ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Alpha]

...ใบไม้...ใบหนึ่ง...พัดโบก...
...ลมโกรก...กราวไป...ไหวไหว...
...ดั่งหนึ่ง...ชีวิต...สู้ไป...
...กับสิ่ง...ใดใด...เข้ามา...

...วันร่วง...ปลิดลง...ลาขั้ว...
...ปล่อยตัว...ปลิวตาม...ยถา...
...ระบำ...บรรเลง...ร่ำลา...
...ดุจอา...กาศคือ...เวที...

...อ่อนไหว...กับสาย...ลมพัด...
...สะบัด...โบกไป...เร็วรี่...
...ก่อนสัม...ผัสพื้น...ปฐวี...
...คือที่...สุดสิ้น...แสดง...

...หนึ่งคน...เกิดมา...ต่อสู้...
...ยืนอยู่...ต่อไป...เข้มแข็ง...
...อย่าได้...ยอมแพ้...โรยแรง...
...ตราบแสง...แห่งชีพ...ยังคง...
*******************************

[*คuขี้IหJา*]

เพราะมากเลย Alpha   

...ใบไม้ หลายใบ ร่วงหล่น
...สายฝน โปรยปราย เปียกปอน
...พัดพา ใบไม้ ปลิวว่อน
...กัดกร่อน หินผา พังครืน

...ชีวิต ยังต้อง ดิ้นรน
...สายฝน โปรยปราย ชุ่มชื่น
...ชีวิต ผันผ่าน วันคืน
...ต้องยืน หยัดอย่าง แข็งแรง

[Alpha]

ใบอ่อน...ต้องลม...โบกไหว
ปลิวไป...ตามสาย...ลมผ่าน
กิ่งแข็ง...หยัดยืน...ต่อต้าน
มิทาน...หักโค่น...ตามลม

เฉกเช่น...ความรัก...ฉะนี้
ต้องมี...อ่อนแข็ง...ผสม
จักได้...ไม่ร้าว...ระทม
ผ่อนบ้าง...อารมณ์...ของใจ
****************************

[*คuขี้IหJา*]

...ใบแก่ แห้งเกรียม ร้างลา
...ใบใหม่ งอกมา แทนต้น
...แก่เกิน สุดที่ ทานทน
...เหมือนกล แห่งการ ทดแทน

...เปรียบได้ ดั่งเช่น ความรัก
...นานนัก ความหวาน ขาดแคลน
...คนเก่า รันทด สุดแสน
...คนใหม่ มาแทน ที่กัน

[popakeshi]

ต่อกันดีจังครับชอบๆๆ
 

[Alpha]

ใบไม้ โบกพัด ไหวไหว
พาใจ จะปลิว บินร่อน
มองใบ ใจแทบ ขาดรอน
ลมแม้ พัดอ่อน เกินทาน

ดั่งหนึ่ง ฟางเส้น สุดท้าย
ก่อนไป ลาละ สังขาร
จารึก ไว้เพียง วันวาน
ว่ายัง มีฉัน อีกคน
***********************

[popakeshi]

เทพกันจิงๆๆเลย
ทำไงจะเก่งอย่างนี้บางนะ
 

[⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹]

แต่งเก่งกันจริงๆเลยอ่ะ
คนขี้เหงา ก็แต่งเพราะ
เจ๊อัลก็แต่งเพราะม๊ากๆมากเรยอ่า
ว่างๆมาเป็นครูสอนหน่อยนะจ๊ะเจ๊
 

[*คuขี้IหJา*]

  ขอบคุณคะ ถ้าให้สอนนี่ต้องให้น้องอัลสอนแล้วล่ะจ๊ะ

[Alpha]

ขอบคุณคะ ถ้าให้สอนนี่ต้องให้น้องอัลสอนแล้วล่ะจ๊ะ

อ้าว...โยนกันง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอเจ๊ -*-
ให้เกียรติผู้อาวุโสกว่าเป็นปรมาจารย์ดีกว่านิ ^^

[⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹]

ไม่ต้องโยนหรอกจ้า มาทั้ง 2 คนเรย
 

[ดอกไม้สีหม่น]

ใบไม้ โบกพัด ไหวไหว
พาใจ จะปลิว บินร่อน
มองใบ ใจแทบ ขาดรอน
ลมแม้ พัดอ่อน เกินทาน

ดั่งหนึ่ง ฟางเส้น สุดท้าย
ก่อนไป ลาละ สังขาร
จารึก ไว้เพียง วันวาน
ว่ายัง มีฉัน อีกคน
***********************

หากแม้น          ร่วงโรย            ลงพื้น
ลงสู่                ผืนดิน               ชื้นฝน
ละลาย             ธุลี                    บัลดล
กลายเป็น         เศษป่น               ร่ำไป
บำรุง              ต้นใหญ่            กิ่งก้าน
กลายเป็น         อาหาร             รู้ไหม
หลุดร่วง         โรยลับ              ลาไป
เกิดใหม่           อีกครั้ง            อีกครา
วนเวียน           ใบเขียว          แตกก้าน
สังขาร            วาระ              กังขา
ไม่นาน            ก็แห้ง             ร่วงมา
เกิดใหม่           อีกครา           วนเวียน..

