ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

ตะวันคล้อยถอยลาลับฟ้าแล้ว
กลิ่นดอกแก้วหอมกรุ่นละมุนหวาน
บริสุทธิ์พวงดอกออกตระการ
เหมือนเบ่งบานรับขวัญวันพี่มา

ฤๅสิ้นแล้วกลิ่นนี้ครั้งที่ดอม
หมดความหอมหักเหสิเน่หา
เช้าจรดคํ่าหมุนเวียนเปลี่ยนเพลา
น้องตั้งตารอพี่ตรงที่เดิม

หากสดับรับรู้ถึงหูพี่
หรือมาลีรัญจวนเย้ายวนเสริม
โปรดกลับมาเถิดหนอเพื่อต่อเติม
ให้พูนเพิ่มแรงใจที่ใกล้จาง

[เพลงผ้า]

๐ หากวันนี้จําพราก..ด้วยจากตาย
ไม่เคยคิดเสียดาย..เลยรู้ไหม
แม้แสงเริ่มริบหรี่ก็ดีใจ
ยังได้รู้ว่ามีใคร..คอยห่วงกัน

๐ ฉันจะดับดาวน้อย..พร้อมรอยยิ้ม
ได้อุ่นอิ่ม..งดงามในความฝัน
เก็บภาพครั้งเคยชื่น..ทุกคืนวัน
ตราบนิรันดร์ชาติไหน..จะไปรอ

๐ เพียงอุ้งมืออบอุ่น..ของกรุ่นเก่า
กับเยื่อใยบางเบาที่เฝ้าขอ
ยื่นมาปาดนํ้าตาที่เริ่มคลอ
คงเพียงพอก่อนร่าง..จะร้างลา

๐ เมื่อแสงฉานเริ่มมัว..สลัวแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วทุกวัน..เคยหรรษา
ก็อ่อนแรงดับสนิท..พร้อมนิทรา
แต่คนดียังไม่มาเอ่ยลาเลย

๐ หากยินเสียงทรมานได้ผ่านหู
สะอื้นอยู่..รู้ไหม..หัวใจเอ๋ย
เถิด..จงฟังนะคุณ..คนคุ้นเคย
ว่ารอเพียง..คําเอื้อนเอ่ย..อภัยกัน

[++ แตง ++]

พี่ยังรอคอยเธออยู่ที่ตรงนี้
รอคนดีกลับมาสู่อ้อมขวัญ
รอคอยกอดตระกองยอดชีวัน
รอวันนั้น รอวัน เธอกลับคืน

แม้รู้ว่าหนทางจะริบหรี่
รู้ตัวดีว่าไม่ใช่ไม่อาจฝืน
รู้ตัวว่าเธออาจจะกล้ำกลืน
ไม่อยากกลับมายืนที่ตรงเดิม

แต่รู้ไว้คนทางนี้ยังเป็นห่วง
ไม่เคยคิดลวงหลอกให้เคลิบเคลิ้ม
หากเธอคิดกลับมาไม่ซ้ำเติม
เรายังเป็นคนเดิมที่เดียวดาย

[anek]

ยังรอ..อยู่ที่เดิม     ตรงนี้    ไม่ไปไหน
ยืนมองดู      เธอจากไป     เมื่อวันนั้น
ยังยืนอยู่      ที่เดิม        ที่เราจากกัน
ยังยืนอยู่      อย่างนั้น      ไม่ผันไป

ด้วยคาดว่า    วันหนึ่ง       เธอจะกลับ
ยืนรอรับ      เธอที่เดิม      ไม่หวั่นไหว
โต้แดดฝน    พายุฟ้า        ไม่คร่าใจ
จะยืนไป     อยู่อย่างนี้       อยู่ที่เดิม

[กวีพเนจร]

๐ หากวันนี้จําพราก..ด้วยจากตาย
ไม่เคยคิดเสียดาย..เลยรู้ไหม
แม้แสงเริ่มริบหรี่ก็ดีใจ
ยังได้รู้ว่ามีใคร..คอยห่วงกัน

๐ ฉันจะดับดาวน้อย..พร้อมรอยยิ้ม
ได้อุ่นอิ่ม..งดงามในความฝัน
เก็บภาพครั้งเคยชื่น..ทุกคืนวัน
ตราบนิรันดร์ชาติไหน..จะไปรอ

๐ เพียงอุ้งมืออบอุ่น..ของกรุ่นเก่า
กับเยื่อใยบางเบาที่เฝ้าขอ
ยื่นมาปาดนํ้าตาที่เริ่มคลอ
คงเพียงพอก่อนร่าง..จะร้างลา

