ฝากกลอนไปถึงเพื่อน

แปลกไหม - -ต่างคนก็มากจากที่ใดๆที่แตกต่าง แต่วันหนึ่งมาอยู่ใกล้ในหนทาง มาอยู่เคียงข้างอย่างผูกพัน แปลกไหม - -ที่คนแปลกหน้าในครั้งหนึ่งนั้น เมื่อเวลาผันผ่านนานวัน กลับสร้างความเป็นเพื่อนกันอย่างมั่นคง

ไม่จำเป็นต้องย้อนทวนเวลา ไม่จำเป็นต้องหลับตาเพียงเพื่อจะฝัน เพราะทุก ๆเหตุการณ์ที่เราผ่านมาด้วยกัน ยังตราตรึงในความรู้สึกฉัน - -อีกแสนนาน

บอกไม่ได้หรอกนะว่าแค่ไหน - -กับความรักที่มีให้จนถึงวันนี้ ประมาณค่าไม่ได้เลยคนดี ที่จะมาบรรยายความรู้สึกนี้ได้หมดใจ บอกได้แต่ว่า " ภูมิใจมาก" ที่ได้มารู้จักและชิดใกล้ ได้เรียนรู้ถึงสิ่งล้ำค่าที่เรียกกันว่า "น้ำใจ" สิ่งที่ยากจะหาซื้อได้ - - แต่เพื่อนมี

ต้องการให้เพื่อนอยู่ร่วมกันวันนี้ เพราะต่อไปคงไม่มีภาพที่พร้อมหน้า ขอได้ไหม - -หัวใจให้สัญญา ความผูกพันขอได้อย่าจากลาพร้อมคืนวัน

ต่างคนต่างต้องไปไกลห่างเพื่อน ต่างไปเยือนเส้นทางที่ต่างฝัน ต่างก็มีขอบฟ้าต่างฟ้ากัน ต่างบุกบั่นดั้นด้นดิ้นรนไป ต่างมีอุดมการณ์อันแตกต่าง ต่างแนวทางต่างก้าวเท่าที่ไหว ต่างก็คอยรินหลั่งกำลังใจ ต่างทางไกลแต่ก้าวไปพร้อมๆกัน

พรุ่งนี้เธอจะเป็นเพื่อนใครจะพบใครอีกมากมายนอกจากฉัน โลกอาจเปลี่ยนได้ในทุกวัน แต่วันนี้ไม่มีใครเปลี่ยนฉัน - - เพื่อนของเธอ - -

ขอบคุณนะ - - ที่อยู่ใกล้ ฉันคงไม่ต้องการอะไรมากกว่านี้ เธอให้สิ่งมีค่ากว่าเคยมี ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่ให้กัน

หลับตาลงเถอะเพื่อน แก้มเปื้อนจะเช็ดน้ำตาให้ วันเวลาอาจพรากเราจากไกล ไกลหรือใกล้ยังเป็นเพื่อนอยู่เหมือนเคย

สำหรับเพื่อนซี้ ฉันไม่มีอะไรจะมอบให้ เพราะคุณค่าแต่ละอย่างมันน้อยไป เมื่อเทียบกับความจริงใจที่ให้เธอ

เพื่อนหน่ะ หาง่าย แต่คนที่มีความหมาย หาง่ายที่ไหน นาน นานถึงจะเจอคนถูกใจ และเธอนี่ไง ทั้งเพื่อน ทั้งความหมายที่ฉันมี

เมื่อใดที่เธอเจ็บช้ำ คงเห็นว่าโลกตอกย้ำซ้ำเติมเสมอ ทั้งดาวพราย สายฝน และฟ้าหม่นที่เจอ คอยยิ่งทำให้เธออ่อนแรงไป แต่สักวันเธอจะเห็นเหมือนกัน จะรู้ว่าคืนวันช่วยเธอนั้นได้แค่ไหน จะรู้ว่าโลกนี้มีค่าต่อฝันมากเพียงใด และหากต้องการกำลังใจ..ฉันได้ไหมที่จะเป็น

วันฉันล้มเธอคอยปลุกให้ลุกขึ้น มาหยัดยืนเคียงข้างร่วมทางฝัน วันเธอล้มฉันจะเฉยอย่างไรกัน อย่างไหวหวั่นฉันยังอยู่คู่เคียงเธอ

หากโลกไม่ได้เป็นอย่างที่เธอฝัน หากความผูกพันต่างกับวันที่เริ่มต้น อย่าตัดสินว่าการร้างลาของคนบางคน จะทำให้ชีวิตหมองหม่น ไม่เหลือใคร เพราะเธอยังคงมีบางสิ่งอยู่ เพียงแต่ไม่รู้ว่าค่ามันอยู่ตรงไหน หากร่างเงาของความสุขในวันเก่าหายไป จะหันมาได้ไหม..เธอยังเหลือใครอีกคน

ในยามที่เธอล้มลง เธอยังคงมีฉันอยู่เคียงข้าง และพร้อมจะทำทุกอย่าง ให้เธอเข้มแข็งขึ้นเหมือนเดิม

ขอแค่ความรู้สึกได้ไหม เวลาไม่มีใครให้มองมาที่คนๆนี้ ความสับสนหม่นไหม้ที่ใจเธอมี ส่งมาที่นี่ ให้คนตรงนี้ช่วยแบ่งเบา

ฟ้าหลังฝนในวันหน้า..รู้ไหมว่างดงามแค่ไหน ยอมช้ำวันนี้แล้ววันหน้าคงภูมิใจ เมื่อหันหลับมามองใหม่ พบเพียงเศษความหวั่นไหวของวันวาน

อย่ายอมแพ้สิ..เพื่อนรัก ไม่มีอะไรหรอกนะที่เป็นไปไม่ได้ วันนี้ฟ้ามืดครึ้มเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็สดใส วันนี้เจอเรื่องร้ายๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ดีเอง

ที่มาจ้า
http://www.thaiinlove.com/poem6-1.html

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ฝากกลอนไปถึงเพื่อน (อ่าน 5393 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้