่ในบ้านกลอน...

[nuhin]

ขอพักด้วยช่วยสอนกลอนภาษา
ขอพักใต้ ชายคา บ้านพาฝัน
ขอเติมสุข ทุกชีวิต เป็นมิตรกัน
ขอแค่นั้น ไม่มาก ฝากอวยพร

อาจไม่รื่น ไม่ไหล เหมือนสายน้ำ
อ่านแล้วไม่ ชุ่มฉ่ำ เหมือนคำสอน
อาจผิดหลัก  ฉันทลักษณ์ "เช่นนักกลอน"
หนูหิ่นวอน อ้อนกวี ช่วยชี้นำ

[kreeta]

ขอพักด้วย หน้ามล คนสิ้นรัก
ชายอกหัก รักลา พาถลำ
สุดชอกช้ำ น้ำตาตก อกระกำ
หญิงใจดำ ทำร้าย แล้วหายตัว

วานช่วยดึง พึ่งพา มาช่วยรั้ง
ตกภวังค์ ขังรัก จนหนักหัว
พบอักษร กลอนไทย ใจเต้นรัว
กลัวก็กลัว มั่วมั่วกล้า มาต่อคำ....