ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดินเหนียว]

กุหลาบสวยรวยศิลป์ หอมกลิ่นสี-
-แดงดอกนี้สวยซึ้งหนึ่งไม่สอง
ธรรมชาติ วาดฝัน ช่างกลั่นกรอง
เมื่อยามมอง เพลินตา...พาชื่นใจ



สีชมพูดอกนี้ที่น้องชอบ
พี่เคยมอบ น้องยา...พาสดใส
แนบด้วยรักหวานล้ำ ฉ่ำทรวงใน
แล้ววันนี้พี่อยู่ไหนไม่เห็นมา



กุหลาบพราว ขาวละออ หนึ่งช่อนี้
ขอมอบให้ คนดี ที่ห่วงหา
รักคิดถึง..ตราบชีวิต...ติดตรึงตรา
รักยิ่งแล้ว...พี่จ๋า...ทุกนาที



กุหลาบเหลืองเรืองรองต้องมนต์รัก
ใจยังภักดิ์ เฝ้าคะนึง คิดถึงพี่
ย้อนรำลึก นึกถึงคำ ฉ่ำไมตรี
รักเอยรัก  รักแต่พี่...ทุกวี่วัน............

[เพลงผ้า]

 

ดอกไม้งาม ตามวิสัย ธรรมชาติ

สีฉูดฉาด ช่างแต่งแต้ม แกมหยอกเหย้า

เจ้าสวยสด สร้างสีสัน ให้โลกเรา

กลิ่นคละเคล้า หอมรวยรื่น ชื่นชีวา

[ดินเหนียว]

กุหลาบแดงแฝงรักจำหลักแนบ
...ให้เธอแอบแก้มไว้ใกล้ใกล้หมอน
......อบกลิ่นกรุ่นอุ่นขวัญนิรันดร
.........หลับตานอนกระซิบใจให้ฝันดี

ความในจิตคิดให้แจ้งในจิต
...ฝากจุมพิตพรมกุหลาบอาบกลิ่นสี
......สอดคิดถึงตรึงอุราแนบมาลี
.........แทนชีวีสู่ขวัญกำนัลมา

ต่างกมลคนซื่อจากสื่อนี้
...ถอดฤดีแนบไว้ในบุปผา
......กุหลาบเอ๋ยเอ่ยคำจำนรรจา
.........หทยาคนให้อยู่ไกล้แล้ว

ประกายรุ้งรุ่งพรายจากสายรัก
...ส่องประจักษ์แจ่มแจรงเกินแสงแก้ว
......ทุกกลีบก่องผ่องพรายรักฉายแวว
.........งามเพริศแพร้ววับไวเห็นไหมเออ

รักเจ้าของต้องวางเคียงข้างหมอน
...เป็นเพื่อนนอนคู่ขวัญมั่นเสมอ
......ราตรีใดใจเลือนได้เตือนเธอ
.........มิให้เผลอ...ลืมไป...ว่าใครคอย

 

[รัศมีธรรมส่องทาง]

พิศบงกชงามงดเหลือคณา
แลงามตาน่าพิศพินิจหา
ดูเท่าไรมิเคยจะเฉยชา
ด้วยสง่าบริสุทธิ์ดุจดั่งใจ

พุทธองค์ทรงเปรียบบัวสี่เหล่า
เพื่อโปรดเราเวไนยที่หลงใหล
ล้วนเวียนว่ายสังสารวัฏฏ์อันยาวไกล
ไม่เห็นภัยการเกิดดับพาอับจน

เหล่าที่หนึ่งต้องแสงก็บานได้
ธรรมครรไลเพียงนิดก็ผลิผล
ด้วยบารมีปัญญาได้ช่วยดล
เปี่ยมสุขล้นมรรคผลเกิดขึ้นพลัน

เหล่าที่สองต้องรอวันรุ่งขึ้น
ผ่านวันคืนต่อไปจึงเปลี่ยนผัน
ฟังธรรมาอรรถาธิบายก็ถึงพลัน
ต่างก็บรรลุธรรมวันต่อมา

เหล่าที่สามบัวกลางน้ำอยู่กลางชล
ต้องฝึกฝนพากเพียรเรียนศึกษา
สมถะสมาธิวิปัสสนา
จึงจะสามารถรู้ได้สบายใจ

