ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เจ้านาง]

สุดท้ายก็เหลือ....แค่ฉัน....
มารำพัน ด้วยคน  ทนหมองไหม้
ไม่รู้มัน เกิดขึ้น ได้อย่างไร
เขาเดินหนี จากไป ไม่กลับมา

ตัดบัวยังเหลือ....ซึ่งเยื่อใย
เธอตัดรัก ฉันไป ไร้เสน่หา
ปล่อยให้ฉัน เดียวดาย...ฟ า ย น้ำ ต า
เธอจากลา  รักไร้เยื่อ ................" เหลือแต่ฉัน"........

[lookgaow]

สุดท้าย...ก้อเหลือแค่เพียงฉัน
หมดสิ้นแล้วความผูกพันธ์...สะบั้นใส
เรื่องของคนสองคน...แต่มีเขาแทรกมาตอนไหน
สุดท้ายฉันก้อไม่เหลืออะไร...ถูกผลักไสอยู่ฝ่ายเดียว

เมื่อเธอไม่เคยจะเห็นซึ้ง...ซึ่งคุณค่า
เมื่อความรักหมดราคา...ก้อไม่เคยกลับมาแลเหลียว
ทางเดินที่สิ้นหวัง...ต้องเผชิญลำพังเพียงผู้เดียว
นิ้วก้อยที่เคยเกี่ยว...กลายเป็นเศษเสี้ยวแห่งความทรงจำ

เสียงพระพาย...หวิวไหวชายยอดหญ้า
หยดน้ำตาพลันร่วงหล่น...ถนนช้ำ
ผู้หญิงหนึ่งคนจมอยู่กับวังวนความทรงจำ
ทุก ๆ ภาพตอกย้ำ..นี่คงเป็นบาปกรรม.

ที่สุดท้ายก้อเหลือฉัน...คนเดียว

[*คuขี้IหJา*]

ฉันเหมือนท้องฟ้าที่พาดผ่าน
มีดวงดาวเป็นหมื่นล้านคอยแต่งแต้ม
มีพระจันทร์คืนวันเพ็ญขึ้นมาแซม
มีดวงอาทิตย์ในรุ่งอรุณแย้ม...ให้ท้องฟ้าแจ่มได้อีกวัน

แต่....สุดท้าย
ก็ไม่มีดวงดาวดวงไหนอยู่กับฉัน
พระอาทิตย์ก็มาแค่ตอนกลางวัน
ส่วนพระจันทร์....สิบห้าวันถึงจะเต็มดวงสักที

สุดท้ายก็ต้องอยู่ตรงนี้เพียงลำพัง
มีเพื่อนคือความหวัง...ที่อยู่กับฉันตรงนี้
ชีวิตที่ขาดการแต่งแต้มจากเธอคนดี
ก็คงต้องอย่างเหงา-เหงาแบบนี้...ไปวัน-วัน

[ne-on]

จากนี้ไปคงต้องเดินเพียงลำพัง
ไร้พลังและจุดหมายในหนทาง
เดินคนเดียวสุดแสนจะอ้างว้าง
เหมือนเรือน้อยที่อัปปางกลางวารี

จากนี้ไปคงไม่เหลือใครอีกแล้ว
ไม่มีแม้วี่แววจะเหมือนเดิมอีกครั้ง
จากนี้ไปคงไม่มีเหลือแล้วความหวัง
แต่ตัวฉันคงต้องเดินก้าวต่อไป

[กวีพเนจร]

ฉากสุดท้าย ของความรัก ฉันโดนทิ้ง
ทุกๆสิ่ง เคยร่วมทำ พลันสลาย
ความรักที่ เคยหวาน ล่มละลาย
ฉากสุดท้าย เหลือเพียงฉัน เพียงลำพัง

ตอนสุดท้าย ของเรื่องราว แห่งความรัก
ฉันอกหัก ฉันยืนอยู่ อย่างสิ้นหวัง
ฉันไร้สิ้น เรี่ยวแรง และพลัง
และก็ยัง ลมหายใจ ที่รวยริน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[tna]

ทางหัวใจ ใช่มีไว้ ให้เดินผ่าน
เป็นขอบเขต เส้นทาง วางไว้ให้
คนสองคน ค้นหา หนทางไกล
เป็นเยื่อใย ใสบาง หว่างฤดี

