ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อ้อมพระหัตถ์]

สุริยาคู่ทิวามานานับ
เมื่อฟ้าดับมีจันทรามาเคียงคู่
ตัวของฉันคงได้แต่เฝ้าดู
ละม้ายคู่สองเราเพียงห่างไกล

เฉกตะวันยังอยู่คู่ผืนฟ้า
เฉกดารายังอยู่คู่เดือนฉาย
ฉันนับวันรอเคียงคู่อยู่มิคลาย
หากไม่พ่ายด้วยทิวาและราตรี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

หากมีโหลวิเศษ..สักหนึ่งใบ
ก็จะใส่..ความคิดถึงสักครึ่งโหล
ใส่รอยยิ้มตรงกลาง..จัดวางโชว์
เอาวันวานกองโต..ทับอีกที

คลี่อาทรห่อหุ้มให้นุ่มนวล
ค่อยๆม้วนสายใย..แบบไร้สี
ผูกเป็นโบว์ขาวผุดผาด..สะอาดดี
บอกทิวา-ราตรี..นี่ของเธอ.....(เพลงผ้า)

จัดประจงวางลงตรงหน้าตัก
น้ำเสียงจักเบาแผ่วแว่วเสนอ
จวบทิวา ราตรี ที่ละเมอ
เป็นคำว่า "รักเธอ"เสมอกาล...(สายใย)

ห่มอรุณ กรุ่นกลิ่น รินน้ำค้าง
วานผีเสื้อปีกบาง..กางปีกหวาน
ระบำร่อน ช้อนแพรพราย ร่ายมนต์จาร
เป็นปราการ ต้านภัย ให้คนดี

เสก.นทีขึ้นโอบเอื้อ..อะเคื้อสร้าง
แต้มดาวหาง พร่างพราว สกาวศรี
แย้มเสี้ยวจันทร์..ปันนภา..ทุกราตรี
แนบโลกใหม่ ใบนี้..แด่ที่รัก.

ยามราตรี...มีสุข...ทุกห้วงฝัน
ทิวานั้น...มั่นหมายใด...ให้ประจักษ์
ให้ปลอดทุกข์...สุขสม...ภิรมย์นัก
จงสมรัก...สมใจ...ไปนิรันดร์...

ทุกทิวา...ราตรี...ที่ผ่านพ้น
ต้องทุกข์ทน...คนของใจ...ในความฝัน
เศษเสี้ยวสุข...ทุกขณะ...ในทุกวัน
แม้ภาพนั้น...เป็นเพียงฝัน...ไม่สมปอง

[สายใย]

ห่มอรุณ กรุ่นกลิ่น รินน้ำค้าง
วานผีเสื้อปีกบาง..กางปีกหวาน
ระบำร่อน ช้อนแพรพราย ร่ายมนต์จาร
เป็นปราการ ต้านภัย ให้คนดี

เสก.นทีขึ้นโอบเอื้อ..อะเคื้อสร้าง
แต้มดาวหาง พร่างพราว สกาวศรี
แย้มเสี้ยวจันทร์..ปันนภา..ทุกราตรี
แนบโลกใหม่ ใบนี้..แด่ที่รัก ....(กชนันท์)

ยามราตรี...มีสุข...ทุกห้วงฝัน
ทิวานั้น...มั่นหมายใด...ให้ประจักษ์
ให้ปลอดทุกข์...สุขสม...ภิรมย์นัก
จงสมรัก...สมใจ...ไปนิรันดร์ ....( victoriasecret)

ทุกทิวา...ราตรี...ที่ผ่านพ้น
ต้องทุกข์ทน...คนของใจ...ในความฝัน
เศษเสี้ยวสุข...ทุกขณะ...ในทุกวัน
แม้ภาพนั้น...เป็นเพียงฝัน...ไม่สมปอง....(กวีจร)

ทุกราตรี...มีฝัน...สุขสันต์นัก
มีที่รัก...เคียงคู่...ไม่รู้หมอง
ทุกทิวา...น้ำตา...อาบหน้านอง
เธอเป็นของ...ต้องห้าม...สามหัวใจ....(สายใย)

[ปาระ]

ดวงดาวพราวพริ้งเพริดพรรณนา
ทุกทิวาราตรีศรีสมร
แต่งกลอนเหงากลอนเศร้ามาเว้าวอน
ในทุกตอนทุกทิวาทุกราตรี

[ปาระ]

ทุกทิวาสุริยันยังทอแสง
เห็นแจ่มแจ้งดวงแดให้ขานไข
ทุกราตรีจันทรายังคู่ไป
แล้วเธอใยมิอยู่เคียงคู่กัน

เห็นนกน้อยร้องเรียนเคียงน่ารัก
เด่นประจักอยากมีคู่มิขำขัน
ขอเธอช่วยเมตตามาแบ่งปัน
มาช่วยฉันได้มีรักพักพิงใจ

[ดาวระดา]

ทั่วทิวาราตรีกาลบันดาลผล
เวิ้งเวียนวนบนทางกระจ่างศรี
ประดับค่าเคียงคนด้วยความดี
เสริมพลีนี้หนอด้วยกอบุญ

จวบจนสิ้นอสงไขยไผทกลบ
มิอาจลบรอยร่างที่สร้างหนุน
หมั่นสั่งสมพรมเผื่อเจียรเจือจุน
ช่างหอมกรุ่นอุ่นแสนบนแกนทรวง

