ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[cantaloop]

ลมเหนือล่อง ต้องกาย ค่อยคลายร้อน
ชอบอ่านกลอน ธรรมชาติ คุณวาดฝัน
มีดอกไม้ ดมดอม หอมหลากพันธุ์
มะลิวัลย์ หอมเย็น เป็นสุขใจ

โน่นดอกปีบ กลีบอ่อน นั่นซ่อนกลิ่น
สายลมริน กลิ่นโศก โมกข์ไสว
มะลิลา ดอกขาว พราววิไล
สัมผัสไอ อุ่นอักษร กลอนคุณดินฯ

[lelavadee]

อรุณสวัสดิ์ หัดเรียน เขียนธรรมชาติ
ดารดาษ วาดไว้งาม ตามอ่านฝัน
มีเสียงนก หริ่งเรไร ใครรำพัน
ยิ่งอ่านยิ่ง สุขสันต์ สรรค์สิ่งดี

ลีลาวดี สีขาว หนาวน้ำค้าง
สายลมบาง ล้อมกาย คลายหมองศรี
อากาศเช้า หอมรื่น ชื่นมาลี
ทุกดอกสี สวยสด กลอนงดงาม

[kaipoo]

ดอกไม้บานหวานฟุ้งทั่วทุ่งกว้าง
ผีเสื้อกางปีกโถมโลมเกสร
แย้มกลีบสวยรวยรินกลิ่นขจร
นกเริงร่อนบอกไพร.....ดอกไม้บาน

เสียงหึ่งหึ่งผึ้งขานไม้บานดอก
คอยเย้าหยอกโบยบินกินน้ำหวาน
ทั้งแนวไพรไม้เอื้อดอกเจือจาน
ลมพัดผ่านกลิ่นจรุง.....ฟุ้งกระจายฯ

[มหาซัง]

ยืนรับลมชมวิวดูทิวทัศน์   
เพื่อขจัดขัดเกลาเขม่าหม่น
ที่ครอบงำกำใจให้วกวน   
เลยสับสนจนล้าเกินฝ่าไป

ถอยตั้งหลักพักกายผ่อนคลายจิต
ลืมชีวิตผิดพลั้งสู่หวังใหม่
ธรรมชาติอาจช่วยคนป่วยใจ   
ด้วยพฤกษ์ไพรใบหญ้ายาชั้นดี

สูดไอดินกลิ่นฟางช่างหอมหวล   
หอมอบอวลมวลดอกไม้ใจสุขี
ปล่อยรู้สึกนึกฝันอันเสรี   
ล่องหลบลี้หนีห้องที่จองจำ   

เมื่อปลดแอกแหกกฏหมดหน้าที่   
ดวงชีวีมีสุขทุกเช้าค่ำ
ระลึกตนทนเศ้ราเล่าเพราะกรรม   
คอยหลอนอำทำให้หัวใจตรม

มหาซัง...ภาพจากเกาะ มัสสึยาม่า โดยผมเองอิอิ

[ดอกกระเจียว]

ในสมดุลย์คุ้นเคยที่เคยชื่น
มีความสุขอย่างมิฝืนให้ขื่นขม
ใสสะอาดปถพีที่อุดม
เหลือชื่นชมชักนำเลอล้ำใจ

ไม่มีใครไร้รักมาหักห่าง
อยู่ร่วมทางร่วมวันสร้างฝันใฝ่
เอาป่าเขาเป็นเหย้าเรือนเพื่อนร่วมใจ
มีสายน้ำที่ที่รินไหลต่างดนตรี

จะไม่ขอรักใครในฟากฟ้า
เพื่อให้เปลืองน้ำตาใต้ฟ้านี้
เมื่อทุกข์ใจได้พื้นธรณี
เป็นเพื่อนชี้นำทางสะสางใจ


[/center[/[/i]

[วลีลักษณา]

๐ นอนบนพื้น..ผืนฟ้า..แทนผ้าห่ม
ยามหนาวพรม..ไฟก่อ..ยังพอไหว
แต่ความปวด.รวดร้าว..เมื่อหนาวใน
จะใช้ไฟ..ใดผิง..อุ่นอิงทรวง

๐ ยามเมื่อร้อน..นอนข้าง..ริมทางน้ำ
เวลาค่ำ..มองดาว..กลางหาวห้วง
ระยิบพราว..ตระการ..นับล้านดวง
ลบภาพลวง..บ่วงตรม..ที่ถมคา (victoriasecret)

แต่ใจคน วนไหว อยู่ในรัก
ยังจมปลัก กักใจ อาลัยหา
หวังสรวงแถน แล่นเยือน เลื่อนลงมา
สู่โลกหล้า คว้าครอง สิ่งต้องใจ

จึงอารมณ์ ขมปร่า เกินกว่าหัก
ถวิลภักดิ์ เพียงฝัน ยิ่งหวั่นไหว
ทะเลกว้าง ครวญช้ำ ร่ำพิไร
กึกก้องใน กมล ของคนมอง

[ไพร พนาวัลย์]

ธรรมชาติ สร้างสรร ให้จันทร์สวย
หมู่ดาวช่วย แต่งเติม เพิ่มความฝัน
ถ้ามีน้อง ประคองคู่ อยู่เคียงกัน
คงสุขสันต์ สวรรค์รัก ปักทรวงใน

ที่รักจ๋า คืนนี้ พี่นอนหนาว
หมู่เดือนดาว พราวฟ้า นภาไสว
แต่พี่ต้อง ช้ำนัก รักแรมไกล
อีกเมื่อไหร่ สองเรา ได้เคลียคลอ

