ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คนผิงดาว]

ความคิดถึงมันรุมเร้าใจในคืนนี้

จึงกลับมาเขียนกวีคนเศร้าเพราะคิดถึง

หยดน้ำตารินไหลจากห้วงคำนึง

เพราะว่ายังคงรักและคิดถึงในหัวใจนี้...เพียงเธอ

..............................................................
วันเวลาไม่เคยทำให้หัวใจฉันแปรผัน

คืนและวันหมุนเปลี่ยนเวียนไปสักเพียงใหน

ดวงตะวันสาดแสงส่องลาลับกี่ครั้งที่จากไป

แต่หัวใจคนคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนผันตาม

...................................................................

                        ตราบฟ้ายังรักตะวัน ฉันยังรักเธอ

[คนผิงดาว]

ฉันยืนมองดวงตะวันของเช้าวันใหม่

บนขอบฟ้าที่แสนไกลและริบหรี่

แสงแดดอ่อนเมฆน้อยๆลอยเข้าแทนที่

ดูเพลินดีกับรุ่งเช้าของดวงตะวัน

...................................................
แค่อยากให้เธอมองดวงตะวันด้วยกันในยามเช้า

เผื่อใจเหงาของเราพบกันบนทางฝัน

อยากเขียนถ้อยคำรักฝากไปกับดวงตะวัน

ด้วยคำรักจากใจฉันฝากไปมอบให้เธอ
.........................................................
ยามค่ำคืนมีเพียงจันทร์และดวงดาว

ที่พร่างพราวกลางเวหายามใจเหงา

เพ้อรำพันถึงเธอกับดวงดาว

ว่าคนเศร้าคนนี้....คิดถึงเธอ

.......................................................
รู้บ้างไหม  ใครคนนี้เขาคิดถึง

รู้บ้างไหม   ว่ายังตรึงด้วยรักและห่วงหา

รู้บ้างไหม    ใครรักและห่วงใยตลอดมา

รู้ไหมว่า...ใครร้องให้ใต้แสงจันทร์

.......................................................

     ตราบฟ้ายังรักตะวัน  ฉันยังรักเธอ

[nan]

อยากเป็นเขาคนนั้นบ้างจัง

อยากเป็นคนสำคัญอย่างเขา

เพราะไม่เคยมีใครสนใจเรา

จึงต้องเหงาและเดียวดาย

................................................

หากเธอมองมาทางนี้บ้าง

เธอจะเห็นคนอ้างว้างรออยู่เธอรู้ใหม

อาจจะดีได้ไม่เท่าคนที่เคยเป็นเจ้าของใจ

แต่จะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจแน่นอน

..................................................

[คนผิงดาว]

ฝากสายลมที่แผ่วเบายามราตรีกาล

ฝากเสียงขับขานของคนเศร้าหน่อยได้ไหม

โปรดรับรู้ด้วยนะคิดถึงเธอแทบขาดใจ

แต่ฉันคิดถึงเธอทีไร....น้ำตารินไหลทุกๆที

..............................................................
อย่าทำร้ายด้วยการลาจากกันอย่างวันนี้

เคยถามฉันทุกทีว่ารักเธอมากแค่ใหน

แล้วตอนนี้เธอรับรู้หรือยังว่ารักเธอมากมาย

ยังใจร้ายลืมสัญญารักกัน......แล้วหนอคนดี

...................................................................

       ตราบฟ้ายังรักตะวัน  ฉันยังรักเธอ

[nan]

อยากจะไปดูตะวันยามรุ่งเช้า

แต่ก้อทำอย่างใจเรานั้นไม่ได้

ไม่มีตะวันหรือแสงดาวรอบ-รอบกาย

มีแต่ความอ้างว้างมากมายในใจที่มี

...........................................................

หยดน้ำตาที่รินไหลออกมา

เป็นเป็นไม่มีค่าแล้วตอนนี้

เหงาก้อร้องเศร้าก้อร้องทุกที

ทำอย่างไรได้ก้อมันเศร้าใจอย่างนี้เมื่อไม่มีเธอ

........................................................

ฝากตะวันไปบอกเธอคนไกล

บอกว่าใครยังคงคิดถึงอยู่ตรงนี้

ฝากดวงดาวว่าคนไกลยังคิดถึงทุกที

แม้..ค่ำคืนนี้ไม่มีเธอ..ก้อไม่เป็นไร

...................................................

