ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวินพัฒน์]

เมื่อหัวใจลาร้างต่างก็แยก
ใช่เรื่องแปลกแยกกันหากมันฝืน
เมื่อเส้นทางยาวไกลไม่หวนคืน
ต่างกล้ำกลืนก็ไปใยต้องแคร์

ห่างจากไปใช่ไม่รักแม้สักนิด
แต่เพราะคิดเราต่างอาจสร้างแผล
ต่างคนต่างรั้นคิดจิตผันแปร
รักอ่อนแอเกินอยู่จะคู่กัน

ถึงสุดท้ายปลายทางต่างความคิด
โปรดจงคืนชีวิตที่ปิดกั้น
จบตำนานคู่กรรมทำฟาดฟัน
อาจพบวันของตนนะคนดี

เป็นคำพูดใครหนึ่งพึงเจ็บนัก
นั่งหาญหักหัวใจในรักที่
ของชายหนึ่งผู้รักมากเท่ามี
ท้ายก็หนี้ไม่พ้นบนความจริง


 
กวินพัฒน์

[PIKuL]

เมื่อหัวใจไม่ตรงจนลงล็อค
ต่างก็ช็อคเพราะผิดหวังในทุกสิ่ง
"รัก"มิใช่ครอบครองหรือละทิ้ง
แต่มิอาจกลอกกลิ้งกลับไปมา

เราต่างจึงต้องเลือกทางชีวิต
เพื่อลิขิตหนทางในวันหน้า
เราต่างเคย"มอบรัก" ณ เวลา
ยามโหยหาคราเริ่มคือทรงจำ

อีกคนหนึ่งรักมากก็ยากแยก
อีกคนหนึ่งจำแนกความกลืนก้ำ
ชิ้นส่วนรักหากก้ำเกยเลยลำนำ
ก็ไม่อาจอยู่ค้ำจนยืนยาว

หวนรักสู่ตัวตนคนเคยมอบ
รักที่ตอบแทนมาพาเหน็บหนาว
ก็ขอย้อนคืนกลับพร้อมเรื่องราว
ต่างย่างก้าวลาจาก...อย่างเข้าใจ.

[กัลมลี*]

การกล่าวคำอำลาใช่ว่าง่าย
ยังเสียดายคืนและวันที่ฝันใฝ่
ช่วงเวลาที่มีจากนี้ไป
ก็หมองไหม้ยากเย็นเช่นเดียวกัน

ต่อแต่นี้ใจเราคงเหงามาก
มิต่างจากอีกคนทนไหวหวั่น
ก่อนเกลียดและบาดหมางถึงทางตัน
ขอจบมันตรงนี้...นะที่รัก

[กวินพัฒน์]

อยู่ทำไมในเมื่อเขาเบื่อแล้ว
ไร้วี่แววมีแต่ตรมและจมปรัก
พอกันทีเรื่องเราที่เฝ้าภักดิ์
สุดจะหักต้องลาถึงคราไป

เขาบอกเลิกง่ายง่ายเหมือนขายของ
คนหม่นหมองคือเราเข้าใจไหม
เธอพูดง่ายสิ้นรักให้หักใจ
ฉันเกินไหวใครเล่าเข้าใจฤา

กวินพัฒน์

[PIKuL]

สุดจะรั้งหัวใจคนไร้รัก
จำอกหักเพราะใจหวังยังยึดถือ
อยากพูดคุยเรื่องของเราพร้อมหารือ
เผื่อจะยื้อเธอไว้สักนาที

แต่เหมือนเธอเร่งรีบเหลือเกินนัก
เธอเร่งผลักสัมพันธ์และหลีกหนี
วันเวลาของสองเราที่เคยมี
หักสะบั้นทุกความดีในทรงจำ.