ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

 ตัวของเธอเปรียบเหมื่อนกับดอกฟ้า
วาสนาของฉันแค่ได้กลิ่น
ได้แอบมองข้างเดียวจนชาชิน
เหมือนหมาเห่าเครื่องบินอยู่ร่ำไป

[มั่น แซลี้]

แม่ดอกฟ้าแสนดีขอให้เธอได้อยู่บนฟ้า
ฉันไม่กล้าให้เธอมาอยู่ร่วมผืนดินเดียวกับฉัน
ขอให้เธอมีแต่ความสุขอย่าได้คิดถึงกัน
ส่วนตัวฉันขอรักเธอทุกลมหายใจก็คงพอ

[ชายไร้รัก]

      เปรียบไปแล้วเธอก็เหมือนดั่งดอกฟ้า                 ส่วนตัวฉันแค่หมาข้างถนน
ไร้ชื่อเสียงเกียรติยศเพียงคนจน                             ไม่ใช่คนที่ดูคู่ควรเธอ
      มีผู้ชายมากมายในใต้หล้า                               คอยเข้ามาเอาใจอยู่เสมอ
ถอยป้ายแดงราคาแพงมารับเธอ                              แล้วคนเซ่ออย่างฉันจะทำอย่างไร
      ได้แต่มองเธออยู่ในมุมนี้                                 ฉันไม่มีสิทธิ์พบทางสดใส
คอยแอบมองเธออยู่ที่ไกลไกล                                 คอยห่วงใยจากใจที่รักจริง

[สารพัด*เพี้ยน]

หากเธอคิดอย่างนั้นก็ไม่ว่า
แต่ว่าอย่ามาว่าฉันเป็นดอกฟ้า
คนเราทุกคนต่างก็มีค่า
ขอเถอะอย่าดูถูกแม้แต่ตัวเธอเอง

ขนาดตัวเองยังดูถูก
แล้วจะผูกสัมพันธ์ใครไหนที่
ลองมองตัวเองมีค่าสักนิดพี่
ชีวิตนี้ยังมีอะไรให้ค้นหาอีกมากมาย

[ชายไร้รัก]

      ฉันมันคนต่ำต้อยต้องคอยเจียม                            กล้าจะเทียมเทียบเท่ากับเขาหรือ
มีแค่ตัวกับหัวใจในกำมือ                                           อยากจะสื่อบอกรักเธออยู่เหมือนกัน
      ฉันนั้นอยากให้เธอมีความสุข                               ถึงฉันทุกข์ไม่เป็นไรขอแค่ฝัน
ให้เธอพบคนดีแค่นี้ละกัน                                          อย่าลำบากกับฉันเลยไม่คู่ควร
      ฉันไม่ได้ดูถูกตัวฉันเอง                                       แต่ฉันเกรงใจเธอนั้นผันผวน
ถ้าสักวันเจอคนดีอาจเรรวน                                        เข้ามากวนใจเธอให้หลงไป
      แต่ตัวฉันจะยึดมั่นในความรัก                              ให้ประจักษ์เฝ้าใฝ่ฝันจะได้ไหม
ฉันขอรักแค่เธอตลอดไป                                            ถึงอยู่ไกลกับใครใจเฝ้ารอ
                                       

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

   วาสนาหมาวัดกับดอกฟ้า
โชคชะตาขีดเส้นให้พบผ่าน
ฉันได้พบรู้จักเธอได้ไม่นาน
ทางขนานก็ดันสร้างระหวางใจ
  น้องดอกฟ้าฟี่หมาวัดเรื่องมันเศร้า
เรื่องของเราไม่มีทางเป็นได้แน่
ถึงตัวฟี่กับน้องมีรักแท้
ไม่อาจแปรได้ว่าอยู่ด้วยกัน
   พ่อแม่น้องสร้างกำแพงไว้สูงนัก
เหมื่อนศรพิษยิงปักอกฟี่ให้หม่น
มองตัวฟี่ฟี่รู้ฟี่มันจน
ไม่อาจทนเห็นน้องต้องเศร้าใจ
   ฟี่จึงขอจากไปไม่ยุ่งเกี่ยว
ไม่ขอเหลียวแลมองให้ชอกช้ำ
ถ้าผลบุญชาตินี้ฟี่ได้ทำ
จงหนุนนำพบเจอน้องทุกชาติไป

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

หมาวัดอกหักอีกแล้ว
น้องแก้วดอกฟ้าทำฟี่ได้
หมาวัดหรืออุตส่าห์เฝ้าจริงใจ
ดอกฟ้าใยหนีไปกับใครได้

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

คงจะลืมยากนะดอกหญ้า
เพราะดอกฟ้าเป็นรักแรก
เจ็บครั้งนี้หัวใจฉันคงแหลก
คงไม่แปลกที่ฉันไม่รักใคร

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

แล้วฉันผิดอะไรล่ะหมาวัด
เธอถึงปัดความรักของฉันได้
เธอเจ็บฉันไม่เจ็บเลยหรือไง
ขอเพียงจำไว้..เธอเกลียดฉันยังไง..หัวใจฉันก้อรักเธอ 

ฉันไม่ได้เกลียดเธอนะดอกหญ้า
แต่ครั้งนั้นมันหนักหนาเกินทนได้
นี่หรือสิ่งตอบแทนที่รักเขาหมดใจ
สิ่งสุดท้ายที่ได้คือน้ำตา