ช่วยกันถาก ช่วยกันถาง ทางชีวิต
ที่ลิขิต ด้วยความรัก ประจักษ์หมาย
ช่วยกันหว่าน เมล็ดรัก พักใจกาย
รอวันหมาย รักเติบใหญ่ ได้ภิรมย์

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[lookgaow]

ต้นรัก..ที่เราเคย...ร่วมปลูกไว้
มาครานี้...เติบโตใหญ่...ใยหลึกหนี
ใครจะช่วย...รดน้ำพรวนดิน...ล่ะคนดี
เมล็ดพันธ์...ไม้นี้...ขาดคนดูแล

ดอกและใบ...อับเฉา...เศร้าโรยร่วง
เธอไม่ห่วง...จากไปไกล...ไม่แยแส
ตัวคนเดียว...มิอาจมีกำลังใจ...จะดูแล
รู้สึกพ่ายแพ้...รักแท้...ไม่มีจริง

ใช้น้ำตา...แต่ละหยด...รดต้นไม้
กลั่นจากใจ...คนไร้คู่...ผู้ถูกทิ้ง
ต้นรักเรา...เฉาแห้งตาย...ไม่ไหวติง
คนโดนทิ้ง...แน่นิ่งมอง...กองน้ำตา

[คุณชายอกหัก]

นี่ฉันแย่ ขนาดนั้น เลยเหรอ
กับสิ่งที่ทุกคน เพียงได้เจอ เลยตัดสิน
เห็นฉันไม่เศร้าแต่เห็นเขาน้ำตาไหลริน
ซึ่งความจริงอาจไม่ใช่เหมือนที่ได้เห็นกัน

พอเถียงว่าเขาเป็นผู้หญิงมารยา
คนเขาก็ด่า หน้าตัวเมีย ให้แก่ฉัน
เพราะความจริงที่ทุกคนได้รู้ไม่ทัน
มันทำให้ฉัน  ดูเป็นคนไม่ดี

เธอร้องไห้ ร่ายความเลวของฉัน
ทั้งที่เธอเป็นคนแปรผันกันเองนี่
เธอคงจะหน้าด้านเกินความพอดี
ถึงได้ซั้วซี้พูดไม่จริง ทุกสิ่งไป



ทำให้ฉันขาดคนสมาคม
ต้องเศร้าตรมมีแต่คนผลักไส
คือเรื่องที่สุดแสนยากจะทำใจ
ที่ทุกคนทำไป อย่าเสียใจ ภายหลังแล้วกัน

ไหนใครบอกว่าชีวิตจริงไม่ใช่ในละคร
แต่นี่เหมือนในตอนที่เธออยู่กับฉัน
เธอร้องไห้เสแสร้งแล้วบอกว่าเลิกกัน
คนอื่นก็ดันเข้ามาเห็นเหมือนว่าฉันทำร้ายเธอ

ทำให้ฉันต้องไร้คนมาแลเหลียว
อยู่ตัวคนเดียวเปลี่ยวเหงาอยู่เสมอ
เหตุผลของละครเรื่องนี้ที่ฉันได้เจอ
ก็เพราะเธอ สุดท้าย....ก็เหลือแค่ฉันคนเดียว

[wonderloveyou]

สุดท้ายก็เหลือแค่เรา...คนที่ไม่เคยมีค่า
เธอไม่เคยมาหาเธอไม่เคยสน
รู้ไหมว่าอยู่กับเธอต้องอดทน
ต้องผ่านฝนผ่านหนาวมาด้วยใจ

พอผ่านพ้นด้วยดีเธอกลับหลอก
กลับมานอกใจฉันให้หลงใหล
เธอมีใครหลายคนเต็มหัวใจ
มาบอก ○ ไม่รักกันขอโทษที ○

จบคำพูดขอเธอจบทุกอย่าง
ทุกสิ่งว้างไปหมดแค่เท่านี้
ไม่มีเธอให้กอดจบสิ้นที
ชีวิตนี้ให้รู้ไปว่าไม่ตาย

----------------------------------------------




[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[tna]

ที่สุดท้าย ก็แค่ฉัน ฝันถึงเขา
รักโง่เง่า ที่เมามัว กลั้วความขม
เพราะรักเขา มากมาย ใจระทม
จึงต้องห่ม ราตรี ที่อำพราง

หมางใจขม ข่มอารมณ์ ตรมดวงจิต
คนแนบชิด ได้มลาย หมายเมินหมาง
เฝ้าเวียนวน ค้นหา  เวลาพราง
ที่อ้างว้าง เยื่อใย ในไมตรี

