ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ทำไมพวกเราชอบดูดาวกัน เพราะอะไรรู้ไม๊
ทุกครั้งที่เราแหงนมองท้องฟ้า
มันกลับคืนสภาพเดิมของจิตใจ
เหมือนเราได้กลับบ้าน


เพราะนามเดิมของจิตใจเรา
คือความกว้างใหญ่ที่ไร้ขอบเขต
เป็นช่องว่างอยู่ในจักรวาล
แต่ช่องว่างเล็กๆที่มันมาเบียดตัวอยู่ในดีเอ็นเอของเรา
ประกอบกับปฏิกิริยา เป็นความปรุงแต่ง หรือจิตสังขาร
มันทำให้เราลืมบ้านเดิมของจิตใจ


แต่ทุกครั้งที่เรามองท้องฟ้า
รู้สึกเหมือนเราได้กลับบ้าน
มันกว้างใหญ่ไพศาลไร้ขอบเขต
ความถูก ความผิด ความดี ความชั่ว
เขาและเรา
ไม่เคยมีอยู่ก่อน
เกิดจากความหลงผิดทั้งนั้น

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ธรรมะหลวงพ่ออำนาจ โอภาโส

[Alpha]

ทำไมถึงชอบดูดาว...
ระยับพราวแพรวตาบนฟ้าใส
สำหรับฉันก็อาจไม่เหมือนใคร
ที่มองไปเพื่อย้ำใจตัวเรา

แม้ยิ่งใหญ่เพียงไหนไม่จริงหรอก
ท้องฟ้าบอกแค่ธุลีไม่ต่างเขา
ในสายตาดาราก็เห็นเรา
เป็นเพียงจุดเพียงเถ้าของละออง

แค่อณูเล็กเล็กบนโลกนี้
มิได้มีอะไรให้ผยอง
มิได้เด่นจนฟ้าต้องมามอง
มีแต่ฉันที่ต้องมองดูดาว
****************************

[คนรักษ์ถิ่น]

   เมื่อมองดาว..สกาว..สุกสดใส

ใจก็คล้าย   มีความสุข..ในทุกที่

สบายตา..ผ่อนใจ..ในราตรี

จึงมีความสุข  ทุกที  ที่ดูดาว

 

[รัศมีธรรมส่องทาง]

มองดูดาว  เปรียบราว  การเกิดดับ
แลวับวับ  ดับแสงไป  ดังกับฝัน
แลดูไป  เหมือนชีวิต  ของเรานั้น
เกิดแล้วพลัน  อยู่ไม่นาน  ก็ดับลง

ก่อนจะดับ  ลับลาไป  จรัสแสง
จงสำแดง  ให้งามงด  หมดสงสัย
เมื่อดับลง  ปลงได้  อย่าอาลัย
ขอเพียงให้  สวยงาม  ตามทางตน

[เพลงผ้า]

ก็ดาวสวย รวยแสง แสดงสี
อยู่ในที่ สูงส่ง คงสดใส
มีจันทรา เรืองรอง ผ่องอําไพ
สาดแสงไป กระทบ เจ้าดารา

แล้วจะให้ ไม่มอง อย่างไรเล่า
ต่างคอยเฝ้า รอวัน ถวินหา
หวังจะเงื้อม เอื้อมมือ ไปขว้ามา
เก็บดารา อิงแอบ แนบกลางใจ

[เพรางาย]

ทำไมถึงชอบดูดาว
วับวาวพราวฟ้าสดใส
กลางความมืดดำคล้ำไป
ดาวได้ระบายแสงพร้อย

เหมือนเกล็ดเพชรแกล้งแต่งสวย
ซึ่งช่วยปลอบลดปลดปล่อย
ฟ้าร้างห่างจันทร์ฝันคอย
ดาวน้อยยังอยู่คู่ฟ้า

หวังใดเจิดจ้าตาจ้อง
แล้วต้องพลั้งพลาดหวาดผวา
สิ่งใดไม่หวังอยู่มา
ชื่นใจหนักหนากว่ากัน

เล็กเล็กน้อยน้อยมีค่า
แม้ว่าไม่ใช่ใฝ่ฝัน
สิ่งไกลสูงค่าสำคัญ
สิ่งใกล้ค่านั้นต่ำหรือ?

[สุวรรณ]

ดึกดื่นคืนไหนเมื่อย่างเท้า
ออกจากห้องสีขาวเข้าราวป่า
สายตามักแหงนมองท้องนภา
หาดาราเป็นเพื่อนยามเดินทาง

ลิบลิบกระพริบจากฟ้าไกล
แสงสุกใสจากดาวพราวสว่าง
คลายความมัวสลัวที่เลือนลาง
ให้เห็นทางระหว่างดำเนินไป

ใช้เวลาเพียงน้อยเพื่อเก็บภาพ
ดวงดาวฉาบท้องฟ้าพาสุกใส
เปรียบดังแสงสว่างขึ้นกลางใจ
บอกอย่าหวั่นใด แม้ทางมัว

จึ่งชอบดูดาวบนท้องฟ้า
ที่แต่งแต้มนภาฟ้าสลัว
ให้ฟ้าหม่นทึบเทาบรรเทามัว
ระยิบทั่วฟ้าด้วยแสงจากดาว