ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[nan]

มันเหมือนขาดอะไรไปไม่รู้สิ
ทั้ง-ทั้งที่เมื่อก่อนไม่มีเธอคนนี้ฉันก็อยู่ได้
แต่วันนี้เธอไม่อยู่มันช่างเหงามากมาย
เหลียวมอง รอบ-รอบ กายก้อไม่มีใครสักคน

เหงา...เหงา...มากมายข้างใน
อยากให้เธอมาเคียงใกล้อีกสักหนได้ใหม
คิดถึงที่สุดยากจะหาคำมาบรรยาย
รู้แต่ว่าคิดถึงเธอที่ไร..น้ำตา..ก้อไหลมาทุกที

[*คuขี้IหJา*]

เมื่อไหร่การรอคอยของฉันจะสิ้นสุดเสียที
รอมานานหลายปี..ตอนนี้ก็เริ่มท้อแท้
หรือเธอจะปล่อยให้รอและรอไปจนแก่
นี่คือการพิสูจน์รักแท้ของเธอหรือไร

ฉันต้องรอ...รออย่างไม่มีความหวัง
ทำได้แค่รอเท่านั้นทั้งที่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นจริงหรือไม่
รอแล้วรอเล่า...แต่ก็ยังจะรอต่อไป
ต่อให้ต้องรอจนแก่ตาย....หัวใจก็บอกให้รอ

[nan]

เธอจะเหงาเหมือนฉันใหม
ที่เราอยู่ไกลกันอย่างนี้
คงไม่มีเลยความคิดถึงแม้เสี้ยวนาที
แต่ทำใมฉันคนนี้..คิดถึงเธอจัง

วันนี้ที่ไม่มีเธออยู่
มองดูอะไรก้อไม่สดใส
ฉันก้มหน้าก้มตาเดินเรื่อยไป
ไม่อยากเงยหน้ามองเห็นอะไรเลย

กลัวใครเขาจะเห็นน้ำตา
ที่มันไหลมาอย่างไม่ขาดสาย
เพราะหนทางที่ฉันพึ่งก้าวผ่านไป
มันมีเรื่องราวมากมายระหว่างสองเรา

[*คuขี้IหJา*]

ผ่านไปในที่ที่เคยไปกันทีไร
ทุกครั้งหัวใจก็สั่นไหวอยู่เสมอ
นึกถึงวันนั้น..วันที่ข้างกายฉันมีเธอ
แล้วก็เผลอยิ้มออกมา..เหมือนคนบ้ากำลังฝันกลางวัน

จำได้ไหม...
ที่ที่เธอให้ฉันพาไป..ครั้งนั้น
ก็อยากพาไปนะ...แต่เวลาของฉันมันจะเหลือสั้น
เพราะกว่าจะได้เจอกัน...ฉันต้องรอมานานเหลือเกิน

จำได้หรือเปล่า...
เธอทำหน้าเศร้าอ้อนวอนฉัน..ฉันก็ทำเมิน
แกล้งบอกเธอไปว่าวันนี้ฉันขี้เกียจเดิน
แต่จริง ๆ แล้วฉันขัดเขินที่จะบอกเธอว่าอยากอยู่กับเธอตามลำพัง

เธอคงจำไม่ได้สินะ....
ก็เธอมาทำธุระ...ไม่ได้ตั้งใจมาหาฉัน
แต่ช่างเถอะเรื่องนั้นมันไม่สำคัญ
ต่อให้ไม่อยากเจอหน้าฉัน...ฉันก็จะเสนอหน้าไปให้เจอ

[nan]

ฉันนั่งอยู่ที่เดิมตรงนี้
เหมือนที่เคยมีเราอยู่เธอจำได้ใหม
เราเคยยิ้มหัวเราะกันอย่างสุขใจ
วันนี้ทำใม..ข้างกายฉันไม่มีเธอ

ยังอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน
ความรู้สึกว่าเดียวดายยังคงที่
ยังโหยหาเธอมาอยู่ข้างกาย..แต่เธอไม่ไยดี
เลยต้องมานั่งทำใจอยู่ตรงนี้..เพียงลำพัง

[*คuขี้IหJา*]