เหล่าที่สี่บัวในตมสั่งสมทุกข์
ไม่อาจบุกฝ่าตมพ้นสดใส
ย่อมเป็นอาหารของเหล่าเวไนย
เวียนว่ายไปไม่สิ้นสุดหยุดไม่ลง

นั่งครุ่นคิดพิศมองดูดอกบัว
มามองตัวว่ามัวแต่สัยสง
อย่ายึดมั่นถือไปให้ใจปลง
สุขนั้นคงเลิศแท้แน่นิพพาน

ต้องเร่งรีบปฏิบัติกรรมฐาน
ให้เบิกบานได้พ้นวัฏฏสงสาร
มุ่งตรงไปสู่ทางนฤพาน
สุขสราญเกษมแท้แน่จริงเอย

 

[ดินเหนียว]

http://www.oknation.net/blog/romantic/2007/12/12/entry-1

มวลบุปผาดารดาษพิลาสลักษณ์
สื่อประจักษ์ตามจิตพิสมัย
ต่างพงศ์พันธุ์ต่างพ้องล้วนต้องใจ
แทนความนัยหลายหลากจากมาลี

ธรรมชาติสร้างสรรค์พันธุ์พฤกษา
หลากผกางดงามตามวิถี
ต่างความหมายหลายค่าประดามี
สร้างรมณีย์คู่หล้าพาสราญ

เกิดแต่ตมบ่มผลจนบรรเจิด
สิ่งประเสริฐคู่ธรรมนำสถาน
ก่อเกิดบัวสี่เหล่าเล่าตำนาน
ชนกล่าวขานเปรียบบัวเหมือนตัวตน





หนึ่งคือบัวพ้นน้ำล้ำคุณค่า
สุริยาจรัสแจ้งแสดงผล
ผลิดอกบานทันทีที่แย้มยล
เปรียบดั่งคนรู้ธรรมล้ำปัญญา

คือคนที่สติปราชญ์ฉลาดเฉลียว
เพียงครู่เดียวที่น้อมธรรมนำศึกษา
ก็สามารถเข้าใจในวิชชา
เพียงเวลาผันผ่านมินานเนา





สองคือบัวปริ่มน้ำตามวิถี
ลุราตรีผ่านพ้นบนความเขลา
จึ่งผลิดอกเบ่งบานสานวัยเยาว์
ปัญญาเจ้าปานกลางหว่างบุคคล

เพียงฟังธรรมนำจิตวินิจฉัย
จะเข้าใจนัยเจตด้วยเหตุผล
รู้พิจารณาด้วยธรรมนำกมล
จะสร้างตนพ้นภัยใจตระการ





สามคือบัวใต้น้ำตามความหมาย
วันเคลื่อนคลายผ่านพ้นจนสมาน
บัวเจริญงดงามท่ามชลธาร
ชูช่อบานดั่งใจในสักวัน

เปรียบดั่งคนสัมมาปัญญาน้อย
ลบปมด้อยด้วยธรรมาพาสุขสันต์
จิตศรัทธาด้วยพากเพียรเรียนรู้ทัน
พร้อมขยันหมั่นฝึกฝนจนเข้าใจ





สี่คือบัวจมโคลนจนหม่นหมอง
หมดครรลองพบทางกระจ่างใส
ต้องจมปลักโคลนตมทับถมไป
สุดท้ายไซร้เป็นภักษาเต่าปลาปู

เปรียบดั่งคนไร้ปัญญาล้าสติ
มากมิจฉาทิฐิให้อดสู
มิรู้แจ้งศีลธรรมนำวิญญู
ขาดความรู้ร้างศรัทธานำพาใจ





บัวสี่เหล่าสี่กอที่ก่อเกิด
ต่างกำเนิดจากโคลนตมบ่มนิสัย
ต่างผลลัพธ์ต่างพงศ์จำนงนัย
มโนมัยด้วยธรรมล้ำปัญญา

[ดินเหนียว]

กุหลาบสวย รวยริน หอมกลิ่นสี
แย้มกลีบคลี่ บางเบา เจ้าสร้างสรรค์
ธรรมชาติ วาดสวย ด้วยไม้พันธุ์
ตลึงงัน ยามมอง ผุดผ่องตา





ลมรำเพย  เชยรื่น ชื่นกลิ่นหอม
กุหลาบน้อม  ดอกงาม ยามอุษา
เสียงภมร ว่อนวู่  คู่มาลา
ณ หุบผา  กุหลาบงาม ซ่อนหนามคม

 

