ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

.. . เคยได้ยินประโยคที่ว่า . ..
คนเราจะมีเวลา . .. ให้กับสิ่งสำคัญเสมอ
คนเราจะไม่ลืมความประทับใจที่เคยได้เจอ
มันจะเป็นความทรงจำที่สวยงามเสมอ . .. ไม่ว่านานเท่าไร

.. . ตัวฉันก็เป็นคนหนึ่งซึ่งเป็นแบบนั้น . ..
จึงวนเวียนอยู่ในที่ที่สำคัญ . .. ไม่จากไปไหน
เฝ้าดูคนเขียนฝันที่ผ่านแล้วผ่านไป
ด้วยหวังว่าสักวันคงพบกันใหม่ . .. อีกครา

.. . แต่ความจริงกลับไม่เป็นอย่างฝัน . ..
หลายชื่อนับพันวัน . .. ยังหายหน้า
รอจนดาวหางฮัลเล่ย์โคจรมาเยือนโลก . .. คุณก็คงจะยังไม่กลับมา
เพราะมีสิ่งอื่นน่าทำกว่า . . การกลับมา “บ้านกลอนไทย”

บ้านกลอนไทย . .. คงเป็นพื้นที่ที่ใคร-ใครก็ลืม
แม้แต่คนที่ฉันเคยปลื้ม . .. ก็ยังเงียบหาย
จนถึงวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจากเป็นหรือจากตาย
คำถามที่วนเวียนในหัวมากมาย . ..
คนที่จะทำให้หายสงสัยได้ . .. ก็มีเพียงแค่ “คุณ”~*

[toshare]

ขอขานไข

"บ้านกลอนไทย" ไยฅน ประทับจิต
ด้วย"บ้าน"เป็น ชีวิต ปราณ"สานฝัน"
ที่ห่างหาย หลายผู้ รู้รู้กัน
จน,เจ็บ,จาก ชรานั้น แน่! "ทำใจ"

[hort39]

ไม่ลืมบ้านกลอนไทยไม่ลืมฝัน
สายสัมพันธ์วันเก่าเฝ้าโหยหา
สมาชิกหลายรุ่นหลายเวลา
ต่างเข้ามาต่อกลอนเกือบทุกวัน

เมื่อเก๋าไปใหม่มาไม่ขาดสาย
เพื่อนมากมายมอบไมตรีสร้างสีสัน
แต่สุดท้ายเฟสบุ๊กพรากเราจากกัน
เธอกับฉันจึงห่างไกลไม่เหมือนเดิม

เคยพยามชักชวนเพื่อนมาเยือนบ้าน(กลอนไทย)
แต่ป่วยการเพื่อนหายไม่ฮึกเหิม
แม้นแต่งกลอนงอนง้อรอเพื่อนเติม
สิ่งที่เพิ่มคือความเหงาไม่เข้าใจ...

 

[msp.]

เหงาก็มาต่อกลอนตอนว่างว่าง
กลับมาเริ่มปูทางถากถางใหม่
ยังมีคนคนหนึ่งซึ่งห่วงใย
คิดถึงไหมมะสะแปแค่กลับมา

คิดถึงป๋าเป็นห่วงทุกช่วงเหตุ
บ้านเมืองมีอาเพศเหตุผวา
อยากถามข่าวสบายไหมในทุกครา
แต่ห่างตาว่าไปก็ไกลกัน

แม้นไม่ว่างสักวันละหนึ่งบท
พึงจรดฝากใจไม่เปลี่ยนผัน
เพียงเห็นความเคลื่อนไหวในทุกวัน
รู้ว่าใครใครนั้นสบายดี

ฝากไปแล้วบทกลอนร่อนอากาศ
ด้วยหมายมาดว่าส่งตรงถึงที่
อยากให้รู้คิดถึงยังพึงมี
ณ ที่นี้ที่เก่าเราต่อกลอน

มะสะแป

 

[hort39]

กลับมาตามคำชวนแสนม่วนชื่น
ยามค่ำคืนเขียนบทจรดอักษร
ถึงดึกดื่นเพียงไรไม่อยากนอน
มาเว้าวอนเพื่อนเก่าเราคุ้นเคย

(ได้ บทเดียว แค่นี้ก่อนนะ  )

[msp.]

