ความรักที่มันดูแลไม่ได้

ค่ำคืนนี้ เดือนดาว พราวกระจ่าง
ลมเบาบาง พร่างผิว หวิวหวั่นไหว
ยามเหมันต์ เยือนผ่าน สะท้านใจ
แสนคิดถึง คนใกล้ ที่ไกลกัน

อยู่แค่เอื้อม สุดคว้า มาแนบชิด
เพียงเพ่งพิศ เป็นไป ให้กระสัน
รำพึงเพ้อ ครวญคร่ำ พร่ำรำพัน
เร้าโรมรัน ฝันค้าง เพราะบางใคร

รักก็รู้ อยู่แล้ว แก้วตาพี่
ถวายพลี เพียงเธอ มิเผลอไผล
แม้นเจ็บปวด รวดร้าว เพราะคาวใจ
จะอย่างไร ก็ยังรัก และภักดี

หมายดูแล ตามติด ชมชิดชื่น
ทุกวันคืน กล่อมขวัญ ไม่หันหนี
ร้องเพลงกล่อม พี่ยา ทุกราตรี
รื่นฤดี เพียงเรา เคล้าพะนอ

รู้ทั้งรู้ แค่คิด หมดสิทธิ์ฝัน
ต่างรู้กัน ยากแท้ แม้ร้องขอ
แว่วสำเหนียก เพรียกหา น้ำตาคลอ
ถึงเฝ้ารอ ก็หมดหวัง พังทลาย

เพียงสบพักตร์ รักกรุ่น ยังอุ่นซึ้ง
แววคะนึง ตรึงอยู่ มิรู้หาย
แต่จำฝืน กลืนเศร้า เหงาเดียวดาย
อกแม่วาย สวาทหวาม แพ้ความจริง

อยากหลบลี้ หนีไป ไกลสุดหล้า
โพ้นฝั่งฟ้า คลาไคล ไม่สุงสิง
แต่ยังห่วง ยอดฤทัย ใจประวิง
มิอยากทิ้ง เลือนร้าง ห่างอุรา

เป็นรักแท้ แม้ผิด ที่คิดใฝ่
ยังอาลัย โศกศัลย์ เฝ้าฝันหา
ขอรับรู้ เรารักกัน นะขวัญตา
กี่เพลา ผ่านผัน จักมั่นคอย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ความรักที่มันดูแลไม่ได้ (อ่าน 5372 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้