สีชมพูอมส้มบานห่มหล้า
ดารดาษ พิลาศตา พาสุขสม
ชื่นใจนักกลิ่นหอมย้อมอารมณ์
ดุจรักห่ม ใจอยู่ มิรู้คลาย




 กุหลาบขาวมีหนามสามดอกนี้
มอบคนดีที่คิดถึงซึ้งไม่หาย
เป็นบ่อเกิด ความรัก อยากทักทาย
โอ้น้ำใจ ใสซึ้ง ตรึงดวงมาน


 
มาเติมต่อก่อกานท์ประสานมิตร
หว่านลิขิตเรียงถ้อยร้อยคำหวาน
ขอบพระคุณ อุ่นขวัญ นิรันดร์กาล
ฟ้าบันดาล พบ.. klonthai..  มากไมตรี



ที่มาของทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอได้รับความขอบคุณ จาก

.....ดินเหนียว.....

[ดินเหนียว]

ที่กลางสวน ไม้ดอก ออกยามดึก
อ่านรู้สึก เห็นภาพ กำซาบหวิว
หอมกลิ่นกรุ่น  โมกขาว  เคล้าลมปลิว
เป็นแถวทิว ตลอดแนว แก้วราตรี

 ดอกกุหลาบทาบกิ่งจำปาเจ้า
มะลิขาวดูสะอาดแลปราศสี
เข็มชมพูชูช่อใกล้วารี
ดอกจำปีหอมชื่นระรื่นใจ

กรรณิการ์เป็นพุ่มชะอุ่มสรวง
ดอกบัวหลวงชูช่ออยู่ดูไสว
แมงภู่ผึ้งบินตอมหอมขจรไกล
ชุบชีวิตที่สดใสใจเบิกบาน

พวงพะยอมหอมหวนอบอวลจิต
ทศทิศหอมหวนสุขทุกสถาน
อีกบานชื่นระย้าย้อยห้อยพุดตาน
เฟื่องฟ้าบานอิ่มฟ้ายิ่งน่าชม

ดอกชงโคชวนชมมาสมสู่
ทานตะวันมาเป็นคู่ดูสุขสม
หอมกรุ่นกลิ่นดอกแก้วเจ้าเคล้าสายลม
ให้ดอมดมกลิ่นบุบผาทั่วธาณี

[ดินเหนียว]

เสียงวิหค นกร้อง ก้องกลางดึก
จิตระทึก นึกไป ไหวผวา
นกกาเหว่า ขานร้อง ก้องพนา
นกกระทา ทำขนพอง  ป้องกันลม

วิเวกแว่ว แจ้วแจ้ว เสียงไก่ขัน
นกเขาคู่ คูกัน เสียงขรม
มวลไม้ดอก หอมระรื่น น่าชื่นชม
น้ำค้างพรม ห่มหล้า ด้วยปราณี

ธรรมชาติ วาดฝัน  สรรค์ สิ่งสวย
โลกอำนวย คุณค่า สง่าศรี
คนและสัตว์  มีความสุข ทุกชีวี
เพราะมีโลก ใบนี้...ให้ร่มเงา

[ดินเหนียว]

เสียงจิ๊กจิ๊กจุ๊กจุ๊กปลุกให้ตื่น
รับสดชื่นของหล้ายามฟ้าตรู่
ขับขานร้องก้องกรุกกรู๋กรุ๊กกรู
คงเพรียกคู่มาเคียงเสียงกังวาน

สาลิกามาขานรอบบ้านสวน
กาเหว่าครวณเสียงฟังกังวานหวาน
แว่วเขาคูกรู้ใสหาใดปาน
กางเขนขานเรียกคู่อยู่รายเรียง

มีเสียงหวานขานขับรับวันใหม่
กล่อมโลกให้ดื่มด่ำซึ้งน้ำเสียง
ชีวิตมีชีวิตอยู่ชิดเคียง
ร่วมสุขเยี่ยงเป็นเพื่อนร่วมเรือนกัน

เสียงซ้อแซ้แซ่หวานประสานเสียง
ซึ้งสำเนียงใสสานที่ขานขัน
ล่วงชำแรกแทรกในใจทุกวัน
นกน้อยนั้นขับขานซึ้งซ่านใจ

วันนี้ยังยินเสียงจำเรียงหวาน
ที่ขับขานกล่อมคนจนหลงใหล
แต่ฟังแปร่งจนแปลกผิดแผกไป
ฟังคล้ายเสียงร่ำไห้จากในกรง



ที่มาของทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอได้รับความขอบคุณจาก

....ดินเหนียว....