[ปาระ]

ทิวาวาดวางแสงสุริยา
ดวงจันทราจรัสแสงราตรีส่อง
เจิดจำรัสประภัสสรเป็นครรลอง
มัวเมียงมองเห็นเป็นหน้าแต่น้องนาง

พร้ำละเมอเพ้อพกเฝ้าใฝ่ฝัน
มุ่งฝ่าฝันวันหวานหวานขนานข้าง
คอยเคียงคู่เคียงใจรักจังรวมทาง
จะรวมพลางทางรวมครองสมปองใจ

[สายใย]

ทุกทิวา และราตรี พี่เศร้าหมอง
คนเคยครอง รักร้าง ลาห่างหาย
คิดจะฝาก ภักดิ์มั่น จนวันตาย
มากลับกลาย มลายเลือน เหมือนสายลม

เธอตัดรัก หักสัมพันธ์ หั่นไม่เหลือ
เธอหมดเยื่อ ใยเรา เฝ้าขื่นขม
แต่ใจรัก ปักแน่น แสนโศกตรม

ทนระทม ทุกข์ทิวา และราตรี

                 

[จีราวัฒน์]

     ทุกทิวา  ลาร้าง  เจ้าห่างหนี
ทุกราตรี  ชีวี  พี่ขื่นขม
ดวงหทัย  ดวงนี้  ช้ำระบม
ใจมันตรม  ลมร้าง  มลายไป

     ทุกทิวา  ราตรี  พี่มีเจ้า
แต่ทิวา  ราตรีนี้  เจ้าห่างหาย
หยุดความรัก  หักอก  ตกกลางใจ
ทิวาร้าย   จากใจเจ้า  มาเย้าเยือน

   

[อินทรีย์ขาว]

สวัสดีคับมิตรไมรตรีทั้งหลายแด่
ต่างเผยแพร่กลอนอักษรศรี
ล้วนเป็นเป็นเทพแห่งกลอนกวี
ข้าน้อยนี้ขอสดุดีกวีไทย

[จะไม่เด็ด]

ดวงดาวพราวพริ้งเพริดพรรณนา
ทุกทิวาราตรีศรีสมร
แต่งกลอนเหงากลอนเศร้ามาเว้าวอน
ในทุกตอนทุกทิวาทุกราตรี

เพื่อเปิดใจ...ให้รู้...ถึงอยู่ไกล
แต่หัวใจ...ใกล้กัน...ทุกวันวี่
รู้เถิดน้อง...สี่ห้องใจ...ในฤดี
ทุกนาที...มีเธออยู่...เพียงผู้เดียว...

เธอผู้เดียวที่เกี่ยวรัดกวัดเกล้า
ตั้งแต่เยาว์หามิได้ใครแลเหลียว
ทุกทิวาราตรี..นารีเดียว
ที่ใจเที่ยวเสาะหา..มานานนม..อิอิ

...มาแจมครับ

[วลีลักษณา]

ทุกทิวาราตรีที่ผ่านพ้น
นั้นร่วงหล่นรอยหวานคลี่ผ่านเผย
ความอาลัยไหลหลากจากคำเปรย
ถ้อยพี่เอ่ยซึ้งนักจำหลักทรวง

บอกฝากนัยใจหนึ่งคำนึงฝัน
ฟากฟ้ากั้นกาลขวางแม้ห่าง,หวง
อยากร่นน้ำร่นฟ้าหาแดดวง
ร่วมผูกพ่วงสัมพันธ์ควั่นเป็นเกลียว

สุดแผ่นดินถิ่นไหนนะใจพี่
ขอแต่มีหนึ่งน้องปองแน่นเหนียว
ล่ามพ่วงสองดวงใจด้วยนัยเดียว
เพื่อโน้มเหนียวถึงกันอย่างมั่นคง

[สิบคน]

ทิวาเลื่อน เคลื่อนเรา ให้ไกลห่าง

ราตรีสร้าง ความเหงา  เผาใจสอง
                                                                                                                       
เส้นขอบฟ้า กางกั้น ครั้นครามอง

ระวิส่อง แผดกล้า ไร้ปรานี


ปีกคิดถึง โบยบิน หอบกลิ่นรัก

ด้วยแน่นหนัก สู้ชะตา ท้าวิถี

ฝ่าตะวัน ประจันฟ้า เพื่อคนดี

ความคิดถึง หนึ่งที่มี มิอาจข้าม.....ทิวาราตรี....... ที่โหดร้ายนี้ ไปถึงเธอ


สิบคน



 


 

[พิมพิลาไลย]

ทุกทิวา..ราตรี..ที่พ้นผ่าน
แม้เนิ่นนาน..ผ่านมา..กล้าเปิดเผย
สงสาร..เจ้าของเรื่อง..เซื่องตามเคย
ที่มาเผย..บทกลอน..เพราะย้อนจำ

อยากถามว่า..เปิดหน้า..บทกลอนใหม่
ท่านทำใจ..ยังไง..ไม่ถลำ
จากหลายปี..ที่ผ่าน..ท่านระกำ
แต่กลับนำ..ชีวี..นี้ผ่านมา

พิมพิลาไลย