http://www.oknation.net/blog/din22/2008/03/20/entry-2.........จับปากกา...ด้ามเดิมเดิม...มาเติมรัก
......กลั่นกรองจาก...ดวงหทัย...ที่ไหวหวาม
...ถ่ายทอดสู่...ปลายปากกา...สีฟ้าคราม
สื่อสารตาม...เสียงดวงใจ...ไปบอกเธอ
.........ยามสายลม...พัดทิวไม้...ไกวยอดหญ้า
......ฝากกระซิบ...ถึงเธอว่า...รักเสมอ
...ฝากดวงดาว...กอดเธอไว้...หากพบเจอ
อย่าปล่อยเธอ...เพียงเดียวดาย...ให้ร้าวรอน
.........ฝากภูเขา...สูงเสียดฟ้า...มาปกปักษ์
......บอกว่ารัก...ฉันแน่นหนัก...ดั่งสิงขร
...ฝากเรียวรุ้ง...ตรงโค้งฟ้า...ว่าอาทร
จะหนาวร้อน...ห่วงใยเธอ...เสมอมา
..........ดวงตะวัน...ทอแสงอ่อน...ตอนใกล้ค่ำ
......ฝากถ้อยคำ...แสนคิดถึง...คนึงหา
...แสงรำไร...พราวระยับ...จับนภา
ฝากวาจา...ว่าฝันถึง...**คนในใจ**
..........สายนที...มีเกลียวคลื่น...กระทบฝั่ง
......ฉันเพียงหวัง...ว่าใจเธอ...จะยอมให้
...ฉันคนนี้...ยังรักเธอ...ได้ต่อไป
ฝากวจี...จากดวงใจ...รักไม่ลืม