ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[nan]

คำถามที่เธอถามฉัน..

มันคืออะไรกันเธอจ๋า

อยากพูดอะไรก็บอกออกมา

อย่าถามฉันเลยว่า..อะไร

........................................

ฉันไม่รู้หรอกว่าใครจะกำกับ

แต่..เธอก็บังคับให้ฉันรักเธอได้

ต้องยกเลิก..กี่เทค..ละจ้ะ..เจ้าหัวใจ

หรือต้อง..สั่งคัต..ไปเท่าไหร่..แล้วแต่ใจเธอ

..........................................

เธออยากเป็นผู้กำกับก็ได้นะ

หัวใจฉัน..เธอออกคำสั่งเลยนะ..ฉันยกให้

อยากให้ฉันรัก..ฉันก็จะ..รักเธอ..จนหมดใจ

อยากให้ฉัน..ต้องไป..ก็ได้ตามใจเธอ..ต้องการ

...........................................

โลกของฉันยกให้เธอละกัน

โรงละครเรื่องนั้นให้เธอกำกับได้เสมอ

สั่งฉันสิให้ฉันรักให้ฉันหลงหรือปรนเปรอ

ตามใจเธอ..แล้ว..จะผลักไสฉันไป..ก็ได้ทันที..(ฉันยอม)..

[nan]

ฉันขอเป็นเพียงตัวแสดงตัวหนึ่งเท่านั้น

บทบาทไม่ต้องให้ความสำคัญอะไรก็ได้

ให้ฉันเป็นเพียงคนที่แอบรักเธอจนหมดหัวใจ

หรือให้ฉันแสดงว่าเป็นห่วงเป็นใยเธอได้ไกลๆก็โอเค

...............................................................

ขอน้อมรับบทบาทที่เธอจะหยิบยื่น

แม้ต้องได้ความขมขื่นสักแค่ไหน

ตามใจเธอที่จะ..ปราณีหรือไม่..แล้วแต่ใจ

จะสั่งให้ฉันหยุดยั้งหัวใจ..ฉันก็ทำได้..แม้มีน้ำตา

...............................................................

รู้ว่าฉันเป็นได้เพียงนักแสดง

แต่ความจริงใจไม่ได้เสแสร้งนะเธอจ๋า

อยากให้ฉันเป็นอะไรเธอก็เขียนบทบาทนั้นขึ้นมา

แม้ว่าจะแสดงด้วยหยดน้ำตา..แต่ฉันก็จะแสดงให้เธอดู

[Alpha]

ฉันจะเป็น ผู้เขียน กำกับบท
คอยกำหนด ชีวิต ที่คิดหา
ถ้าจะแพ้ ก็แพ้ แค่ชะตา
อย่างเธอหรือ จะมา บังคับกัน

ฉันขีดเส้น ทางเดิน ตัวเองได้
หน้ากากสวม เข้าไป ดั่งใจฝัน
ทุกคำพูด คิดเอง สารพัน
นี่แหละฉัน ผู้หญิง ร้อยมารยา

จะวางเกมส์ ให้เธอ อย่างใจคิด
จะหลงผิด มารัก ก็ไม่ว่า
จะลองเล่น ล่อลวง กันสักครา
แน่จริงก็ เข้ามา จะเป็นไร

เดิมพันด้วย หัวใจ เราทั้งคู่
แพ้ก็รู้ เจ็บปวด แน่ใช่ไหม
เมื่อต่างหวัง อีกฝ่าย เป็นบันได
แต่อย่าได้ เผลอใจ ไปจริงจริง
*****************************

[nan]

ฉัน..ไม่ขอเป็น..เช่นผู้กำกับ..หรอกนะ

เพราะ..ไม่สมารถ..จะบังคับใจ..ใครต่อใครได้

แต่ฉันกล้า..ให้เธอเป็นผู้กำกับ..ใจฉันทั้งใจ

อยากเป็นใหม..ผู้กำกับใจ..ฉันคนเดียว

.............................................................

ยอมเป็น..ทุกอย่าง..ที่เธอ..แต่งตั้งทุก..บทบาท

ยอมแสดง..แม้หัวใจ..จะขยาดและ..หวั่นไหว

เพราะกลัว..ตัวเธอเอง..จะไม่พึง..พอใจ

กลัวว่าจะหลงรัก..ผู้กำกับ..ตัวร้าย..พ่อตัวดี

[nan]

เป็นตัวแสดง..ตัวเล็ก..ตัวหนึ่ง..เท่านั้น
เธอจะสั่งฉัน..ไปทางไหนก็ได้..เสมอ
ให้ฉันออกไป..จากใจ..หรือออกจาก..ชีวิตเธอ
สั่งมาสิ..ฉันพร้อมเสมอ..ที่จะจากมา