[ดินเหนียว]

กลับมาสู่พงไพรเมืองในหมอก
คลื่นภูเขาเย้าหยอกดอกไม้ป่า
ทะเลดอยคอยต้อนรับการกลับมา
สู่อ้อมกอดแห่งพฤกษาแทนอาภรณ์

ห่มสายหมอกดอกฝันอันพิสุทธิ์
หอมสายหยุดเสน่ห์รินกลิ่นเกสร
ผีเสื้อเริงรับขวัญคนสัญจร
ร่ายปีกฟ้อนร่อนปีกลายร่ายปีกรำ

ป่าสีเขียวปกคลุมหุ้มเขาใหญ่
คือต้นธารน้ำใสไหลเย็นฉ่ำ
แตกตาน้ำตามร่องหินเซาะดินดำ
สายฝนพรำเพราะป่าคลุมอุ้มน้ำพรม

ป่าถักทอรุ้งรายสายใยรัก
คอยพิทักษ์ทุกเข็ญเป็นผ้าห่ม
พายุกล้าฟ้าคะนองป้องกันลม
ป่าอุดมดินสมบูรณ์เกื้อกูลกัน

จงปลูกรักปักใจใสวิจิตร
ร่วมอุทิศเพื่อพิทักษ์รักไพรสัณฑ์
รักลำธารรักม่านหมอกดอกไม้พันธุ์
รักอารัญรื่นรมย์สายลมริน

ภูเขาสูงป่าสวยห้วยน้ำใส
เป็นเขาใหญ่หยัดยืนผืนแผ่นหิน
เป็นมรดกร่วมแดนของแผ่นดิน
เป็นทรัพย์สินส่วนรวมร่วมเผ่าพันธุ์





ที่มาของทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอได้รับความขอบคุณ...จาก

.....ดินเหนียว.....

[ดินเหนียว]

อุบลฯ ชื่อลือเลื่องเมืองนักปราชญ์
สร้อยท้ายราชธานี ศรีอีสาน
เมืองดอกบัวงามล้ำมากตำนาน
ให้ลูกหลานย้อนปูมภาคภูมิใจ

ดินแดนอารยธรรม น้ำสองสี
ประเพณีมีมานานงานผ้าไหม
เทียนพรรษาเลื่องลือระบือไกล
ป่าน้อยใหญ่ ยังสด เขียวงดงาม

เพลินเกาะแก่งลัดเลี้ยวเที่ยวผาแต้ม
รอยยิ้มแย้มพร้อมรับกับคำถาม
อุบลฯมากวัดวาพระอาราม
ดงนาทามกว้างใหญ่ไปชมกัน

หาดคูเดื่อ ใกล้เมือง ก็เลื่องชื่อ
แก่งสะพือ เที่ยวเดิน เพลินสุขสันต์
อีกทั้งปลา แซบหลาย มากมายพันธุ์
น้ำตกสร้อย สวรรค์ ผันลงรู

เทียนพรรษา งามล้ำ สมคำอ้าง
ฝีมือช่าง หญิงชาย หลายหมวดหมู่
เทียนจะงาม แค่ไหน ให้มาดู
แล้วจะรู้ เทียนอร่าม งามตระการ

เข้าพรรษา มายล ต้นเทียนสวย
พรั่งพร้อมด้วย ออนซอน ฟ้อนพื้นบ้าน
มาพักผ่อน หย่อนใจ ให้สำราญ
ร่วมสืบสาน ประเพณี ที่อุบลฯ







ที่มาของทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอได้รับความขอบคุณ จาก...

.....ดินเหนียว.....

[เพลงผ้า]

อุบลฯ ชื่อลือเลื่องเมืองนักปราชญ์
สร้อยท้ายราชธานี ศรีอีสาน
เมืองดอกบัวงามล้ำมากตำนาน
ให้ลูกหลานย้อนปูมภาคภูมิใจ

ดินแดนอารยธรรม น้ำสองสี
ประเพณีมีมานานงานผ้าไหม
เทียนพรรษาเลื่องลือระบือไกล
ป่าน้อยใหญ่ ยังสด เขียวงดงาม

เพลินเกาะแก่งลัดเลี้ยวเที่ยวผาแต้ม
รอยยิ้มแย้มพร้อมรับกับคำถาม
อุบลฯมากวัดวาพระอาราม
ดงนาทามกว้างใหญ่ไปชมกัน

