| 22 กุมภาพันธ์ 2008, 03:43:PM |
|
bourana
บุคคลทั่วไป
|
 |
« เมื่อ: 22 กุมภาพันธ์ 2008, 03:43:PM » |
 ชุมชน
|
เพราะชีวิต ใช่เป็น เช่นละคร
ความสุขตอน สุดท้าย หามีไม่
แล้วจะหวัง ลาภยศ ไปทำไม
ถึงอย่างไร ก็ต้อง ละทิ้งมัน
ทำความดี กันไว้ เพื่อนมนุษย์
ในที่สุด เมื่อไป ถึงฝั่งนั้น
จะได้ทิ้ง ไว้เป็น คุณอนันต์
แก่โลกอัน ยิ่งใหญ่ นี้ต่อไป
เงินและทอง มากมาย จนก่ายกอง
เราจะครอง ติดตัวไป ก็หาไม่
แม้แต่ร่าง ยังถูกเอา ไปเผาไฟ
จะโลภโม ทำไม ให้ป่วยการ
บริจาค สร้างบุญ ทำกุศล
ให้ผู้คน ทั่วไป ได้กล่าวขาน
เมื่อลับแล้ว อย่าให้ ใครประจาน
ว่าสันดาน ชั่วชาติ อุบาทว์จริง
|
|
|
|
|
| 24 เมษายน 2008, 11:22:AM |
รัศมีธรรมส่องทาง
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 123
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 436
"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 24 เมษายน 2008, 11:22:AM » |
ชุมชน
|
โลกนี้คืออะไรแน่? โลกเรานี้ ที่แท้คือ โรงละคร
ไม่ต้องสอน แสดงถูก ทุกวิถี
ออกโรงกัน จริงจัง ทั้งตาปี
ตามท่วงที อวิชชา จะลากคอ;
โลกนี้คือ กรงไก่ เขาไส่ไว้
จะนำไป แล่เนื้อ ไม่เหลือหลอ
จิกกันเอง ในกรง ได้ลงคอ
เผ้าตั้งข้อ รบกัน ฉันนึกกลัว-เอยฯ หัวข้อธรรมในคำกลอน : พุทธทาสภิกขุ |
ยาทิสํ ลภเต พีชํ ตาติสํ ลภเต ผลํ กลฺยา ณ การี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ
................หว่านพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว.................
|
|
|
| 26 เมษายน 2008, 10:09:AM |
|
Alpha
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 เมษายน 2008, 10:09:AM » |
ชุมชน
|
โลกเรานี้ ที่แท้ แค่มายา
เปิดม่านมา แสดง กลางแสงสี
ผ่านประตู บ้านมา คือเวที
ที่ต้องมี บทบาท ไม่ขาดไป
แสร้งทำตัว ว่าดี มิบกพร่อง
ใครใครมอง นางเอก มิสงสัย
แต่ความคิด ร้ายร้าย ซ่อนในใจ
หลังหน้ากาก ปิดไว้ กับใจตน
*****************************
|
|
|
|
|
| 27 เมษายน 2008, 09:43:PM |
น้ำเน่า...เงาจันทร์
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 28
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 366
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 27 เมษายน 2008, 09:43:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อมั่งมีมิตรมากมายมิหมายหมอง
เมื่อมัวหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อหมดมิตรไม่มีมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยหมูหมาไม่มามอง จำมาผิดๆก็เงี้ย |
รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย แต่โทษทีคนสวย คอกควายฟี่ติดแอร์
|
|
|
| 01 พฤษภาคม 2008, 12:43:PM |
|
|
|
| 01 พฤษภาคม 2008, 07:47:PM |
น้ำเน่า...เงาจันทร์
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 28
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 366
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 01 พฤษภาคม 2008, 07:47:PM » |
ชุมชน
|
มันก็กลอนบทเดียวกันครับแต่เล่นภาษาคนละแบบเท่านั้นเอง แล้วคิดว่าแบบใหนเพราะละ เมื่อมั่งมีมิตรมากมายมิหมายหมอง
เมื่อมัวหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อหมดมิตรไม่มีมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยหมูหมาไม่มามอง เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อหม่นหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยแม้หมูหมาไม่มามอง |
รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย แต่โทษทีคนสวย คอกควายฟี่ติดแอร์
|
|
|
| 01 พฤษภาคม 2008, 10:42:PM |
|
|
|
| 11 พฤษภาคม 2008, 09:13:PM |
น้ำเน่า...เงาจันทร์
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 28
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 366
เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 11 พฤษภาคม 2008, 09:13:PM » |
ชุมชน
|
ชีวิตมีบทละคร
มีบทตอนให้มนุษย์ได้ฝึกฝน
มีทั้งสุขทั้งทุกข์คอยปะปน
คนทุกคนต้องดำเนินตาม...บทละคร |
รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย แต่โทษทีคนสวย คอกควายฟี่ติดแอร์
|
|
|
| 27 กันยายน 2008, 11:36:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 27 กันยายน 2008, 11:36:PM » |
ชุมชน
|
หลากวิถี...ตัวตน...บนโลกกว้าง
หลายเส้นทาง...ชีวิต...ลิขิตไว้
ด้วยนํ้ามือ...พรหมมา...หรืออย่างไร
ผู้ชักใย...ขีดเขียน...บทละคร
แต่ละบท...บัญญัติ...ด้วยหรือเปล่า
ว่าเรื่องราว...มนุษย์...สุดสั่งสอน
ที่ดําเนิน...เพลินไป...ทุกฉากตอน
สามารถย้อน...เล่นใหม่...ได้อีกครา
หากว่าเป็น...เช่นนั้น...ถ้าจะดี
จะขอมี...แต่บท...สุดหรรษา
ส่วนบทบาท...โศกเศร้า...เฝ้าโศกา
ขออําลา...หันเห...บนเวที
ทุกคนรู้...อยู่แก่ใจ...ไม่มีสิทธิ์
แก้ลิขิต...ผลกรรม...ที่ทํานี้
ทั้งผิด-ชอบ...ชั่ว-ช้า...และเลว-ดี
ต้องได้มี...ตอบสนอง...ทุกผองชน
เพราะนี่คือ...บทละคร...สอนชีวิต
ยากจะคิด...แก้ใหม่...ได้สักหน
ต้องกําหนด...บทบาท...แต่ละคน
แล้วเริ่มต้น...ไตร่ตรอง...เดินต่อไป |
|
|
|
| 29 กันยายน 2008, 12:30:PM |
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 29 กันยายน 2008, 12:30:PM » |
ชุมชน
|
ล้อเกวียนเวียนหมุนวน
ชีวิตคนดำเนินไป
บ้างซ้ำรอยทางใคร
บ้างแตกต่างสร้างรอยตน
โรงละครแห่งชีวิต
ต้องรู้คิดรู้ฝึกฝน
ทุกข์สุขที่ผจญ
ต้องเข้าใจประยุกต์เป็น
กรรมใครก็ใครก่อ
จะมัวรอใครช่วยเข็น
อย่าได้ทำใจเย็น
โทษใครเขาไม่โอบอ้อม
เขียนเถิดบทละคร
ทุกบทตอนให้พรักพร้อม
ใดจริงสิ่งแปลกปลอม
ใจกำหนดบทชีวิต
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|
| 17 พฤศจิกายน 2008, 12:27:AM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 17 พฤศจิกายน 2008, 12:27:AM » |
ชุมชน
|
บทละคร ย้อนชีวิต อันผิดพลาด
นั้นสามารถ เปลี่ยนปรับ จับแก้ไข
ขึ้นกับลาย ปลายปากกา ลากเรื่อยไป
ตามแต่ใจ ต้องการ ผ่านลายมือ
จะเขียนกลบ ลบเขียน วนเวียนลาก
ก็ยังคง ปราศจาก หลักยึดถือ
ต่อให้ร้าย เลิศลํ้า จนรํ่าลือ
หากนั่นคือ ลีลา การแสดง
ตรงกันข้าม ความจริง สิ่งที่ทํา
หากล่วงลํ้า ตัวตน จนเสแสร้ง
ปิดไม่มิด พิษสง คงสําแดง
มันจะเผย ชี้แจง ด้วยตัวเอง |
|
|
|
| 17 พฤศจิกายน 2008, 09:23:AM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 17 พฤศจิกายน 2008, 09:23:AM » |
ชุมชน
|
บทละครสะท้อนบทชีวิต
ใช้ปากกาลิขิตตามความฝัน
บทละครตอนไหนๆก็เหมือนกัน
เพราะเขานั้นจรดด้วยความจริง
จะดีเลวต่ำทรามหยามเพียงไร
ที่มีได้ในละครย้อนทุกสิ่ง
คือตัวตนที่สะท้อนย้อนความจริง
ไม่หยุดนิ่งหรือสงบในโลกา
|
|
|
|
| 17 พฤศจิกายน 2008, 01:17:PM |
|
|
|
|