อยากจะหยุด..การเป็น..นักแสดง
ที่เธอเสแสร้ง..เป็นผู้กำกับ..อย่างนี้
ก็หลงรัก..เสียแล้ว..ผู้กำกับ..ช่วยฉันที
หยุดให้ฉัน..แสดงตรงนี้..ขอทีขอเธอ

[nan]

ฉันให้เธอกำกับไงละคนดี
บอกฉันสิต้องการสิ่งไหน
โลกจะถล่มแผ่นดินไหวหรือใกล้ตาย
จะสั่งฉันยังไงก้อได้..แค่เธอ..บอกมา

ถ้าโลกนี้มีแค่ความสุขใจ
ฉันก็ยก..โลกทั้งใบ..ให้เธอได้
ถ้าโลกนี้มี..แต่ความ..หมองไหม้
ฉัน..ขอรับมัน..ไว้คนเดียวก้อพอ

ถ้าโลกนี้..คือโรงละคร..โรงใหญ่
ฉันใช้หัวใจ..กำกับไม่ไหว..หรอกเธอ
บอกฉัน..สิบางที..ฉันอาจมีสิ่ง..พลั้งเผลอ
บอกสิว่าจะ..กำกับ..ยังไงให้ตรงใจเธอ..ที่ต้องการ

[มั่น แซลี้]

ฉันคนนี้ขอเป็นเพียงตัวประกอบ
ดูนางเอกนั่นชอบผู้กำกับดูเขาที
ทั้งที่มีพระเอกในเรื่องอยู่ทั้งคนตรงนี้
แต่ตัวเธอก็มีใจให้ผู้กำกับคนดีนี้คนเดียว

แล้วผู้กำกับเรื่องนี้ล่ะจะว่าไง
นางเอกในเรื่องเขาให้ใจเธอมากมายขนาดนั้นเชียว
ผู้กำกับคนนี้อย่าแล้งน้ำใจไม่แลเหลียว
ขอเวลาเพียงเสี้ยวช่วยมาตอบรักนางเอกคนนี้ที

[nan]

ผู้กำกับเขาสั่งบทบาทให้ฉันอย่างนี้

จะฝืนใจนอกบทอีกสักทีก็ไม่ได้

เขาให้ฉันรับบทบาทต้องเศร้าในหัวใจ

หลงรักพระเอกอย่างมากมาย..แต่สุดท้ายต้องตัดใจเหมือนเดิม

[มั่น แซลี้]

ตกลงจะรักพระเอกหรือผู้กำกับล่ะคนดี
ฉันคนนี้ขอเอาใจช่วยให้เธอนั้นได้สมหวัง
เธอบอกมาว่าจะรักใครฉันจะช่วยอยู่ข้างหลัง
อย่ามั่วฝังตัวเองอยู่กับความเศร้าอย่างนี้เลย

[nan]

ใจจริงหลงรักผู้กำกับ
แต่เขามากำชับเรื่องบทบาท
ไม่ให้แสดงความรักอะไรมาก
ขนาดในฉากละคร..ยังรักพระเอกไม่ได้สักที

ตามใจผู้กำกับจะสั่งมา
หัวใจที่มีแต่รักและบูชาพร้อมจะให้
เขาสั่งเราก็ต้องทำตามบทบาทไป
จะให้รักหรือร้องไห้..แล้วเขาสั่งไว้เราต้องทำตาม

[nan]

หากโลกใบนี้คือ..โรงละคร

ทุกบท..ทุกตอนฉันให้เธอ..กำกับจะได้ใหม

โลกใบนี้ฉันยกให้เธอเลยไปทั้งใบ

พร้อมกับตัวแสดงที่ไม่เอาไหน..อย่างฉันอีกคน

...............................................

บอก..บทบาท..ที่ฉันควรได้รับมาสิ

จะให้..รักเธอคนดี..หรือต้องหยุดไว้

สั่งมาเลยพ่อกำกับ..บทบาทของหัวใจ

ฉันต้องแสดงอย่างไร..บอกฉันที

[Alpha]

ถ้าละคร เรื่องนี้ ที่กำกับ
ฉันจะไม่ บังคับ หรือขับไล่
ไม่สนว่า นางเอก คิดอย่างไร
เพราะทั้งหมด เขียนไป จบเรื่องราว

ทุกทุกฉาก ทุกตอน ต้องเหตุผล
ฉันก็คน เธอก็คน นะหญิงสาว
อาจจะดู ใจร้าย ในบางคราว
แต่อย่างน้อย เขียนดาว ไว้ให้เธอ

เมื่อเธอเป็น นางเอก ที่ฉันวาด
จะขยาด อะไร ได้เสมอ
เมื่อฉันคิด พระเอก คู่ควรเธอ
แค่ละเมอ เพ้อหลง นั้นคงพอ
*****************************