                     

[Alpha]

วนเวียน วนไป ไม่สิ้น
โบยบิน วัฏ สงสาร
อย่างไร หลุดพ้น ทรมาน
มีใคร ช่วยขาน บอกที

ใบไม้ ใบหนึ่ง โรยร่วง
สืบทอด ต่อช่วง เร็วรี่
เป็นปุ๋ย แก่พื้น ปฐวี
สร้างชี วิตใหม่ ต่อไป

แต่คน ยามละ สังขาร
เหลือใด ให้สาน ต่อไหม
วิญญาณ เร่ร่อน ไปไกล
กำเนิด เกิดใหม่ อีกครา
*****************************

[popakeshi]

กลายเป็นกลอนธรรมไปสะเเล้
  emo_81ว

[*คuขี้IหJา*]

ชีวิต เวียนว่าย วกวน
มืดมน หม่นหมอง มัวเมา
สุขสันต์ หรรษา คว้าเอา
ทุกข์เศร้า เร่งเร้า ห่างกาย

ไบไม้ ร่วงหล่น มีค่า
ชีวา ดับสิ้น สังขาร
ล่วงเลย ตราบนาน เท่านาน
กล่าวขาน คุณงาม ความดี

[ดวงไฟ]

แม้กาย ลาร้าง ห่างสิ้น
ลับโลก โบยบิน ไปไหน
แต่ยัง เหลืออยู่ คู่ไป
กับโลก ใบใหญ่ ใบเดิม
สิ่งนั้น ก็คือ ความดี
ผู้มี  ชีวิต สานเพิ่ม
ใครยัง คงอยู่ ต่อเติม
ช่วยกัน ก้าวเริ่ม คุณงาม
เพื่อตอน ในยาม ลาหาย
จะได้ ไม่โดน เหยียดหยาม
คุณจะ เป็นใคร ก็ตาม
จงสร้าง คุณงาม ความดี

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ใบไม้  ลอยใน  สายลม
ได้คม  คิดใน  ใจหนอ
เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  แล้วก็
ดับต่อ  เนื่องไป ธรรมดา

ความจริง  มีอยู่  เพื่อนเอย
พระองค์  ทรงเผย  เทศนา
ชี้ทาง  นิพพาน  นำพา
พ้นจาก  สังสาร์  ได้จริง

[nan]

ใบไม้  ลอยใน  สายลม
ได้คม  คิดใน  ใจหนอ
เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  แล้วก็
ดับต่อ  เนื่องไป ธรรมดา

ความจริง  มีอยู่  เพื่อนเอย
พระองค์  ทรงเผย  เทศนา
ชี้ทาง  นิพพาน  นำพา
พ้นจาก  สังสาร์  ได้จริง

งานนี้หลวงพี่มาเองเลยเจ้าค่ะ

สาธุ  (นรกจะกินหัวใหมเนี่ย)

[Alpha]

ใบไม้ ลอยใน สายลม
ดั่งจม ติดใน สังสาร
ล่องไป ทุกทุก วันวาน
เลื่อนผ่าน อย่างไร้ ทิศทาง

ไม่รู้ จะจบ วันไหน
เมื่อใด พบแสง สว่าง
ม่านหมอก มืดมัว สลัวลาง
ปล่อยวาง ปล่อยกาย ลอยไป

ปลงแล้ว กับหนึ่ง ชีวิต
จะคิด มากมาก ไปไหน
เมื่อถึง วันหนึ่ง วันใด
ใบไม้ ก็ร่วง ถึงดิน
*************************

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ใบไม้  ลอยใน  สายลม
รื่นรมย์  อยู่ใน  สังสาร
เกิดตาย  เวียนวน  มนต์มาร
พบพาน  สุขทุกข์  เคล้าไป

วันหนึ่ง  ต้องร่วง  ลงดิน
ดับสิ้น  ชีวิต  วันไหน
เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  ดับไป
เกิดใหม่  พาให้  เวียนวน

ทางเอก  มีอยู่  สายเดียว
คือการ  ไปสู่  มรรคผล
ดับทุกข์   ที่ใน  ใจตน
หลุดพ้น  ไปสู่  นิพพานฯ