เธอคิดว่า "ในบางเรื่องถึงจะพยายามสุดตัวแค่ไหน
แต่ถ้ามันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่วันยังค่ำ"
ไม่รู้หรอกนะว่าคำนี้เธอพูดมาเพื่อตอกย้ำ
ย้ำให้กับความทรงจำของฉันที่มันไม่ยอมรับความจริงเสียที

แต่อยากบอกเธอเหมือนกันว่า
ก็ในเมื่อถ้ามันยังไม่ใช่ในวันนี้
ทำไมล่ะ ? ทำไมเธอไม่ลองมองดูมันอีกที
ว่าคนที่ไม่ใช่ในวันนี้อาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับเธอก็เป็นได้

[flowerbeam]

กาลครั้งหนึ่ง...ซึ่งยังจำได้
เคยมีเธอคอยห่วงใยอยู่เคียงข้าง
เป็นดั่งเช่นลมหายใจไม่ไกลห่าง
ไม่เคยที่จะรู้สึกอ้างว้างแต่อย่างใด

กาลครั้งนั้น....
จำได้ว่ามันเป็นอะไรที่มีความสุขมากมาย...เธอรู้ไหม
รู้สินะ...เพราะฉันบอกกับเธอเสมอว่าอุ่นใจ
ไม่ว่าจะยามตื่นหรือหลับไหล...ฉันก็ยิ้มได้ทุกเวลา

กาลครั้งนี้....
เหลือไว้เพียงแค่ความทรงจำดี-ดีที่ไม่อาจย้อนกลับมา
จบสิ้นลงแล้วล่ะ...เหลือไว้เพียงคราบน้ำตา
หมดแล้วซึ่งเวลา...เหลือไว้เพียงความปวดปร่าของหัวใจ

ความรู้สึกของฉันตอนนี้
ไม่ต่างจากที่เธอเขียนไว้
อ่านแล้ว ... เจ็บปวดหัวใจ
แต่ขอบคุณที่..ไม่เดียวดาย..เพราะมีคนรู้สึกไม่ต่างกัน

[*คuขี้IหJา*]

ความรู้สึกของฉันตอนนี้
ไม่ต่างจากที่เธอเขียนไว้
อ่านแล้ว ... เจ็บปวดหัวใจ
แต่ขอบคุณที่..ไม่เดียวดาย..เพราะมีคนรู้สึกไม่ต่างกัน

โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาลนัก
คนที่รักสมหวังก็มากหลาย
คนอกหักรักพังก็มากมาย
คงจะไม่เดียวดายอยู่คนเดียว

[flowerbeam]

ความรู้สึกของฉันตอนนี้
ไม่ต่างจากที่เธอเขียนไว้
อ่านแล้ว ... เจ็บปวดหัวใจ
แต่ขอบคุณที่..ไม่เดียวดาย..เพราะมีคนรู้สึกไม่ต่างกัน

โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาลนัก
คนที่รักสมหวังก็มากหลาย
คนอกหักรักพังก็มากมาย
คงจะไม่เดียวดายอยู่คนเดียว

....เพราะ โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาล
แต่ทำไมคนร้าวรานถึงเป็นฉันคนนี้
ขอได้ใหม... สักครั้ง ความรักที่ดี ๆ
แด่ฉันคนนี้... จากใครสักคนบนโลกใบโต โต

[*คuขี้IหJา*]

ความรู้สึกที่คิดว่าเคยมีเหมือนกัน
ระหว่างเธอกับฉันตอนนี้มันหายไปไหน
ภาพในวันเก่า-เก่าที่เราเป็นคนสำคัญของกันและกันในหัวใจ
คำ-คำหนึ่งที่เพียงแค่มองตาก็รู้สึกได้หายไปไหนแล้วคนดี

เธอยังมีฉันเป็นคนสำคัญของเธอบ้างหรือเปล่า
เธอจะรู้สึกเหงาบ้างไหมเมื่อห่างไกลกันแบบนี้
คิดถึงกันบ้างไหม...ในวันที่หัวใจอ่อนแรงเต็มที
อยากบอกเธอว่าที่พูดมาทั้งหมดนี้...มันเกิดขึ้นกับฉันเต็ม-เต็ม