๐ เมื่อแสงฉานเริ่มมัว..สลัวแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วทุกวัน..เคยหรรษา
ก็อ่อนแรงดับสนิท..พร้อมนิทรา
แต่คนดียังไม่มาเอ่ยลาเลย

๐ หากยินเสียงทรมานได้ผ่านหู
สะอื้นอยู่..รู้ไหม..หัวใจเอ๋ย
เถิด..จงฟังนะคุณ..คนคุ้นเคย
ว่ารอเพียง..คําเอื้อนเอ่ย..อภัยกัน

หากวันนี้แสงตะวันเคยสาดส่อง
กลับมัวหมองดับแสงแรงถดถอย
รู้บ้างไหมใจดวงหนึ่งซึ่งเฝ้าคอย
คงเศร้าสร้อยหากวันนี้ห่างไกลกัน

หากตะวันลาลับดับลาโลก
ทุกความโศกคงมาเยี่ยมในความฝัน
อย่าได้เอ่ยคำว่า"ลา"ว่านิรันดร์
เพราะว่ามันทรมาณหากต้อง"ลา"

ขอได้ไหมใจเอ๋ยที่เคยเฝ้า
จะปล่อยเหงากับเงาอย่างไรหนา
สักวันหนึ่งแสงตะวันโผล่กลับมา
ดวงชีวาดวงนี้ก็สุขใจ....

[มานพ]

 
การทรมานคือการรอคอย
ถึงเวลาเพียงหน่อย
การคอยก็ทรมาน

คิดถึงทุกลมหายใจ
เธออยู่ไหนไม่เคยสงสาร
คิดถึงฉันบ้างยังรออยู่ที่เดิม
 

[No AlonE]

ยังรออยู่ที่เดิม ตรงตรงนี้
ทุกวินาที ฉันไม่เคยไปไหน
ยังรอ เท่าที่ฉันยังหายใจ
โปรดรู้เอาไว้ ไม่มีใครแทนที่เธอ

เธอยังอยู่ตรงตรงนี้ ในหัวใจ
ฉันไม่เคยรักใคร รักเธอเสมอ
แม้เวลาจะเปลี่ยนความสัมพันธ์ ฉันกับเธอ
แต่ความในใจที่มีต่อเธอ ไม่เคยเปลี่ยนไปจริงจริง


------------------------------------------------------------------

[กวีพเนจร]

ใช่ก้าวข้ามสะพานการลืมเลือน
ภาพของเธอยังเสมือนเมื่อวันก่อน
เคยมีภาพสองเราเฝ้าเว้าวอน
เหมือนเมื่อตอนเคียงข้างร่วมทางเดิน

แม้วันนี้มีเพียงเงาเธอเคียงข้าง
ใช่ว่าฉันจะอ้างว้างยามห่างเหิน
แม้วันนี้ทางข้างหน้าที่เผชิญ
จะสู้เดินฟันฝ่าไม่รอรี

สักวันหนึ่งสองใจที่ไกลแสน
คงมีวันหวนแม้นคืนถิ่นที่
จะเป็นใจสองใจที่ยินดี
เหมือนวันที่มีเราอยู่คู่กัน

[เพลงผ้า]

ใช่ก้าวข้ามสะพานการลืมเลือน
ภาพของเธอยังเสมือนเมื่อวันก่อน
เคยมีภาพสองเราเฝ้าเว้าวอน
เหมือนเมื่อตอนเคียงข้างร่วมทางเดิน

แม้วันนี้มีเพียงเงาเธอเคียงข้าง
ใช่ว่าฉันจะอ้างว้างยามห่างเหิน
แม้วันนี้ทางข้างหน้าที่เผชิญ
จะสู้เดินฟันฝ่าไม่รอรี

สักวันหนึ่งสองใจที่ไกลแสน
คงมีวันหวนแม้นคืนถิ่นที่
จะเป็นใจสองใจที่ยินดี
เหมือนวันที่มีเราอยู่คู่กัน

๐ คือสะพานทอดสู่ประตูฝัน
จะร้อยคืนหมื่นวันยากหวั่นไหว
รูปนิมิตยังอยู่เคียงคู่ใจ
รอยอาลัยยังเด่นไม่เว้นวาง

๐ไออบอุ่นโอบเงาของเราอยู่
จิตสํานึกรับรู้ทุกตรู่สาง
เพียงหนึ่งฟ้าเบื้องบนและหนทาง
ไม่อาจขวางสัมพันที่มั่นคง

๐ เถิด..สักวันจะขอย่นย่อฟ้า
แล้วถลาเหิรหาวว่าราวหงษ์
คืนสู่ใจในถิ่นกรุ่นกลิ่นดง
หลับตาลงรอคนดี..ยังที่เดิม

[tna]