ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[bourana]

ความรัก..เมื่อเกิดขึ้นมาในหัวใจ
จะทำให้มันสูญหายไป..ยากยิ่งนัก
ในเมื่อไม่รู้เนื้อรู้ตัว..ในตอนที่ตกหลุมรัก
พอรู้ตัวใจก็สมัคร..จะรักเธอ

แล้วจะทำอย่างไรกับหัวใจ
เพราะยิ่งรู้สึกตัวมากเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
จะแกล้วทำเป็นไม่รู้เนื้อรู้ตัว..เผื่อจะทำให้ลืมเธอ
ก็ไม่รู้จะแกล้งทำเป็นเผลอ..ได้อย่างไร

[bourana]

ถ้าบอกรักทุกวันจะเบื่อไหม
จะทำให้เธอลำบากใจเกินไปหรือเปล่า
หรือฉันควร..เก็บคำรักซ่อนไว้ในใจเหงา
ไม่ให้มันรุกล้ำเข้าไป..กวนใจเธอ

่ถึงไม่ได้เอ่ยคำว่ารักอยู่ทุกวัน
แต่เธอก็รู้ใช่ไหมว่าฉันร่ำร้องว่ารักเธอ..เสมอ
หัวใจฉันทั้งหัวใจ..มันคอยแต่หวั่นไหว..หลงละเมอ
พร่ำเพ้อว่ารักเธอ..อยู่ในใจ

[มั่น แซลี้]

ถ้าเรารักเพื่อนก็บอกเขาไป
เพื่อนจะดีใจและยินดีด้วยไมตรี
บอกรักทุกวันไม่เบื่อหรอกน่ะสำหรับเพื่อนดีๆ
มิตรภาพที่มีแทนความรู้สึกที่มีด้วยคำว่ารักจากเพื่อนกัน

[bourana]

ไม่เคยตั้งกฎเกณฑ์ของความรัก
ว่าสมัครจะรักเธอแบบไหน
ไม่จำกัดว่าต้องเป็นอย่างไร
ก็แค่รักด้วยหัวใจเท่านั้นเอง

จะเป็นเพื่อนคนรักหรือพี่น้อง
ไม่เคยเก็บไปตริตรองจนคร่ำเคร่ง
ฉันแค่ปล่อยหัวใจให้บรรเลง
ไปตามเพลงทำนองของอารมณ์

[bourana]

ความรู้สึกภายในจิตใจ
อาจเปลี่ยนไปได้ตลอดเวลา
ฉันจึงไม่ขอสัญญา
ว่าจะรักเธอจนกว่าจะชีพวาย

แต่ความรู้สึกตอนนี้
ยังหยุดอยู่กับที่ไม่เคยจางหาย
ความรักยังมีมากมาย
ยังไม่เคยสลายไปตามกาลเวลา

อาจไม่ได้สมหวังในทุกสิ่ง
ภายในหัวใจจริงอาจยังต้องการการค้นหา
แต่ความรักที่เกิดขึ้น..ฉันรับรู้ถึงมันเสมอมา
ว่ายังคงมีคุณค่ากับหัวใจ

ยังอยู่บนเส้นทางเดินของความฝัน
ที่ตัวฉันยังไม่คิดเดินจากไปไหน
ไม่จำเป็นแล้วที่จะต้องทบทวนความรู้สึกของหัวใจ
เพราะตอนนี้คำตอบของฉันไม่มีใครนอกจากเธอ

ความรู้สึกอาจจะยังสับสนปนอ่อนไหว
แต่สิ่งเดียวที่ฉันรับรู้ในหัวใจอยู่เสมอ
ก็คือ..ฉันรักเธอ
ณ ขณะที่ค้นใจก็จะเจอ..เธอคนเดียว

[bourana]

เป็นคนที่เธอไม่ปรารถนา
ฉันก็รู้ดีว่าไม่ใช่ผู้หญิงเลอค่ามาจากไหน
ก็แค่คนธรรมดาทั่วไป
ที่ยกหัวใจให้..ในขณะที่เธอไม่อยากได้ไปครอบครอง

สิ่งที่เธอต้องการไม่เคยได้มา
มีแต่ฉันที่คอยพยายามเอาตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง
ทั้งที่เธอไม่เคยอยากได้ไปครอบครอง
ฉันก็ยังคอยเสนอสนอง..อยากให้เธอมาจับจองหัวใจ

