...........อ่านแล้วก็อิจฉาคนที่มีคนรักจัง....
.........อยากมีคนรักคนคอยห่วงใย.....
.........แต่กลัวจะเป็นรักร้ายๆอย่างเก่า.....
.........รักที่ทำร้ายหัวใจเรา....
.........แต่ถ้าเป็นรัก เหมือน..คนขี้เหงา..คงดี.....
ถ้ากลัวที่ จะก้าว ไปข้างหน้า
เธอคงจะ ต้องย่ำ อยู่กับที่
ปล่อยอดีต ทำร้าย ใจที่มี
ไยไม่ริ เริ่มใหม่ ในปัจจุบัน
ให้อดีต เป็นบทเรียน คอยสั่งสอน
อุทาหรณ์ ว่าอย่า ได้หุนหัน
มิใช่เป็น คมมีด กรีดใจกัน
อนาคต เธอนั้น ยังสวยงาม
อย่าอิจฉา คนอื่น อย่างที่เห็น
สิ่งที่เป็น มิใช่ ไร้ขวากหนาม
เพียงแต่เก็บ ซ่อนไว้ ในทุกยาม
มิใช่ต้อง ประนาม ความรักตัว
***************************