หาดคูเดื่อ ใกล้เมือง ก็เลื่องชื่อ
แก่งสะพือ เที่ยวเดิน เพลินสุขสันต์
อีกทั้งปลา แซบหลาย มากมายพันธุ์
น้ำตกสร้อย สวรรค์ ผันลงรู

เทียนพรรษา งามล้ำ สมคำอ้าง
ฝีมือช่าง หญิงชาย หลายหมวดหมู่
เทียนจะงาม แค่ไหน ให้มาดู
แล้วจะรู้ เทียนอร่าม งามตระการ

เข้าพรรษา มายล ต้นเทียนสวย
พรั่งพร้อมด้วย ออนซอน ฟ้อนพื้นบ้าน
มาพักผ่อน หย่อนใจ ให้สำราญ
ร่วมสืบสาน ประเพณี ที่อุบลฯ







ที่มาของทุกสิ่งทุกอย่าง
ขอได้รับความขอบคุณ จาก...

.....ดินเหนียว.....

รูปสวย-กลอนเพราะ +1เลยจ้าน้องดินฯ

[ดินเหนียว]

ขอบคุณมากนะคะ  พี่เพลง   

ดินฯรักพี่นะ     

[เพลงผ้า]

ผีเสื้อน้อย โบยบิน ถิ่นพฤกษา
อย่างเริงร่า ล้อลม ดมเกษร
มีสหาย สยายปีก เจ้าภมร
ต่างก็ร่อน โฉบเฉี่ยว เลี้ยวหลบเล่น

ธรรมชาติ วาดฝัน วันสดใส
มวลดอกไม้ ชูช่อ อย่างโดดเด่น
แสงสีทอง ส่องฟ้า ครายามเย็น
สวยเฉกเช่น วิมาน ลานดินเดิน

เสนาะโสต ธารา ที่รินไหล
เพราะจับใจ เจื้อยแจ้ว วิหคเหิร
ทุกมวลสาร สวยงาม เสียเหลือเกิน
มองแล้วเพลิน อิ่มอุรา พาชื่นใจ

[ดินเหนียว]

 




รักคนอ่านผ่านมาหน้าบ้านนี้
ทุกคนดีมีน้ำใจให้เสมอ
ทั้งห่วงใยคิดถึงซึ้งใจเธอ
รักล้นเอ่อ...เผลอแอบภักดิ์..คนทักทาย

ขออภัยที่มิได้ตามไปตอบ
กำลังใจทุกคนมอบมิจางหาย
ยังคะนึงคิดถึงอยู่ไม่รู้คลาย
คำห่วงใย..มากมาย คุณให้มา

ขอกอบเก็บ เซฟใส่ ใจดวงนี้
เต็มทั้งสี่ ห้องหัวใจ ในห่วงหา
คล้ายเป็นยารักษาใจภัยโรคา
ที่ปวดปร่าให้สลายกลับคลายคืน

ดินเหนียวตื่นลืมตามาเช้านี้
โลกสวยสดโสภี..มีหวานชื่น
ขอความสุข...สวัสดี..ที่ยั่งยืน
"ดินฯ" หยิบยื่น...คืนมามอบ...กราบขอบคุณ

ขอคุณพระช่วย คุ้มครอง ทุกๆท่าน
บุญรักษานะคะ  

.....ดินเหนียว......
 

[ดินเหนียว]

ดอกหญ้าล้อลม  ห่มท้องทุ่ง
กลิ่นฟุ้งหอมไกล  แทรกไอหนาว
รวงหยาดน้ำค้าง  สว่างพราว
ดินคลุ้งกลิ่นคาว  คราบเหงื่อไคล

แดดเช้าชื่นฉาน  ทาบลานข้าว
เรื่องราวดั้งเดิม  เริ่มต้นใหม่
วัฎจักรหมุนเวียน  เปลี่ยนวันวัย
วิถีแอกไถ  ไม่เปลี่ยนแปลง

พลิกดินดั้นด้น  ไปจนสุด
รีบรุดวกกลับ  มาปรับแต่ง
สายเหงื่อไหลสาด  เชี่ยวหยาดแรง
เหือดแห้งชั่วลม  พรมกายา