[เพลงผ้า]

หลากบทบาท  ที่เล่น  เช่นทุกวัน
คือตัวฉัน  กํากับ  จับสรรสร้าง
ทั้งบทดี  บทร้าย  ได้ทุกทาง
ไม่เว้นวาง  ตลก  ยกทีมฮ่า

อาจมีบ้าง  บทเศร้า  พระเอกทิ้ง
ต้องเป็นหญิง  หม่นหมอง  นองนํ้าตา
ทุกบทบาท  มากล้วน  ด้วยคุณค่า
กาลเวลา  สั่งสม  ประสพการณ์

เพียงแค่ปล่อย  ไปตาม  ความเป็นจริง
ให้ทุกสิ่ง  ก่อเกิด  ถึงเลยผ่าน
จะยากดี  มีจน  อยู่ไม่นาน
สิ้นลมปราณ  ร่างพัง  ฝังลงดิน

[รัศมีธรรมส่องทาง]

หากโลกนี้  เปรียบโรง  ละครใหญ่
จะมีใคร  มากำกับ  ตามวิถี
แต่ละคน  ล้วนเป็นไป  ตามมรรคี
บ้างก็ดี  บ้างก็ร้าย  ล้วนคลายคลอน

บ้างก็เล่น  ตามบทบาท  อนาถนัก
บ้างก็พัก  ไม่อยากเล่น  นั่งถ่ายถอน
บางคนก็  นอกบท  ไม่อาวรณ์
มีละคร  หลากเรื่องราว  ให้ได้ชม

ผู้กำกับ  ที่แท้  นั่นคือกรรม
ที่กระหน่ำ  ชักชวน  ให้ขื่นขม
แต่ไม่มี  ที่เอะใจ  ล้วนเชยชม
จึงได้จม  อยู่ในทุกข์  ตลอดมา

ผู้กำกับ  ไม่เคย  จะเอ่ยบอก
เป็นระรอก  ติดตามมา  ให้กังขา
ได้แต่ถาม  ว่าทำไม  จึงมีมา
ฉันคนดี  แต่ว่า  ไม่ได้ดี

กัมมุนา  วัตตะตี  โลโก. ว่า
เป็นวาจา  องค์พระพุทธ  วิสุทธิศรี
สัตว์โลกย่อม  เป็นตามกรรม  ของตัวนี้
มิอาจหนี  พ้นไป  จากกรรมเลย

ดังนั้หาก  โลกนี้คือ  โรงละคร
กรรมที่จร  คอยกำกับ  ไม่นิ่งเฉย
หากจะอยาก  หลุดพ้น  ไม่ทุกข์เลย
พระพุทธเอ่ย  แนวทาง  ไว้ให้ตาม

แนวทางศีล  สมาธิ  และปัญญา
ควบคู่มา  ตามมรรคา  ขององค์สาม
ให้ได้ปลอด  จากภัยเวร  มาคุกคาม
ได้งดงาม  เป็นสุข  หลุดพ้นจริง

 

[nan]

หากว่าโลกคือละครโรงใหญ่

ฉันต้องแสดงด้วยใช่ใหมในโลกนี้

จะแสดงตามบทบาทที่ฉันมี

แสดงได้ทั้งที..ก็อยากให้มีเธอร่วมแสดง

..............................................

มาแสดงบทรักกันหน่อยได้ใหม

แสดงว่าเธอมามีใจมั่นหมาย

แสดงว่าจะรักกันจนวันตาย

แสดงว่าเราไม่หมายหนีจากจร

.............................................

ร่วมแสดงกับฉันใหมคนดี

ที่ต้องนี้ยังมีที่อีกตั้งมาก

หากว่าไม่ได้ทำให้เธอต้องลำบาก

มาเล่น..บทบาท..รักกับโรงละคร..ในตอนที่ฉันนั้นมีเธอ

[nan]

จะรับทุก บทบาท ที่ให้มา
ไม่ถือสา หาความ ใครที่ไหน
แม้บทบาท จะบาดลึก ถึงหัวใจ
จะแสดง แม้ร่ำไห้ ก็ยินดี

ถึงมีใคร ไหนประณาม และหยามหมิ่น
แม้จะถูก ติฉิน ใส่กลิ่นสี
แสดงออกไป แม้ใคร ไม่ยินดี
กับบทนี้ ที่ได้รับ บังคับใจ

ก็ถูกเลือก ให้เล่น เป็นนางร้าย
ก็จะร้าย ให้ถึงใจ ได้ใหมหนอ
ถึงเกลียดชัง เขาต่าง ก็ด่าทอ
จะไม่ท้อ เล่นตามบท ประชดใจ