[*คuขี้IหJา*]

อย่าได้กล่าวโทษสวรรค์ชั้นฟ้า
ชีวิตนี้เกิดมาแล้วแต่โชคชะตากำหนดมา...อาจจะใช่
แต่สำหรับเส้นทางของชีวิตที่จะก้าวเดินต่อไป
เธอต้องเป็นคนเลือกเองใช่หรือไม่...หาใช่ฟ้ากำหนดทาง

อย่าบอกว่ารัก...อย่าบอกว่าคิดถึง
ได้ฟังก็เท่านั้น...คงไม่ซึ้งหากเธอยังทำตัวเหินห่าง
ทิ้งฉันไว้อยู่ตรงนี้...ในที่-ที่เคยมีเธอเคียงข้าง
สัมผัสได้แค่ลมหายใจบาง-บางของคนอ้างว้าง...หนึ่งคน

[ღღหัวใจหลงทางღღ]

เห็นเธอนั้นนั่งเศร้าในมุมหนึ่ง
ให้คิดถึงแต่ความรักที่ช้ำชอก
เจ็บปวดทุกครั้งที่เธอถูกเขาหลอก
เหมือนกับตอกย้ำให้ฉันนะเข้าใจ

ความรักไม่ต้องคิดใครผิดถูก
ต้นรักปลูกด้วยใจใช่อ่อนไหว
ต้องดูแลด้วยความเอาใจใส่
เมื่อไม่ให้ก็เติบใหญ่ไม่ได้หรอกเธอ

วันนี้ไม่ว่าผลจะออกมาเช่นไร
โปรดเข้าใจว่าจะมีฉันเคียงข้างเสมอ
คนเหงาเหงากับหัวใจที่พร่ำเพ้อ
ไม่ปล่อยให้เธอเก้อลำพังแน่นอนนะคนไกล

[flowerbeam]

แด่คุณ...คนขี้เหงา
อ่านกลอนคุณแล้ว... เศร้าเหลือหลาย
เข้าใจดีหัวอกคนเดียวดาย
อยู่แต่กาย...หัวใจช้ำระทม

แด่คุณ....คนขี้เหงา
อย่างไงเราก็ยังมีกลอนเป็นเพื่อน
ถึงหัวใจของใครจะแชเชือน
แต่เราจะมีกลอนเป็นเพื่อน...ตลอดไป

[*คuขี้IหJา*]

แด่คุณ...คนขี้เหงา
อ่านกลอนคุณแล้ว... เศร้าเหลือหลาย
เข้าใจดีหัวอกคนเดียวดาย
อยู่แต่กาย...หัวใจช้ำระทม

แด่คุณ....คนขี้เหงา
อย่างนี้เรายังมีกลอนเป็นเพื่อน
ถึงหัวใจของใครจะแชเชือน
แต่เราจะมีกลอนเป็นเพื่อน...ตลอดไป

ถึงคุณ flowerbeam เพื่อนใหม่
บทกลอนนี้กลั่นออกจากใจคนเดียวดายอย่างฉัน
อาจจะไม่ซาบซึ้งกินใจมากมายขนาดนั้น
แต่ขอย้ำอีกครั้งว่ามันคือความจริงที่เกิดกับใจ

มีแต่เรื่องเศร้า..เหงา...เจ็บ...เท่านั้น
ความสมหวังที่เฝ้าฝันไม่รู้จะได้พบเจอวันไหน
แสงสว่างที่ว่ารออยู่เบื้องหน้า...ก็มองเห็นแค่รำไร
และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...เมื่อไหร่จะคว้าได้ถึงปลายทาง

[*คuขี้IหJา*]

แด่คนขี้เหงาและflowerbeam จ๋า
อย่าลืมดินหญ้ากานะเมื่อหมองไหม้
อย่าลืมเพื่อนๆกลอนไทย
อย่าลืมน้ำใจ..ที่เคยหบิบยื่นให้กัน 