[bourana]

อยากช่วยให้เธอสมหวัง
แต่หัวใจมันยังเจ็บปวด..เข้าใจใช่ไหม
เพราะฉะนั้น..ขอร้องอย่าเพิ่งให้ฉันช่วยอะไร
ที่มันจะเป็นการทำร้ายหัวใจเลย

ดีใจนะ..ที่เธอนึกถึงฉัน
ในวันที่ใครคนนั้นบอกว่าจะเมินเฉย
แต่ฉันคงไม่สามารถช่วยพูดอะไรได้เลย
เพราะหัวใจมันไม่เคย..ตัดเธอหมดไปจากใจ

[นักกวี...พเนจร~]

รัก ของชั้น เริ่มจาก เธอผู้เป็นรัก
ในวันนั่น บรรยากาศ ช่างกลมกลืน
เหมือนกับว่าฟ้าจงใจ ให้เราเป็นคู่กัน
เคียงทุกข์ สุข ไม่เหน็ดกาย
รักเธอเรื่อยมา เพราะรัก ที่ชั้นมี

[bourana]

เธอมักตอกย้ำคำว่าเพื่อนกับฉันอยู่เสมอ
ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะเธอ..ว่าจุดยืนฉันควรอยู่ตรงไหน
เธอเองก็อย่ากังวลหรือคิดอะไรมากมายในหัวใจ
เพราะไม่ว่ายังไง..ฉันก็ต้องพยายามยอมรับความเป็นเพื่อนของเราให้ได้..แน่นอน

[นักกวี...พเนจร~]

มาร์ช มา แต่ง กลอน แว้ววว ~ !!  ....รายงานตัวจร๊าาา.... 
ขอแค่รัก คนผู้นี้ ตามลำพังจะได้ไหม
จะไม่ขอ เอี่ยวไปยุ่งในตัวเธอ
จะแอบรัก เธอคนนี้ ก็แค่นั้น
ไม่ต้องบอกคำว่า รัก ให้กับเธอ
เพราะ ว่ารู้ ว่าคำตอบ จะเมินเฉย
ก็เลย แอบจะนึกคิด ถึงทุกคราว
ชั้นคนนี้ ก็เป็นได้แค่ "คนแอบรัก"
                                       นักกวี...พเนจร !! มาร์ช เอง สู้ ๆ ^^

[bourana]

เขียนกลอนไว้หลายอัน
แต่ไม่รู้เธอจะได้อ่านมันบ้างหรือเปล่า
จริง-จริงฉันก็แค่เขียนไปตามใจเหงา
ไม่จำหรอกที่เธอจะต้องเข้าใจ

ไม่อ่านก็ไม่ว่า
ไม่แม้แต่ชายตาก็ยังได้
ฉันก็แค่อยากระบายความในใจ
ถ้าเธอไม่เห็นค่าอะไร..ก็ปล่อยทิ้งไปไม่สำคัญ

[ดิษฐา]

บันทึกรักของ..บูรณา
บทกลอนที่ร้อยเรียงมา.มีเพียงความชอกช้ำ
รักไม่สมหวัง..มีความรักไม่จีรัง..
แต่หัวใจ เธอไม่เคยสิ้นหวัง..สิ้นใจ

ได้ระบายออกมาผ่านบทกลอน
ความรู้สึกตรมตรอม..คงสั่นไหว
ระบายเป็นบทกลอนหรือน้ำตา..ก็คงช่วยคลายทุกข์ใจ
ดีกว่าเก็บกลั้นมันไว้..ให้ใจเจ็บจำ

[bourana]

ความรักของฉัน
จริง-จริงแล้วก็ไม่ได้ต้องการอะไร
ก็แค่ขอรักเธอต่อไป
เท่านั้นแหละที่หัวใจต้องการ

ได้โปรดอย่าห้ามความรู้สึกของฉัน
ถ้ามันไม่รบกวนเธอเกินไป..จงมองผ่าน
ปล่อยให้ฉันเก็บความรักนี้ไว้ในหัวใจนานเท่านาน
เท่าที่ฉันจะต้องการ..นะเธอ

[สายใย]