เวทีแห่งนี้ ไม่มี เกรียติยศ
ไม่เห็นต้อง รันทด มากแค่ไหน
เขาให้บทมา ฉันก็เล่น ตามบทไป
เธออยากได้ บทไหน ก็ได้แค่ส่งมา

แม้บทบาท ขาดเกิน หรือเสริมแต่ง
จะแสดงตาม ที่ได้ ให้เชียวหนอ
แม้แต่ละ ตอนต้องมี น้ำตาคลอ
จะไม่ขอ ให้ใครเห็น เช่นน้ำตา

 

[นกป่า]

เพราโลกนี้  คือโรง  ละครใหญ่
เลยต้องใช้  ผู้กำกับ  ให้ถึงสอง
คือหนึ่งเรา  กับหนึ่งเขา  ผู้คอยมอง
ผู้คอยจ้อง  กำหนด  บทชะตา

เรื่องของเรา  เราก็  กำกับร่วม
แต่รวมรวม หน้าที่  เรามากกว่า
เพราะตัวเขา  เพียงกำ  หนดชะตา
เราสิหนา  คือผู้  ตัดสินใจ

[tna]

โรงละครโรงใหญ่ใครกำกับ
------------
โรงละคร โรงใหญ่ ใครกำกับ
ใครลำดับ บทบาท ที่วาดฝัน
บทละคร ที่ทุกข์สุข คลุกเคล้ากัน
ใครสร้างมัน ให้เดินไป ในทำนอง

ตัวละคร มากหลาย ใครกำกับ
ใครลำดับ บทบาทให้ ได้สนอง
ให้วุ่นวาย สับสน คึกคะนอง
บางตัวต้อง อาบรัก ซับน้าตา

บางบทบาท ทำให้ ใจสนุก
นฤทุกข์ สิ่งใด ให้ค้นหา
บางบทรัก อิ่มเอม เปรมอุรา
บางบทบ้า เอือมระอา บ้างฆ่าฟัน

แต่ละบท ล้วนกระทำ ตามกำหนด
ไม่อาจคด เปลี่ยนไป ได้ดั่งฝัน
เพราะมีจิต คอยกำหนด คอยกดดัน
ให้กระทำ ตามกำหนด กฏเกณมี

หากจะว่า จิตนั้นไซร้ ผู้กำหนด
อาจไม่หมด ในดวงใจ ไขแจ้งนี้
เพราะทุกคน ในโลกล้วน จิตภักดี
ชีวิตพลี ให้กับรัก สมัครใจ

รักจึงหมาย เป็นคล้าย ผู้กำหนด
เป็นตัวบท ให้ละคร ตอนไหนไหน
ตัวละคร ก็ต้องเดิน ตามบทไป
ตัวจริงไซร้ ผู้กำกับ คือ "รัก" เอง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[nan]

+1 เจ้าค่ะน้องชาย

รักของฉัน ไม่ใช่ ผู้กำกับ
รักของฉัน ไม่อาจ บังคับได้
รักของฉัน ไม่ได้ กำหนดใคร
รักของฉัน ไม่ใช่ ยิ่งใหญ่เลย

แต่คนอยู่ รอบข้าง ล้วนกำหนด
ล้วนแต่ส่ง บทบาท ตามวิถี
อยากให้เลว ฉันก็เลว อย่างได้ดี
อยากให้ดี ฉันก็ดี อย่างได้ใจ

แต่เขามอง จ้องดู รู้ใหมนั่น
จะมองฉัน ในทางดี ก็ดีแสน
จะว่าร้าย ฉันก็ร้าย อย่างทดแทน
เพราะบทบาท ง่ายเหลือแสน ถ้าแหงนดู

บางทีก็ อ่อนใจ ในบทบาท
กับหน้ากาก ฉาบไว้ น่าเบื่อหน่าย
แต่ก็รับ ตามบท ที่กำหนดให้ฉันไง
อยากให้ฉันเป็นอย่างไหน..ก็บอกมา

 

[nan]

จะแสดง บทบาท ที่ได้รับ
ใครกำกับ ก็ช่าง มันเถิดหนา
จะเปิดอ่าน ศึกษา อย่างตำรา
จะให้ต้อง วางสีหน้า ว่าอย่างไร

จะให้อ่อน นุ่มนิ่ม ราวชิมได้
จะให้ร้าย ส่งบท หน่อยได้ใหม
จะให้สง่า สวยสม ดั่งตั้งใจ
หรือจะให้ ตายไป ยังไงดี

เป็นเพียงม่าน มายา ก็เท่านั้น
โลกของฉัน ทุกวัน แต้มแต่งสี
จะให้เด่น เช่นร้าย หรือหมายดี
มันอยู่ที่ บทบาท แต่ขาดคนดู