ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[*คuขี้IหJา*]

จะรอไป...อีกนานไหม
--------------------
จะรอไป อีกนานไหม ใยความรัก
จะรอให้ ใจรัก หักกลับหา
จะยอมรับ เศษเดน เช่นก่อนมา
พอโหยหา กลับมา พลาญพล่าใจ

พอเก็บหมาย ได้สม อารมณ์ถวิน
ก็โบยบิน หายไป ในถิ่นไหน
คนโง่เง่า ต้องเฝ้าขม ระทมใจ
มองหารัก ที่จางหาย ให้กลับมา

หลอกตัวเอง มานานเนา เฝ้าเกือบปี
ในฤดี คิดไม่ได้ กระไรหนา
ว่าเขาหลอก ให้หลงเศร้า เหงาอุรา
อายเขาหนา มาประจาน ผลาญตัวเอง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

หากถามว่า จะรอ อีกนานไหม
ตอบไม่ได้ ว่าเมื่อไหร่ หรอกคุณขา
จะคงรอ รอแบบนี้ ทุกเวลา
จะรอไป จนกว่า ตายจากกัน

หลอกตัวเอง ก็ถูก อย่างคุณว่า
ได้เศษเดน ไม่เหลือค่า ก็เท่านั้น
เฝ้ารอมา เป็นปี หลายร้อยวัน
แค่เท่านั้น หัวใจฉัน ก็ยินดี

ถามว่าอาย บ้างไหม ใคร่ขอถาม
ขอตอบตาม ความเป็นจริง ไม่หน่ายหนี
ไม่เคยอาย สักครั้งดอก ดวงฤดี
อายทำไม ในเมื่อมี ความจริงใจ

[*คuขี้IหJา*]

เหมาะสมแล้วสินะ....กับวันนี้
ผลตอบแทนจากเธอคนดีที่หยิบยื่นให้
เดิมพันด้วยความรู้สึกและหัวใจ
คนแพ้พ่ายก็ต้องอยู่เดียวดาย...ไปวัน-วัน

ทุ่มให้เธอหมดทั้งใจ...ที่ฉันมี
ไม่ทันได้แบ่งพื้นที่...เมื่อเธอจบความสัมพันธ์
เร็วไปนะ...หัวใจเลยตั้งตัวไม่ทัน
เลยต้องเหงาอยู่แบบนั้น...อยู่ไปวัน-วันเมื่อไม่มีเธอ

[ดวงไฟ]

ในวันนี้ที่เธอจากลา
ทิ้งไว้เพียงรอยน้ำตาให้ฉัน
กับรอยแผลในหัวใจเจ็บฉกรร
วันนี้วันที่ฉันไม่มีเธอ
แม้จะเอาหัวใจล้างน้ำยา
ก็ทำให้ดวงตาช้ำเสมอ
กับเรื่องราวคราวเหงาที่เราเจอ
ก็ไม่ทำให้ลืมเธอได้สักวัน

[nineten]

ขออยู่เงียบๆมุมหนึ่ง
ที่ใครคาดไม่ถึงว่าผู้ชายจะร้องไห้
ขออยู่กับความรู้สึกที่กระวนกระวาย
ขอทำร้ายหัวใจไม่รักดี

ขอจมอยู่กับความเหงา
ขอทนปวดร้าวกับมุมๆนี้
ขอระบายกับใจตัวเองสักที
ขอทบทวนให้ถ้วนถี่ก่อนจะไปเจอใคร

[โรจา]

ขออยู่เงียบๆมุมหนึ่ง
ที่ใครคาดไม่ถึงว่าผู้ชายจะร้องไห้
ขออยู่กับความรู้สึกที่กระวนกระวาย
ขอทำร้ายหัวใจไม่รักดี

ขอจมอยู่กับความเหงา
ขอทนปวดร้าวกับมุมๆนี้
ขอระบายกับใจตัวเองสักที
ขอทบทวนให้ถ้วนถี่ก่อนจะไปเจอใคร