 

อยากเห็นกลอนออนไลน์ให้อีกครั้ง
ให้รู้ยังสุขอยู่รู้ไหมเอ่ย
สบายดีอย่างไรจงไขเปรย
กาลล่วงเลยเคยกลอนตอนกลางคืน

แม้นหนึ่งบทพจีก็มีค่า
ให้รู้ว่าสัมพันธ์นั้นยังตื่น
ยังไหวหวามตามแคร์และยั่งยืน
ยังระรื่นตื่นใจในห้วงกาล

ดีใจเจอป๋าค่ะ

[toshare]

@ การ "เกิด-ดับ" สลับเห็น
เป็น ปรกติ
จง สติ "ธรรมดา" ประจักษ์สาร
เพียงผองเรา เฝ้าร่วม ร่ายกลอนกานท์
อีกไม่นาน หน่อใหม่ ไสวพลัน



 

[สายใย]

ไม่ลืมบ้านหลังเก่าที่เราเกิด
เล่นเอาเถิดกับชีวิตเหมือนติดจั่น
เช้าจรดค่ำทำงานอานทุกวัน
ถึงกระนั้นก็ยังเพียรฝึกเขียนกลอน

อาจวาจาคารมไม่คมกริบ
หากเถื่อนดิบโปรดด้วยช่วยสั่งสอน
จะปรับปรุงเปลี่ยนแก้อย่างแน่นอน
ยังอาวรณ์เรือนชานบ้านกลอนไทย

[นานะ]

ฉัน, เคยเป็นเจ้าหญิงหรือสิ่งอื่น
ในบทกลอนค่ำคืนดาวตื่นไสว
เปลือยเท้าเปล่าเต้นรำท่ามแสงไฟ
ที่คุณเคยจุดไว้ในบทกวี
ยามใบไม้พลิ้วพลิก...โรแมนติกเสมอ
ฉันเปิดจอรอเจอ..เสมอที่นี่
ในจริง-ฝันตื่นหลับนานนับปี
มิเคยมีวันใดไม่อาวรณ์

เราต่างมีโลกเรา, เช้าวันใหม่
ล้วนเป็นไปตามอย่างลางสังหรณ์
ค่ำคงเพียงเรือจันทร์ดาวสัญจร-
ในบทกลอนเดียวดายคล้ายคล้ายเดิม!

[hort39]

ว่างก็มาฝากกลอนตอนค่ำค่ำ
ฝากถ้อยคำสวัสดีไมตรีเพิ่ม
ด้วยบทกลอนทุกวันหมั่นแต่งเติม
หากเธอเริ่มฉันจะรอต่อทุกวัน..

(ลงท้ายด้วยสระ เ.ิม งานยากเลยครับ)
 

[ViVee]

ไฉนกลอนบ้านนี้…..เต็มไปด้วยกลิ่นกวีที่แสนเหงา
มีกลิ่นอายรกร้าง…อยู่บางเบา
มันดูคละเคล้า….เข้าประสมในกวี

 

[msp.]

อย่าปล่อยให้ความเหงา
ได้ผ่านเข้ามาเพื่อทำร้ายไม่ว่า..ที่ไหนหรือที่นี่
ทุกอณูความฝันของเราต่างก็ยังมี
ความหวานในกวีนี้จะบรรเทา

มะสะแป

 

[ViVee]

ความเหงา….ไม่เคยย่างกรายเข้าใกล้ผู้ใดก่อน

สิ่งที่จะบรรเทามันได้…..คือเราไม่ควรเข้าใกล้….ความเหงา

เหงาแล้ว….เช่นใด…ไม่เหงาแล้ว…มันอย่างไร????

ไม่มีใครทำให้เราเหงา….นอกจากตัวของเราเอง!