วันที่ดอกไม้บาน...วันก่อนก่อน
คือบทตอนตรึงตราหวานกว่าหวาน
ภุมรินบินจูบบุปผาบาน
คนร้าวรานเคยแนบอิงแอบนาง
วันที่ดอกไม้บานอีก...วันหนึ่ง
เห็นเธอซึ้งกับสาวน้อยนายห้าง
รถติดฟิล์มดูเหมือนภาพเลือนราง
แต่กระจ่างแทงใจแทงนัยน์ตา
วันที่ดอกไม้บาน...ฉันแห้งเหี่ยว
พุ่มพฤกษ์เขียวคราววสันต์ช่างหรรษา
ฟ้าหลังฝนหล่นสู่พสุธา
ขวัญชีวารินกรดรดหัวใจ
วันที่ดอกไม้บาน...ผ่านไปแล้ว
แต่แน่แน่วอีกไม่นานต้องบานใหม่
ฤดูกาลผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป
ฤดูใจหมุนเคลื่อนทุเดือนปี
วันที่ดอกไม้บาน...ฉันจะยิ้ม
ขัดสนิมเขรอะฤทัยให้เต็มที่
เตรียมทุกสิ่งสดใสไร้ราคี
รอดอกไม้ดีดี...ประดับใจ
