ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

มัทธุรส  วาจา  ภาษาชาย

เพียงมุ่งหมาย  เด็ดดอม  ดอกมาลี

เมื่อลิ้มลอง  หวานสิ้น  ก็บินหนี

ปล่อยมาลี  ชอกชํ้า  ไว้เดียวดาย

[Lดกนsก]

น้ำคำชาย    หาใช่  มีแต่หลอก
เพียงกลับกลอก   เล็กน้อย   หาหลอกไม่
เป็นแค่เพียง      ลีลา       ของชายไท
อย่าคิดไป   เลยเถิด  จะเกิดทุกข์

[เพลงผ้า]

น้ำคำชาย    หาใช่  มีแต่หลอก
เพียงกลับกลอก   เล็กน้อย   หาหลอกไม่
เป็นแค่เพียง      ลีลา       ของชายไท
อย่าคิดไป   เลยเถิด  จะเกิดทุกข์

อึ้งปายเลย ตอบกลับไม่ถูกเลยนะเนี่ย +555555

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

น้ำคำชายไม่ร้ายเท่าวาจาหญิง
ชอบกลอกกลิ้งหลอกชายให้ลุ่มหลง
พอสะใจแล้วก็ถีบหัวส่ง
นวลอนงค์ไม่แคร์ใครเสียใจ

[Lดกนsก]

น้ำคำชายไม่ร้ายเท่าวาจาหญิง
ชอบกลอกกลิ้งหลอกชายให้ลุ่มหลง
พอสะใจแล้วก็ถีบหัวส่ง
นวลอนงค์ไม่แคร์ใครเสียใจ

อันน้ำเน่า    เงาจันทร์  แต่งได้คม
เหมือนสายลม   ปลิวไหว  ตัดหินผา
อันสตรี     ฆ่าบุรุษ   ด้วยยาจา
แล้วจากลา  พาบุรุษ  ทรุดจมดิน

[เพลงผ้า]

กี่ร้อยพัน  ครั้งที่  นารีชํ้า
เพราะเชื่อคํา  มักง่าย  ชายเจ้าชู้
คือสุดท้าย  ไม่พ้น  ความอดสู
ตราตรึงอยู่  นิรันด์  จนวันตาย

[ne-on]

สรุปแล้ว พวกเรา นั้นมันโง่
ชายก้อแค่ อยากโชว์ คารมลิ้น
หญิงก้อแค่ หลอกรัก แล้วย่ำดิน
คนแดดิ้น คือคน ที่หลงลม 
...แต่ทุกคำที่ออกมานั้นจากใจ.....
 ...มันช่วยให้เธอที่รักนั้นยิ้มหวาน...
 ...พูดผิดหูเข้าหน่อยก็รำคาญ.....
...แล้วมาพาลว่าเรามีแค่ลม....

[เพลงผ้า]

ศาสตราวุธ  ใดใด  ที่มีอยู่
หรือจะสู้  คําหวาน  ผ่านลิ้นชาย
ทําให้เจ็บ  อดสู  คู่ความอาย
เหมือนกับตาย  ทั้งเป็น  เห็นประจํา

[เพลงผ้า]

สรุปแล้ว พวกเรา นั้นมันโง่
ชายก้อแค่ อยากโชว์ คารมลิ้น
หญิงก้อแค่ หลอกรัก แล้วย่ำดิน
คนแดดิ้น คือคน ที่หลงลม 
...แต่ทุกคำที่ออกมานั้นจากใจ.....
 ...มันช่วยให้เธอที่รักนั้นยิ้มหวาน...
 ...พูดผิดหูเข้าหน่อยก็รำคาญ.....
...แล้วมาพาลว่าเรามีแค่ลม....

+1นะคะ

[Lดกนsก]

ศราตราวุธ  ใดใด  ที่มีอยู่
หรือจะสู้  คําหวาน  ผ่านลิ้นชาย
ทําให้เจ็บ  อดสู  คู่ความอาย
เหมือนกับตาย  ทั้งเป็น  เห็นประจํา

ศาสตราวุธ    ชายได   ที่มีอยู่
หรือจักสู้       คำหวาน   ผ่านลิ้นหยิง
ทำให้ลุ่ม  หลงไหล  จากใจจริง
แล้วก้ชิ่ง  จากเรา     เศร้าเหลือทน

[เพลงผ้า]

อย่าเอ่ยปาก ฝากรัก ใครพล่อยพล่อย
หรือว่าปล่อย อารมณ์ แบบรักเร่
หยุดใช้นํ้า คําหวาน หว่านเสน่
แล้วเลิกเส แสร้งทํา เป็นรักจริง

นํ้าคําชาย ร้ายนัก มักมีพิษ
หากหลงผิด ติดกับ ดับทุกสิ่ง
สรรหาคํา ลํ้าลึก ให้แอบอิง
สุดท้ายทิ้ง ชอกชํ้า เป็นรางวัล

[หมอกกับควัน]

       คุณกำลังเจอปัญหาอยู่หรือไม
เมื่อหัวใจของคุณนั้นบอกฉัน
มันบ่งบอกเป็นอักษรร้อยพัน
ว่าคุณนั้นมีอคติกับผู้ชาย
กับความรักวันหนึ่งต้องมีหมด
เมื่อมีจบต้องมีเจอในวันหลัง
เมื่องานเลี้ยงต้องเลิกลาในสักวัน
เมื่อถึงฝันก็ยังฝันอีกต่อไป

[Jintakawee]

