ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวินพัฒน์]

มีคำถามจากใจชายคนหนึ่ง
คำว่ารักต้องซึ้งถึงเพียงไหน
ต้องจารจดพจนีนี้เท่าใด
จึงจะเท่าเทียมใจให้หนึ่งคน

จะต้องเอ่ยรำพันนั้นแค่ไหน
จึงจะเข้าถึงใจในเพียงหน
จะต้องทำเท่าไรใส่กมล
เธอจึงยลรู้รับกับหัวใจ

รักขนาดไหนกันเล่าจึงเข้าถึง
เธอผู้ซึ่งเป็นรักนั้นที่ฝันใฝ่
จะต้องรักเธอมากสักเท่าใด
จึงสมใจของเธอฉันจะทำ


กวินพัฒน์


 

[ViVee]

คนที่ใช่ไม่จำเป็นต้องขวนขาย
คนมากมายแม้แวะเวียนทุกเช้าค่ำ
ก็ไร้ซึ่งความสนใจมาน้อมนำ
แทบไม่เคยจะจดจำสิ่งใดๆ

แค่เพียงเธอรักฉันนั้นเฉยๆ
ทุกคราวที่เอื้อนเอ่ยมักหลงใหล
เพียงรอยยิ้มยามสบตาพาชื่นใจ
มิต้องทำอะไร...ก็รักเธอ.

ViVee

[กวินพัฒน์]

อยากจะรักให้ถึงซึ่งใจเขา
อยากคอยเฝ้ามอบใจให้เสมอ
อยากส่งใจให้ซึ้งถึงละเมอ
คอยพร่ำเพ้อให้ล้นจนพอใจ

 

กวินพัฒน์

[ViVee]

คงต้องปรนเปรอเขาจนเท่าฟ้า
รักยิ่งกว่าอนาคตอันสดใส
ต้องทำตนเป็นเช่นเขานำไป
เป็นอะไรได้ทั้งนั้นเพียงหันมอง

อาจจะดูไร้จุดหมายไปสักหน่อย
หันมาอ่อยแทนดีไหมไม่กลัดหนอง
อยากได้หรือ...มาแลกเปลี่ยนกันจับจอง
ก็เพื่อให้เราสองสานสัมพันธ์

หากทุ่มเทไปเรื่อยจะไร้ค่า
ต้องรู้จักหยักเวลาพาหวาดหวั่น
วันนี้รุก พรุ่งนี้ถอยบ้างแล้วกัน
หากสำคัญวันไหน...เขามาเอง.

ViVee

[กวินพัฒน์]

คงไม่ต้องปรนเปรอเกินฟ้าใหญ่
จะเหมาะสมอย่างไรไม่เครียดเคร่ง
ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนไปจนใจเกรง
เพียงตัวเองจริงใจใช่มายา

แม้ดูเหมือนไม่แน่นอนซ่อนรักแท้
อันรักแน่คงมั่นนั้นหนักหนา
ไม่ต้องอ่อยหรือยอมแพ้แค่ศักดา
รักนำพาความจริงใจให้ยืนยง

จะรุกไล่หรือถอยบ้างทางที่เหมาะ
รักต้องเจาะมั่นไว้ไม่ลุ่มหลง
ความสำคัญที่แท้แค่มั่นคง
และใจตรงเห็นค่าคราแท้จริง

ไม่เร่งรีบหวังผลล้นเกินนัก
หัวใจจักผสานผ่านทุกสิ่ง
ในเวลาเขาพร้อมค้อมใจพิง
รักแท้จริงอยู่ตรงนี้ที่ตัวเรา


กวินพัฒน์

ขอบคุณครับ