คิดถึงพี่ บ้างไหม ดวงใจพี่
โถ คนดี เดียวดาย เพียงใดหนอ
พี่ส่งใจ ถึงเจ้า เพน้าพนอ
อย่ามัวรอ มาร่วมกัน สร้างฝันเทียม

 

“ปรางค์  สามยอด”

["ไม่ใช่ผู้วิเศษ"]

อรุณรุ่ง แจ่มฟ้า ณ ดอยสูง
ไม้ยางยูง ผลิใบ ใสสดเขียว
หมอกสีขาว และ..ฉันสู้ อยู่ผู้เดียว
กลางป่าเปลี่ยว กลางหมอกหนา สารพัน

ธรรมชาติ กำหนดไว้ ให้แบบนี้
ตามวิถี ของชีวิต ที่วาดฝัน
สุดปลายทาง ของชีพที่ อัศจรรย์
สุดปลายนั้น ธรรมชาติ จะวาดเอง

 

[GreenMonkey]

แม้ดอกไม้ ต่างพันธุ์ ชั้นต่ำสูง
ใช่ถูกจูง คุณค่า พาเสียหาย
ย่อมมีคุณ หนุนเกื้อ เพื่อเกิดกาย
แต่ความหมาย ย่อมต่าง ทางพงศ์พันธุ์

ต่างต้นเกิด ต่างกลิ่น ต่างถิ่นอยู่
ต่างก้านชู ต่างลายมี ต่างสีสัน
ต่างชื่อเรียก ต่างช่อ ต่างชนชั้น
ต่างต่างกัน แต่ใช่ต่าง ทางที่มา

ธรรมชาติ ล้วนสร้าง ความต่างนี้
เพื่อโลกมี ความงาม ตามคุณค่า
จากเมล็ด ทุกดอก ออกชีวา
จนงามตา เมื่อครั้ง สะพรั่งบาน

ยามรวมดอก จัดช่อ ห่อให้สวย
จึงชูช่วย ชื่นรัก สมัครสมาน
เป็นมวลหมู่ ดอกไม้ ในช่อตระการ
คือผลงาน ธรรมชาติ วาดเป็นจริง

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..

[fogus]

http://www.oknation.net/blog/din22/2008/05/23/entry-1



นำต้นไม้เรียวผอมมาย้อมเปลือก
ปักเป็นเทือกแถวยาวคราวละสาม
เพียงครึ่งวันไม้ทั้งหมดพลันงดงาม
เต็มสนามเนินหญ้าหน้าบ้านพัก

เสียบใบปลอมอ้อมใหม่ติดไฟสี
เมื่อกลีบแย้มราตรีลงจำหลัก
ไฟกระพริบยิบพรายเป็นสายทัก
เนินหญ้าช่างน่ารัก...แวะทักทาย

[kaya]

ไม้ทั้งมวลชวนตื่นตา..คนบ้าเห่อ
บ้างเสนอสีใหม่ให้หลากหลาย
บ้างแนะเปลือกมาเปลี่ยนเวียนทุกลาย
ซ่อนความหมายให้คนได้ค้นคิด

เขาย้อมเปลือกหมองหมองเพียงสองสี
คนเห็นยังดูดีตรึงดวงจิต
นี่หากเติมสีสันวันละนิด
คนได้พิศคงอึ้ง..ตะลึงงัน

[blue]

นำเปลือกปลอมหลอมใหม่ให้หนาขึ้น
ไม้ทึมเทาทะมึนดูคงมั่น
ทระนงคงค่าพฤกษาพันธุ์
ราวฟื้นมีชีวันแตกยอดใบ

ช่างสนุกสนานเบิกบานแท้
ผู้คนแห่กันมาตื่นตาใหม่
สีระบายเปลือกย้อมพร้อมมวลใบ
ดั่งพฤกษาเติบวัยผลิดอกบาน

[อัศจรรย์จิต]

น้ำเซาะหินรินแห่กระแสห้วย
หอมระรวยพฤกษาในหน้าฝน
ช่างแช่มชื่นรื่นแท้กระแสชล
บุปผาหล่นลอยล่องในท้องน้ำ

เจ้าคงร่วงไหลลามตามกระแส
ไม่นานแท้สิ้นค่ามาลาร่ำ
เคยหอม-ทบ-อบ-อวลกระสวนลำ
ไม่เกินค่ำย่ำคลายสลายจาง

[อัศจรรย์จิต]

แว่วเพลงเถื่อนเดือนดับอับแสงผ่อง
เรไรร้องเพลงร่ำจากเรือนร่าง
ดั่งดนตรีสีเป่าลำเนาทาง
ไพรสณฑ์สร้างอย่างน่าอัศจรรย์

วังเวงเหลือเมื่อยืนในผืนป่า
เสียงซ่านซ่าสายชลระคนฝัน
หลับในห้วงพฤกษาพนาวัน
คืนที่จันทร์ไม่อาจสาดแสงนวล

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ธรรมชาติ วาดฝัน ฉันมาเล่า
กลางป่าเขา  เช้าตรู่   ฤดูฝน
มีเถาวัลย์ พันเกี่ยว เลี้ยววกวน
รัดต้นสน จนเหนียว เขียวทั้งป่า 

เมื่อฝนพรำ ฉ่ำฟ้า หญ้าก็เขียว
ใบเรียวเรียว เกี่ยวใจ ให้โหยหา
เสียงอ๊บอ๊บ กบร้อง ก้องพนา
บอกเทวา ว่าฝน หล่นแล้วเอย