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

รู้ทั้งรู้เรามันจนคนอาศัย
สัญชาติไพร่ต่ำต้อยด้อยศักดิ์ศรี
รู้ดอกฟ้าว่าอยู่สูงยังอวดดี
ผลสุดท้ายก็มีแต่ช้ำใจ

[ฟางหิมะ]

แม้เธอจะเป็นเพียงหมาเห่าเครื่องบิน

แต่ฉันก้อจำไม่ทอดทิ้ง - ทิ้งเธอไปไหน

จะอยู่ตรงนี้นะ ตรงนี้ คนดีของจัย

โปรดรู้ไว้ ถึงเธอไม่มีใคร

แต่เธอยัง . . .มีฉัน - ที่อยู่เคียงข้างเธอ

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

พยายามเข้าซิสักวันหรอก
โอ้เจ้าดอกฟ้าที่หมาวัดหวัง
อาจจะแลเจ้าบ้างเป็นกำลัง
อย่าเพิ่งยั้งเสียก่อนอย่าถอดใจ

ถีบตัวเองให้สูงไปเคียงข้าง
เจ้าโฉมนางดอกฟ้าที่สวยใส
ไม่ต้องติดฐานะอีกต่อไป
แต่ทว่าเมื่อไรเล่ามาเอย

พยายามมาเป็นร้อย
สู้ไม่ถอยก็หลายหน
แต่นี้ละหนาน้ำใจคน
แค่เราจนหน่อยเดียวก็ไม่มอง

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

ทำไมไม่มองคนที่ต่ำกว่า
ชะแง้แลแต่ฟ้าช่างน่าขัน
สมควรแล้วต้องเจ็บต้องจาบัลย์
เจ็บแบบเดียวกับฉันที่รักเธอ

ขอโทษนะที่ไม่แลความรักที่ดินให้
เพราะหัวใจของฉันมอบให้ดอกฟ้า
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยชายตา
เหลียวลงมาที่หมาวัดไม่เป็นไร

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

อย่าทำอย่างนั้นเลยได้ไหม
ฉันลำบากหัวใจที่จะทำอย่างนี้
อย่าอ้อนวออนให้ยากเลยคนดี
ที่เป็นอยู่อย่างนี้ก็ปวดใจ

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

ทำมัยฟ้าช่างแกล้งฉันอย่างนี้
รักดอกฟ้ามากี่ปีเธอไม่สน
กับดอกหญ้ากับไม่รักปักกมล
กับไปสนเจ้าดอกฟ้าบ้าสิ้นดี

[one28]

ก้อเลิกรัก ซะซิ เจ้าดอกฟ้า
ฉันดอกหญ้า มาซิ เธอคว้าได้
ฉันรักเธอ นะหมาวัด โปรดเข้าใจ
ลืมดอกฟ้า ได้ไหม มารักกัน 

ดูเหมือนดินจะชอบนักหมาวัดนี้
ส่วนฉันนี่เป็นหมาดีมีเจ้าของ
มีบ้างไหมนางใดที่หมายปอง
ทั้งสี่ห้องของหัวใจยกให้ฟรี

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

ถูกต้องแล้วฟี่ดินหญ้า
วาสนาหมาวัดไร้เจ้าของ
ไม่มีใครคิดจะจับจอง
แม้แต่ดอกฟ้าที่เฝ้าปองยังไม่แล

[one28]

หมาดีมีเจ้าของ
ดินจะปองคงไม่ได้
กลัวเจ้าของมาทวงคืน..ขมขื่นเกินไป
หมาวัดปลอดภัย..ไม่มีใครมาทวงคืน 

ถึงฉันนี้เป็นหมาดีมีเจ้าของ
แต่ทุกห้องของหัวใจไว้ใจได้
จะไม่รับพิจารณาเลยหรือไร
สาบานได้ไม่มีใครมาทวงคืน

หรือเธอปลื้มลืมไม่ได้กับหมาวัด
ที่ยืนหยัดรักดอกฟ้าพาขมขื่น
เฝ้าแต่เพ้อละเมอหาทุกค่ำคืน
หลับหรือตื่นยอมกล้ำกลืนพร้อมทุกข์ทน

จะว่าไปสนทำไมแค่ดอกฟ้า
ดูดอกหญ้าว่าไปก็น่าสน
ถึงต่ำต้อยด้อยราคาก็น่ายล
ยังอดทนบานดอกได้ในป่าปูน

แต่ทำไมบางคนถึงทนนัก
ยอมจมปรักกับรักแท้แม้สิ้นสูญ
แม้นไม่ได้ครอบครองต้องอาดูร
ยอมเทอดทูลรักมั่นจำนัญจา

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

แม่ดอกฟ้าเจ้าอยู่สูงเกินหมาเอื้อม
หมาจึงได้แค่เจียมแค่แอบฝัน
หวังคงว่าคงมีเข้าสักวัน
แม่ดอกฟ้าจะหันมองลงมา
รู้ตัวดีว่าหมาวัดนั้นมันต่ำ
มีแต่คนย่ำยีว่าเผยอ
คิดจะเด็ดดอกฟ้าฝันละเธอ
ดูช่างเซ่อจริงๆหมาวัดเรา

[ฟางหิมะ]

เมื่อความรัก ทักทายชวน ใคร่ควรคิด

เชื่อสนิท ปักใจ รับใจเขา

มาวันนี้ เขาเมิน เดินหนีเรา

ใจเจ้ากรรม เจ้าจะทำ อย่างไรดี