รักของ...บูรณา
ทรงคุณค่า แม้เวลา พาผันผ่าน
มิลืมเลือนเลยลับกับวันวาร
รอยร้าวรานมิบรรเทาเจ้าหัวใจ

ลองคิดเป็นเช่นเราโดนเข้าบ้าง
จะทำอย่างบูรณาจะได้ใหม
ที่ทนเก็บกล้ำกลืนทนฝืนใจ
ระบายในคำกลอนหรือหลอนตน

[bourana]

ตรวจสอบหัวใจตัวเองหลายครั้ง
สรุปได้ว่ายังไงก็ยังจะรักเธอ
ลองทบทวนหัวใจอยู่เสมอ
ก็ยังเจอแต่เธอภายในหัวใจ

ไม่เจอ..ไม่ได้คุย..ก็คิดถึง
แค่เธอโทรหาครั้งหนึ่งก็ดีใจยิ้มสดใส
แต่ถ้าเธอไม่โทรมาก็หวั่นใจ
กังวลว่าเธอเป็นอะไรไหม..ไม่สบาย..หรือโกรธกัน

บ้าไหมที่หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ
ว่าอยากเจอ..อยากเจอเธอ..อยู่อย่างนั้น
อยากเห็นหน้า..อยากได้ยินเสียงเธอ..ทุกวัน
จนคล้าย-คล้ายว่าฉันอาจบ้าไป

พยายามข่มใจ..ตัดใจให้เลิกคิดถึง
ลองมาได้พักหนึ่ง..แต่ก็ยังทำไม่ได้
ทุกวันนี้ยังคิดถึงเธอ..รักเธอ..จนสุดหัวใจ
คงต้องยอมที่จะปล่อยให้มันเป็นไป..หัวใจอยากจะรักเธอแค่ไหนก็ปล่อยมัน

[bourana]

ไม่ได้ต้องการคนที่ดีที่สุด
เพื่อจะหยุดหัวใจไว้ที่เขา
ไม่ได้ต้องการคนมาร่วมแบ่งเบา
หรือทำให้ความเหงามันจางไป

ฉันต้องการเพียงคนที่ฉันรัก
คน-คนเดียวที่ฉันจักมีใจให้
หากไร้แล้วซึ่งคนนั้นในวันใด
ห้องหัวใจจะปิดตายนิจนิรันดร์

[tanapok]

ยังรักเธอเหมือนเก่าและเท่าเดิม

ต่อให้ความเหงามันพูนเพิ่มจนหวั่นไหว

แม้ระหว่างเรา . . ไม่อาจร่วมทางกันต่อไป

ฉันก็ยังเต็มใจ . .. . ที่จะอยู่อย่างคนไกล . . และรักเธอ

[psam]

ความรักมักเป็นเช่นนี้
คนคอยให้รักก็มีแต่ไม่หวั่นไหว
ได้แต่รักคนซึ่งอยู่แสนไกล
เกินที่หัวใจจะอิงแอบแนบชิด
หัวใจคนเราไม่อาจบังคับได้
เจ็บยังไงก็ยังคอยตามติด
ไม่ยอมเข็ดเลยสักนิด
เฝ้าแต่คิดถึงเขาทุกโมงยาม

[บ้านกลอนไทย]

 
คิดถึงคราวเมื่อครั้ง                ครวญเพลง
กลอนพร่ำคำบรรเลง             รื่นร้อย
เวลาว่าวังเวง                        ยามห่าง
มวลมิตรลิขิตถ้อย                 อาบน้ำ คำหวาน 

ปณิธานบานเบ่งอ้าง               ออกไป
ขานขับกับสายใย                   เยี่ยมแท้
กอบกลอนก่อกานท์ไกล          สืบทอด บุราณแล
ผิดตกอภัยแก้                        รักบ้าน กลอนเสมอ......


 

[มหาซัง]

ความรักจักเริ่มต้นที่คนหนึ่ง 
ใช่เพียงครึ่งกึ่งใจที่ใฝ่หา               
แต่หมดใจให้เธอทุกเวลา
ไม่รู้ว่าจะสุดหยุดที่ใด               

ไม่ต้องการเธอนั้นรักฉันตอบ 
เพราะว่าชอบใครอื่นฝืนไม่ได้               
แต่ก็สุขทุกวันที่ผ่านไป 
รักจากใจไม่ยึดติดจะคิดครอง   

มหาซัง