นี่นะหรือ คือรัก หักสวาท
เหมือนถูกกวาด ให้หาย วายฉวี
รักที่สร้าง เนินนาน หว่านวจี
ตั้งแต่นี้ คงไม่มี คดีใจ

อยากจะบอก ให้รู้ กู่ให้เห็น
ว่ารักเป็น ดังเพลิงใจ นั่นไฉน
วันนี้รัก พรุ่งนี้จาก จำพรากไกล
นี่หรือใจ นารี ที่คร่ำครวญ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[lookgaow]

เหลือเพียง...ความว่างปล่าว
กับใจดวง ..เหงา-เหงา.. ดวงนี้
ยึดติดอยู่กับ...ความทรงจำเก่า-เก่า...ทุกที
ทั้ง-ทั้ง ที่ ในใจก็รู้ว่าไม่อะไรดี..ขึ้นมา

ยังคง..คิดถึงเธอ..อยู่ทุกวัน
ยังจำเวลา..ที่เรามานั่งนับดาว..บนฟ้า
เรานั่งอมยิ้ม..แล้วก็หันมา..สบสายตา
แต่วันนี้ไม่รู้ว่า..เธอไปสบสายตากับใคร

เธอคิดถึงฉัน...บ้างรึเปล่าว
ยามที่..หัวใจเหน็บหนาว..เธอจะเศร้าบ้างใหม
ห่างกันแบบนี้..เธอคงลืมฉัน..ไปจากใจ
คำถามอีกมากมาย..ที่อยากให้คนไกลตอบฉันที

ฉันคิดถึงเธอ.....รู้บ้างหรือเปล่า
ยามที่...หัวใจเหน็บหนาว...คิดถึงเรื่องของเรารู้ไหม
ห่างกันแบบนี้...แต่ไม่เคยลบเลือนเธอ...จากหัวใจ
มีคำตอบอยู่มากมาย...ที่อยากให้คนไกลฟังฉันที

[lookgaow]

อย่าบอกเลยว่า...เธอยังคิดถึง
คำนี้ไม่ค่อยซึ้ง..แล้วเธอจ๋า
เพราะฉันต้องอยู่คนเดียวเรื่อยมา
แม้แต่ความห่วงหา..เธอก็ไม่มี

ต้องอยู่กับความทรงจำเก่า-เก่า
เรื่องเดิม-เดิมของความเศร้า..จนอยากหลีกหนี
ครั้นพอหัวใจฉันจวนจะหายดี
เธอมาบอกฉันตอนนี้ว่า..คิดถึง..ใครเขาจะฟัง

ในเมื่อเธอยังอยู่กับความทรงจำเก่า - เก่า
แสดงว่าไม่เคยลืมเรื่องของเรา...จวบจนวันนี้
ฉันจะคอยดูแลหัวใจส่วนที่เหลือ...ให้หายดี
แม้เพิ่งมาบอกว่าคิดถึงกันตอนนี้...ความรู้สึกยังคงที่...รักตลอดมา

[lookgaow]

ที่ฉันยังคงจำเรื่องราวเก่า-เก่า
เพราะหัวใจปวดร้าวต่างหากละเธอจ๋า
ไม่ได้อยากให้เธอ..เดินหวนกลับมา
พอแล้วละกับน้ำตา..ฉันไม่ต้องการ

ยังรักฉันอยู่เสมอ
พอเถิดเธอยิ่งฟังฉันก็ยิ่งรำคาญ
พอเถิดเลิกตีหน้าเศร้าเรียกความสงสาร
ฉันเห็นเเล้วรำคาญ..รู้ใหมเธอ

รู้ไหมทำไมฉันยังจำเรื่องราวเก่า - เก่า
เพราะรูสึกได้ว่ารักของเรา...ยังมีค่า
ไม่ได้ขอร้องว่าเธอจะต้อนรับ...การกลับมา
แค่อยากจะช่วยซับน้ำตา...หากเธอต้องการ

ยืนยันว่ารักเธออยู่เสมอ
แต่มิอาจพร่ำเพ้อกลัวเธอจะหักหาน
ไม่ได้ตีหน้าเศร้า...เพื่อเรียกคะแนนสงสาร
แต่กลัวเกะกะน่ารำคาญ...มาระรานใจเธอ