มัทธุรส  วาจา  ภาษาชาย

เพียงมุ่งหมาย  เด็ดดอม  ดอกมาลี

เมื่อลิ้มลอง  หวานสิ้น  ก็บินหนี

ปล่อยมาลี  ชอกชํ้า  ไว้เดียวดาย

อาจเธอสัมผัสเพียงบางมุมมอง
ในโลกแห่งความจริง ยังมีให้ตรองอีกมากสิ่ง
ลมหายใจยังไม่สิ้น ไฉนเลยสรุปความจริง
บางครั้งเป็นเพียงสิ่งลวงตา

สิ่งที่เห็นอาจเป็น สิ่งลวงล่อ
สิ่งที่รออาจเป็น สิ่งมีค่า
สิ่งที่สัมผัส เชื่อแน่หรือ มีราคา
หยุดเถิดหนา เพียงสรุปค่า เพียงลำพัง

ชีวิตนี้อาจมีดี และมีชั่ว
ใยต้องกลัว ยอมตัว ให้ผิดหวัง
ตัดสินใจ เด็ดเดี่ยว เคี่ยวพลั้งพลาดเป็นพลัง
เดินต่อไปสิ อย่าสิ้นหวัง กำลังใจ

เอาน่า!  กับแค่ผู้ชายห่วยแตกเพียงคนหนึ่ง เมื่อเลิกไปเสียได้ ควรจะดีใจที่ได้รู้ธาตุแท้ของเขาก่อนจะได้เขามาเป็นผู้ชายประจำชีวิตฯ



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

แรกพรํ่าพลอด อ้อนคํา ทําให้รัก
พอสักพัก หน่ายแหน่ง แกล้งหลบหาย
 ไม่นานวัน หันหัก รักออกลาย
นํ้าคําชาย ลวงหลอก ออกเพียงลม

ชายเจ้าชู้ อยู่ทั่ว ไปทุกที่
ชายที่ดี ก็มี อยู่ผสม
แต่ส่วนมาก หวังพบ เพียงชื่นชม
หญิงก็จม นํ้าตา โดยเดียวดาย


แค่บางคนเท่านั้นน๊า ม่ะได้เหมาทั้งหมด
ว่าผู้ชายทั้งหมดไม่ดี

[เพลงผ้า]

นํ้าคําชาย ร้ายนัก นั้นจริงหรือ
บอกว่าซื่อ เรื่องรัก ชักหวั่นไหว
ชายชาตรี มีมนต์ หรือกระไร
พอเป่าไป ทุกที นารีฟัง

เป็นศาสตรา อาวุธ สุดเลิศลํ้า
หากเพลี้ยงพลํ้า หลงกล ต้องมนต์ขลัง
สุดจะหา ยาใด ไปประทัง
ถอนภวังค์ เวียนวน ให้พ้นไป

[กวีพเนจร]

น้ำคำชาย เจ้าอย่าหมาย เป็นคำลวง
ขอประท้วง วาจา คารมหญิง
วาจาชาย แฝงรักแท้ ไม่ไหวติง
ที่หยุดนิ่ง ให้เธอเป็น เจ้าของใจ

วาจาชาย หมายมุ่ง ใช่เด็ดดอม
เมื่อได้หอม แล้วทิ้ง ให้ร้องไห้
มีรักแท้ ผ่านวาจา ที่ให้ไป
รับรู้ได้ ด้วยใจ ที่รักเธอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

นํ้าที่กลิ้ง บนใบบอน ย้อนไปมา
นั่นวาจา ชายซื่อ หรือไฉน
ช่างแยบยล กลลวง เสียกระไร
หยดนํ้าใส สร้างพิษ ชนิดแรง

กลอกไปมา หาหยุด จุดพอไม่
สงสารใจ ยิ่งนัก รักแห้งแล้ง
เคยเชื่อคํา ยํ้ากล่าว เล่าชี้แจง
ไม่เคลือบแคลง สักนิด คือละคร

[lookgaow]

น้ำคำชาย...ยากแท้ไซร้...ใจหยั่งถึง
สุดคำนึง...เชื่อถือได้...ไขว้หลอกหลอน
คบไม่ได้...มารยาร้าย...ใช้เว้าวอน
ทำยอกย้อน....ร้อนเล่ห์...เสน่ห์ชาย

[เพลงผ้า]

อันนํ้าคํา เชิงชาย นั้นร้ายแสน
หากตอบแทน ให้ใจ ไปเพ้อฝัน
ทุ่มเทรัก ปักทรวง ดวงชีวัน
มิยอมหัน ดูแล แก่ตัวเอง

เมื่อวันหนึ่ง ซึ่งรัก เกิดหักลง
ความมั่นคง กลับกลาย เป็นข่มเหง
ใจที่ชํ้า ด้วยคํา รักละเลง
ก็เหมือนเพลง ผิดคีย์ ที่คนชัง


แค่อารมณ์กลอนนร้าคะ คุณผู้ชายทั้งหลาย

[กวีพเนจร]

น้ำคำชาย ร้ายแสน อย่าไหลหลง
อย่าเอารัก ปักลง อย่าหวั่นไหว
เพียงวาจา ลวงหลอก กลอกกลับไป
อย่าให้ใจ เขาสิ้น เพียงวาจา

เอ๊ะยังไง ไหนไป ว่าผู้ชาย
ให้เสียหาย เสียเชิง ด้วยภาษา
นี่เราเป็น เพศพ่อ หรือเพศมารดา
ยังไงหว่า เริ่มสับสน ปนกับงง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]