[คนผิงดาว]

เธอรู้บ้างไหมใจของฉันแอบร้องไห้

เมื่อเธอนั้นไม่มีเยื่อใยและไมตรีต่อฉัน

เคยบอกรักและคิดถึงอยู่ทุกวัน

แต่ว่ารักของฉันนั้นคงไม่มีค่า...สำหรับเธอ

.............................................................

ยามใดที่เธอเศร้าและเปลี่ยวเหงา

นั่งผิงดาวเคียงคู้เงากับฉันไหม

แม้ว่าเราสองคนอยู่ไกลแสนไกล

ฉันจะขอส่งหัวใจฝากไปกับไปรษณีย์ดาว

................................................................
หากวันที่เธอเหงามากนัก

แหงนมองไปมองดาวสักพักก่อนได้ไหม

ฉันจะตามเธอไปบนฟ้าที่แสนไกล

เราจะแขวนหัวใจไว้ด้วยกัน...กับดวงดาว

.................................................................

[nan]

เวลาเหงาฉันก็มองไปที่ปลายขอบฟ้า

รู้ใหมยามไม่มีดวงดาราที่อยู่บนนั้น

ฉันเหงาและเหน็บหนาวมากเท่าไรกัน

เพราะใจของฉันยังเรียกหาเธอคนไกล..ตลอดเวลา

...........................................................

เพราะเป็นแค่คน..ขี้เหงา..อยู่อย่างนี้

อาจจะมีเวลาเหงามากกว่าคนไหน-ไหน

ยามเหม่อมองไปบนท้องฟ้าที่ไร้ดาวคราใด

เหงาทีไรน้ำตาก้อรินไหล..ออกมาทุกที

........................................................

[คนผิงดาว]

ฉันเดินทางแสนไกลสุดขอบฟ้ากลับมาหาเธอตรงที่เก่า

ที่สองเราเคยเขียนกลอนรักฝากคืนวันกันและกันเอาไว้

แม้คืนเหน็บหนาวดาวบนฟ้าลาลับจากขอบฟ้าไป

ยังมีเสียงสะอื้นของหัวใจที่ร่ำไห้....เพราะคิดถึงเธอ

............................................................................
กลับมาแล้วคนดีกลับมาตรงนี้ที่รักมั่น

ของคืนและวันที่ไม่เคยลืมกันได้

ทั้งความรู้สึกและคิดถึงยังคงมีมากมาย

ในเวลาที่ห่างไกล...ช่างเดียวดายเหลือเกินแก้วตา

............................................................................
อดไม่ได้กับความคิดถึงและห่วงหา

ยืนร้องไห้กับราตรีกาลบางเวลาที่แอบเหงา

เดียวดายและเหว่ว้ามีเพียงเงา

ที่คนเศร้าทนเจ๊บปวดร่ำไห้ตลอดมา

.........................................................................
อยากบอกเธอให้รู้ว่าฉันคิดถึงมาก

อยากจะฝากชีวิตนี้เอาไว้ให้

อยากจะมอบความรักทุกๆห้วงในดวงใจ

ฝากให้เธอเก็บเอาไว้ยามเราต้องไกลกัน

............................................................
หยดน้ำตาฉันรินไหลในคืนนี้

เพราะดวงฤดีในตอนนี้มันหวั่นไหว

เมื่อสองเราพรากจากกันไปไกลแสนไกล

ทั้งที่ใจยังรักมั่น.....ฉันต่อเธอ

...............................................................

[คนผิงดาว]

ค่ำคืนนี้เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง

จะอ้างว้างหรือเดียวดายบ้างไหมหนอ

ฉันคนเศร้ายืนถามดาวด้วยความห่วงหาตั้งตารอ

คิดแล้วท้อหากเธอนั้นไม่ใยดี

...........................................................
ภาพความหลังครั้งเก่ายังจำได้

ติดตรึงใจไม่สร่างซาน่าอดสู

นึกถึงเธอขึ้นมาคราใดเศร้าน่าดู

โปรดรับรู้ว่ารักเธอนิรันดร์ไป

..........................................................
หยดน้ำตารินไหลในคืนนี้

บทกวีคนเศร้าเคล้าความผิดหวัง

ยืนมองฟ้าไร้ดาวน่าเศร้าจัง

น้ำตาหลั่งดั่งฝนพร่ำ.....ช้ำเหลือเกิน

...........................................................