แผลดินบิ่นบาก  น้ำหลากหลั่ง
รอยหลังรางเลือน  ทุกเถื่อนท่า
สมานเป็นดินเดิม  เหมือนเริ่มมา
มวลหญ้าพลิกฟื้น  เริงชื่นบาน

แผลใจเจ็บช้ำ  เมื่อจำจาก
กาลพรากรินหลั่ง  กลับตั้งฐาน
รักษาแผลร้าย  เคยพ่ายพาล
สมานชุ่มช่วง  ทั้งดวงแด

วัฎจักรหมุนวน  สู่หนไหน
หมุนไปเพื่อสบ  จบกระแส
วกกลับคู่เคียง  สิ่งเที่ยงแท้
ผันแปรแง่ไหน  ได้ไตร่ตรอง

เพื่อเริ่มต้นใหม่  เติบวัยวัน
เปลี่ยนผันหมุนวน  ดั่งชนผอง
เพื่อแตกดับฝัน  ซับครรลอง
เป็นหนึ่งในธารทอง...สัจธรรม

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ธรรมชาติ  วาดฝัน  วันสดใส
ให้หัวใจ  ได้ชื่นบาน  ในความฝัน
ล้วนสวยสด  งดงาม  ทุกคืนวัน
ได้สร้างสรรค์  บันดาล  ตระการตา

ธรรมชาติ  คือบท  แห่งธรรมะ
ได้แจ่มจะ  เห็นแจ้ง  ตามศึกษา
เมื่อเข้าใจ  ธรรมชาติ  ได้ดวงตา
จึงรู้ว่า  ไม่เที่ยงแท้  และแปรปรวน

คลายดวงจิต  ที่ยึดมั่น  ทุกสิ่งอย่าง
เดินตามทาง  มรรคา  กระแสสวน
ได้ผ่องแผ้ว  สว่างใจ  ไม่โศกครวญ
ความสุขล้วน  เกิดได้  สบายพลัน

 

[ดินเหนียว]

 




ธรรมชาติวาดฝันตระการหรู
กุหลาบสี-ชมพู ดูหวานแหวว
น้ำค้างหยาด เกาะอยู่ ดูพราวแพรว
สว่างแล้ว  คนดี  ตื่นนิทรา

เอ้ก อี๊ เอ้ก  ไก่ขัน สนั่นก้อง
เสียงนกร้อง..จิ๊บจิ๊บ...กระซิบหา
คนของใจอยู่ที่ไหน ไม่เห็นมา
ดินฯขอฝาก.. อักษรา..ว่าอย่าลืม .........

[ดินเหนียว]

รุ่งอรุณ อุ่นไอใ จสดชื่น
น้ำค้างชื้น-ชุ่มใบ-ไม้สีเขียว
งามพริ้งพราว วาววับ จับใบเรียว
ต้องลมเกรียว-กรูพัด ปัดปลิวลง

ที่จับจอดยอดหญ้าระย้าระยิบ
มิอาจหยิบมาชมสมประสงค์
ดังพลอยทิพย์วิบไหวให้พะวง
ครั้นแดดส่งประกายแห้งหายพลัน

เป็นแต่ใบไม้งามยามพินิจ
ไม่มีหยดน้ำติดคิดเพ้อฝัน
ดั่งหยาดเพชรเกร็ดแก้วแววตาวัน
จำต้องพรากจากกันด้วยแดดแรง

มองดอกไม้ใบหญ้าท้าแดดฝน
บ้าง ร่วงหล่นโรยราพาเหี่ยวแห้ง
ที่เกิดใหม่ใบอ่อนซ้อนทะแยง
เหล่าแมลงลัดเลาะหวังเจาะไช

คือชีวิตต้นไม้ไร้สวนสวย
ขาดคนช่วยดูแลคอยแก้ไข
ตั้งแต่เกิดเป็นต้น จนตายไป
จะเกิดใหม่กี่ครั้งยังเหมือนเดิม 

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ดินเหนียวมา  บรรยาย  ธรรมชาติ
ได้ผุดผาด  สวยงาม   ตามได้สรร
ละเอียดอ่อน  ละมุนละไม  ได้จำนรร
ทุกสิ่งอัน  ล้วนละเมียด  น่าดูชม

อันไพรพฤกษ์  ทำให้ตรึก  ตรองเฝ้าฝัน
ล้วนชูชัน  บุปผชาติ  งามสวยสม
เหล่าภมร  บินตอม  มาดอมดม
หวังชื่นชม  รสสวรรค์  บันเทิงใจ