ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[วังน้ำวน]

      ๏ เมื่อหัวใจไม่สดับและรับรู้
          ความอดสูโศกเศร้า ฤๅ เข้าถึง
          เมื่อไม่สนคำใครนัยรำพึง
          ณ ก้นบึ้งแห่งใจย่อมใสเย็น

          สิ่งแปดเปื้อนปลอมแปลกผลแตกต่าง
          นิ่งและว่างพิจารณาปัญหาเห็น
          คราวุ่นวายสะกดจิตให้คิดเป็น
          มัวหลบเร้นมิใช่ปราชญ์ฉลาดคน

          อย่าพิสูจน์สัตย์แท้เพียงแค่คลำ
          อย่าจดจำในสิ่งที่ไม่มีผล
          น้ำตาอย่าลบเลือนเตือนใจตน
          เจ็บอีกหนคือเขลากว่าเข้าใจ

          กี่ทุกข์ร้อนเรื่องราวที่ร้าวราน
          จะพ้นผ่านกระแสหากแก้ไข
          ทำโอดครวญละเมอพร่ำเพ้อไป
          อาจมิเหลือค่าใดชวนให้มอง

          แยกแยะล้วนถ้วนถี่พิศที่ใจ
          จงห่างไกลชั่วชังเกลียดทั้งผอง
          โปรดระวังคนร้ายหมายเกี่ยวดอง
          ควรไตร่ตรองแจ่มแจ้งผู้แฝงตัว

          สั่งสมบุญคุณธรรมกระทำดี
          ให้หลีกหนีสิ่งทรามและความชั่ว
          แม้มากภัยกระหน่ำมาอย่าไปกลัว
          ดีเป็นรั้วคุ้มให้พ้นภัยพาล

          มิตรภาพซาบซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
          ดีกว่าเกี่ยวฝูงชนฉ้อฉลผ่าน
          ความเป็นจริงสืบได้ในเหตุการณ์
          หากคนอ่านคิดหยั่งนัยทั้งปวง[/b

               ที่มา
www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=104501