ถึงดินหญ้ากาช้ำแห่งกลอนไทย
เจ้าอย่าได้น้อยใจอะไรอย่างนั้น
ไม่เคยหรอกไม่เคยลืมน้ำใจที่หยิบยื่นให้กัน
ไม่เคยลืมความสัมพันธ์เพื่อนกลอนไทย

[flowerbeam]

ถึงพี่ดินแสนสวยรวยเสน่ห์
ขอบคุณที่แวะมาทักทายสม่ำเสมอ
ขอสัญญาไม่ลืมกัน..หมั่นมาเจอ
เพราะกลัวเธอลบกลอน...ที่เขียนเอย   

[flowerbeam]

ถึงคนขี้เหงา....ผู้เจ็บช้ำ
รู้ว่ายังเก็บงำเรื่องผิดหวังไว้
เพราะรู้ว่าความรู้สึกใช่ตัดง่ายดาย
แต่อย่าลืมว่า อย่ารักใครมากกว่าตัวเอง...

ตัวฉันเองก้อไม่ต่างไปจากเธอ
รักเสมอ...ถึงคนนั้นทำให้ช้ำ
แต่อยากให้มีความหวังว่าสักวัน
หลังฝนพรำ ฟ้าจะสาง.... ไม่เดียวดาย

[*คuขี้IหJา*]

ขอถามอะไรเธอหน่อยได้ไหม
หากมีใครสักคนรักเธอมากกว่าที่รักตัวเอง...มากมาย
ทำทุกอย่างเพื่อเธอ...แม้เธอไม่เคยสนใจ
และไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคใด-ใดที่หัวใจพานพบเจอ

หากเขาคนนั้นรักเธอมาก...มากกว่าชีวิต
และเธอเองก็เคยคิดเคยให้ความหวังอยู่เสมอ
แต่ระยะหลังเธอกลับบอก...บอกว่าเธอแค่พลั้งเผลอ
อยากให้เรื่องราวของเธอกับเขาคนนั้นจบกันเสียที

และถ้าคนนั้นที่รักเธอมาก...คือฉัน
คนที่เธอตัดสัมพันธ์และทิ้งกันไว้ตรงนี้
จบสิ้นแล้วทุกอย่าง...ทุกความรู้สึกที่เธอเคยมี
สุดท้ายก็เหลือแค่ฉันคนนี้...ที่ทำดีเท่าไหร่ก็ไม่ได้ใจเธอเลย

เธอจะลองคิดถึงเมื่อก่อนหน่อยได้ไหม
ลองคิดว่าใคร...ใครที่เธอบอกว่าเป็นคนคุ้นเคย
ก็จริงอยู่เราอาจจะไม่ได้คบกันอย่างเปิดเผย
....หากวันนี้ฉันขอกลับไปเป็นคนคุ้นเคยของเธออีกครั้งได้ไหมเธอ

[*คuขี้IหJา*]

เธอยังจะเดินจากฉันไปอีกหรือเปล่า
ถ้าลองคิดทบทวนเรื่องของเรากว่าจะมาถึงวันนี้ได้
ลองคิดดูซักนิดว่าฉันทำผิดอะไร
เธอถึงได้ใจร้ายทิ้งกันได้ลงคอ

ฉันคนนี้ที่คอยห่วงใยใส่ใจเธอ
เป็นห่วงเธอเสมอไม่เคยต้องให้ร้องขอ
เธอบอกว่ารักฉันและก็บอกให้ฉันรอ
ทุกอย่างที่ฉันทำมามันไม่พอให้เธอกลับมาบ้างหรือไง

[*คuขี้IหJา*]

มุมชินชิน..กับผู้หญิงดินดินคนหนึ่ง
ไม่เคยฟังคำซึ้ง..จากใครที่ไหน
มุมชินชิน..จึงไม่เคย..ได้อุ่นไอ
จะชินก้อ..แต่เหงา..เศร้าใจ..เท่านั้นเอง
 

เหงาอีกแล้วสินะหัวใจ...
เหงาอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน
จะทำยังไงดีนะกับเจ้าหัวใจไม่รักดีของฉัน
จะฆ่ามันก็กลัวจะหายใจไม่ทันทำไงดี

ขอเศร้าแบบขำ-ขำนิดหนึ่งนะ