ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฟางหิมะ]

ขอบคุณ สำหรับกำลังใจที่มอบให้

ขอบคุณ สำหรับความหมายที่เธอให้กับฉัน

ขอบคุณ สำหรับความห่วงใยที่ให้กัน

ขอบคุณ เธอที่เคียงข้างฉัน ขอบคุณจริง-จริง

[ม่านฟ้า]

แม้เธอจะผิดหวังถึงเพียงไหน
เศร้าใจหมดหวังสักเท่าไร
แต่เธออย่าเพิ่งท้อไป
เพราะฉันยังเป็นกำลังใจให้เธอ

ไม่ต้องคิดว่าไม่มีใครรัก
เธอปักใจคิดอย่างนั้นเหรอ
อย่าได้คิดอย่างนั้นน่ะเออ
เพราะเธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ

[ฟางหิมะ]

เธอบอกว่ากำลังใจของฉันคือเธอ

แต่ที่ฉันคิดเสมอคือเธอดีกับฉัน

. . .ไม่อยากได้แล้วกำลังใจที่เธอให้กัน

ขออะไรที่มันพิเศษกว่านั้น . . .ได้ไหมเธอ

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

ไม่ได้หรอกขอโทษด้วย
ถึงจะสวยแต่ไม่ใช่คนใจง่าย
แค่เป็นห่วงเธอเหมื่อนฟี่ชาย
และก็ไม่ได้คิดอะไรจนเกินเลย

[ใจnSๅมeๅมlxJๅ]

พึ่งรู้ว่าเทอไม่ได้คิดอะไรเกินเรย
แต่ฉันขอเฉลยคิดกับเทอไปไกลแล้วรู้ไหม
เทอไม่รับรู้หรือเทอรู้แล้วแต่ไม่ใส่ใจ
ปล่อยมันไปเถอะยังไงก็ได้แค่พี่ชาย

[ฟางหิมะ]

ถึงเธอจะขอตัวเป็นได้แค่พี่ชาย

แต่ฉันขอลาตาย. . .จากคำว่าน้องสาวได้ไหมหนอ

ถึงเธอไม่รักไม่เป็นไร-ฉัน คงไม่รอ

และไม่ขอเป็นน้องเธอ . . .แม้ตัวตาย

[น้ำเน่า...เงาจันทร์]

เป็นน้องฟี่มันไม่ดีที่ตรงไหน
น้องถึงได้ว่าฟี่ถึงเพียงนี้
ก็หัวใจบังคับกันไม่ได้หรอกคนดี
น้องของฟี่ก็น่าจะเข้าใจ

[ฟางหิมะ]

ไม่คิดจะบังคับใจ พี่ชายคนดี

แต่น้องคนนี้ - ไม่อยากได้คำว่าพี่ เข้าจัยไหม

ไม่เอาแล้ว แม้ตัวตาย บอกแล้วไง

จะไม่ขอ เป็นน้องเธอ ให้ช้ำจัย . . .ตลอดกาล

[Jintakawee]

บางเสี้ยวบางเวลา
ใช่อยู่ว่า เราอาจแพ้
คิดดูสิในโลกนี้ ลองตรองแล
มีใครบ้างไม่เคยแพ้ ใช่ไหมเพื่อน

ก้าวต่อไปข้างหน้าสิ
ตั้งสติกับตัวเองให้ดุจเหมือน
ทหารกล้า รบราภัยไม่ ชาเชือน
นี่สิเหมือน เพื่อนเรา เราเพื่อนกัน
                           
           ดีใจที่ได้เข้ามาทักทาย และแต่งบทกลอนนี้ให้เพื่อนนะ
         ยินดีที่ได้รู้จักด้วย      ไม่รู้ว่าฝนที่ตกทางนี้จะหนาวถึงคนทางโน้นบ้างไหม ดั่งความต้องการนี้
จะรู้สึกหรือสัมผัสกับรู้สึกของคนทางโน้นบ้างหรือเปล่า

[ฟางหิมะ]

ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อน

ที่ไม่เคยลบเลือนจางหาย

มีแต่จะยิ่งผูกพันขึ้นมากมาย

คงไม่มีอะไรจะตอบแทนได้ ...

นอกจากความจริงใจที่ให้เธอ


ฝนทางนี้ ดูตกชุก
ฝนทางนู้นตกสนุก ... ไหมหนอ
ไม่ว่าจะยังไง ก้อเฝ้ารอ ...จนกว่า
ฝนเม็ดสุดท้าย . . .จะหมดไป