ทบทวนเสร็จยังจ้ะผู้ชายงี้เหงา .. 
ใช้ชีวิตอยู่กับเงามีความสุขไหม ? 
ถ้าฉันอยากช่วยเธอ เธอจะว่าอย่างไร 
ยื่นมือมาสิ .. กุมมือฉันไว้ .. ค่อยๆก้าวไปพร้อมฉัน..นะคนดี 

เวลาผ่านไป..รู้สึกอย่างไรบ้าง 
ความอบอุ่นของฉันชะล้างความเหงานั้นไหม ? 
ถ้ามันไม่อุ่นพอ ฉันพร้อมเป็นฝ่ายจากไป 
อย่าถามว่าไปไหน ก็ไปหามุมดีๆ ..
          แล้วนั่งทบทวนให้ถ้วนถี่ก่อนจะรักใครสักคน   

ปล.ผมชายเน้อ แต่งเล่นๆน่ะ  อย่าเข้าใจผิดล่ะ 

[*คuขี้IหJา*]

ขออยู่เงียบๆมุมหนึ่ง
ที่ใครคาดไม่ถึงว่าผู้ชายจะร้องไห้
ขออยู่กับความรู้สึกที่กระวนกระวาย
ขอทำร้ายหัวใจไม่รักดี

ขอจมอยู่กับความเหงา
ขอทนปวดร้าวกับมุมๆนี้
ขอระบายกับใจตัวเองสักที
ขอทบทวนให้ถ้วนถี่ก่อนจะไปเจอใคร

ร้องไห้ออกมาเถอะพี่ชาย
ร้องให้พอกับเรื่องร้าย ๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้
อาจจะมีบางครั้งที่หัวใจไม่รักดี
แต่สักวันคงจะมี....ที่หัวใจมันจะรักดีเข้าสักวัน

หัวใจที่มันเจ็บและปวดร้าว
ก่อเกิดความเหงาให้ไหวหวั่น
จำไว้เป็นบทเรียน...แต่อย่าไปยอมแพ้มัน
กับแค่ผู้หญิงคนเดียวคนนั้น...สักวันหัวใจมันก็จะลืมเอง

อย่าโกรธกันน๊าค๊า....กลอนมันพาไป

[อัคนีรุทร์]

                                          ..............วังเวง.............

           เหว่เอ๋ยเหว่ว้าราตรี                      ค้างคูดภูตผีหนีหน้า
หลงเหลิงเริงร่ายว่ายฟ้า                          ร้างลาล้าล้มลม         
           ฟ้าเอ๋ยเยียบเย็นเร้นจันทร์              แมงค่ำงำงันวันเวง
มิกล้าหวิวหวีดกรีดเพลง                         บรรเลงเกรงฝันหวั่นไพร
           ทุกใจไหวหวาดขลาดเกรง           เวิ้งว้างวังเวงเพลงใจ
มิกล้าย่างย่ำค่ำไหน                                หวั่นว่าฟ้าใดบันดล
          แปลกบ้านแปลกเมืองแปลกไพร      แปลกทั้งหัวใจไหววน
แปลกแม้ภายในใจตน                              แปลกดั่งวังวนจนเรื่อง
           กี่นาน?ภูตพรายว่ายวน                ดื่มกินเลือดคนยลเยื่อง
เกาะกินวิญญาณผลาญเมือง                     ลือล่ำย้ำเรื่องเคืองผี
           กี่ค่ำ?อำพรางย่างเยื้อง                 กี่ขุ่น?กี่เคือง?เรื่องมี
กี่ชีพพรากหลัดบัดพลี                             กี่วันเดือนปีพลีใจ      
           เหว่เอ๋ยเหว่ว้าราตรี                      ดึกด่ำค่ำนี้มีไว้
เปล่าเปลี่ยวเกี่ยวเหงาเศร้าไซร้                 คู่ใจไร้หวังวังเวง



...

