ดอกดิน..ดอกนี้...มีสีน้อย
ดอกดิน..ดอกนี้...ด้อยวาสนา
ดอกดิน..ดอกนี้...คอยน่านนั้นเมตตา
ดอกดิน..ดอกนี้...คอยถ้ารักจากเธอ
ดอกดิน ...ดอกนี้..ไม่เคยลืม
ดอกดิน... ไม่เคยชืนชม หลงแสงสี
ดอกดิน... จะหลงก็หลงเธอ นะคนดี
ดอกดิน....ดอกนี้ มีไว้เพื่อเธอชม
ดอกดิน...ดอกนี้..มันด้อยค่า
ดอกดิน..ดอกนี้..จะเทียบฟ้าไดไฉน
ดอกดิน..ดอกนี้ ..แค่หวังอยู่ในใจ
ว่าดอกฟ้า จะแอนไหว ให้เชยชม
ดอกดิน หนอดอกดิน
ดอกดิน เจ้าสิ้นความหวังแล้วใช่ไหม
ดอกดิน เจ้าคงหวังนั้นเกินไป
ดอกดิน หรือเทียบได้ กับฟ้างาม
ดอกดิน...ดอกนี้...ถึงจะมีสีน้อย
ดอกดิน...ดอกนี้...ยังมีแต่คนคอยห่วงหา
ดอกดิน...ดอกนี้...ยังไม่ไร้ใครเมตตา
ดอกดิน...ดอกนี้...ยังมีแต่คนคอยมาชื่นชม
ดอกดิน...ดอกนี้...เจ้ารู้หรือไม่
ดอกดิน...ดอกนี้...ที่ชูไสวขึ้นช่อ
ดอกดิน...ดอกนี้...ถึงไม่มีสีแต่ก้อมีคนรอ
ดอกดิน...ดอกนี้...รู้ใหมหนอเขารอชื่นชม
ดอกดิน...ดอกนี้...อยู่สูงเกินไป
ดอกดิน...ดอกนี้...แม้ว่าใจฉันไฝ่หา
ดอกดิน...ดอกนี้...ก็ไม่โน้มกิ่งลงมา
ดอกดิน...ดอกนี้...ฉันเอื้อมมือคว้า..ไม่ถึงเธอ