[ไพลิน]

เหงาหัวใจมากมายเหลือเกิน
สิ่งที่ฉันกำลังเผชิญไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร
เหมือนมันยิ่งเหงาเพราะเธอต้องการให้เราห่างกันใช่ไหม
หรือเป็นเพราะฉันคิดมากไปที่จริงแล้วไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลง

[ดิษฐา]

ฉันอยู่ตรงนี้
อยู่ที่ฟ้ากว้างที่เธอมองไม่เห็น
ความคิดถึงจึงไม่มีอย่างที่เคยเป็น
หัวใจเธอหลบเร้นไปให้ใคร

วันเหงาที่เศร้ากว่า
ดวงดาวก็อ่อนล้าไม่เต้นไหว
สายลมหอบความหนาวมาแต่..ไกล
พร้อมกับความห่วงใย ที่เหมือนจะผ่านเลยไปทุกที

พระจันทร์ก็คล้ายเป็นสีอื่น
ท้องฟ้ายามค่ำคืนไม่สวยงามเลยคืนนี้
เธอไม่มีฉันแล้วใช่ไหม คนดี
ตอบให้ฉันรู้สึก ย่ำแย่ กว่านี้ ได้เลย

[bourana]

นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์หลังเที่ยงคืน
ออนเอ็มไว้..แล้วก็คอยฝืน..ไม่หลับไหล
จนเวลาล่วงเลย..ออกไป
แต่ก็ไม่เห็นมีใครทักทายเลยสักคน

นั่งอยู่คนเดียวมองหน้าจอ
ใจก็เฝ้าคอยรอ..เพราะหวังว่าจะมีสักหน
หน้าจอจะกระเด้งคำทักทายของใครบางคน
แต่จนแล้วจนรอด..ก็ยังไม่เคยมีสักหนจะเป็นจริง

คนที่รอเขาอยู่ที่ไหน
ทำอะไรไม่ได้..นอกจากรออยู่นิ่ง-นิ่ง
สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง
ว่าตัวฉันก็แค่เป็นคนที่ถูกทิ้ง..ให้อยู่ลำพังตรงหน้าจอ

[Kotchanan]

หน้าจอคอมพิวเตอร์ของฉัน
เหมือนกันกับหน้าจอเธอนั้นไหม
ตอนนี้...หน้าจอปรากฎคำว่า "ห่วงใย"
และคำซึ้ง-ซึ้งจากใจ "คิดถึงจัง"

[ไพลิน]

แอบเหงาเพียงลำพัง
เพราะว่ายังไม่สามารถทำใจได้
พยายามไม่คิดอะไร
จำกัดหัวใจให้อยู่ในขอบเขตที่สมควร
แม้น้ำตาจะไม่ได้ไหล
แต่หัวใจก็ยังโหยหวน
ยังมีบางครั้งที่แอบค่ำครวญ
เพราะความรู้สึกทั้งมวลยังมี
ตัดใจยังไม่ขาด
ทำได้แค่พยายามวาดภาพใครอีกคนมาแทนที
แต่ในเมื่อความจริงใครคนนั้นไม่เคยมี
เพราะหัวใจดวงนี้ไม่มีใคร
นอกจากเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น
คนที่ทำให้ฉันต้องหวั่นไหว
ยอมรับกับตัวเองว่ารักเธอสุดหัวใจ
จึงไม่สามารถมีใครคนไหนเข้ามาแทน

[*คuขี้IหJา*]

แอบไปพัก...หลบเลียใจที่เป็นแผล
ความรู้สึกแย่ ๆ ยังคงมีอยู่เหมือนเก่า
คิดถึงทีไร..หัวใจก็บอกว่าเหงา
ร่ำร้องหาแต่เธอคนเก่า...ในวันที่เรามีกันและกัน

แผลใจที่วันนี้หายดีขึ้นมาบ้าง
แต่คำว่า"อ้างว้าง"ยังไม่เคยจางหายไปไหนทั้งนั้น
ยังคงเป็นคนขี้เหงาเหมือนเดิม...ในทุก ๆ วัน
หวังเพียงได้ยินเสียงเธอบ้างเท่านั้น...ก็ยังดี

 

[bourana]

เศร้านะ..ที่ไม่สามารถเป็นอย่างอื่นได้นอกจาก..เพื่อน
บางครั้งก็ยังเก็บคำนั้นมาย้ำเตือนในหัวใจอยู่
พอคิดขึ้นมาครั้งใด..น้ำตาก็ไหลพรั่งพรู
ทั้ง-ทั้งที่ก็รู้..สถานะที่ตัวเองเป็นอยู่คืออะไร

หัวใจคงยังต้องใช้เวลาในการปรับตัว
มันอาจจะนาน..จนฉันเองก็กลัวว่าเธอจะรอไม่ได้
เธออาจเบื่อ..ระอา..หรืออาจจะอยากเลิกคบหากันต่อไป
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะเป็นอย่างไร..ถ้าสุดท้ายต้องไม่มีเธอ

[*คuขี้IหJา*]

มองออกไปนอกหน้าต่าง
ไอหมอกยังเบาบางในตอนเช้า
ทุก ๆ อย่างรอบตัว...ดูเงียบเหงา
ได้ยินเพียงเสียงลมพัดมาเบา ๆ แล้วหายไป

สูดอากาศเข้าไปให้เต็มปอด
สองมือยังต้องโอบกอดตัวเองไว้
ในวันเหงา ๆ แบบนี้ที่มันไม่เหลือใคร
เมื่อเธอคนดีมาทิ้งไป...ก็คงต้องอยู่ให้ได้..ในสักวัน

[คนมาจากดิน]

มุมคนคนโสด.....ได้แต่โหลดเพลงเหงาๆ
มุมคนเศร้า.......ได้แต่เฝ้ามองเขาสุข
มุมของฉัน........ทุกวันมีแต่ทุกข์
มุมสนุก........ทุกมุมหายเมื่อไกล..เธอ

[*คuขี้IหJา*]

ในวันที่เงียบเหงาแบบนี้....
กับวันเวลาที่ผ่านมาแรมปี...ที่ต้องอยู่กับความเหงา
ในวันที่โลกทั้งใบช่างว่างเปล่า
ยังอยู่ตรงที่เติม..ที่เก่า...อยู่ในมุมเศร้า-เศร้า...กับคนขี้เหงาหนึ่งคน

บรรยากาศรอบ ๆ ตัวอาจเปลี่ยนไป
ผืนดินที่แห้งหายกลายเป็นเปียกฝน
ม่านสายตาที่มองไปยังวุ่นวายและวกวน
แต่หัวใจดวงเดิมยังรอเพียงหนึ่งคน...ก็คือเธอ

[*คuขี้IหJา*]

ลืมตาตื่นขึ้นมาในทุกเช้า
ความรู้สึกเหงา ๆ ยังคงเกาะกินใจ
อยากมีเธอเคียงข้าง...ไม่ว่าจะตื่นหรือหลับไหล
เป็นเธอได้ไหม...คอยโอบกอดใจกันและกัน

ก่อนหลับตานอนในทุกค่ำคืน
เป็นเธอคนดีที่ยืนอยู่เคียงข้าง...ก่อนหลับฝัน
คอยกุมมือกันไว้..ทุกคืนวัน
ไม่ใช่เพียงได้แค่ฝัน...ทุกค่ำคืน

[rungratnon]

ชอบๆ กินใจมากมาย

[natnid]

ยอมรับสำหรับความพ่ายแพ้
นั่นคือสิ่งที่คนอ่อนแอต้องพบใช่ไหม
ต้องยอมรับสำหรับการจากไป
แม้มันจะเป็นสิ่งที่ใจไม่ต้องการ

สำหรับฉันคนที่อ่อนแอ
คงเป็นได้แค่ทางเดินผ่าน
ต้องยอมรับสำหรับความเจ็บปวดร้าวราน
แม้มันจะเป็นเวลาที่ยาวนานก็ต้องยอม